Oniscus is en Geslecht vun Kellerswiene ut de Familie vun de Muerswiene.
Oniscus is en Geslecht vun Kellerswiene ut de Familie vun de Muerswiene.
Oniscus is a genus of woodlice. It comprises five species, three of which are confined to northwestern Iberia (Oniscus ancarensis, O. galicianus and O. lusitanicus), one to the Pyrenees (Oniscus simonii), and one of which, O. asellus, is widespread across Europe and has been introduced to the Americas .[2]
Oniscus is a genus of woodlice. It comprises five species, three of which are confined to northwestern Iberia (Oniscus ancarensis, O. galicianus and O. lusitanicus), one to the Pyrenees (Oniscus simonii), and one of which, O. asellus, is widespread across Europe and has been introduced to the Americas .
Oniscus is een geslacht van pissebedden uit de familie van de Oniscidae.
Oniscus is een geslacht van pissebedden uit de familie van de Oniscidae.
Oniscus – rodzaj lądowych skorupiaków z rzędu równonogów, w języku polskim określanych nazwą stonoga[2]. Określenie to jest często mylnie przypisywane wijom[a] lub prosionkom[b]. Występują na wszystkich kontynentach. W Polsce występuje stonoga murowa – jest gatunkiem pospolitym[3].
Stonogi mają ciało silnie grzbietobrzusznie spłaszczone i silnie rozszerzone, w zarysie jajowate[2], niezwijające się w kulkę[3] o długości zazwyczaj od 1 do 2 cm, sztywny i segmentowany odwłok pokryty wapiennym szkielecikiem. Głowa zbliżona kształtem do prostokąta, płytka ogonowa zazwyczaj stożkowato zaostrzona[2]. Wbrew nazwie, nie mają stu nóg. Różne gatunki tej grupy skorupiaków mają zaledwie po kilkanaście par odnóży (najczęściej 10–12)[c].
Żyją w wilgotnych miejscach, często chowają się pod kamieniami, wśród gnijących liści, pod korą pni lub w wilgotnej glebie. Prowadzą nocny tryb życia, są detrytofagami – żywią się martwą materią organiczną.
Wyróżnia się 6 gatunków zaliczanych do rodzaju Oniscus:
Oniscus – rodzaj lądowych skorupiaków z rzędu równonogów, w języku polskim określanych nazwą stonoga. Określenie to jest często mylnie przypisywane wijom lub prosionkom. Występują na wszystkich kontynentach. W Polsce występuje stonoga murowa – jest gatunkiem pospolitym.
Stonogi mają ciało silnie grzbietobrzusznie spłaszczone i silnie rozszerzone, w zarysie jajowate, niezwijające się w kulkę o długości zazwyczaj od 1 do 2 cm, sztywny i segmentowany odwłok pokryty wapiennym szkielecikiem. Głowa zbliżona kształtem do prostokąta, płytka ogonowa zazwyczaj stożkowato zaostrzona. Wbrew nazwie, nie mają stu nóg. Różne gatunki tej grupy skorupiaków mają zaledwie po kilkanaście par odnóży (najczęściej 10–12).
Żyją w wilgotnych miejscach, często chowają się pod kamieniami, wśród gnijących liści, pod korą pni lub w wilgotnej glebie. Prowadzą nocny tryb życia, są detrytofagami – żywią się martwą materią organiczną.
Oniscus é um género de bichos-de-conta que compreende cinco espécies, três das quais com distribuição natural confinada ao noroeste da Península Ibérica (Oniscus ancarensis, O. galicianus e O. lusitanicus), uma aos Pirenéus (Oniscus simonii) e uma com distribuição alargada no continente europeu e na Macaronésia (O. asellus), e já introduzida nas Américas.[2]
Oniscus é um género de bichos-de-conta que compreende cinco espécies, três das quais com distribuição natural confinada ao noroeste da Península Ibérica (Oniscus ancarensis, O. galicianus e O. lusitanicus), uma aos Pirenéus (Oniscus simonii) e uma com distribuição alargada no continente europeu e na Macaronésia (O. asellus), e já introduzida nas Américas.
Oniscus là một chi động vật thuộc họ Oniscidae.[2][3]