Solparakitt, Aratinga solstitialis
Illustrasjon av Jacques Barraband, 1801
Aratinga er ei biologisk slekt av parakittar og medlem av papegøyefamilien, Psittacidae. Leveområdet er aust for Andes i Sør-Amerika, alle dei seks artane finst innanfor grensene til Brasil.
Namnet 'Aratinga' kjem frå tupíspråk og tyder klårt farga fugl eller papegøye.[1]
Dette er parakittar i kraftfulle farger, mest i gult og grønt. Heile eller ytste delar av handsvingfjørene er djupblåe. Ein markert ring av berr hud rundt auga synast ofte kvit eller lys, hos svovelparakitt er farga på ringen skildra som blågrå,[2] og hos eldkroneparakitt er denne huda mørk. Dei har kroppslengd på om lag 30 centimeter inkludert relativt lange halar. Kjønna er like.
Aratinga-parakittar har utbreiing frå sørlegaste Colombia og søraustlege Venezuela til nordlege Argentina. Korkje Uruguay eller Chile har naturlege populasjonar av nokon av desse artane. Typar av habitat som dei nyttar varierer mellom artane, alle synast å trenge tilgang på opne område sjølv om dei beitar i skog. Nendayparakitt kan plukke føde på bakken. Alle har relativt lågtliggande habitat, men eldkroneparakitt kan leve i over 2000 moh. i søraustlege Brasil.
Aratinga er sosiale fuglar, flyg snøggt og direkte i store flokkar. Føda er frø, nøtter, frukter og nokre er observerte i å supplere med blomar.
Det som ornitologien tidlegare lista opp som Aratinga var ei langt større gruppe på totalt ca. 24 papegøyeartar. I 2014 blei gruppa splitta i 4 slekter:[3] Aratinga, Eupsittula, Psittacara og Thectocercus.
Typearten i dagens Aratinga er rekna å vere solparakitt.[4]
Aratinga i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2017[5] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[6]
Aratinga er ei biologisk slekt av parakittar og medlem av papegøyefamilien, Psittacidae. Leveområdet er aust for Andes i Sør-Amerika, alle dei seks artane finst innanfor grensene til Brasil.
Namnet 'Aratinga' kjem frå tupíspråk og tyder klårt farga fugl eller papegøye.