Plestiodon ist eine Gattung von Echsen aus der Familie der Skinke. Die Gattung enthält viele Arten, die früher unter der Gattung Eumeces klassifiziert waren, mit Ausnahme derjenigen, die jetzt in die Gattung Mesoscincus eingeordnet sind.[1]
Arten der Gattung Plestiodon sind von Ostasien bis Nordamerika von Südkanada bis nach Mexiko verteilt, einschließlich Inseln wie Bermuda.[2] Die IUCN stuft eine Mehrheit von 53 % der Arten aus der Gattung Plestiodon in die Gefährdungskategorie „nicht gefährdet“ (Least Concern) ein. Zu etwa 29 % der Arten gibt es keine oder nur eine unzureichende Datengrundlage für eine Gefährdungseinstufung. Eine Art, P. longirostris, wird als vom Aussterben bedroht (Critically endangered) eingestuft und fünf Arten als gefährdet (Vulnerable), dazu zählen P. barbouri, P. dugesii, P. kishinouyei, P. kuchinoshimensis und P. reynoldsi. Als potentiell gefährdet (Near Threatened) gelten drei Arten: P. marginatus, P. stimpsonii und P. tunganus.[3]
Die Echsen sind agile Tiere mit einem i. d. R. schmalen Körper, der mit glatten, glänzenden Schuppen bedeckt ist. Es gibt jedoch auch Arten mit einem etwas dickeren Körper wie bei Plestiodon gilberti.[4] Sie haben zahlreiche Fressfeinde, darunter viele Vogel- und Schlangenarten.[5] Die auffällige Schwanzfärbung von Plestiodon-Arten, besonders bei Jungtieren, ist eine Überlebensstrategie: Sie lenkt die Aufmerksamkeit eines Raubtiers auf den Schwanz des Tieres, der beim Greifen abreißt (Dies ist ein Beispiel für die sogenannte Autotomie). Ein Skink schafft es daher oft, zu entkommen und sich unter Felsen, Baumstämmen oder Laub zu verstecken, während das Raubtier immer noch mit dem abgetrennten Schwanz beschäftigt ist.[6] Nachdem sich der Schwanz regeneriert hat, hat er normalerweise die gleiche Farbe wie der Rest des Körpers und ist in der Regel kürzer als der ursprüngliche Schwanz. Bei einigen Arten sind nachgewachsene Schwänze rosa. Ein nachgewachsener Schwanz hat eine Knorpelstange zur Unterstützung anstelle von Wirbeln. Beim Nachwachsen des Schwanzes kann es zu Fehlbildungen wie einem gegabelten Schwanz kommen. Dies wird auch bei anderen Echsenarten beobachtet.[7][8]
Die Skinke sind in einer Vielzahl von Lebensräumen verbreitet, so findet man sie u. a. in Laubwäldern, auf Hochebenen und subtropischen Inseln.[9]
Arten der Gattung Plestiodon sind alle ovipar. Das Weibchen legt im Frühjahr Eier, wobei die Größe des Geleges variiert. Die Jungtiere schlüpfen im Spätsommer.[10]
Plestiodon egregius Jungtier mit noch blauem Schwanz
Plestiodon egregius mit rosa nachwachsendem Schwanz
Kürzlich wurden zwei taxonomische Überarbeitungen in Bezug auf die Gattung Eumeces des 19. Jahrhunderts vorgenommen. Sie führten beide zu ähnlichen Ergebnissen: Die Gattung ist paraphyletisch und muss in mehrere verschiedene Gattungen "aufgeteilt" werden. Einige Arten wurden so der Gattung Plestiodon zugeteilt.[1][9]
Es werden 51 Arten unterschieden.[10]
Plestiodon ist eine Gattung von Echsen aus der Familie der Skinke. Die Gattung enthält viele Arten, die früher unter der Gattung Eumeces klassifiziert waren, mit Ausnahme derjenigen, die jetzt in die Gattung Mesoscincus eingeordnet sind.
Plestiodon is a genus of lizards in the family Scincidae (skinks). The genus contains many species formerly classified under the genus Eumeces, except those now placed in Mesoscincus. They are secretive, agile animals with a cylindrical body covered with smooth, shiny scales. They are distributed from East Asia to throughout North America from southern Canada south to Mexico, including oceanic islands such as Bermuda.
The conspicuous coloring of species of Plestiodon is a survival trait: it attracts a predator's attention to the tail of the animal, which will break off when grabbed. A skink thus often manages to escape and hide under some rock, log, or fallen leaves while the predator still contemplates the wildly thrashing severed tail. (This is an instance of what is called autotomy: voluntarily shedding a body part in order to escape, and later re generating the body part.) After the tail regenerates, it usually has the same color as the rest of the body and is typically shorter than the original tail. In some species, regrown tails are pinkish. A regrown tail has a cartilaginous rod for support instead of vertebrae.
Plestiodon are all oviparous. The female lays eggs once a year after the breeding season in spring. The clutch size varies and is typically around 5 to 10 eggs. The hatchlings appear in late summer.
Like other reptiles, Plestiodon skinks are "cold-blooded" — they are ectothermic animals: their metabolism cannot regulate their body temperature. To warm up, they often bask in the sun. In colder climates, they hibernate in winter in burrows below the frost line. In hot climates, they are active mainly in the morning and evening, staying under cover during the hottest hours of the day to avoid overheating.
Recently two taxonomic revisions have been made regarding the 19th century genus Eumeces. They both resulted in similar results; the genus is paraphyletic and must be "sliced up" into several different genera. Griffith et al. (2000) proposed that the type species for Eumeces, E. pavimentatus, which is considered by many to be a subspecies of Eumeces schneiderii, should be changed to Lacerta fasciata, so that the genus name Eumeces would stay with the most species-rich clade. However this petition has not been verified by the International Commission on Zoological Nomenclature. Schmitz et al. argued that Griffith et al. violated the Code and rejected the proposal on good grounds. Thus only the African species of the Eumeces schneiderii group still belong to the genus Eumeces.
Species that are now in Plestiodon:[1]
Nota bene: A binomial authority in parentheses indicates that the species was originally described in a genus other than Plestiodon.
Species that are now in Eurylepis:
Species that are now in Mesoscincus:
The Plestiodon brevirostris group consists of 14 species.[2]
Plestiodon is a genus of lizards in the family Scincidae (skinks). The genus contains many species formerly classified under the genus Eumeces, except those now placed in Mesoscincus. They are secretive, agile animals with a cylindrical body covered with smooth, shiny scales. They are distributed from East Asia to throughout North America from southern Canada south to Mexico, including oceanic islands such as Bermuda.
Plestiodon es un género de lagartos perteneciente a la familia Scincidae. Sus especies conocidas se distribuyen por América y Asia.
Se reconocen las 47 siguientes según The Reptile Database:[1]
Plestiodon es un género de lagartos perteneciente a la familia Scincidae. Sus especies conocidas se distribuyen por América y Asia.
Plestiodon Scincidae familiako narrasti genero bat da. Amerika eta Asian aurki daitezke.
Plestiodon on skinkkien heimoon kuuluva suku. Se luettiin ennen kuuluvaksi sukuun Eumeces, kuten myös suvut Eurylepis ja Mesocincus.[1]
Plestiodon on skinkkien heimoon kuuluva suku. Se luettiin ennen kuuluvaksi sukuun Eumeces, kuten myös suvut Eurylepis ja Mesocincus.
Plestiodon est un genre de sauriens de la famille des Scincidae[1].
Les 48 espèces de ce genre se rencontrent en Amérique et en Asie[1].
Selon Reptarium Reptile Database (9 novembre 2017)[2] :
Plestiodon Duméril & Bibron, 1839 è un genere di sauri della famiglia Scincidae.[1]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Plestiodon er en slekt av skinker med mange arter. De er utbredt i Amerika fra Sør-Canada til Honduras, på Bermuda, og i Øst-Asia fra Kurilene, Japan og Korea til Thailand, Kambodsja og Vietnam.
Tidligere ble omtrent 50 skinker med en vid utbredelse på den nordlige halvkule regnet til slekten Eumeces, men det resulterte i at slekten ble polyfyletisk. Den gamle slekten er derfor nå delt i fire slekter som utgjør naturlige grupper. Den største gruppen kalles her Plestiodon, men en kan fortsatt ofte se navnet Eumeces brukt på dem. De to andre slektene som ble skilt ut fra Eumeces er Eurylepis og Mesoscincus.[1][2]
Floridasandskink (Plestiodon reynoldsi) ble tidligere regnet til den monotypiske slekten Neoseps.
Plestiodon er en slekt av skinker med mange arter. De er utbredt i Amerika fra Sør-Canada til Honduras, på Bermuda, og i Øst-Asia fra Kurilene, Japan og Korea til Thailand, Kambodsja og Vietnam.
Tidligere ble omtrent 50 skinker med en vid utbredelse på den nordlige halvkule regnet til slekten Eumeces, men det resulterte i at slekten ble polyfyletisk. Den gamle slekten er derfor nå delt i fire slekter som utgjør naturlige grupper. Den største gruppen kalles her Plestiodon, men en kan fortsatt ofte se navnet Eumeces brukt på dem. De to andre slektene som ble skilt ut fra Eumeces er Eurylepis og Mesoscincus.
Floridasandskink (Plestiodon reynoldsi) ble tidligere regnet til den monotypiske slekten Neoseps.
Multimedia w Wikimedia Commons Plestiodon – rodzaj jaszczurki z podrodziny Scincinae w rodzinie scynkowatych (Scincidae). Został nazwany w 1839 roku przez Dumérila i Bibrona[1], jednak przez wiele lat gatunki z tego rodzaju włączano do rodzaju Eumeces. Późniejsze analizy kladystyczne wykazały, że tak rozumiany rodzaj Eumeces nie jest grupą monofiletyczną, dlatego przeprowadzono kilka rewizji jego taksonomii.
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej i wschodniej Azji[2][3].
Plestiodon: gr. πλειστος pleistos „najliczniejszy, najwięcej, bardzo dużo”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb[1].
grupa P. chinensis
grupa P. latiscutatus
grupa P. brevirostris
Griffith i współpracownicy na podstawie przeprowadzonej analizy morfologicznej podzielili Eumeces na cztery monofiletyczne grupy – gatunki należące obecnie do Plestiodon znalazły się w sekcji Pariocela, obejmującej również inne gatunki północnoamerykańskie. Autorzy zasugerowali też Międzynarodowej Komisji Nomenklatury Zoologicznej zmianę gatunku typowego rodzaju Eumeces z E. pavimentatus (przez wielu uznawanego za podgatunek E. schneideri) na E. fasciatus, co pozwoliłoby gatunkom północnoamerykańskim zachować nazwę rodzajową Eumeces[5]. Analiza molekularna przeprowadzona przez Schmitza i współpracowników potwierdziła monofiletyzm większości podgrup wydzielonych przez Griffitha i in., jednak autorzy skrytykowali poprzednią analizę za niewielką liczbę wykorzystanych w niej cech oraz filogenetyczną nieinformatywność niektórych z nich. Schmitz i in. wskazali też, że desygnowanie nowego gatunku typowego rodzaju Eumeces przez Griffitha et al. nie było zgodne z zasadami Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Zoologicznej, a nazwa ta powinna odnosić się wyłącznie do afrykańskich gatunków z grupy E. schneideri. Zasugerowali również podniesienie nazwy Pariocela do rangi rodzaju, by obejmowała ona wszystkie gatunki północnoamerykańskie z sekcji Pariocela[6]. Również analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Brandleya i współpracowników – wykorzystująca cechy DNA mitochondrialnego – potwierdziła niemonofiletyzm Eumeces. Według niej należą do niego trzy różne linie ewolucyjne. Podobnie jak Griffith i in. oraz Schmitz i in. autorzy przeprowadzili rewizję nomenklatoryczną rodzaju – kladowi obejmującemu północnoamerykańskie Eumeces oraz Neoseps reynoldsi przywrócili nazwę rodzajową Plestiodon[7]. Stanowisko takie przyjął również Hobart Smith, który wskazał, że nazwa Plestiodon ma pierwszeństwo przed Pariocela, stosowaną przez Schmitza i współpracowników. Smith zasugerował, by do rodzaju Plestiodon zaliczać wszystkie północnoamerykańskie scynki należące dawniej do Eumeces, z wyjątkiem przeniesionych przez Griffitha i in. do rodzaju Mesoscincus[8].
Analiza przeprowadzona przez Brandleya i współpracowników (2011), wykorzystująca zegar molekularny, sugeruje, że najstarsze linie ewolucyjne należące do tego rodzaju, których obecni przedstawiciele występują we wschodniej Azji, wyewoluowały ponad 30 mln lat temu. Dane molekularne wykluczają dyspersję Plestiodon z Azji do Ameryki Północnej i sugerują, że międzykontynentalna wędrówka tych scynków odbyła się pomiędzy 30 a 18 mln lat temu przez Beringię[3].
Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:
Plestiodon – rodzaj jaszczurki z podrodziny Scincinae w rodzinie scynkowatych (Scincidae). Został nazwany w 1839 roku przez Dumérila i Bibrona, jednak przez wiele lat gatunki z tego rodzaju włączano do rodzaju Eumeces. Późniejsze analizy kladystyczne wykazały, że tak rozumiany rodzaj Eumeces nie jest grupą monofiletyczną, dlatego przeprowadzono kilka rewizji jego taksonomii.
Plestiodon[1] este un gen de șopârle din familia Scincidae.[1]
.jpg)
_reynoldsi01.jpg)
.JPG)
|access-date= (ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)
.png){kind=small}
Acest articol referitor la o reptilă este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa. 
本文参照
トカゲ属（－ぞく、蜥蜴属）は爬虫綱有鱗目トカゲ科（スキンク科）の属。スジトカゲ属とも。かつての学名はEumecesだったが、Eumeces属は分子系統の結果に基づき4属に分割された。日本産のものはすべてPlestiodon属に含まれ、トカゲ属という和名は現在この属に用いられている[1]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 トカゲ属（－ぞく、蜥蜴属）は爬虫綱有鱗目トカゲ科（スキンク科）の属。スジトカゲ属とも。かつての学名はEumecesだったが、Eumeces属は分子系統の結果に基づき4属に分割された。日本産のものはすべてPlestiodon属に含まれ、トカゲ属という和名は現在この属に用いられている。
