noms dans le fil d’Ariane
Гемимерлер (лат. Hemimeridae) — кыпчуурлардын бир тукуму.
Hemimeridae is a family of earwigs in the suborder Neodermaptera. Hemimeridae was formerly considered a suborder, Hemimerina, but was reduced in rank to family and included in the new suborder Neodermaptera.[1][2]
Hemimeridae is represented by two genera, Hemimerus and Araeomerus.[3] They are wingless, blind and viviparous ectoparasites of African rodents, and have filiform segmented cerci. The best known species is Hemimerus bouvieri. Hemimeridae contains eleven described species placed within two genera: Hemimerus and Araeomerus (Nakata and Maa, 1974). Hemimerids are relatively small (5–15 mm) and inhabit the fur of giant nesomyid rats in Africa. Hemimerids have short, broad legs with grooves that allow them to cling to the host and specialized mouthparts for scraping dead skin and fungus from their host (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus is found in the nest of long-tailed pouch rats (Beamys) and Hemimerus is found on giant (Cricetomys) rats (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus are found more often in the burrows and nests of Beamys rat than on the rat itself, while Hemimerus less frequently leaves its host.[4]
The family contains the following genera:[5]
Hemimeridae is a family of earwigs in the suborder Neodermaptera. Hemimeridae was formerly considered a suborder, Hemimerina, but was reduced in rank to family and included in the new suborder Neodermaptera.
Hemimeridae is represented by two genera, Hemimerus and Araeomerus. They are wingless, blind and viviparous ectoparasites of African rodents, and have filiform segmented cerci. The best known species is Hemimerus bouvieri. Hemimeridae contains eleven described species placed within two genera: Hemimerus and Araeomerus (Nakata and Maa, 1974). Hemimerids are relatively small (5–15 mm) and inhabit the fur of giant nesomyid rats in Africa. Hemimerids have short, broad legs with grooves that allow them to cling to the host and specialized mouthparts for scraping dead skin and fungus from their host (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus is found in the nest of long-tailed pouch rats (Beamys) and Hemimerus is found on giant (Cricetomys) rats (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus are found more often in the burrows and nests of Beamys rat than on the rat itself, while Hemimerus less frequently leaves its host.
Hemimeridae es una familia de Dermaptera en el suborden Neodermaptera. Anteriormente Hemimeridae fue considerado un suborden, Hemimerina, pero fue reducido su rango a familia e incluido en el nuevo suborden Neodermaptera.[1][2]
Hemimeridae posee dos géneros, Hemimerus y Araeomerus.[3] Son insectos sin alas, ciegos y vivíparos, ectoparásitos de roedores africanos; tienen cercos filiformes segmentados. La especie más conocida es Hemimerus bouvieri.
Hemimeridae contiene once especies descriptas ubicadas en dos géneros: Hemimerus y Araeomerus (Nakata and Maa, 1974). Los hemiméridos son relativamente pequeños (5–15 mm) y habitan en el pelambre de las ratas múridas gigantes en África. Los hemiméridos tienen patas cortas y anchas con setas que le permiten aferrarse a su hospedador y piezas bucales especializadas para raspar la piel muerta y hongos de su hospedador (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus habita en el nido de las ratas de cola larga (Beamys) y Hemimerus en las ratas gigantes (Cricetomys) (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus se encuentra con mayor frecuencia en las madrigueras y nidos de ratas Beamys que en la propia rata, mientras que Hemimerus deja su hospedador con menos frecuencia.[4]
Esta familia contiene los siguientes géneros:[5]
Hemimeridae es una familia de Dermaptera en el suborden Neodermaptera. Anteriormente Hemimeridae fue considerado un suborden, Hemimerina, pero fue reducido su rango a familia e incluido en el nuevo suborden Neodermaptera.
Hemimeridae posee dos géneros, Hemimerus y Araeomerus. Son insectos sin alas, ciegos y vivíparos, ectoparásitos de roedores africanos; tienen cercos filiformes segmentados. La especie más conocida es Hemimerus bouvieri.
Hemimeridae contiene once especies descriptas ubicadas en dos géneros: Hemimerus y Araeomerus (Nakata and Maa, 1974). Los hemiméridos son relativamente pequeños (5–15 mm) y habitan en el pelambre de las ratas múridas gigantes en África. Los hemiméridos tienen patas cortas y anchas con setas que le permiten aferrarse a su hospedador y piezas bucales especializadas para raspar la piel muerta y hongos de su hospedador (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus habita en el nido de las ratas de cola larga (Beamys) y Hemimerus en las ratas gigantes (Cricetomys) (Nakata and Maa, 1974). Araeomerus se encuentra con mayor frecuencia en las madrigueras y nidos de ratas Beamys que en la propia rata, mientras que Hemimerus deja su hospedador con menos frecuencia.
Les Hemimeridae sont une famille d'insectes dermaptères d'Afrique vivant sur des Rongeurs.
C'est la seule famille du sous- ordre des Hemimerina (Burr, 1911). Il y a onze espèces dans deux genres.
Les Hemimeridae sont une famille d'insectes dermaptères d'Afrique vivant sur des Rongeurs.
C'est la seule famille du sous- ordre des Hemimerina (Burr, 1911). Il y a onze espèces dans deux genres.
Hemimeridae er en familie med insekter innen ordenen saksedyr. Denne familien, som lever i pelsen på ulike rotter, er trolig ikke nært beslektet med andre saksedyr og blir noen ganger skilt ut fra denne ordenen.
Små, vingeløse og blinde saksedyr. De skiller seg fra andre saksedyr med at bakkroppsvedhengene (cerci), som danner tangen hos andre saksedyr, er trådformede og leddete. Antennene er temmelig korte, kroppen er bredest rett bak det store og brede hodet, tilsmalnende bakover. Beina er korte og kraftige.
Disse saksedyrene lever i pelsen på gnagere. Slekten Araeomerus er knyttet til rotter i slekten Beamys og slekten Hemimerus til kjemperotter i slekten Cricetomys. Man vet ikke om disse insektene faktisk snylter på rottene (parasitter) eller om de bare lever i pelsen deres uten å plage dem (kommensalister). Man har funnet rotter med store mengder hemimerinider i pelsen som tilsynelatende ikke har hatt noe ubehag ved dette. Hemimerinidene føder levende unger.
Familien finnes bare i Afrika.
Hemimeridae er en familie med insekter innen ordenen saksedyr. Denne familien, som lever i pelsen på ulike rotter, er trolig ikke nært beslektet med andre saksedyr og blir noen ganger skilt ut fra denne ordenen.
Hemimeridae – rodzina skorków z podrzędu Neodermaptera, jedyna z nadrodziny Hemimeroidea. Obejmuje 2 rodzaje i 11 opisanych gatunków. Żyją na skórze i w norach wielkoszczurów i chomikoszczurów. Mają silnie spłaszczone ciała o bardzo krótkich, mocno zmodyfikowanych odnóżach. Są całkowicie bezskrzydłe i zupełnie ślepe. Występują w krainie etiopskiej.
Rodzina ta wprowadzona została w 1895 roku przez Davida Sharpa, wówczas jako monotypowa – z jednym rodzajem, Hemimerus[1], opisanym w 1872 roku przez Francisa Walkera[2]. W 1879 Henri de Saussure umieścił te owady we własnym rzędzie Diploglossata[3], a Malcolm Burr w 1911 rodzinę Hemimeridae sklasyfikował w monotypowym podrzędzie Hemimerina w obrębie skorków[4]. Karl Wilhelm Verhoeff w 1902 postąpił podobnie, ale nazwał podrząd Dermodermaptera. Richard Heymons w 1915 umieścił je natomiast w nadrodzinie Hemimeroidea. Większość autorów używała klasyfikacji w podrzędzie Hemimerina. W 1974 T.C. Maa wyróżnił w obrębie rodziny nowy rodzaj Araeomerus[5]. Późniejsze analizy filogenetyczne wykazały, że podrząd Forficulina nie jest monofiletyczny, jeśli wyłączyć zeń Hemimeridae[6]. Nowsze, bliższe filogenezie podziały skorków uwzględniają Neodermaptera jako jedyny ich podrząd współczesny[7]. Rodzina Hemimeridae jest natomiast umieszczana w monotypowej nadrodzinie Hemimeroidea w obrębie infrarzędu Epidermaptera. Dotychczas opisano 11 gatunków z tej rodziny, zaliczanych do dwóch wymienionych wcześniej rodzajów[8].
Skorki te z wyglądu przypominają karaczany. Mają silnie spłaszczone grzbietobrzusznie ciało o rzadko i dość nierównomiernie porośniętym szczecinkami oskórku. Głowa ich całkowicie pozbawiona jest oczu. Krótsze niż ⅓ długości ciała czułki zbudowane są u dorosłych z 11 członów, z których te należące do biczyka mają po dwa pólka porów zmysłowych każdy. Narządy gębowe cechują się obecnością trzech szeroko rozstawionych zębów na każdej żuwaczce: wierzchołkowego, przedwierzchołkowego i pośrodkowego oraz żuwkami wewnętrznymi zaopatrzonymi w 4 zęby szczytowe[5].
Przedtułów ma małe przetchlinki. Pokrywy jak i skrzydła tylnej pary są całkowicie zanikłe. Tergity (nota) tułowia mają boczne rozszerzenia, na spodzie których znajdują się rynienki, w które wchodzą w spoczynku czułki. Bardzo krótkie, przysadziste odnóża mają liczne modyfikacje, w tym wykrojone wierzchołkowe części grzbietowych powierzchni goleni oraz duże błoniaste poduszeczki pod stopami[5].
Odwłok u obu płci pozbawiony jest metapygidium i ma podobnej budowy, smukłe, prawie proste, prawie walcowate w przekroju, owłosione przysadki odwłokowe. Odwłok samicy ma tergity ósmy i dziewiąty mocno zredukowane, nakryte tergitem siódmym oraz mocno zredukowane sternity ósmy i dziewiąty, nakryte sternitem siódmym, który ku tyłowi wydłużony jest w szeroki płat środkowy. Paraprokt u samicy jest dobrze oddzielony od dziesiątego tergitu, natomiast u samca może być z nim częściowo zespolony. Pygidium samca jest wąsko zaokrąglone z tyłu. Asymetryczny dziewiąty sternit samca oddzielony jest od manubrium. Narządy genitalne samca cechują duże, silnie asymetryczne (lewa znacznie dłuższa i silniej zakrzywiona), mocno zesklerotyzowane paramery, błoniasty przewód wytryskowy oraz rozwidlony u szczytu, na spodzie zaopatrzony w płytkę między paramerami, ale pozbawiony sklerytów endofallicznych woreczek prepucjalny[5].
Przedstawiciele rodziny są związani z gryzoniami z podrodziny wielkoszczurów: Araeomerus z chomikoszczurami (Beamys), a Hemimerus z wielkoszczurami (Cricetomys). Przedstawicieli Hemimerus znajdowano na skórze wielkoszczurów leśnych i różnych podgatunkach wielkoszczura gambijskiego, często w dużych ilościach: raz pozyskano około setki osobników z jednego wielkoszczura, innym razem około 250 osobników z 8 wielkoszczurów[5]. Ich relację określa się w literaturze jako pasożytnictwo zewnętrzne[5][9] lub komensalizm[6]. Nie jest jasne, czy skorki żerują na naskórku gryzoni, czy na występujących na nim grzybach, czy może na jednym i drugim. Ponadto przedstawiciele tego rodzaju znajdowani byli sporadycznie także poza ciałami gospodarzy, np. pod butwiejącym drewnem i na nogach świni. Przedstawicieli rodzaju Araeomerus znajdowano na ciele Beamys hindei oraz w komorach z zapasami jedzenia, znajdujących w norach Beamys major. Przypuszcza się, że występują w mniejszych zagęszczeniach niż Hemimerus, a w ich diecie większy jest udział materii organicznej. Możliwe, że przedstawiciele Hemimeridae związani są również z trzecim rodzajem wielkoszczurów: torbomyszą (Saccostomus), jednak dotychczas ich nań nie stwierdzono[5].
Wszystkie Hemimeridae są żyworodne[9]. W rozwoju pozazarodkowym występują cztery stadia larwalne (nimfy), różniące się od stadium dorosłego m.in. rozmiarami oraz liczbą członów czułków – u Hemimerus w stadium I członów jest 8, a w stadiach II–IV jest ich 10[5].
Skorki te występują wyłącznie w krainie etiopskiej (Afryce Subsaharyjskiej). Dotychczas stwierdzone zostały w Agolii, Beninie, Burundi, Demokratycznej Republiki Konga, Gwinei, Gwinei Bissau, Gwinei Równikowej, Ghanie, Kamerunie, Kenii, Liberii, Nigerii, Malawi, Mozambiku, Republice Środkowoafrykańskiej, Sierra Leone, Tanzanii, Togo, Ugandzie, na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w Zimbabwe[5].
Największą różnorodność gatunkową osiągają w górach w okolicy Jeziora Wiktorii, Tanganiki i Niasy. W większości krajów stwierdzono pojedyncze gatunki. Najwięcej, bo 4, wykazano z Nigerii, natomiast po 3 z DR Konga, Kenii, Malawi, Mozambiku i Tanzanii, a 2 z Ugandy. Stosunkowo szerokie zasięgi mają tylko 4 gatunki: Hemimerus hanseni, Hemimerus talpoides, Hemimerus sessor i Hemimerus bouvieri[5].
Hemimeridae – rodzina skorków z podrzędu Neodermaptera, jedyna z nadrodziny Hemimeroidea. Obejmuje 2 rodzaje i 11 opisanych gatunków. Żyją na skórze i w norach wielkoszczurów i chomikoszczurów. Mają silnie spłaszczone ciała o bardzo krótkich, mocno zmodyfikowanych odnóżach. Są całkowicie bezskrzydłe i zupełnie ślepe. Występują w krainie etiopskiej.
Тіло дещо сплющене, 8—14 мм завдовжки; крила відсутні, вусики і ноги короткі, очей немає; ротові органи гризучого типу. Вусики короткі, ниткоподібні. Переднеспинка велика, ноги спеціалізовані, короткі, їх гомілки на вершині ззовні з вдавленням для вкладання 3-членикових лапок.
Гемімеріди поширені в Екваторіальній Африці.
Це зовнішні паразити гризунів з роду Cricetomys, живуть у волосяному покриві; живляться, мабуть, похідними шкірного епідермісу тварини-господаря. Розмножуються живонародженням [4] [5].
Hemimeridae
Гемимериды[1] (лат. Hemimerida или Hemimerina, в зависимости от ранга) — подотряд уховёрток.
Бескрылые и безглазые эктопаразиты грызунов с уплощенным телом. Ротовые органы грызущие, направлены вниз. Усики короткие, нитевидные. Переднеспинка большая, ноги специализированные, короткие, их голени на вершине снаружи с вдавлением для вкладывания 3-члениковых лапок. Брюшко заканчивается у самки VII стернитом, IX стернит самца превращен в асимметричную генитальную пластинку, несет стилевидный непарный выступ. Церки длинные, мягкие, одночлениковые, в волосках. Длина без церков 8 — 14 мм.
Гемимериды распространены только в тропической Африке, где являются наружными паразитами грызунов рода Cricetomys. Живут среди волосяного покрова, быстро скользя в нем, подобно блохам. Питаются, видимо, производными кожного эпидермиса. Живородящи.
В большинстве отечественных систем насекомых гемимериды считаются отдельным отрядом насекомых, хотя и остаются в одном надотряде с уховёртками. Однако многие энтомологи признают выделение столь маленького отряда неоправданным, и в общепринятых системах гемимериды включаются в отряд кожистокрылых. С уховёртками их сближают 3-члениковые лапки, строение вершины брюшка, половой аппарат самца и др.
В отряде выделяют единственное семейство Hemimeridae с 1-2 родами (до 10 видов).
