Heteromys nubicolens és una espècie de rosegador de la família dels heteròmids. És endèmica del nord-oest de Costa Rica, on viu a una altitud d'entre 750 i 1.840 msnm, a les serralades de Tilarán i Guanacaste. El seu nom específic deriva de les paraules llatines nubes ('núvol') i colere ('habitar') i es refereix a les selves nebuloses on es troba aquest animal.[1] H. nubicolens és una espècie bastant grossa i té el pelatge força espinós. El dors és de color marró fosc. A diferència d'algunes altres espècies, H. nubicolens manca de franges ocres als flancs. La part inferior de les potes posteriors és nua.
El cariotip d'aquesta espècie és 2n = 60, FN = 68. Els seus parents més propers són les espècies del grup H. desmarestianus, presents en una regió que s'estén des del sud de Mèxic fins al nord-oest de Colòmbia. La seva pell és gairebé idèntica a la de H. nubicolens, però hi ha diferències en la mida del crani. H. nubicolens és més gros que H. desmarestianus en general, però aquest últim té algunes parts del cos més grosses. Una altra diferència és que els exemplars de H. nubicolens que són capturats romanen passius i en silenci, mentre que els de H. desmarestianus bramen i lluiten per escapar-se.
Té una llargada total de 291–358 mm, amb una llargada corporal de 104–183 mm, una cua de 150–197 mm, peus de 35–42 mm, orelles de 15–21 mm i un pes de 60–136 g. Aquests rosegadors tenen territoris d'aproximadament 0,15 ha cadascun, que amb prou feines canvien. La temporada de reproducció dura tot l'any. La mida de les poblacions varia molt. H. nubicolens pot viure a boscos secundaris, però és més comú als boscos primaris. S'han trobat exemplars de les paparres Ixodes venezuelensis i Dermacentor sp. en espècimens de H. nubicolens.
Heteromys nubicolens és una espècie de rosegador de la família dels heteròmids. És endèmica del nord-oest de Costa Rica, on viu a una altitud d'entre 750 i 1.840 msnm, a les serralades de Tilarán i Guanacaste. El seu nom específic deriva de les paraules llatines nubes ('núvol') i colere ('habitar') i es refereix a les selves nebuloses on es troba aquest animal. H. nubicolens és una espècie bastant grossa i té el pelatge força espinós. El dors és de color marró fosc. A diferència d'algunes altres espècies, H. nubicolens manca de franges ocres als flancs. La part inferior de les potes posteriors és nua.
El cariotip d'aquesta espècie és 2n = 60, FN = 68. Els seus parents més propers són les espècies del grup H. desmarestianus, presents en una regió que s'estén des del sud de Mèxic fins al nord-oest de Colòmbia. La seva pell és gairebé idèntica a la de H. nubicolens, però hi ha diferències en la mida del crani. H. nubicolens és més gros que H. desmarestianus en general, però aquest últim té algunes parts del cos més grosses. Una altra diferència és que els exemplars de H. nubicolens que són capturats romanen passius i en silenci, mentre que els de H. desmarestianus bramen i lluiten per escapar-se.
Té una llargada total de 291–358 mm, amb una llargada corporal de 104–183 mm, una cua de 150–197 mm, peus de 35–42 mm, orelles de 15–21 mm i un pes de 60–136 g. Aquests rosegadors tenen territoris d'aproximadament 0,15 ha cadascun, que amb prou feines canvien. La temporada de reproducció dura tot l'any. La mida de les poblacions varia molt. H. nubicolens pot viure a boscos secundaris, però és més comú als boscos primaris. S'han trobat exemplars de les paparres Ixodes venezuelensis i Dermacentor sp. en espècimens de H. nubicolens.
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus (Heteromys nubicolens) ist eine Art der Stacheltaschenmäuse, die nur in den Wolkenwäldern der Cordillera de Tilarán und der Cordillera de Guanacaste im Nordwesten von Costa Rica in Höhen von 750 bis 1850 Metern vorkommt.
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von durchschnittlich 14,6 Zentimetern, der Schwanz wird durchschnittlich 17,5 Zentimeter lang. Die durchschnittliche Ohrlänge beträgt 18 Millimeter und die durchschnittliche Hinterfußlänge 39 Millimeter. Es handelt sich damit um eine verhältnismäßig große Art der Gattung, die Männchen sind signifikant größer als die Weibchen. Das Fell der ausgewachsenen Tiere ist rau und beinhaltet einzelne versteifte, weiche und stachelähnliche Haare auf dem Rücken und den Körperseiten. Das Rückenfell ist dunkelbraun mit leichter und nur undeutlicher ockerfarbener Sprenkelung aus einzelnen helleren Haaren. Auf den Körperseiten gibt es eine schmale sandfarbene Linie, die die weiße Bauchseite vom Rücken abgrenzt. Die Ohren sind dunkelgrau bis dunkelbraun und vergleichsweise klein.[1]
Die vorderen Bereiche der Sohlen der Hinterfüße sind nackt und besitzen sechs Tuberkel. Der Schwanz ist etwas länger als die Kopf-Rumpf-Länge und dünn behaart, er ist über den größten Teil seiner Länge auf der Oberseite dunkler als auf der Unterseite und läuft in eine dunkle Spitze aus.[1] Der Karyotyp besteht aus einem diploiden Chromosomensatz aus 2n = 60 Chromosomen (FN=86).[1]
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus ist äußerlich von der Desmarest-Stacheltaschenmaus (Heteromys desmarestianus) nur schwer zu unterscheiden. Diese weist eine deutlichere Sprenkelung auf und bei den Tieren, die in der Kontaktzone beider Arten vorkommen, sind die ockerfarbenene Haare im Nacken besonders stark und lockig entwickelt und bilden einen Kragen. Die ebenfalls in Costa Rica vorkommende Berg-Stacheltaschenmaus (Heteromys oresterus) ist etwas größer und unterscheidet sich von der Nebelwald-Stacheltaschenmaus durch ihr weiches und dunkleres Fell.[1]
Das Verbreitungsgebiet der Nebelwald-Stacheltaschenmaus ist auf die Cordillera de Tilarán und die Cordillera de Guanacaste im Nordwesten von Costa Rica eingeschränkt, wo die Art in Höhen von 750 bis 1850 Metern lebt.[1]
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus lebt in feuchten primären und sekundären Nebelwaldgebieten der Bergregionen. Sie ist tolerant gegenüber leichten anthropegenen Störungen, kommt jedoch nicht in stärker beeinflussten Gebieten vor. Die Tiere sind nachtaktiv und bodenlebend, über ihre Lebensweise liegen ansonsten so gut wie gar keine Informationen vor.[1]
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus wird als eigenständige Art innerhalb der Gattung der Stacheltaschenmäuse (Heteromys) eingeordnet, die aus 16 Arten besteht.[1] Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von Robert P. Anderson und Robert M. Timm aus dem Jahr 2006, die sie als Heteromys nubicolens einführten.[2][1]
Die Art wird gemeinsam mit der Desmarest-Stacheltaschenmaus (Heteromys desmarestianus), der Goldman-Stacheltaschenmaus (Heteromys goldmani) und der Berg-Stacheltaschenmaus (Heteromys oresterus) der desmarestianus-Gruppe innerhalb der Stacheltaschenmäuse zugeordnet.[1] Innerhalb der Art werden neben der Nominatform keine weiteren Unterarten unterschieden.[1]
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus wurde von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) bislang nicht erfasst.
Die Nebelwald-Stacheltaschenmaus (Heteromys nubicolens) ist eine Art der Stacheltaschenmäuse, die nur in den Wolkenwäldern der Cordillera de Tilarán und der Cordillera de Guanacaste im Nordwesten von Costa Rica in Höhen von 750 bis 1850 Metern vorkommt.
Heteromys nubicolens Heteromys generoko animalia da. Karraskarien barruko Heteromyidae familian sailkatuta dago.
Heteromys nubicolens Heteromys generoko animalia da. Karraskarien barruko Heteromyidae familian sailkatuta dago.
Heteromys nubicolens is een wangzakmuis uit het geslacht Heteromys dat voorkomt in het noordwesten van Costa Rica. Het dier is gevonden op 750 tot 1840 m hoogte in de Cordillera de Tilarán en Cordillera de Guanacaste. De soortnaam is afgeleid van de Latijnse woorden nubes "wolk" en colere "bewonen" en verwijst naar de nevelwouden waar dit dier voorkomt. H. nubicolens is een vrij grote soort met een tamelijk stelige vacht. De rug is donkerbruin. Anders dan bij sommige andere soorten zit er geen okerkleurige streep op de flanken. De onderkanten van de achtervoeten zijn naakt. Het karyotype bedraagt 2n=60, FN=68. H. nubicolens is het nauwste verwant aan de H. desmarestianus-groep, die voorkomt van Zuid-Mexico tot Noordwest-Colombia. De huid daarvan is vrijwel identiek aan die van H. nubicolens, maar er zijn verschillen in de schedelgrootte. H. nubicolens is een stuk groter dan H. desmarestianus, maar in een aantal kenmerken is H. desmarestianus groter. Ook is H. nubicolens stil en passief als hij wordt opgepakt, terwijl H. desmarestianus schreeuwt en vecht als hij wordt vastgehouden. De totale lengte bedraagt 291 tot 358 mm, de kop-romplengte 104 tot 183 mm, de staartlengte 150 tot 197 mm, de achtervoetlengte 35 tot 42 mm, de oorlengte 15 tot 21 mm en het gewicht 60 tot 136 gram. Deze dieren hebben territoria van ongeveer 0.15 ha, die nauwelijks veranderen. Het dier paart het hele jaar door. De populatiegrootte varieert sterk. H. nubicolens kan in secundair bos leven, maar is daar minder algemeen dan in primair bos. Op deze soort zijn de teken Ixodes venezuelensis en Dermacentor sp. gevonden.
Heteromys nubicolens is een wangzakmuis uit het geslacht Heteromys dat voorkomt in het noordwesten van Costa Rica. Het dier is gevonden op 750 tot 1840 m hoogte in de Cordillera de Tilarán en Cordillera de Guanacaste. De soortnaam is afgeleid van de Latijnse woorden nubes "wolk" en colere "bewonen" en verwijst naar de nevelwouden waar dit dier voorkomt. H. nubicolens is een vrij grote soort met een tamelijk stelige vacht. De rug is donkerbruin. Anders dan bij sommige andere soorten zit er geen okerkleurige streep op de flanken. De onderkanten van de achtervoeten zijn naakt. Het karyotype bedraagt 2n=60, FN=68. H. nubicolens is het nauwste verwant aan de H. desmarestianus-groep, die voorkomt van Zuid-Mexico tot Noordwest-Colombia. De huid daarvan is vrijwel identiek aan die van H. nubicolens, maar er zijn verschillen in de schedelgrootte. H. nubicolens is een stuk groter dan H. desmarestianus, maar in een aantal kenmerken is H. desmarestianus groter. Ook is H. nubicolens stil en passief als hij wordt opgepakt, terwijl H. desmarestianus schreeuwt en vecht als hij wordt vastgehouden. De totale lengte bedraagt 291 tot 358 mm, de kop-romplengte 104 tot 183 mm, de staartlengte 150 tot 197 mm, de achtervoetlengte 35 tot 42 mm, de oorlengte 15 tot 21 mm en het gewicht 60 tot 136 gram. Deze dieren hebben territoria van ongeveer 0.15 ha, die nauwelijks veranderen. Het dier paart het hele jaar door. De populatiegrootte varieert sterk. H. nubicolens kan in secundair bos leven, maar is daar minder algemeen dan in primair bos. Op deze soort zijn de teken Ixodes venezuelensis en Dermacentor sp. gevonden.
운무림가시주머니생쥐(Heteromys nubicolens)는 주머니생쥐과에 속하는 설치류의 일종이다. 코스타리카 북서부의 토착종으로 틸라란 산맥과 과나카스테 주의 해발 750~1840m 지역에서 서식한다.[1] 학명과 일반명은 "구름"을 의미하는 라틴어 "누베스(nubes)와 "거주한다(inhabit)"라는 의미의 "콜레레(colere)의 합성어에서 유래했다.[1]
운무림가시주머니생쥐(Heteromys nubicolens)는 주머니생쥐과에 속하는 설치류의 일종이다. 코스타리카 북서부의 토착종으로 틸라란 산맥과 과나카스테 주의 해발 750~1840m 지역에서 서식한다. 학명과 일반명은 "구름"을 의미하는 라틴어 "누베스(nubes)와 "거주한다(inhabit)"라는 의미의 "콜레레(colere)의 합성어에서 유래했다.
