Argiolestidae – rodzina ważek z podrzędu równoskrzydłych.
Ważki te w większości przypadków mają podstawowe ubarwienie jasnobrązowe do czarnego. Wiele gatunków ma niebieskie lub czerwone części twarzy, tułowia czy odnóży, natomiast odwłok, z wyjątkiem Eoargiolestes ochraceus, jest pozbawiony jaskrawych barw. W użyłkowaniu skrzydeł występują dodaktowe sektory między żyłkami IR1 i RP2 oraz między RP2 a IR2, a początek IR2 położony jest wyraźnie bliżej węzełka niż arculusa. Z wyjątkiem rodzaju Caledargiolestes pterostygma jest dłuższa niż szersza, a u samic wielu gatunków jest ona jasnobiała do kremowożółtej. Osłonka liguli genitalnej charakteryzuje się brakiem szczecinek. Większość gatunków ma na górnej krawędzi wierzchołkowej przydatków analnych rząd drobnych, czarnych ząbków. Najbardziej unikalna cecha rodziny występuje larw i są nią płaskie, ułożone poziomo skrzela[1].
Przedstawiciele rodziny występują w tropikalnej Afryce Środkowej, na Madagaskarze, Seszelach, Komorach, w Malezji, Brunei, Indonezji, na Hajnanie, Filipinach, Papui-Nowej Gwinei, Wyspach Salomona, Nowej Kaledonii i w Australii[1].
Takson ten wprowadzony został w 1957 roku przez Frasera i był traktowany jako podrodzina w obrębie Megapodagrionidae. W 2013 Kalkman i Theischinger wynieśli go do rangi osobnej rodziny, podzielonej na dwie podrodziny: Argiolestinae i Podolestinae[1]. Należy tu około 110 opisanych gatunków[1][2], zgrupowanych w 20 rodzajach[1]:
Argiolestidae – rodzina ważek z podrzędu równoskrzydłych.
Ważki te w większości przypadków mają podstawowe ubarwienie jasnobrązowe do czarnego. Wiele gatunków ma niebieskie lub czerwone części twarzy, tułowia czy odnóży, natomiast odwłok, z wyjątkiem Eoargiolestes ochraceus, jest pozbawiony jaskrawych barw. W użyłkowaniu skrzydeł występują dodaktowe sektory między żyłkami IR1 i RP2 oraz między RP2 a IR2, a początek IR2 położony jest wyraźnie bliżej węzełka niż arculusa. Z wyjątkiem rodzaju Caledargiolestes pterostygma jest dłuższa niż szersza, a u samic wielu gatunków jest ona jasnobiała do kremowożółtej. Osłonka liguli genitalnej charakteryzuje się brakiem szczecinek. Większość gatunków ma na górnej krawędzi wierzchołkowej przydatków analnych rząd drobnych, czarnych ząbków. Najbardziej unikalna cecha rodziny występuje larw i są nią płaskie, ułożone poziomo skrzela.
Przedstawiciele rodziny występują w tropikalnej Afryce Środkowej, na Madagaskarze, Seszelach, Komorach, w Malezji, Brunei, Indonezji, na Hajnanie, Filipinach, Papui-Nowej Gwinei, Wyspach Salomona, Nowej Kaledonii i w Australii.
Takson ten wprowadzony został w 1957 roku przez Frasera i był traktowany jako podrodzina w obrębie Megapodagrionidae. W 2013 Kalkman i Theischinger wynieśli go do rangi osobnej rodziny, podzielonej na dwie podrodziny: Argiolestinae i Podolestinae. Należy tu około 110 opisanych gatunków, zgrupowanych w 20 rodzajach:
Allolestes Selys, 1869 Archiargiolestes Kennedy, 1925 Argiolestes Selys, 1862 Austroargiolestes Kennedy, 1925 Caledargiolestes Kennedy, 1925 Caledopteryx Kennedy, 1925 Celebargiolestes Kennedy, 1925 Eoargiolestes Kalkman et Theischinger, 2013 Griseargiolestes Theischinger, 1998 Luzonargiolestes Kalkman et Theischinger, 2013 Metagrion Calvert, 1913 Miniargiolestes Theischinger, 1998 Nesolestes Selys, 1891 Neurolestes Selys, 1882 Podolestes Selys, 1862 Podopteryx Selys, 1871 Pyrrhargiolestes Kalkman et Theischinger, 2013 Solomonargiolestes Kalkman et Theischinger, 2013 Trineuragrion Ris, 1915 Wahnesia Forster, 1900)