Chrysomela cuprea is een keversoort uit de familie bladhaantjes (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1775 gepubliceerd door Johann Christian Fabricius.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
Chrysomela cuprea er en bille som tilhører familiegruppen bladbiller (Chrysomelidae).
Chrysomela cuprea er mellom 7-10 mm lang. Kroppen er litt langsmal eller mer oval som bladbillene ofte er. Dekkvingene og halskjoldet er ensfarget med en metallisk glans i kobber- eller en mørk rødbrun eller nær brunlig-fiolett farge. Dekkvingene har uregelmessig punktur, ikke ordnet i langsgående rekker. Halskjoldet har en tverrstilt fåre i framkanten. Antennens niende og tiende ledd er bredere enn de er lange.
Både larvene og de voksne (imago) billene lever av å spise blad på næringsplanten, som er blad på trær og busker.Vanligvis på seljer (Salix). Larvene er klumpige, korte og tykke, de er lite kamuflert, men har en viss beskyttelse ved at de lukter vondt.
Chrysomela cuprea tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Chrysomela cuprea er en bille som tilhører familiegruppen bladbiller (Chrysomelidae).
Rynnica miedzista[1] (Chrysomela cuprea) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.
Chrząszcz o ciele długości od 7 do 10 mm, w całości jednobarwnym. Najczęściej występuje ubarwienie czarnozielone z fioletowym lub miedzistym połyskiem metalicznym, ale podstawowa barwa może również być granatowa lub czarnofioletowa. Przedplecze jest w zarysie trapezowate z węższym przodem, u nasady wyraźnie węższe od pokryw, pośrodku zaopatrzone w wąską bruzdkę podłużną. Boczne brzegi przedplecza są wałeczkowato zgrubiałe i od pozostałej jego wierzchniej strony odgraniczone bruzdą, biegnącą znacznie bliżej krawędzi niż jego środka. Brzegi boczne pokryw również są wałeczkowato pogrubione, a u wierzchołków, w kątach przyszwowych opatrzone wgłębieniem. Boczne krawędzie pokryw są z tyłu nieorzęsione, a ich epipleury z tyłu silnie zwężone. Punktowanie powierzchni pokryw jest drobne i gęste, a między punktami oskórek jest gładki i błyszczący. Odnóża mają zewnętrzne krawędzie goleni na całej długości rynienkowato wgłębione. Samiec ma przedni brzeg płytki grzbietowej prącia poprzecznie ścięty[2].
Owad ten zasiedla wilgotne łąki i okolice cieków wodnych[3]. Roślinami żywicielskimi larw i owadów dorosłych są wierzby[2][3] i topole. Żerują na liściach (foliofagi). Postacie dorosłe spotyka się także na olszach[3].
Gatunek palearktyczny, w Europie stwierdzony został m.in. we Francji, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Łotwie, Polsce, Węgrzech, Bośni i Hercegowinie, Serbii i Rosji[4]. Dalej na wschód sięga do zachodniej i środkowej Syberii[2][3]. W Polsce znany z nielicznych lokalizacji[3].
Rynnica miedzista (Chrysomela cuprea) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.
Chrząszcz o ciele długości od 7 do 10 mm, w całości jednobarwnym. Najczęściej występuje ubarwienie czarnozielone z fioletowym lub miedzistym połyskiem metalicznym, ale podstawowa barwa może również być granatowa lub czarnofioletowa. Przedplecze jest w zarysie trapezowate z węższym przodem, u nasady wyraźnie węższe od pokryw, pośrodku zaopatrzone w wąską bruzdkę podłużną. Boczne brzegi przedplecza są wałeczkowato zgrubiałe i od pozostałej jego wierzchniej strony odgraniczone bruzdą, biegnącą znacznie bliżej krawędzi niż jego środka. Brzegi boczne pokryw również są wałeczkowato pogrubione, a u wierzchołków, w kątach przyszwowych opatrzone wgłębieniem. Boczne krawędzie pokryw są z tyłu nieorzęsione, a ich epipleury z tyłu silnie zwężone. Punktowanie powierzchni pokryw jest drobne i gęste, a między punktami oskórek jest gładki i błyszczący. Odnóża mają zewnętrzne krawędzie goleni na całej długości rynienkowato wgłębione. Samiec ma przedni brzeg płytki grzbietowej prącia poprzecznie ścięty.
Owad ten zasiedla wilgotne łąki i okolice cieków wodnych. Roślinami żywicielskimi larw i owadów dorosłych są wierzby i topole. Żerują na liściach (foliofagi). Postacie dorosłe spotyka się także na olszach.
Gatunek palearktyczny, w Europie stwierdzony został m.in. we Francji, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Łotwie, Polsce, Węgrzech, Bośni i Hercegowinie, Serbii i Rosji. Dalej na wschód sięga do zachodniej i środkowej Syberii. W Polsce znany z nielicznych lokalizacji.
Chrysomela cuprea là một loài bọ cánh cứng trong họ Chrysomelidae. Loài này được Fabricius miêu tả khoa học năm 1775.[1]
Bài viết về phân họ côn trùng Chrysomelinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Chrysomela cuprea là một loài bọ cánh cứng trong họ Chrysomelidae. Loài này được Fabricius miêu tả khoa học năm 1775.
Chrysomela cuprea Fabricius, 1775
Синонимы
Листоед медный (лат. Chrysomela cuprea) — вид жуков-листоедов из подсемейства хризомелин. Распространён в палеарктическом регионе от Франции восточнее до Сибири, Дальнего Востока России, Алтая и Монголии[1][3]. Кормовыми растениями жуков являются древесные растения, ива, тополь[3] и чозения[4].
Длина тела взрослых насекомых 6,5—11 мм[5][3]. Тело чёрно-зелёное, фиолетовая или медно-красного. Надкрылья нередко бурые с металлическим отливом. Основания усиков и полная боковая кайма брюшка жёлто-рыжие.[4] Переднеспинка сужена по направлению к голове; бока переднеспинки округленные; на переднеспинке имеется тонкая срединная линия[3][4].
Листоед медный (лат. Chrysomela cuprea) — вид жуков-листоедов из подсемейства хризомелин. Распространён в палеарктическом регионе от Франции восточнее до Сибири, Дальнего Востока России, Алтая и Монголии. Кормовыми растениями жуков являются древесные растения, ива, тополь и чозения.
Длина тела взрослых насекомых 6,5—11 мм. Тело чёрно-зелёное, фиолетовая или медно-красного. Надкрылья нередко бурые с металлическим отливом. Основания усиков и полная боковая кайма брюшка жёлто-рыжие. Переднеспинка сужена по направлению к голове; бока переднеспинки округленные; на переднеспинке имеется тонкая срединная линия.
