Taxonomic history
Combination in Strongylognathus: Mayr, 1853e PDF: 390.Senior synonym of Strongylognathus emarginatus: Mayr, 1853e PDF: 390.Senior synonym of Strongylognathus diveri: Brown, 1955c PDF: 113.See also: Baroni Urbani, 1971c PDF: 151; Kutter, 1977c: 166; Atanassov & Dlussky, 1992: 156; Sanetra et al., 1999 PDF: 343.Eciton? testaceus , Schenck, Beschr. Nass. Ameis. 117.
Myrmus emarginatus, Schenck , Ent. Zeit. 299.
Strongylognathus testaceus , Mayr. Form. Austr. 158; Ungar. Ameis. 20. 1.
Nyl. Form. Fr. et d'Alger. 101. 1.
Hab. Europe; France; Austria,
Records
(Map 41): Bulgaria ( Agosti and Collingwood 1987a , Atanassov and Dlusskij 1992 ); Krupnik-Sandanski-Petrich Valley: Kozhuh Mt. ( Atanassov 1964 ); Belasitsa Mt. ( Atanassov 1964 , Hubenov et al. 1998 ); Eastern Rhodopi Mts: Dedets vill. (Zlatograd) ( Lapeva-Gjonova 2004a ); Southern Black Sea coast: Ahtopol ( Atanassov and Vassileva 1976 ).
Strongylognathus testaceus is a species of slave-making ant in the subfamily Myrmicinae. The species is known from Europe and the Caucasus.[2]
Strongylognathus testaceus is a species of slave-making ant in the subfamily Myrmicinae. The species is known from Europe and the Caucasus.
Strongylognathus testaceus (Schenck, 1852) è una formica appartenente alla sottofamiglia Myrmicinae, diffusa in Europa.[1]
Formica giallo-bruna di dimensioni comprese tra 2.0 e 3.6 mm.[2]
È un parassita sociale di Tetramorium caespitum.[2]
La specie è diffusa in Europa, dalla Spagna alla Polonia.[1]
Si trova solo all'interno di formicai della specie ospite Tetramorium caespitum.
Strongylognathus testaceus (Schenck, 1852) è una formica appartenente alla sottofamiglia Myrmicinae, diffusa in Europa.
De sabelmier (Strongylognathus testaceus) is een mierensoort uit de onderfamilie van de Myrmicinae.[1][2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1852 door Schenck.
Bronnen, noten en/of referentiesSierpnica płowa (Strongylognathus testaceus) – gatunek mrówki z podrodziny Myrmicinae. Sierpnica płowa jest pasożytem socjalnym murawki darniowiec (Tetramorium caespitum).
Głowa u wszystkich kast o wąskich, sierpowatych żuwaczkach, pozbawionych ząbków i krawędzi tnących. U samców czułki dziesięcioczłonowe z silnie wydłużonym drugim członem biczyka, tułów uskrzydlony, a tarcza opatrzona bruzdami Mayra. Ubarwienie samca ciemnobrązowe do czarnego z jaśniejszymi nogami i czułkami. U królowych i robotnic czułki dwunastoczłonowe. Królowa długości od 4 do 5 mm, z głową szerszą od tułowia, jedną komórką kubitalną na przednim skrzydle i niskim, płaskim śródpleczem[2].
Wielkość robotnicy od 2 do 3,5 mm, a ubarwienie ciała od ochrowobrązowego do czerwonobrązowego. Jej głowa i tułów zwykle pomarszczone, zaś gaster błyszczący i nagi. Powierzchnia ciała umiarkowanie owłosiona. Głowa o dość małych oczach[2].
Populacja sierpnicy płowej zazwyczaj nie przekracza 1% liczby robotnic w mrowisku murawki darniowiec (według Wilson i Hölldobler, 1990 może osiągnąć liczbę kilkunastu tysięcy robotnic). Królowa sierpnicy ogranicza powstawanie w gnieździe skrzydlatych samic i samców w gnieździe murawki (Wilson i Hölldobler, 1990).
Loty godowe od końca czerwca do końca sierpnia.
Sierpnica płowa (Strongylognathus testaceus) – gatunek mrówki z podrodziny Myrmicinae. Sierpnica płowa jest pasożytem socjalnym murawki darniowiec (Tetramorium caespitum).
Głowa u wszystkich kast o wąskich, sierpowatych żuwaczkach, pozbawionych ząbków i krawędzi tnących. U samców czułki dziesięcioczłonowe z silnie wydłużonym drugim członem biczyka, tułów uskrzydlony, a tarcza opatrzona bruzdami Mayra. Ubarwienie samca ciemnobrązowe do czarnego z jaśniejszymi nogami i czułkami. U królowych i robotnic czułki dwunastoczłonowe. Królowa długości od 4 do 5 mm, z głową szerszą od tułowia, jedną komórką kubitalną na przednim skrzydle i niskim, płaskim śródpleczem.
Wielkość robotnicy od 2 do 3,5 mm, a ubarwienie ciała od ochrowobrązowego do czerwonobrązowego. Jej głowa i tułów zwykle pomarszczone, zaś gaster błyszczący i nagi. Powierzchnia ciała umiarkowanie owłosiona. Głowa o dość małych oczach.
Populacja sierpnicy płowej zazwyczaj nie przekracza 1% liczby robotnic w mrowisku murawki darniowiec (według Wilson i Hölldobler, 1990 może osiągnąć liczbę kilkunastu tysięcy robotnic). Królowa sierpnicy ogranicza powstawanie w gnieździe skrzydlatych samic i samców w gnieździe murawki (Wilson i Hölldobler, 1990).
Loty godowe od końca czerwca do końca sierpnia.
Sabelmyra (Strongylognathus testaceus) är en art i insektsordningen steklar som tillhör familjen myror.
Sabelmyran lever som parasit i bon av grästorvmyra. Den liknar också utseendemässigt denna ganska mycket, förutom att den är något mindre än sin värdart och rödbrun i färgen. Ett annat kännetecken för sabelmyran som skiljer den från dess värdart grästorvmyran är de sabelformade käkarna.
Utbredningsområdet omfattar delar av mellersta Europa, från Tyskland i norr och söderut till Pyrenéerna och norra Italien. Österut finns den till Ukraina. Ett fåtal fynd av arten har även gjorts i Sverige, i Småland och på Öland, senast på 1950-talet. I övriga nordiska länder är den inte funnen. Arten är sällsynt i hela sitt utbredningsområde och i Sverige är den betraktad som starkt hotad.
Sabelmyra (Strongylognathus testaceus) är en art i insektsordningen steklar som tillhör familjen myror.
Sabelmyran lever som parasit i bon av grästorvmyra. Den liknar också utseendemässigt denna ganska mycket, förutom att den är något mindre än sin värdart och rödbrun i färgen. Ett annat kännetecken för sabelmyran som skiljer den från dess värdart grästorvmyran är de sabelformade käkarna.
Utbredningsområdet omfattar delar av mellersta Europa, från Tyskland i norr och söderut till Pyrenéerna och norra Italien. Österut finns den till Ukraina. Ett fåtal fynd av arten har även gjorts i Sverige, i Småland och på Öland, senast på 1950-talet. I övriga nordiska länder är den inte funnen. Arten är sällsynt i hela sitt utbredningsområde och i Sverige är den betraktad som starkt hotad.
Strongylognathus testaceus (Schenck, 1852)[1]
СинонимыStrongylognathus testaceus (лат.) — вид муравьёв-рабовладельцев рода Strongylognathus из подсемейства Myrmicinae (Formicidae). Центральная и Южная Европа, юг Западной Сибири[2].
Лесостепные и степные участки западной Палеарктики, Кавказ; на восток до юга Западной Сибири[2]. На север до Англии и Швеции. В России северная граница ареала доходит до Удмуртии[3] и Чувашии[4][5].
Вид был впервые описан в 1852 году в составе рода муравьёв-кочевников Eciton (из-за сходства саблевидных верхних челюстей) немецким энтомологом Адольфом Шенком (Adolph Schenck, 1803—1878)[2][6][7].
Длина 2—4 мм. Голова самок и солдат с глубокой выемкой на затылке. Мандибулы саблевидные без зубцов. Тело от желтовато-бурого до тёмно-коричневого цвета (самцы почти чёрные). Усики 12-члениковые (у самцов состоят из 10 сегментов), булава трёхчлениковая. Стебелёк между грудкой и брюшком состоит из двух члеников: петиолюса и постпетиолюса (последний четко отделен от брюшка), жало развито, куколки голые (без кокона). Роение крылатых половых особей (самцов и самок) происходит с июля по август[2][6][7].
Паразитирует на земляных муравьях вида Tetramorium caespitum, совершая рейды на их гнёзда и похищая куколки у вида-хозяина. После роения молодая матка Strongylognathus testaceus проникает в муравейник Tetramorium caespitum, где убивает матку-хозяйку («царский переворот») и вместо неё начинает откладывать яйца. Постепенно старый состав семьи заменяется на новый паразитический вид муравьёв-рабовладельцев[2][6][7][8].
Strongylognathus testaceus (лат.) — вид муравьёв-рабовладельцев рода Strongylognathus из подсемейства Myrmicinae (Formicidae). Центральная и Южная Европа, юг Западной Сибири.