Amenazas
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
La deforestación para la agricultura de maíz o para cafetales, la ganadería extensiva y la extracción de madera por parte de compañías forestales externas a las poblaciones humanas locales han disminuido su hábitat a un nivel crítico de manera que su supervivencia se encuentra en duda.
Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie
Los bosques mesófilos abajo de los 1800 m en la Sierra de Atoyac han sido convertidos en cultivos de café. Muchos de los bosques remanentes en su área de distribución están siendo talados para la explotación de la madera o para la agricultura, especialmente maíz y frutales, como sucede en la sierra de Miahuatlán. Los bosques mesófilos de montaña son inherentemente frágiles dado que dependen de un microclima ligado a la presencia de árboles, los cuales son eliminados con la tala. En algunas partes se llega a regenerar, pero como bosques de pino, de manera que se pierden extensiones de bosques mesófilas; su conservación intacta es prioritaria (Challenger 1998).
Refugios
Posiblemente en el Parque Estatal de Omiltemi, ya que la Sierra de Atoyac ha sido ampliamente desforestada. La situación actual en Oaxaca es desconocida.
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Biología
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Historia de vida
No se cuenta con estudios específicos de historia de vida.
Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales
Residente permanente de los bosques mesófilos de la Sierra Madre del Sur, común cerca del centro de su distribución pero poco común o raro en las localidades más sureñas (Binford 1989). En la época no reproductiva forman grupos con Aphelocoma unicolor y Aulacorhynchus prasinus, así como otras aves (Howell & Webb 1995). Collar et al. (1992) lo clasifican como "no raro" en las pocas localidades que ha sido colectado en Guerrero y hasta común en las mismas todavía en los 1980s, pero en Oaxaca como raro. Navarro (1992) la define como especie sensible, limitada a los bosques más preservados en las altitudes mayores.
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Biología de poblaciones
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Tamaño poblacional
Es localmente común pero amenazado por la destrucción del hábitat (Collar et al. 1992).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Comportamiento
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Se encuentra en grupos pequeños, a veces asociada a otras urracas como Aphelocoma unicolor y se alimenta de frutos e insectos en el follaje de árboles altos; son ruidosos y curiosos, difícilmente pueden verse porque son muy locales (Navarro y Escalante 1993). Su repertorio de vocalizaciones es simple, aunque tienen más de dos tipos básicos de vocalizaciones, además de un canto sotto voce y unas notas "chip" de bajo nivel conversacional. También usa unas notas nasales "reek" y "rink" (inflexionadas hacia arriba).Tiene unas llamadas nasales doblemente inflexionadas hacia arriba parecidas a las de C nana que sirven en un contexto de contacto social. No parecen tener una naturaleza tan social como A. unicolor sino una unidad de grupo menos fuerte, se observaron parejas y grupos de hasta 4 individuos (Hardy 1964).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Conservación
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Los bosques de pino-encino de Omiltemi fueron perturbados por la explotación de la madera (Hardy 1964), sin embargo, el sitio ha sido reconocido como un lugar de reserva estatal debido a que los bosques capturan el agua que surte a la ciudad de Chilpancingo y, con ello, el bosque se ha recuperado en las últimas décadas. El Parque tiene unas 9,600 ha (Luna y Llorente 1993), pero 3613 ha de acuerdo a Challenger (1998). Es el única Área Natural Protegida donde se encuentra. Para un programa de conservación de la especie es necesario buscarla y evaluar su hábitat en las Sierras de Miahuatlán y Yucuyacua, así como designar algunas áreas adecuadas para protección o restauración. El parque de Omiltemi se debería ampliar hacia la Sierra de Atoyac y restaurar. También sería muy útil tener algunas de estas aves en cautiverio como salvaguarda. Las siguientes áreas han sido propuestas como Áreas Naturales Protegidas pero no han sido decretadas. Guerrero: Sierra de Atoyac y Cerro Teotepec, Filo de Caballos y Quechultenango, entre Guerrero y Oaxaca: la Sierra de Yucuyacua, y en Oaxaca: Sierra de Juquila, Cerro El Tigre, Cerro Encantado, Sierra Loxicha y Sierra de Miahuatlán (Challenger 1998).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Descripción
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Las Cyanolyca son charas bastante pequeñas de los bosques húmedos de montaña; la chara de garganta blanca tiene un peso aproximado de 54 g (Binford 1989). La morfología entre las edades difiere un poco pero los sexos son iguales. Picos y patas negros. En adultos máscara ancha negra bordeada por garganta blanca y raya blanca que va desde la frente, alrededor de las auriculares y termina en la garganta. Corona, nuca y parte superior del pecho negruzcos, resto del plumaje azul opaco. Los juveniles tienen la cara más opaca y los bordes blancos menos distintivos, garganta blancuzca no muy definida, partes inferiores gris hollinado, partes superiores azulado opaco. Sus vocalizaciones son un "shiv-idi shiv-idi" o "shiiv-a shii-a" ligeramente rasposo, un chillido nasal y un "shiir shiir" un poco zumbador (Howell & Webb 1995).
Comentario del nombre
Cyanolyca es considerada un subgénero de Aphelocoma por Hardy (1969), dentro de su línea no ornamentada (sin cresta) de la subfamilia de charas del Nuevo Mundo. Sin embargo, en la filogenia obtenida por Saunders y Edwards (2000) estos dos géneros no forman un grupo monofilético y las Cyanolyca aparecen como un género más basal en las charas de Nuevo Mundo, posición semejante a la obtenida por Espinosa de los Monteros y Cracraft (1997).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Distribución
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Histórica
MEXICO / OAXACA
Registrado de sólo 3 localidades en Oaxaca: 1 mi N San Andrés Chicahuaxtla (2600 m, común) 17°11'N 97°53'W, =camino de Putla de Guerrero; Río Molino 3 km SW San Miguel Sochixtepec en la intersección con el camino a Puerto Ángel 16°04'N 96°28'W; y río Guajolote, 8 km S San Miguel Sochistepec en la intersección con el camino a Puerto Ángel entre río Molino y Jalatengo 16°00'N 96°28'W (raros), que son los puntos más al sureste de su área de distribución (Binford, 1989).
Histórica-actual
MEXICO
Distribución histórica: Residente en las montañas de Guerrero (Sierra Madre del Sur) y Oaxaca (Sierras de Miahuatlán y Sierra de Yucuyacua únicamente) (Binford, 1989; AOU, 1998). Solamente son simpátricos con las charas Aphelocoma unicolor que son más grandes; no se sobrelapa con charas de tamaño medio como los Cyanocorax yncas que ocurren en altitudes menores o las Cyanocitta stellata de lugares más altos.
Distribución actual: La mayoría de los registros no son muy antiguos, sin embargo, la drástica deforestación del área está reduciendo el hábitat y haciendo los fragmentos más aislados entre sí. La distribución actual, por lo tanto, puede ser similar a la histórica pero más reducida y fragmentada. No ha habido registros en San Andrés Chicahuaxtla desde 1964 (Peterson & Navarro, en BirdLife, 2000).
MEXICO / GUERRERO
Las localidades de Guerrero son Omiltemi (17°30'N 99°40'W) y sus vecindades, El Jilguero y Paraíso, Sierra de Atoyac, 12 km S Filo de Caballos, 15 km N Nueva Delhi, cerca del Cerro Teotepec.
Las siguientes localidades para Guerrero de Navarro, 1992: La Golondrina, 13 km NNE Paraíso, 1800 m. El Descanso, 2 km SW Puerto El Gallo, 2,000 m. El Iris, 3 km NE Puerto El Gallo, 2200 m. Puerto El Gallo, 15.5 km NNE Paraíso.
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Estado de conservación
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001
P en peligro de extinción
NOM-059-SEMARNAT-2010
P en peligro de extinción
UICN
VU Vulnerable
A2c+3c+4c;B1ab(i,ii,iii,v)
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Estrategia trófica
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Tiende a forrajear en parejas o grupos pequeños y algunas veces se une a grupos mixtos de especies en la época no reproductiva (BirdLife 2000).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Hábitat
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Habita en bosques mesófilas de montaña y bosques de pino encino. También se han observado en arboledas muy perturbadas de pino encino, así como en bosques densos húmedos sin pinos similares a los bosques mesófilos, excepto por la ausencia de helechos y Liquidambar, así como en bosques con abetos (Harrell 1959, Hardy 1964). No se encuentran en los cafetales porque aunque sean de sombra, las charas de garganta blanca usan el sotobosque prístino más que el dosel y éste sustrato sí es eliminado en los cultivos de café.
Macroclima
Zonas Subtropical Superior y Templada de los 1800 a los 3500 msnm (AOU 1998). En Oaxaca de 2000 a 2700 msnm (Binford 1989) y de 1525 a 3500 en Guerrero según Collar et al. (1992).
Tipo de ambiente
Bosques de pino-encino y bosque mesófilo de montaña (AOU 1998).
Uso de hábitat
Habitan exclusivamente el bosque mesófilo, pero también pueden verse ocasionalmente en el bosque de pino y pino-encino (Navarro y Escalante 1993).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Relevancia de la especie
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
Relevancia de la especie
Especie endémica de la Sierra Madre del Sur en Guerrero y dos sierras aisladas en Oaxaca y México. Sus poblaciones son raras debido a su abundancia local y a lo restringido de su distribución geográfica.
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Reproducción
(
espagnol ; castillan
)
fourni par Conabio
En conjunto se reproducen de abril a agosto (BirdLife 2000). En Guerrero hay registros reproductivos entre mayo y junio en el Cerro Teotepec (Miller et al. 1957). Se han encontrado huevos en abril, mayo y junio en Omiltemi, y en agosto en Chilpancingo (Collar et al. 1992). En Oaxaca, solamente se registra un ave en condición reproductiva en mayo (Binford 1989). Los nidos y los huevos no están descritos (Howell & Webb 1995). Aparentemente no anidan cooperativamente (Howell y Webb 1995).
- citation bibliographique
- Escalante-Piego. P. 2010. Ficha técnica de Cyanolyca mirabilis. Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
- auteur
- Escalante-Piego. P.
Cyanolyca mirabilis
(
asturien
)
fourni par wikipedia AST
-
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
-
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Cyanolyca mirabilis[2] ye una especie d'ave na familia Corvidae. Ye endémica de Méxicu.
El so hábitat natural son les viesques montiegues húmedes subtropicales o tropicales. Alcuéntrase amenazada por perda d'hábitat.
Descripción
Ye una chara pequeña mide 23 a 25 cm de llargu. El so cuerpu ye de color azul, cabeza negra con gargüelu blancu y supercilium que s'enllarga por detrás del oyíu da l'apariencia d'un arnés.
Distribución y población
Cyanolyca mirabilis ye abondo común na Sierra Madre del Sur de Guerrero y Oaxaca, nel suroeste de Méxicu. En Guerrero, ye un ave común en Omiltemi, abondo común a norte de Nueva Delhi y común ente Nueva Delhi y el Cuetu Teotepec. En Oaxaca, reparar en tres sitios nes Sierres de Miahautlán y de Yucuyacua, pero dende 1964 nun se rexistraron avistamientos en San Andrés Chicahuaxtla.
Ecoloxía
Prefier los sectores vírxenes del monte montano húmedusobremanera montes de neblina (cerca del Cuetu Teotepec), de carbayu y pinu. Habita en zones elevaes de 1,525-3,500 m en Guerrero y 2,000-2,600 m en Oaxaca, esisten bien pocos hábitats fayadizos debaxo de la cota de 1,800 m. Tiende a alimentase en pareyes o pequeños grupos, anque dacuando fora de la temporada de reproducción xuntar con bandaes de delles especies. La dómina de reproducción va d'abril a agostu.
Amenaza
Gran parte de los montes na zona na qu'habita tán siendo cortaos p'aprovechar la so madera y p'estenar terrén pa esplotaciones agrícoles. Plantíos de maíz, frutos (especialmente cítricos na Sierra de Miahautlán1) y cultivos de café tán remplazando a los montes montanos y esplotaciones madereres amenacien a los montes de carbayu y pinu.
Referencies
Enllaces esternos
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia authors and editors
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
asturien
)
fourni par wikipedia AST
Les especies d'
aves con
nome común en
llingua asturiana márquense como
NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la
SEO.
Les especies d'
aves con
nome común en
llingua asturiana márquense como
NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la
SEO.
'''Cyanolyca mirabilis ye una especie d'ave na familia Corvidae. Ye endémica de Méxicu.
El so hábitat natural son les viesques montiegues húmedes subtropicales o tropicales. Alcuéntrase amenazada por perda d'hábitat.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia authors and editors
Kegin jave gwenn
(
breton
)
fourni par wikipedia BR
Ar gegin jave gwenn(Daveoù a vank) a zo ur spesad golvaneged, Cyanolyca mirabilis an anv skiantel anezhañ.
Doareoù pennañ
Annez
Kavout a reer ar spesad e dervennegi ha pinegi mervent Mec'hiko (e kreisteiz stad Guerrero ha kreisteiz-kreiz hini Oaxaca)[1].
Liammoù diavaez
Notennoù ha daveennoù
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia authors and editors
Kegin jave gwenn: Brief Summary
(
breton
)
fourni par wikipedia BR
Ar gegin jave gwenn(Daveoù a vank) a zo ur spesad golvaneged, Cyanolyca mirabilis an anv skiantel anezhañ.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia authors and editors
Cyanolyca mirabilis
(
catalan ; valencien
)
fourni par wikipedia CA
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autors i editors de Wikipedia
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
catalan ; valencien
)
fourni par wikipedia CA
Cyanolyca mirabilis és un ocell de la família dels còrvids (Corvidae) que habita boscos de les muntanyes del sud-oest de Mèxic, a Guerrero i Oaxaca.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autors i editors de Wikipedia
Sgrech yddfwen
(
gallois
)
fourni par wikipedia CY
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Awduron a golygyddion Wikipedia
Sgrech yddfwen: Brief Summary
(
gallois
)
fourni par wikipedia CY
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sgrech yddfwen (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: sgrechod gyddfwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Cyanolyca mirabilis; yr enw Saesneg arno yw White-throated jay. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. mirabilis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Awduron a golygyddion Wikipedia
White-throated jay
(
anglais
)
fourni par wikipedia EN
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia authors and editors
White-throated jay: Brief Summary
(
anglais
)
fourni par wikipedia EN
The white-throated jay (Cyanolyca mirabilis), also known as the Omiltemi jay, is a species of bird in the family Corvidae. It is endemic to the Sierra Madre del Sur ranges of Mexico.
Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forests. It is threatened by habitat loss.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia authors and editors
Cyanolyca mirabilis
(
espagnol ; castillan
)
fourni par wikipedia ES
La chara de Omiltemi (Cyanolyca mirabilis)[2] [3] es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae endémica de México.
Su hábitat natural son los bosques montanos húmedos tropicales. Se encuentra amenazada por pérdida de hábitat.
Descripción
Es una chara pequeña mide 23 a 25 cm de largo. Su cuerpo es de color azul, cabeza negra con garganta blanca y supercilium que se prolonga por detrás del oído da la apariencia de un arnés.
Distribución y población
Cyanolyca mirabilis es bastante común en la Sierra Madre del Sur de Guerrero y Oaxaca, en el suroeste de México. En Guerrero, es un ave común en Omiltemi, bastante común en el Cerro Teotepec. En Oaxaca, se la ha observado en tres sitios en las Sierras de Miahautlán y de Yucuyacua, pero desde 1964 no se han registrado avistamientos en San Andrés Chicahuaxtla.
Ecología
Prefiere los sectores vírgenes del bosque montano húmedo, en particular bosques de neblina (cerca del Cerro Teotepec), de roble y pino. Habita en zonas elevadas de 1,525-3,500 m en Guerrero y 2,000-2,600 m en Oaxaca, existen muy pocos hábitats adecuados debajo de la cota de 1,800 m. Tiende a alimentarse en parejas o pequeños grupos, aunque a veces fuera de la temporada de reproducción se junta con bandadas de varias especies. La época de reproducción va de abril a agosto.
Amenaza
Gran parte de los bosques en la zona en la que habita están siendo cortados para aprovechar su madera y para despejar terreno para explotaciones agrícolas. Plantaciones de maíz, frutos (especialmente cítricos en la Sierra de Miahautlán1) y cultivos de café están remplazando a los bosques montanos y explotaciones madereras amenazan a los bosques de roble y pino.
Referencias
-
↑ BirdLife International (2016). «Cyanolyca mirabilis». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2018.2 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 26 de noviembre de 2018.
-
↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2010). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1): 199-205. ISSN 0570-7358. Consultado el 4 de noviembre de 2014.
-
↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2010). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1): 199-205. ISSN 0570-7358. Consultado el 14 de octubre de 2014.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autores y editores de Wikipedia
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
espagnol ; castillan
)
fourni par wikipedia ES
La chara de Omiltemi (Cyanolyca mirabilis) es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae endémica de México.
Su hábitat natural son los bosques montanos húmedos tropicales. Se encuentra amenazada por pérdida de hábitat.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autores y editores de Wikipedia
Cyanolyca mirabilis
(
basque
)
fourni par wikipedia EU
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipediako egileak eta editoreak
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
basque
)
fourni par wikipedia EU
Cyanolyca mirabilis Cyanolyca generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipediako egileak eta editoreak
Meksikonsininaakka
(
finnois
)
fourni par wikipedia FI
Meksikonsininaakka (Cyanolyca mirabilis)[2] on varisten heimoon kuuluva varpuslintu.
Tuntomerkit
Meksikonsininaakka on 23–35 cm pitkä. Sillä on sininen vartalo ja musta pää sekä rinta. Kurkku on valkoinen ja silmän yläpuolelta kulkee valkea silmäkulmanjuova.[3]
Levinneisyys
Meksikonsininaakkaa tavataan kotoperäisenä Lounais-Meksikossa Guerrerossa ja Oaxacassa. Lajin populaatioksi arvioidaan 1 500–7 000 yksilöä. Lajin kannankehitys on laskeva elinympäristöjen häviämisen takia ja se on luokiteltu vaarantuneeksi.[1]
Elinympäristö
Meksikonsininaakka elää pääasiassa koskemattomissa, kosteissa vuoristometsissä, joissa kasvaa tammia ja kuusia. Guerrerossa laji elää 1 525–3 500 metrin ja Oaxacassa 2 000–2 600 metrin korkeudella, eikä lajille sopivia elinympäristöjä juuri ole alle 1 800 metrissä.[1]
Elintavat
Meksikonsininaakka etsii ravintoa pareittain tai pienissä ryhmissä. Pesimäajan ulkopuolella meksikonsininaakka voi liittyä muiden lajien kanssa sekaparviksi. Pesintöjä on todettu huhtikuusta elokuuhun.[1]
Lähteet
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Meksikonsininaakka: Brief Summary
(
finnois
)
fourni par wikipedia FI
Meksikonsininaakka (Cyanolyca mirabilis) on varisten heimoon kuuluva varpuslintu.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedian tekijät ja toimittajat
Geai masqué
fourni par wikipedia FR
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Geai masqué: Brief Summary
fourni par wikipedia FR
Cyanolyca mirabilis
Le Geai masqué (Cyanolyca mirabilis) est une espèce d'oiseaux de la famille des Corvidae.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Cyanolyca mirabilis
(
italien
)
fourni par wikipedia IT
La ghiandaia golabianca (Cyanolyca mirabilis Nelson, 1903) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia Corvidae[2].
Etimologia
Il nome scientifico della specie, mirabilis, deriva dal latino e significa "da ammirare", in riferimento alla bella livrea di questi uccelli.
Descrizione
Dimensioni
Misura 23-25 cm di lunghezza, per 49,9-54 g di peso[3].
Aspetto
Si tratta di uccelli dall'aspetto tozzo e paffuto, muniti di grossa testa arrotondata dai grandi occhi, becco relativamente corto e conico dalla punta lievemente ricurva, ali digitate, coda piuttosto lunga e dall'estremità squadrata e zampe forti.
Il piumaggio è nero su vertice, nuca e lati del collo, sfumando nel blu su torso, ventre, ali e coda. Sulla faccia è presente una mascherina nera che va dai lati del becco all'area auricolare, coprendo anche le guance: essa è circondata da una sottile banda bianca che la separa dal nero della parte posteriore di testa e collo, scendendo fino alla base di quest'ultimo. La gola (come intuibile dal nome comune) è anch'essa di colore bianco.
Il becco e le zampe sono di colore nero, mentre gli occhi sono di colore bruno-rossiccio scuro.
Biologia
Si tratta di uccelli molto schivi e difficili da osservare, dalle abitudini diurne, che sembrano vivere in coppie o in piccoli gruppi di 3-4 individui (verosimilmente a base familiare), passando la maggior parte della giornata alla ricerca di cibo fra i rami degli alberi e nella canopia.
I richiami di questi uccelli, dei gracchi acuti emessi a coppie, ricordano molto quelli dell'affine ghiandaia nana[3].
Alimentazione
Si tratta di uccelli onnivori, che si nutrono soprattutto di insetti ed altri invertebrati, ma occasionalmente si cibano anche di piccoli vertebrati, frutta e bacche.
Riproduzione
In base alle osservazioni di giovani individui parrebbe che la stagione riproduttiva si estenda da aprile ad agosto[3]: sebbene manchino altre informazioni riguardo alla loro riproduzione, si ha motivo di ritenere che essa non si discosti in maniera significativa da quanto osservabile nelle altre specie di corvidi.
Distribuzione e habitat
La ghiandaia golabianca è endemica del Messico meridionale, del quale popola la Sierra Madre del Sud nel Guerrero e nell'Oaxaca, ad est fino all'area di Miahuatlán de Porfirio Díaz.
A differenza della maggior parte dei corvidi, in questi uccelli sembrerebbero essere presenti dei movimenti legati alla stagionalità[3].
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta umida montana mista (associazione Quercus-Pinus), possibilmente primaria e densamente coperta da vegetazione, al di sopra dei 1525 m di quota[3].
Note
-
^ (EN) BirdLife International, Cyanolyca mirabilis, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
-
^ (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Corvidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato il 16 ottobre 2018.
-
^ a b c d e (EN) White-throated Jay (Cyanolyca mirabilis), su Handbook of the Birds of the World. URL consultato il 16 ottobre 2018.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autori e redattori di Wikipedia
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
italien
)
fourni par wikipedia IT
La ghiandaia golabianca (Cyanolyca mirabilis Nelson, 1903) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia Corvidae.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autori e redattori di Wikipedia
Maskergaai
(
néerlandais ; flamand
)
fourni par wikipedia NL
Vogels De maskergaai (Cyanolyca mirabilis) is een zangvogel uit de familie Corvidae (kraaien).
Verspreiding en leefgebied
Deze soort is endemisch in zuidwestelijk Mexico
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia-auteurs en -editors
Maskergaai: Brief Summary
(
néerlandais ; flamand
)
fourni par wikipedia NL
De maskergaai (Cyanolyca mirabilis) is een zangvogel uit de familie Corvidae (kraaien).
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia-auteurs en -editors
Cyanolyca mirabilis
(
portugais
)
fourni par wikipedia PT
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autores e editores de Wikipedia
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
portugais
)
fourni par wikipedia PT
Cyanolyca mirabilis é uma espécie de ave da família Campephagidae.
É endémica do México.
Os seus habitats naturais são: regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.
Está ameaçada por perda de habitat.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Autores e editores de Wikipedia
Vitstrupig skrika
(
suédois
)
fourni par wikipedia SV
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia författare och redaktörer
Vitstrupig skrika: Brief Summary
(
suédois
)
fourni par wikipedia SV
Vitstrupig skrika (Cyanolyca mirabilis) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar. Den förekommer i fuktiga bergsskogar i sydvästra Mexiko (södra Guerrero och södra och centrala Oaxaca). IUCN kategoriserar arten som sårbar.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia författare och redaktörer
Cyanolyca mirabilis
(
vietnamien
)
fourni par wikipedia VI
Cyanolyca mirabilis là một loài chim trong họ Corvidae.[2]
Chú thích
Tham khảo
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Cyanolyca mirabilis: Brief Summary
(
vietnamien
)
fourni par wikipedia VI
Cyanolyca mirabilis là một loài chim trong họ Corvidae.
- licence
- cc-by-sa-3.0
- droit d’auteur
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
白喉蓝头鹊
(
chinois
)
fourni par wikipedia 中文维基百科
白喉蓝头鹊: Brief Summary
(
chinois
)
fourni par wikipedia 中文维基百科
白喉蓝头鹊(学名:Cyanolyca mirabilis),是鸦科蓝头鹊属的一种,为墨西哥的特有种。全球活动范围约为3,800平方千米。该物种的保护状况被评为易危。
白喉蓝头鹊的平均体重约为52.4克。栖息地为亚热带或热带的湿润山地林。