Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brych Lanai (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion Lanai) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myadestes lanalensis; yr enw Saesneg arno yw Lanai thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. lanalensis, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r brych Lanai yn perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Bronfraith Turdus philomelos Bronfraith Mongolia Turdus mupinensis
.jpg)
_(cropped).jpg)
-4.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brych Lanai (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion Lanai) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myadestes lanalensis; yr enw Saesneg arno yw Lanai thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. lanalensis, sef enw'r rhywogaeth.
The olomaʻo (Myadestes lanaiensis) is a small, dark solitaire endemic to Maui, Lānaʻi and Molokaʻi in the Hawaiian Islands. It is listed as Critically Endangered or possibly extinct.[1]
The extinct ʻāmaui, either a subspecies of M. lanaiensis[2] or a distinct species (as M. woahensis),[3] was endemic to Oʻahu.
It grows up to 7 inches in length. The male and female of the species look similar. It is dark brown above and gray below with blackish legs.
Its song consists of a complex melody of flute-like notes, liquid warbles, and gurgling whistles. The call is a catlike rasp, with an alternate high pitched note similar to a police whistle.
It occurs in densely vegetated gulches, frequenting the understory where it often perches motionless in a hunched posture. Like other native Hawaiian thrushes, it quivers its wings and feeds primarily on fruit and insects.
The olomaʻo is still classified as Critically Endangered due to the possibility that an extremely small population or individuals may still exist. The last definitive sighting occurred on Oahu in the 1850s, on Lanai in 1933, and on Molokaʻi in 1980 in the Kamakou Preserve.[1] In the late 19th century, it was considered common to abundant on the Maui, Lanai, and Molokaʻi, but land clearing, including the establishment and subsequent development of Lānaʻi City, and avian malaria brought on by introduced mosquitoes decimated the birds. Introduced animals such as feral pigs (which create pools from their wallows for breeding mosquitoes) also aided in its demise.
It is closely related to the other species of Hawaiian thrushes, the puaiohi (M. palmeri), ʻōmaʻo (M. obscurus), and the probably extinct kāmaʻo (M. myadestinus). Maui birds may have constituted a separate subspecies or race, but became extinct before any studies could be performed. Three subspecies are recognized:
The olomaʻo (Myadestes lanaiensis) is a small, dark solitaire endemic to Maui, Lānaʻi and Molokaʻi in the Hawaiian Islands. It is listed as Critically Endangered or possibly extinct.
The extinct ʻāmaui, either a subspecies of M. lanaiensis or a distinct species (as M. woahensis), was endemic to Oʻahu.
La Olomao (Myadestes lanaiensis) estas eta malhela solulo, tio estas birdo de la familio de Turdedoj, endemia de la insuloj Maui, Lanai kaj Molokai en Havajo, kaj estas birdo kiu probable estas formortinta. Ĝi estas ĝis 7 colojn longa. Maskloj kaj inoj aspektas simile. Ĝi estas malhelbruna supre kaj griza subel kun nigrecaj kruroj. Ĝi estas proksime parenca kun la aliaj specioj de havajaj turdoj, nome la Puaiohi (M. palmeri) , la Omao (M. obscurus), kaj la probable formortinta Kamao (M. myadestinus).
Ties kanto konsistas el kompleksa melodio de flutecaj notoj, likvida pepado kaj gorĝeca fajfado. La alvoko estas miaŭeca raspo kun alternaj altatonaj notoj similaj al la polica fajfado. Tiu birdo loĝas en densaj ravinoj, kie ĝi ĉeestas la subbranĉaron kie ofte ripozas senmova laŭ kurbigita sinteno. Kiel ĉe aliaj indiĝenaj havajaj turdoj, tiu ekmontras siajn flugilojn kaj manĝas ĉefe fruktojn kaj insektojn.
La Olomao estas ankoraŭ klasita kiel Draste Endanĝerita pro la ebleco ke ekzistus ankoraŭ nur malgrandega populacio aŭ eĉ solaj individuoj. La lastaj certaj vidaĵoj okazis en Molokai en 1980 en la Rezervejo Kamakou, kaj en 1933 en Lanai. Malfrue en la 1800-aj jaroj, oni konsideris ĝin komuna aŭ abunda en la tri insuloj, sed terklarigado, kaj setlejo kaj disvolvigo de la urbo Lanai, kaj la birda malario enmetita siavice de enmetitaj moskitoj onigis la populaciojn de tiu birdo. Enmetitaj bestoj kiaj sovaĝaj aproj (kiuj kreas flakojn per siaj tordiĝoj por reproduktado de moskitoj) helpis la specian formorton.
Birdoj de Maui povis esti konstituintaj separatan subspecion aŭ rason, sed formortiĝis antaŭ ebloj studi ilin. Oni agnoskas du subspeciojn:
La Olomao (Myadestes lanaiensis) estas eta malhela solulo, tio estas birdo de la familio de Turdedoj, endemia de la insuloj Maui, Lanai kaj Molokai en Havajo, kaj estas birdo kiu probable estas formortinta. Ĝi estas ĝis 7 colojn longa. Maskloj kaj inoj aspektas simile. Ĝi estas malhelbruna supre kaj griza subel kun nigrecaj kruroj. Ĝi estas proksime parenca kun la aliaj specioj de havajaj turdoj, nome la Puaiohi (M. palmeri) , la Omao (M. obscurus), kaj la probable formortinta Kamao (M. myadestinus).
Ties kanto konsistas el kompleksa melodio de flutecaj notoj, likvida pepado kaj gorĝeca fajfado. La alvoko estas miaŭeca raspo kun alternaj altatonaj notoj similaj al la polica fajfado. Tiu birdo loĝas en densaj ravinoj, kie ĝi ĉeestas la subbranĉaron kie ofte ripozas senmova laŭ kurbigita sinteno. Kiel ĉe aliaj indiĝenaj havajaj turdoj, tiu ekmontras siajn flugilojn kaj manĝas ĉefe fruktojn kaj insektojn.
La Olomao estas ankoraŭ klasita kiel Draste Endanĝerita pro la ebleco ke ekzistus ankoraŭ nur malgrandega populacio aŭ eĉ solaj individuoj. La lastaj certaj vidaĵoj okazis en Molokai en 1980 en la Rezervejo Kamakou, kaj en 1933 en Lanai. Malfrue en la 1800-aj jaroj, oni konsideris ĝin komuna aŭ abunda en la tri insuloj, sed terklarigado, kaj setlejo kaj disvolvigo de la urbo Lanai, kaj la birda malario enmetita siavice de enmetitaj moskitoj onigis la populaciojn de tiu birdo. Enmetitaj bestoj kiaj sovaĝaj aproj (kiuj kreas flakojn per siaj tordiĝoj por reproduktado de moskitoj) helpis la specian formorton.
El solitario olomao (Myadestes lanaiensis)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Turdidae endémica de las islas de Maui, Lānaʻi y Molokaʻi, en el archipiélago de Hawái.
Está clasificado como en peligro crítico por la posibilidad de que una población extremadamente pequeña pueda sobrevivir todavía, aunque el último avistamiento confirmado se produjo en Molokai en 1980 y en Lanai en 1933. En el siglo XIX era considerado común y abundante en las tres islas, pero el desmonte de las tierras, incluido el establecimiento y posterior desarrollo de Lanai City, y la malaria aviar causada por mosquitos introducidos diezmó la especie.
Los solitarios de Maui pueden haber constituido una subespecie o raza diferente, pero se extinguieron antes de que pudiera llevarse a cabo ningún estudio. Se reconocen dos subespecies:
El solitario olomao (Myadestes lanaiensis) es una especie de ave paseriforme de la familia Turdidae endémica de las islas de Maui, Lānaʻi y Molokaʻi, en el archipiélago de Hawái.
Está clasificado como en peligro crítico por la posibilidad de que una población extremadamente pequeña pueda sobrevivir todavía, aunque el último avistamiento confirmado se produjo en Molokai en 1980 y en Lanai en 1933. En el siglo XIX era considerado común y abundante en las tres islas, pero el desmonte de las tierras, incluido el establecimiento y posterior desarrollo de Lanai City, y la malaria aviar causada por mosquitos introducidos diezmó la especie.
Myadestes lanaiensis Myadestes generoko animalia da. Hegaztien barruko Turdidae familian sailkatua dago.
Myadestes lanaiensis Myadestes generoko animalia da. Hegaztien barruko Turdidae familian sailkatua dago.
Lanainrastuli (Myadestes lanaiensis) on äärimmäisen uhanalainen, mahdollisesti jo hävinnyt, Havaijilla Lanain, Mauin ja Molokain saarella elävä varpuslintu. Lajista ei ole varmistettuja havaintoja vuoden 1980 jälkeen [1].
Kooltaan lanainrastuli on noin 18 cm. Lajin alapuoli on vaalea, selkä, pää ja siivet ovat väriltään harmaat. Lanainrastulia muistuttavat saarille levinneet naurutimali (Garrulax canorus), joka on väritykseltään ruskeampi, sekä huomattavasti pienempi idänsilkkikerttunen (Cettia diphone). Lanainrastulin laulu on rastasmainen katkonainen melodia. Kutsuääni muistuttaa kissan naukaisua [2].
Lanainrastuli elää metsien latvuskerroksissa. Ravintonaan linnut käyttävät pääasiassa hedelmiä. Lanainrastulikannan kooksi arvioidaan alle 50 yksilöä [2]. Suurimmat uhkat ovat metsien tuhoutuminen sekä malarialoista levittävien hyttysten leviäminen alangoilta korkeammille alueille. Lisäksi metsien kasvisto muuttuu saarille tuotujen sikojen takia. Myös saarelle tuotuja aksishirviä pidetään yhtenä syynä lanainrastulien vähentymiseen[1].
Lanainrastuli (Myadestes lanaiensis) on äärimmäisen uhanalainen, mahdollisesti jo hävinnyt, Havaijilla Lanain, Mauin ja Molokain saarella elävä varpuslintu. Lajista ei ole varmistettuja havaintoja vuoden 1980 jälkeen .
Kooltaan lanainrastuli on noin 18 cm. Lajin alapuoli on vaalea, selkä, pää ja siivet ovat väriltään harmaat. Lanainrastulia muistuttavat saarille levinneet naurutimali (Garrulax canorus), joka on väritykseltään ruskeampi, sekä huomattavasti pienempi idänsilkkikerttunen (Cettia diphone). Lanainrastulin laulu on rastasmainen katkonainen melodia. Kutsuääni muistuttaa kissan naukaisua .
Lanainrastuli elää metsien latvuskerroksissa. Ravintonaan linnut käyttävät pääasiassa hedelmiä. Lanainrastulikannan kooksi arvioidaan alle 50 yksilöä . Suurimmat uhkat ovat metsien tuhoutuminen sekä malarialoista levittävien hyttysten leviäminen alangoilta korkeammille alueille. Lisäksi metsien kasvisto muuttuu saarille tuotujen sikojen takia. Myös saarelle tuotuja aksishirviä pidetään yhtenä syynä lanainrastulien vähentymiseen.
Il tordo di Lanai (Myadestes lanaiensis (Wilson, 1891)) è un uccello della famiglia Turdidae, endemico delle isole Hawaii.[2]
È un piccolo tordo, lungo circa 18 cm. Il piumaggio è di colore bruno superiormente, grigio pallido inferiormente, più scuro sulla gola.[3]
L'areale di Myadestes lanaiensis comprendeva le isole hawaiiane di Maui, Lanai e Molokai. Attualmente si ritiene che possa esistere un'unica popolazione superstite a Molokai.[3]
Sono state descritte tre sottospecie, due delle quali attualmente estinte:[2]
L'ultimo avvistamento certo di questa specie risale al 1980; tuttavia si ritiene che nell'altipiano di Olokui, area difficilmente accessibile dell'isola di Molokai, possano tuttora esistere alcuni esemplari della sottospecie M. l. rutha. Si tratterebbe in ogni caso di una esigua popolazione, ragion per cui la IUCN Red List classifica M. lananiensis come specie in pericolo critico di estinzione.[1]
Il tordo di Lanai (Myadestes lanaiensis (Wilson, 1891)) è un uccello della famiglia Turdidae, endemico delle isole Hawaii.
De lanailijster (Myadestes lanaiensis) is een zangvogel uit de familie Turdidae (lijsters). Het is een ernstig bedreigde, endemische vogelsoort op Hawaï.
De vogel is 18 cm lang, het is een kleine, onopvallend lijster. Van boven is de vogel bruin gekleurd, van onder bleekgrijs, op de keel iets donkerder dan lager naar borst en buik. Onvolwassen vogel is bruiner en gevlekt. De volwassen vogel lijkt wat op de uit Amerika ingevoerde witbrauwlijstergaai (Garrulax canorus) maar die is meer kaneelbruin en heeft een gele snavel.[2]
Deze soort is endemisch op Hawaï. Men onderscheidde 3 ondersoorten:
De lanailijster heeft een zeer klein verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven zeer groot. De grootte van de populatie werd in 2012 door BirdLife International geschat op hoogstens 50 individuen. Het leefgebied wordt bedreigd door de aanwezigheid van wroetende varkens die het karakter van het bos veranderen. Verder wordt gevreesd dat op den duur muggen die een fataal soort vogelmalaria overbrengen, deze bergbossen zullen bereiken. Om deze redenen staat deze soort als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe lanailijster (Myadestes lanaiensis) is een zangvogel uit de familie Turdidae (lijsters). Het is een ernstig bedreigde, endemische vogelsoort op Hawaï.
Olomao[2] (Myadestes lanaiensis) är en fågel i familjen trastar inom ordningen tättingar.[3] IUCN kategoriserar arten som akut hotad.[1]
Olomao förekommer på Hawaiiöarna och delas in i två underarter:[3]
Den utdöda arten Myadestes woahensis (svenskt trivialnamn saknas) behandlas ofta som underart till olomaon.[4]
Wikimedia Commons har media som rör olomao.
Wikispecies har information om Myadestes lanaiensis.
Olomao (Myadestes lanaiensis) är en fågel i familjen trastar inom ordningen tättingar. IUCN kategoriserar arten som akut hotad.
Olomao förekommer på Hawaiiöarna och delas in i två underarter:
Myadestes lanaiensis rutha – förekommer i bergsskogarna vid berget Olokui på ön Molokai, på gränsen till att dö ut † Myadestes lanaiensis lanaiensis – utdöd, fanns tidigare på LanaiDen utdöda arten Myadestes woahensis (svenskt trivialnamn saknas) behandlas ofta som underart till olomaon.
Myadestes lanaiensis là một loài chim trong họ Turdidae.[1]
拉奈孤鶇（學名：Myadestes lanaiensis）是夏威夷群島茂宜島、拉奈島及摩洛凱島特有的鶇。牠們細小、深色及獨自生活，且在極危及可能已經滅絕。牠們長約7吋，雄鳥及雌鳥相似，背部呈深褐色，下身呈灰色，腳呈黑色。牠們是考愛島暗鶇、褐背孤鶇及夏威夷暗鶇的近親。
拉奈孤鶇的叫聲包括像長笛的旋律，水滴聲及口哨聲。牠們出沒於密林中，並經常停留在木下。牠們會震動雙翼，主要吃果實及昆蟲。
拉奈孤鶇已衰落成極危物種。最後確實分別是於1980年及1933年在摩洛凱島及拉奈島見到牠們。於1800年代末，牠們在這三個島上仍很豐富，但因土地開發及入侵的蚊嚴重影響其數量。另外入侵的動物，如野豬等亦是令其數量下降的原兇。
拉奈孤鶇可能本身是一個亞種或族，但未有研究就已經滅絕了。已知其下有兩個亞種：
拉奈孤鶇（學名：Myadestes lanaiensis）是夏威夷群島茂宜島、拉奈島及摩洛凱島特有的鶇。牠們細小、深色及獨自生活，且在極危及可能已經滅絕。牠們長約7吋，雄鳥及雌鳥相似，背部呈深褐色，下身呈灰色，腳呈黑色。牠們是考愛島暗鶇、褐背孤鶇及夏威夷暗鶇的近親。
拉奈孤鶇的叫聲包括像長笛的旋律，水滴聲及口哨聲。牠們出沒於密林中，並經常停留在木下。牠們會震動雙翼，主要吃果實及昆蟲。
拉奈孤鶇已衰落成極危物種。最後確實分別是於1980年及1933年在摩洛凱島及拉奈島見到牠們。於1800年代末，牠們在這三個島上仍很豐富，但因土地開發及入侵的蚊嚴重影響其數量。另外入侵的動物，如野豬等亦是令其數量下降的原兇。
