dcsimg

Politricàcies ( catalan ; valencien )

fourni par wikipedia CA

Les Politricàcies (en llatí “Polytrichaceae“) són una família comuna de molses. Les seves membres tendeixen a ser més grosses que altres molses amb una tija gruixuda central i un rizoma. Són dioiques i es diferencien per tenir de 32 a 64 dents en el peristoma.

Classificació

Gèneres


Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Politricàcies Modifica l'enllaç a Wikidata
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autors i editors de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CA

Politricàcies: Brief Summary ( catalan ; valencien )

fourni par wikipedia CA

Les Politricàcies (en llatí “Polytrichaceae“) són una família comuna de molses. Les seves membres tendeixen a ser més grosses que altres molses amb una tija gruixuda central i un rizoma. Són dioiques i es diferencien per tenir de 32 a 64 dents en el peristoma.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autors i editors de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CA

Ploníkotvaré ( tchèque )

fourni par wikipedia CZ
 src=
Detail

Ploníkotvaré (Polytrichales) je řád mechů buď řazený do třídy pravé mechy (Bryopsida), nebo vyčleňovaný do samostatné třídy Polytrichopsida.

Popis

Ploníky jsou typické vláknitým prvoklíčkem. Uvnitř gametofytní zelené rostlinky je možné obvykle nalézt primitivní vodivá pletiva. Dále mají typickou stavbu tobolky: otevírá se víčkem, uvnitř je kolumela vybíhající nahoře v epifragmu.[1]

Dorůstají výšky až 80 cm, mohou být i různě větvené a je tedy jasné, že jsou skupinou mechů s velmi složitou stavbou. Modelovým zástupcem v školních učebnicích je ploník (Polytrichum), zejména ploník obecný (P. commune) nebo ploník ztenčený (P. formosum).[1]

Reference

  1. a b KALINA, Tomáš; VÁŇA, Jiří. Sinice, řasy, houby, mechorosty a podobné organismy v současné biologii. Praha: Karolinum, 2005. 606 s. ISBN 80-246-1036-1.

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia autoři a editory
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CZ

Ploníkotvaré: Brief Summary ( tchèque )

fourni par wikipedia CZ
 src= Detail

Ploníkotvaré (Polytrichales) je řád mechů buď řazený do třídy pravé mechy (Bryopsida), nebo vyčleňovaný do samostatné třídy Polytrichopsida.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia autoři a editory
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia CZ

Polytrichaceae ( danois )

fourni par wikipedia DA

Polytrichaceae er en familie af mosser. De er generelt større end andre mosser og med en forstærket stængel, der gør dem stive. Bladene har en meget bred ribbe som på oversiden har lameller på langs. Alle arter i denne familie er topfrugtede og dioike. Deres peristom indeholder fra 32 til 64 tænder.

Fem slægter findes i Danmark med i alt 15 arter.


 src=
Tværsnit af blad, der viser lamellerne


Danske slægter


Øvrige slægter
  • Alophosia
  • Atrichopsis
  • Bartramiopsis
  • Dawsonia
  • Dendroligotrichum
  • Hebantia
  • Itatiella
  • Lyellia
  • Meiotrichum
  • Notoligotrichum
  • Plagioracelopus
  • Polytrichadelphus
  • Pseudatrichum
  • Psilopilum
  • Steereobryon




Stub
Denne botanikartikel er kun påbegyndt. Hvis du ved mere om emnet, kan du hjælpe Wikipedia ved at udvide den.


Eksterne henvisninger

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-forfattere og redaktører
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DA

Polytrichaceae ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Die Polytrichaceae oder Frauenhaarmoose sind eine Familie der Laubmoose. Sie bilden alleine die Klasse Polytrichopsida. Bei ihnen findet man die unter den Moosen stärkste Ausdifferenzierung verschiedener Gewebe: In der Mitte des Stämmchens verläuft ein wasserleitender Zentralstrang, ähnlich wie man ihn auch bei Vorläufern der Farne findet. Die Polytrichaceae gelten deshalb auch als relativ ursprüngliche Vertreter der Moose. Der Zentralstrang macht einen sehr hohen Wuchs der Vertreter dieser Familie möglich.

Für die Familie gibt es weitere deutsche Namen: „Haarmützenmoose“, „Bürstenmoose“ oder „Widertonmoose“. Die beiden ersten Namen beziehen sich auf die Kalyptra, eine Haube auf der Kapsel, die in dieser Familie oft aus hellbraunen filzigen Haaren besteht.

Merkmale

Gametophyt

Die Polytrichaceae besitzen die höchstentwickelten Gametophyten unter den Moosen. Es sind aufrechte, meist recht kräftige Moose, die für gewöhnlich in lockeren Rasen auf Erde wachsen. Einige der in europäischen Wäldern auffälligsten Moose sowie auch die größten Moose gehören hierzu. Die aufrechten Stämmchen sind meist einfach, selten gabelig oder büschelig verzweigt. Sie besitzen einen Zentralstrang (Hadrom) aus wasserleitenden Zellen (Hydroiden), um den ein Hohlzylinder assimilatleitender Zellen (Leptom) liegt. Die beiden Teile entsprechen somit einer Protostele, d. i. ein konzentrisches Leitbündel mit Innenxylem. Der Aufbau des Stämmchen gleicht also dem der Kormophyten; allerdings ist es hier der Gametophyt, bei den Kormophyten der Sporophyt, der diesen Aufbau besitzt.

Die Blättchen besitzen eine Rippe, in der sich wasser- und assimilatleitende Zellen sowie Festigungselemente befinden. Auf der Ventralseite befinden sich Längslamellen, deren Zellen der Wasserspeicherung und der Photosynthese dienen. Die Endzellen der Lamellen besitzen oft artcharakteristische Form.

Aufgrund ihrer Anatomie und der gut entwickelten Leitungsgewebe gehören zu den Frauenhaarmoosen die größten Moose. Das auch in Mitteleuropa heimische Polytrichum commune erreicht 50 Zentimeter Höhe wie auch die australasische Dawsonia superba.

Die Antheridienstände sind bei den Pflanzen dieser Familie von oft differenzierten Hüllblättern umgeben, so dass es den Anschein hat, die Moose würden Blüten ausbilden.

Sporophyt

Der Sporophyt ist deutlich anders gebaut als bei den Bryidae, zu denen die Polytrichales früher gestellt wurden. Besonders der Aufbau des Peristoms ist einzigartig unter den Moosen: Es besteht aus konzentrischen Lagen ganzer Zellen, während es bei den Bryidae aus Resten von Zellwänden besteht. Das Peristom besitzt 32 oder 64 in einer Reihe stehende Zähne. Die Kalyptra hat die Form einer Kappe oder Mütze und ist nackt oder häufiger behaart. Auf diese Behaarung bezieht sich der deutsche Name Frauenhaarmoos. Die Öffnung der Kapsel ist nach dem Abfallen des Deckels am Beginn noch durch eine bleiche Haut (Epiphragma) verschlossen.

Verbreitung

Die Polytrichaceae kommen vor allem in den gemäßigten und kalten Zonen beider Erdhalbkugeln bis in die Arktis bzw. Antarktis vor. In den Tropen finden sich die meisten Arten in Gebirgen.

Systematik

Die Familie besteht aus 18 Gattungen mit rund 220 Arten[1]:

Literatur

Einzelnachweise

  1. Wolfgang Frey, Michael Stech, Eberhard Fischer: Bryophytes and Seedless Vascular Plants (= Syllabus of Plant Families. 3). 13th edition. Borntraeger, Berlin u. a. 2009, ISBN 978-3-443-01063-8, S. 142–145.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Polytrichaceae: Brief Summary ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Die Polytrichaceae oder Frauenhaarmoose sind eine Familie der Laubmoose. Sie bilden alleine die Klasse Polytrichopsida. Bei ihnen findet man die unter den Moosen stärkste Ausdifferenzierung verschiedener Gewebe: In der Mitte des Stämmchens verläuft ein wasserleitender Zentralstrang, ähnlich wie man ihn auch bei Vorläufern der Farne findet. Die Polytrichaceae gelten deshalb auch als relativ ursprüngliche Vertreter der Moose. Der Zentralstrang macht einen sehr hohen Wuchs der Vertreter dieser Familie möglich.

Für die Familie gibt es weitere deutsche Namen: „Haarmützenmoose“, „Bürstenmoose“ oder „Widertonmoose“. Die beiden ersten Namen beziehen sich auf die Kalyptra, eine Haube auf der Kapsel, die in dieser Familie oft aus hellbraunen filzigen Haaren besteht.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Polytrichaceae ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Polytrichaceae is a common family of mosses. Members of this family tend to be larger than other mosses with a thickened central stem and a rhizome. The leaves have a midrib that bears photosynthetic lamellae on the upper surface. Species in this group are dioicous. Another characteristic that identifies them is that they have from 32 to 64 peristome teeth in their sporangium.

Classification

class Polytrichopsids
order Polytrichales
family Polytrichaceae
multiple genera

Takakiopsida

Sphagnopsida

Andreaeopsida

Andreaeobryopsida

Oedipodiopsida

Tetraphidopsida

Polytrichaceae

Bryopsida

The phylogenetic position of the Polytrichaceae among the eight classes of mosses, based on inferences from DNA sequence data.[1][2]

Genera

Atrichum undulatum

Extinct genera

References

  1. ^ Goffinet, B.; W. R. Buck & A. J. Shaw (2008). "Morphology and Classification of the Bryophyta". In Bernard Goffinet & A. Jonathan Shaw (eds.). Bryophyte Biology (2nd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. pp. 55–138. ISBN 9780521872256.
  2. ^ Goffinet, Bernard; William R. Buck (2004). "Systematics of the Bryophyta (Mosses): From molecules to a revised classification". Monographs in Systematic Botany. Molecular Systematics of Bryophytes. Missouri Botanical Garden Press. 98: 205–239. ISBN 1-930723-38-5.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Polytrichaceae: Brief Summary ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Polytrichaceae is a common family of mosses. Members of this family tend to be larger than other mosses with a thickened central stem and a rhizome. The leaves have a midrib that bears photosynthetic lamellae on the upper surface. Species in this group are dioicous. Another characteristic that identifies them is that they have from 32 to 64 peristome teeth in their sporangium.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Polytrichopsida ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

Las politricáceas (Polytrichaceae) son una familia común de musgos. Los miembros de esta familia tienden a ser más grandes que otros musgos con un tallo central engrosado y un rizoma. Las hojas tienen una nervadura central que lleva láminas en la superficie superior. Las especies de este grupo son dioicas. Otra característica que los identifica es que tienen de 32 a 64 dientes de peristoma en sus esporangios.

Es la única familia del orden Polytrichales y de la clase Polytrichopsida.

Géneros

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Polytrichopsida: Brief Summary ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

Las politricáceas (Polytrichaceae) son una familia común de musgos. Los miembros de esta familia tienden a ser más grandes que otros musgos con un tallo central engrosado y un rizoma. Las hojas tienen una nervadura central que lleva láminas en la superficie superior. Las especies de este grupo son dioicas. Otra característica que los identifica es que tienen de 32 a 64 dientes de peristoma en sus esporangios.

Es la única familia del orden Polytrichales y de la clase Polytrichopsida.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Karusamblalised ( estonien )

fourni par wikipedia ET

Karusamblalised (Polytrichaceae) on karusammalde klassi kuuluv sugukond.

Eesti perekonnad

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ET

Karusamblalised: Brief Summary ( estonien )

fourni par wikipedia ET

Karusamblalised (Polytrichaceae) on karusammalde klassi kuuluv sugukond.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ET

Karhunsammalet (heimo) ( finnois )

fourni par wikipedia FI

Karhunsammalten heimo (Polytrichaceae) kuuluu lehtisammalten Polytrichopsida-luokkaan. Se muodostaa karhunsammalten lahkon Polytrichales. Tuntomerkkejä heimossa ovat kokonaisista soluista muodostunut itiöpesäkkeen suuvarus ja hammaslaitaiset lehdet. Suuvarushampaiden lukumäärä on kerrannainen kuudellatoista. Heimoon kuuluu suurikokoisia lajeja, joilla on kehittynyt johtosolukko.

 src=
Pogonatum aloides.

Sukuja:

Lähteet

Viitteet

  1. Goffinet Lab: Moss classification eeb.uconn.edu. Viitattu 1.7.2012.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FI

Karhunsammalet (heimo): Brief Summary ( finnois )

fourni par wikipedia FI

Karhunsammalten heimo (Polytrichaceae) kuuluu lehtisammalten Polytrichopsida-luokkaan. Se muodostaa karhunsammalten lahkon Polytrichales. Tuntomerkkejä heimossa ovat kokonaisista soluista muodostunut itiöpesäkkeen suuvarus ja hammaslaitaiset lehdet. Suuvarushampaiden lukumäärä on kerrannainen kuudellatoista. Heimoon kuuluu suurikokoisia lajeja, joilla on kehittynyt johtosolukko.

 src= Pogonatum aloides.

Sukuja:

Alophosia Atrichopsis Atrichum – myyränsammalet Bartramiopsis Catharinea Catharinella Dawsonia Dendroligotrichum Hebantia Itatiella Lyellia Meiotrichum Notoligotrichum Oligotrichum – naalinsammalet Plagioracelopus Pogonatum – hiekkasammalet Polytrichadelphus Polytrichastrum – vuorikarhunsammalet Polytrichites Polytrichum – korpikarhunsammalet Pseudatrichum Pseudoracelopus Psilopilum – lipposammalet Racelopodopsis Racelopus Steereobryon Stylocomium
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FI

Polytrichaceae ( Croate )

fourni par wikipedia hr Croatian

Polytrichaceae, porodica mahovnjača iz reda Polytrichales. Postoji 230 vrsta u 19 rodova[1]. ime je dobila po rodu Polytrichum.

Rodovi

Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Polytrichaceae
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Polytrichaceae


Izvori

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autori i urednici Wikipedije
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia hr Croatian

Polytrichaceae: Brief Summary ( Croate )

fourni par wikipedia hr Croatian

Polytrichaceae, porodica mahovnjača iz reda Polytrichales. Postoji 230 vrsta u 19 rodova. ime je dobila po rodu Polytrichum.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autori i urednici Wikipedije
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia hr Croatian

Polytrichaceae ( indonésien )

fourni par wikipedia ID

Polytrichaceae merupakan keluarga lumut daun yang paling umum. Anggota keluarga ini cenderung lebih besar dibandingkan lumut daun lainnya dengan batang sentral menebal dan sebuah rhizoma. Daunnya memiliki pelepah yang menyandang lamella pada permukaan bagian atas.

Klasifikasi

Filogeni dari the Polytrichaceae di antara kedelapan kelas lumut daun.[1][2]

Takakiopsida



Sphagnopsida





Andreaeopsida



Andreaeobryopsida




Oedipodiopsida




Tetraphidopsida



Polytrichaceae



Bryopsida







Genus


Referensi

  1. ^ Goffinet, B. (2008). "Morphology and Classification of the Bryophyta". Dalam Bernard Goffinet & A. Jonathan Shaw (eds.). Bryophyte Biology (edisi ke-2nd). Cambridge: Cambridge University Press. hlm. 55–138. ISBN 9780521872256. Parameter |coauthors= yang tidak diketahui mengabaikan (|author= yang disarankan) (bantuan)Pemeliharaan CS1: Teks tambahan: editors list (link)
  2. ^ Goffinet, Bernard (2004). "Systematics of the Bryophyta (Mosses): From molecules to a revised classification". Monographs in Systematic Botany. Molecular Systematics of Bryophytes. Missouri Botanical Garden Press. 98: 205–239. ISBN 1-930723-38-5. Parameter |coauthors= yang tidak diketahui mengabaikan (|author= yang disarankan) (bantuan)
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Penulis dan editor Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ID

Polytrichaceae: Brief Summary ( indonésien )

fourni par wikipedia ID

Polytrichaceae merupakan keluarga lumut daun yang paling umum. Anggota keluarga ini cenderung lebih besar dibandingkan lumut daun lainnya dengan batang sentral menebal dan sebuah rhizoma. Daunnya memiliki pelepah yang menyandang lamella pada permukaan bagian atas.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Penulis dan editor Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ID

Gegužliniai ( lituanien )

fourni par wikipedia LT

Gegužliniai (lot. Polytrichaceae) – (Polytrichopsida) klasės, (Polytrichales) eilės augalų šeima.

Priklauso stambios samanos, turinčios dvejopus stiebus:

  • pirminį – horizontalų, belapį
  • antrinį – statų, su centriniu velenu.

Lapai turi aiškią gyslą ir makštis, kai kurios rūšys jos neturi.

Lietuvos gentys


Vikiteka

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia LT

Gegužliniai: Brief Summary ( lituanien )

fourni par wikipedia LT

Gegužliniai (lot. Polytrichaceae) – (Polytrichopsida) klasės, (Polytrichales) eilės augalų šeima.

Priklauso stambios samanos, turinčios dvejopus stiebus:

pirminį – horizontalų, belapį antrinį – statų, su centriniu velenu.

Lapai turi aiškią gyslą ir makštis, kai kurios rūšys jos neturi.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia LT

Polytrichaceae ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

Polytrichaceae is de botanische naam van een familie van mossen, waartoe onder andere de haarmossen behoren.

Het is de enige familie binnen de orde Polytrichales, die op zijn beurt de enige in de klasse Polytrichopsida is. De familie omvat zelf twintig geslachten.

Het zijn over het algemeen vrij grote, stevige mossen, die zelfs tot langer dan 50 cm kunnen worden.

In België en Nederland wordt de familie vertegenwoordigd door een zevental soorten haarmossen (Polytrichum).

Kenmerken

 src=
Gewoon haarmos, dwarsdoorsnede van het stengelblad met bovenaan de parallelle, longitudinaal lopende lamellen en onderaan de verdikte nerf (125x)
 src=
Mannelijk haarmos, detail perigonium
 src=
Haarmos, detail sporogoon met behaard huikje

Polytrichaceae zijn topkapselmossen met zode- of kussenvormende, rechtopstaande en meestal onvertakte stengels voorzien van een ondergrondse rizoom. De gametofyten (de groene mosplanten) vertonen binnen de mossen de meest verregaande ontwikkeling en en sterkste weefseldifferentiatie.

Zo bevindt zich in de stengel structuur die sterk lijkt op een protostele: een centrale weefselstreng, bestaande uit watergeleidende cellen of hydroiden (vergelijkbaar met het xyleem van hogere planten), omgeven door een holle cilinder van leptoiden waarlangs de assimilaten getransporteerd worden (vergelijkbaar met het floëem). Het verschil met de hogere planten is achter dat deze structuur zich in de gametofyt ontwikkeld heeft in plaats van in de sporofyt. Deze structuur laat een sterke lengtegroei toe, tot zelfs 60 cm voor het tropische geslacht Dawsonia. Ook de grootste Europese mossen behoren tot deze familie.

Anderzijds is de protostele een structuur die men ook bij de varens (Monilophyta) terugvindt, wat maakt dat ze worden beschouwd als nauw verwant aan de gemeenschappelijke voorouder van de mossen en de varens.

De gametofyt draagt lange, smalle blaadjes die aan de bovenzijde bedekt zijn met parallelle, longitudonaal lopende lamellen, waarin de fotosynthese plaatsvindt, en onderaan een verdikte nerf voor water- en assimilatentransport.

Haarmossen zijn tweehuizige planten, de mannelijke (antheridium) en vrouwelijke (archegonium) voortplantingsorganen bevinden zich op verschillende planten, wat voor mossen als primitieve kenmerken geldt. De mannelijke antheridia zitten vaak bij elkaar in een felgekleurd beker- of schotelvormig omwindsel, het perigonium, wat ze oppervlakkig op bloemen doet lijken.

De sporofyt bestaat uit een sporenkapsel of sporogoon op een lange steel of seta. De sporen ontstaan door meiose in het weefsel binnen het sporenkapsel, dat ondersteund wordt door een centrale columella, en worden verspreid via een ringvormige, met tanden bezette opening, het peristoom, die bij onrijpe kapsels afgesloten wordt door een operculum.

Habitat en verspreiding

Polytrichaceae zijn terrestrische planten die voorkomen in de meest uiteenlopende biotopen en wereldwijd verspreid zijn, voornamelijk in gematigde en koude streken.

Taxonomie

De Polytrichaceae omvat twintig geslachten, met samen ongeveer 400 soorten.

Bronnen, noten en/of referenties
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Polytrichaceae: Brief Summary ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

Polytrichaceae is de botanische naam van een familie van mossen, waartoe onder andere de haarmossen behoren.

Het is de enige familie binnen de orde Polytrichales, die op zijn beurt de enige in de klasse Polytrichopsida is. De familie omvat zelf twintig geslachten.

Het zijn over het algemeen vrij grote, stevige mossen, die zelfs tot langer dan 50 cm kunnen worden.

In België en Nederland wordt de familie vertegenwoordigd door een zevental soorten haarmossen (Polytrichum).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Płonnikowate ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Płonnikowate (Polytrichaceae Schwägr.) – rodzina mchów należąca do monotypowego rzędu płonnikowców (Polytrichales M. Fleisch.) w obrębie klasy płonników (Polytrichopsida Doweld). Rodzajem typowym jest płonnik (Polytrichum Hedw.).

Morfologia

Mchy zazwyczaj duże (choć przedstawiciele niektórych rodzajów są niewielkich rozmiarów). Do tej rodziny należą największe mchy - łodygi gametofitu mchów z gatunku Dawsonia superba osiągają wysokość 50 cm[2]. Łodygi zazwyczaj z chwytnikami. W łodydze znajduje się dobrze wykształcona wiązka przewodząca zbudowana z hydroidów i leptoidów. Liście z szerokim żebrem, najczęściej duże, wyposażone w lamelle (blaszkowate wyrostki). Sporofit z długą i mocną setą, zakończoną puszką o perystomie zbudowanym z 32–64 zębów (rzadko z 16).

Systematyka

Rodzina płonnikowatych jest wyraźnie wyodrębniona w systematyce i nie ma bliskich powiązań z pozostałymi żyjącymi obecnie taksonami mchów [3].

W obrębie rodziny wyróżnia się rodzaje[1]:

Pochodzenie

Najstarsze skamieliny z tej rodziny (Eopolytrichum) pochodzą z późnej kredy i zostały znalezione w stanie Georgia w Stanach Zjednoczonych[3].

Przypisy

  1. a b B. Goffinet, W.R. Buck, A.J. Shaw: Classification: mosses (ang.). University of Connecticut, 2008–. [dostęp 2017-02-12].
  2. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski, Kazimierz Browicz: Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993, s. 480. ISBN 83-214-0140-6.
  3. a b Polytrichaceae in Flora of North America (dostęp: 2009-07-20)
  4. Niektóre źródła (np. Brotherus, 1925; Crum, 2001) wyróżniają osobną rodzinę Dawsoniaceae. Jednakże według Hyvönena i wsp. rodzaj Dawsonia mimo cech odrębnych zdecydowanie należy do rodziny płonnikowatych (Jaakko Hyvönen, Satu Koskinen, Gary L. Smith Merrill, Terry A. Hedderson i inni. Phylogeny of the Polytrichales (Bryophyta) based on simultaneous analysis of molecular and morphological data. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 31, s. 915-928, 2004 (ang.). [dostęp 2009-07-20]. ).
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Płonnikowate: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Płonnikowate (Polytrichaceae Schwägr.) – rodzina mchów należąca do monotypowego rzędu płonnikowców (Polytrichales M. Fleisch.) w obrębie klasy płonników (Polytrichopsida Doweld). Rodzajem typowym jest płonnik (Polytrichum Hedw.).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Polytrichaceae ( portugais )

fourni par wikipedia PT
 src=
Vista em corte das lamelas fotossintéticas num filódio de P. commune (ampliação: 400x).

Polytrichaceae é uma família de musgos, a única integrada na classe monotípica Polytrichopsida, que integra as espécies geralmente conhecidas pelo nome comum de musgão.

Descrição

Os membros desta família tendem a ser maiores que os restantes musgos, com um "caule" central grosso e um rizoma constituídos por tecidos bem diferenciados, entre os quais um feixe de tecido condutor de água, o hidroma, localizado na região central do "caule", muito semelhante às estruturas encontradas entre os percursores dos pteridófitos. Este grau de diferenciação dos tecidos, incomum entre os musgos, permite uma condução eficiente da água desde a raiz até à parte distal da planta, tornando estes briófitos capazes de resistir a condições de relativa secura e de atingir comprimentos que sem condução interna de água seriam impossíveis, ao mesmo tempo que lhe dá a resistência mecânica que mantém a planta erecta. As folhas (na realidade filódios) possuem uma nervura mediana co lamelas fotossintéticas na superfície superior, perpendiculares àquela superfície. As espécies integradas neste grupo são dióicas, distinguindo-se pela presença de 32 a 64 dentes peristomáticos no esporângio e por caliptras que se assemelham a longos e finos tricomas acastanhados. A família integra 18 géneros com cerca de 220 espécies, tendo distribuição natural cosmopolita nas zonas temperadas e frias de ambos os hemisférios, estando presente nas regiões montanhosas dos trópicos.

Descrição

As Polytrichaceae apresentam os gametófitos melhor desenvolvidos e com maior diferenciação de tecidos de todos os briófitos, sendo em geral erectos, verticais, desenvolvendo densos tufos ou tapetes soltos, semelhantes a relvados, estremes, com longos e finos caules ligados a pequenos rizomas subsuperficiais. Alguns dos musgos mais marcantes das florestas da Europa, bem como os maiores musgos conhecidos, pertencem a esta família.

As hastes erectas são geralmente simples, raramente ramificada dicotomicamente ou adornadas. Apresentam uma estrutura central, o hadroma, formada por células especializadas na condução de água, as hidroides, em torno da qual se dispõe um cilindro oco de células assimiladoras, designado por leptoma. As duas partes, assim constituídas, correspondem a uma protostela,ou seja um feixe vascular concêntrico com xilema interno. A morfologia das hastes é deste modo semelhante à das cormófitas, constituindo no entanto o gametófito, enquanto nas cormófitas é o esporófito que apresenta esta estrutura.

As "folhas" apresentam uma nervura mediana engrossada que confere resistência mecânica à estrutura, suportando as células condutoras de água e as células fotossintéticas. No lado ventral apresentam lamelas longitudinais cujas células servem de armazenamento de água e na face superior lamelas com células especializadas na fotossíntese. As células terminais das lamelas possuem frequentemente características morfológicas específicas de cada espécie sendo por isso importantes na taxonomia do grupo.

Por causa de sua anatomia e do tecido de condução bem desenvolvidos, que permite o crescimento em altura e a sobrevivência em ambientes de relativa secura, estão entre as espécies da família Polytrichaceae os maiores musgos conhecidos. Na Europa Central a espécie Polytrichum commune atinge os 50 centímetros de altura, um pouco menos que a espécie Dawsonia superba das regiões montanhosas da Australásia.

O pedúnculo dos anterídios está cercado em todas as plantas desta família por brácteas, muitas vezes fortemente diferenciadas, de modo que parece que o musgo iria desenvolver flores.

O esporófito das espécies pertencentes à família Polytrichaceae é claramente constituído de forma diferente daquela que ocorre no grupo dos Bryidae, agrupamento taxonómico onde anteriormente os Polytrichales estavam incluídos. Em especial a estrutura do peristoma é única entre os musgos por ser constituída por camadas concêntricas de células inteiras, enquanto o peristoma dos Bryidae é formado a partir de resíduos de parede celular. O peristoma apresenta 32 ou 64 dentículos colocados numa fileira simples em torno da sua abertura. A caliptra apresente a forma de um boné, podendo ser nua, mas com frequência apresenta longos e finos tricomas que lhe dão um aspecto hirsuto. São estes "cabelos" que estão na origem do nome científico do grupo e dos nomes comuns em algumas línguas europeias.

A abertura da cápsula mantém-se inicialmente fechada após a queda da tampa pela presença de uma fina membrana, o epifragma, que acaba por rebentar, libertando os esporos.

A família Polytrichaceae tem distribuição natural principalmente nas zonas temperadas e frias de ambos os hemisférios, até às regiões do árticas e antárticas. Nas regiões tropicais, a maioria das espécies são encontradas nas montanhas de maior altitude. A presença de um eficiente mecanismo de condução de água permite que estes musgos ocorram em ambientes onde é necessária alguma xeromorfia, incluindo habitats com forte exposição solar.

Taxonomia

A família Polytrichaceae constitui o único táxon extante da ordem Polytrichales que por sua vez integra classe monotípica Polytrichopsida, fazendo assim desta família um agrupamento taxonómico fortemente diferenciado e com poucos taxa filogeneticamente próximos. Por sua vez a classe Polytrichopsida está mais próxima dos Tetraphidaceae e dos Bryopsida, o que integra estes musgos no grupo mais numeroso de espécies extantes.

A posição filogenética de Polytrichaceae entre as oito classes de musgos, baseada em inferências de dados sequenciais de ADN.[1][2]

Takakiopsida



Sphagnopsida





Andreaeopsida



Andreaeobryopsida




Oedipodiopsida




Tetraphidopsida



Polytrichaceae



Bryopsida







A família Polytrichaceae possui 31 gêneros reconhecidos atualmente.[3]

Notas

  1. Goffinet, B.; W. R. Buck; & A. J. Shaw (2008). «Morphology and Classification of the Bryophyta». In: Bernard Goffinet & A. Jonathan Shaw (eds.). Bryophyte Biology 2nd ed. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 55–138. ISBN 9780521872256
  2. Goffinet, Bernard; William R. Buck (2004). «Systematics of the Bryophyta (Mosses): From molecules to a revised classification». Missouri Botanical Garden Press. Monographs in Systematic Botany. Molecular Systematics of Bryophytes. 98: 205–239. ISBN 1-930723-38-5
  3. «Polytrichaceae» (em inglês). The Plant List. 2010. Consultado em 20 de julho de 2019

Referências

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores e editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PT

Polytrichaceae: Brief Summary ( portugais )

fourni par wikipedia PT
 src= Vista em corte das lamelas fotossintéticas num filódio de P. commune (ampliação: 400x).

Polytrichaceae é uma família de musgos, a única integrada na classe monotípica Polytrichopsida, que integra as espécies geralmente conhecidas pelo nome comum de musgão.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores e editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PT

Політрихові ( ukrainien )

fourni par wikipedia UK

Політрихові (Polytrichaceae) — родина мохів, єдина у монотиповому класі Polytrichopsida. Багаторічні акропокарпні (верхоплідні) мохи, що ростуть дернинками або групами, щільно покривають ґрунт в лісах, на болотах, у тундрі.

Опис

Перистом простий, з 16, 32, 64 зубців, з'єднаних зверху округлою епіфрагмою. Стебло у підземній частині кореневищеподібне, горизонтальне, безлисте. У надземній — прямостояче, просте або розгалужене, з найскладнішою для мохоподібних будовою, диференційоване на тканини, часто з ризоїдною повстю. листки розташовані багаторядно. Стеблові листки звичайно з піхвою та асиміляційними пластинками.

Класифікація

У родині 20 родів і близько 350 видів, що поширені в усіх частинах світу.

У флорі України є чотири роди і 18 видів.

Джерела


licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Автори та редактори Вікіпедії
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia UK

Політрихові: Brief Summary ( ukrainien )

fourni par wikipedia UK

Політрихові (Polytrichaceae) — родина мохів, єдина у монотиповому класі Polytrichopsida. Багаторічні акропокарпні (верхоплідні) мохи, що ростуть дернинками або групами, щільно покривають ґрунт в лісах, на болотах, у тундрі.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Автори та редактори Вікіпедії
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia UK

Polytrichaceae ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Polytrichaceae là một họ rêu trong bộ Polytrichales.[1]

Phát sinh loài

Vị trí phát sinh loài của Polytrichaceae trong 8 lớp của ngành Rêu, dựa trên dữ liệu DNA.[2][3]


Takakiopsida



Sphagnopsida





Andreaeopsida



Andreaeobryopsida




Oedipodiopsida




Tetraphidopsida



Polytrichaceae



Bryopsida







Các chi

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Polytrichaceae. Truy cập ngày 11 tháng 6 năm 2014.
  2. ^ Goffinet, B.; W. R. Buck; & A. J. Shaw (2008). “Morphology and Classification of the Bryophyta”. Trong Bernard Goffinet & A. Jonathan Shaw (eds.). Bryophyte Biology (ấn bản 2). Cambridge: Cambridge University Press. tr. 55–138. ISBN 9780521872256.
  3. ^ Goffinet, Bernard; William R. Buck (2004). “Systematics of the Bryophyta (Mosses): From molecules to a revised classification”. Monographs in Systematic Botany. Molecular Systematics of Bryophytes (Missouri Botanical Garden Press) 98: 205–239. ISBN 1-930723-38-5.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến bộ rêu Polytrichales này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.


licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Polytrichaceae: Brief Summary ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Polytrichaceae là một họ rêu trong bộ Polytrichales.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

スギゴケ類 ( japonais )

fourni par wikipedia 日本語
スギゴケ科 Polytrichastrum.formosum.jpg
オオスギゴケPolytrichastrum formosum
分類 : 植物界 Plantae : マゴケ植物門 Bryophyta : スギゴケ綱 Polytrichopsida
Ochyra, Zarnowiec & Bednarek-Ochyra : スギゴケ目 Polytrichales
M. Fleisch. : スギゴケ科 Polytrichaceae
Schwägr.

スギゴケ属など23属。本文参照。

スギゴケ類とは、コケ植物の分類群のひとつ、スギゴケ科(Polytrichaceae)に属する種をさす総称。スギゴケ属Polytrichum)など23属約400種をふくむ。日本にはそのうち6属約30種が分布する。

概要[編集]

スギゴケ類は、葉の表面に縦に並ぶ板状の突起構造(薄板)があることで特徴付けられる。スギゴケオオスギゴケなど、スギゴケ類の各種は苔庭などに植栽される。

スギゴケ類は、湿度の高い樹林内、湿原、裸地、岩角地などの環境に生育している。外形的にはタチゴケフウリンゴケのようにやわらかい葉質のもの、葉がやや硬いもの、葉先が針状になるものなどあり、このうち葉質が柔らかいものは、ハリガネゴケの仲間などと見間違いやすい。

スギゴケ類はカモジゴケなどのシッポゴケ科の各種と並んで、山岳では代表的なコケであり、環境によってさまざまな棲み分けや混生をする。スギゴケ類の中でも、生育幅の広い種とあまり広くない種とがそれぞれ存在し、タカネスギゴケハリスギゴケなどは主に高地でしか生育していない。

鹿の食害の進行度の高い裸地環境でも、ワラビ群落の間にコスギゴケフデゴケの群落などが見られることもある[要出典]

同定の際には、乾いたときに葉が強く巻縮する、ゆるく曲がる、茎にゆるく接着する、茎に強く接着する、一方向に鎌型に曲がるなどの性質を用いることが多い。これらの特徴はカモジゴケなどを含むシッポゴケ科の同定でも利用する。見分ける際には葉の形も重要な形質とされる。

[編集]

スギゴケ科には以下の属が分類される。

分子系統樹での位置[編集]

分子系統学的なDNA塩基配列データに基づくスギゴケ綱の位置は、以下のようになる[1][2]



ナンジャモンジャゴケ綱



ミズゴケ綱





クロゴケ綱



クロマゴケ綱




イシヅチゴケ綱




ヨツバゴケ綱



スギゴケ綱



マゴケ綱







脚注[編集]

  1. ^ Goffinet, B.; W. R. Buck; & A. J. Shaw (2008). “Morphology and Classification of the Bryophyta”. In Bernard Goffinet & A. Jonathan Shaw (eds.). Bryophyte Biology (2nd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. pp. 55-138. ISBN 9780521872256.
  2. ^ Goffinet, Bernard; William R. Buck (2004). “Systematics of the Bryophyta (Mosses): From molecules to a revised classification”. Monographs in Systematic Botany. Molecular Systematics of Bryophytes (Missouri Botanical Garden Press) 98: 205–239. ISBN 1-930723-38-5.

関連項目[編集]

 src= ウィキメディア・コモンズには、スギゴケ類に関連するカテゴリがあります。


執筆の途中です この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますプロジェクト:植物Portal:植物)。
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
ウィキペディアの著者と編集者
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia 日本語

スギゴケ類: Brief Summary ( japonais )

fourni par wikipedia 日本語

スギゴケ類とは、コケ植物の分類群のひとつ、スギゴケ科(Polytrichaceae)に属する種をさす総称。スギゴケ属(Polytrichum)など23属約400種をふくむ。日本にはそのうち6属約30種が分布する。

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
ウィキペディアの著者と編集者
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia 日本語

솔이끼과 ( coréen )

fourni par wikipedia 한국어 위키백과

솔이끼과(Polytrichaceae)는 이끼 가운데 흔한 과의 하나이다. 이 과의 종들은 대체적으로 다른 이끼보다 크다.

하위 속

계통 분류

이끼류의 계통 분류는 다음과 같다.[1][2]

선태식물문

타카키아강

   

물이끼강

       

검정이끼강

   

안드레아에오브리움강

     

옥구슬이끼강

     

네삭치이끼강

   

솔이끼강

   

선태식물강

           

각주

  1. Goffinet, B.; W. R. Buck; & A. J. Shaw. 〈Morphology and Classification of the Bryophyta〉. Bernard Goffinet & A. Jonathan Shaw (eds.). 《Bryophyte Biology》 2판. Cambridge: Cambridge University Press. 55–138쪽. ISBN 9780521872256.
  2. Goffinet, Bernard; William R. Buck. “Systematics of the Bryophyta (Mosses): From molecules to a revised classification”. 《Monographs in Systematic Botany》. Molecular Systematics of Bryophytes (Missouri Botanical Garden Press) 98: 205–239. ISBN 1-930723-38-5.
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia 작가 및 편집자