El cérvol de Bawean (Axis kuhlii) és una espècie de cérvol que només viu a l'illa de Bawean, a Indonèsia. S'ha registrat una alçada típica de 60-70 cm pels mascles. Els mascles tenen banyes de tres puntes. A diferència del cérvol porquí (Axis porcinus) del continent asiàtic, el seu pelatge no té taques en néixer.
El cérvol de Bawean (Axis kuhlii) és una espècie de cérvol que només viu a l'illa de Bawean, a Indonèsia. S'ha registrat una alçada típica de 60-70 cm pels mascles. Els mascles tenen banyes de tres puntes. A diferència del cérvol porquí (Axis porcinus) del continent asiàtic, el seu pelatge no té taques en néixer.
Der Bawean-Hirsch (Axis kuhlii) ist eine Säugetierart aus der Familie der Hirsche (Cervidae). Er ist auf Bawean endemisch, einer zu Indonesien gehörenden und zwischen Java und Borneo gelegenen Insel von 190 km² Fläche.
Bawean-Hirsche ähneln dem nahe verwandten Schweinshirsch, sind im Gegensatz zu diesem jedoch einfarbig und ungefleckt. Das weiche Fell ist hellbraun gefärbt, der Schwanz ist leicht buschig. Wie bei vielen waldbewohnenden Tieren ist der Körper an den Schultern etwas niedriger als an der Hüfte, was das Vorankommen im dichten Unterholz erleichtert. Das Geweih ist verhältnismäßig kurz und endet jeweils in drei Spitzen, wie bei fast allen Hirscharten wird es nur vom Männchen getragen. Diese Hirsche erreichen eine Kopfrumpflänge von rund 140 Zentimeter, eine Schulterhöhe von rund 65 bis 70 Zentimeter und ein Gewicht von 50 bis 60 Kilogramm.
Bawean-Hirsche bewohnen Wälder und sind nachtaktiv. Tagsüber ziehen sie sich ins dichte Unterholz zurück, um in der Nacht auf Nahrungssuche zu gehen. Sie benutzen oft mehrmals hintereinander das gleiche Schlafquartier und legen zum schnelleren Vorwärtskommen Trampelpfade an. Diese Hirsche leben üblicherweise einzelgängerisch, manchmal kann man auch Paare beobachten. Die Nahrung setzt sich aus Blättern und Gräsern zusammen.
Die Paarung kann das ganze Jahr über erfolgen, die meisten Geburten fallen jedoch in die Monate Februar bis Juni. Die Tragzeit beträgt rund 225 bis 230 Tage; üblicherweise kommt ein einzelnes Jungtier zur Welt, Zwillinge sind selten. Die Jungen sind nur schwach gefleckt, diese Flecken verlieren sich darüber hinaus schnell.
Zu den Bedrohungen zählen die Zerstörung des Lebensraumes und die Nachstellung durch verwilderte Haushunde. Deswegen und aufgrund ihres kleinen Verbreitungsgebietes (das kleinste aller Hirscharten) wird die Art von der IUCN als „vom Aussterben bedroht“ (critically endangered) gelistet. Eine Schätzung aus dem Jahr 2006 bezifferte den Bestand auf rund 250 bis 300 Tiere.
Manchmal wird vermutet, dass der Bawean-Hirsch ähnlich wie der Calamian-Hirsch keine eigene Art sei, sondern von verwilderten Schweinshirschen abstamme, die vom Menschen auf die Insel gebracht wurde. Wahrscheinlich ist jedoch, dass die Bestände die Überreste einer im Pleistozän weiter verbreiteten Art darstellen, die zu einer Zeit nach Bawean kamen, als die Insel noch mit einer Landbrücke mit Java verbunden war.
Das Artepitheton kuhlii ist eine Reverenz an den Zoologen Heinrich Kuhl.
Der Bawean-Hirsch (Axis kuhlii) ist eine Säugetierart aus der Familie der Hirsche (Cervidae). Er ist auf Bawean endemisch, einer zu Indonesien gehörenden und zwischen Java und Borneo gelegenen Insel von 190 km² Fläche.
Rusa Bawéan (Axis kuhlii) iku salah siji jinis rusa kang mung tinemu ing Pulo Bawéan. Spesies langka iki diklasifikasèkaké minangka kéwan kang kaancem cures.[1] Rusa Bawean pisanan kaindentifikasi ing taun 1845 kanthi jeneng Cervus Kuhlii.
Rusa bawean dhuwure 60 – 70 Cm, dawane 105 – 115 Cm, lan boboté kurang luwih 50 Kg. Dawane buntute nganti tekan 20 Cm awarna coklat lan keputian ing lempitan pérangan jerone. Rusa bawean duwé taring ing rahang ngisore. Kéwan iki wulune awarna coklat, pendhek, kajaba ing pérangan gulu. Ing sakupenge mripat awarna putih trang, ing sakupenge tutuke rada trang tinimbang raine kang dipisahake karo garis awarna ireng. Bahu ngarep luwih cendhek tinimbang pérangan burine mula kaya-kaya ngundhuh kaya déné kidang. Ing anak rusa aring ana tutul-tutule, nanging mung sedhiluk banjur ilang.
Rusa Bawean jago diwasa duwé tandhuk sepasang kang duwé cabang telu, déné rusa jago kang isih nom ranggahe durung duwé cabang. Ranggah wiwit thukul nalika rusa umur 8 sasi. Pisanane wujud tonjolan ing pinggir dahine, banjur tambah dawa lan dhukul jangkep ing umur 20-30 sasi. Banjur ranggah bakalan tugel tanggal lan digantikake sepasang ranggah kang liyané kanthi sacabang, lan kaya mangkono trus nganti tanduk iku jangkep cabang tiga, ya iku nalika rusa umuré 7 taun.
Rusa Bawéan ora nduwé masa mangsa kawin kang tetep. Saka kasil panlitèn mangsa kalairan anak Rusa Bawéan ya iku ing sasi Fèbruari nganti tekan sasi Juni, kanthi masa kawine antarané sasi Juli nganti tekan sasi November.[2]
Rusa Bawéan (Axis kuhlii) iku salah siji jinis rusa kang mung tinemu ing Pulo Bawéan. Spesies langka iki diklasifikasèkaké minangka kéwan kang kaancem cures. Rusa Bawean pisanan kaindentifikasi ing taun 1845 kanthi jeneng Cervus Kuhlii.
Rusa bawean dhuwure 60 – 70 Cm, dawane 105 – 115 Cm, lan boboté kurang luwih 50 Kg. Dawane buntute nganti tekan 20 Cm awarna coklat lan keputian ing lempitan pérangan jerone. Rusa bawean duwé taring ing rahang ngisore. Kéwan iki wulune awarna coklat, pendhek, kajaba ing pérangan gulu. Ing sakupenge mripat awarna putih trang, ing sakupenge tutuke rada trang tinimbang raine kang dipisahake karo garis awarna ireng. Bahu ngarep luwih cendhek tinimbang pérangan burine mula kaya-kaya ngundhuh kaya déné kidang. Ing anak rusa aring ana tutul-tutule, nanging mung sedhiluk banjur ilang.
Rusa Bawean jago diwasa duwé tandhuk sepasang kang duwé cabang telu, déné rusa jago kang isih nom ranggahe durung duwé cabang. Ranggah wiwit thukul nalika rusa umur 8 sasi. Pisanane wujud tonjolan ing pinggir dahine, banjur tambah dawa lan dhukul jangkep ing umur 20-30 sasi. Banjur ranggah bakalan tugel tanggal lan digantikake sepasang ranggah kang liyané kanthi sacabang, lan kaya mangkono trus nganti tanduk iku jangkep cabang tiga, ya iku nalika rusa umuré 7 taun.
Rusa Bawéan ora nduwé masa mangsa kawin kang tetep. Saka kasil panlitèn mangsa kalairan anak Rusa Bawéan ya iku ing sasi Fèbruari nganti tekan sasi Juni, kanthi masa kawine antarané sasi Juli nganti tekan sasi November.
The Bawean deer (Axis kuhlii), also known as Kuhl's hog deer or Bawean hog deer, is a highly threatened species of deer endemic to the island of Bawean in Indonesia. Due to ongoing habitat loss, small population size and limited range, the Bawean deer is evaluated as critically endangered on the IUCN Red List of Threatened Species. It is listed on Appendix I of CITES. It has few natural enemies except for birds of prey and large snakes such as pythons.
A typical height for males of 60–70 cm has been reported. Males have three-tined antlers. Their fawns are spotted at birth, which separates them from the best known western population of the related Indian hog deer (Axis porcinus). Their pelage is short, smooth, and soft, and generally a light brown in color. There are few distinctive yellow markings which are limited to the head and neck. There is also a light throat patch or 'bib' and a whitish eye-ring. Infants have white spots on their backs when younger.
The Bawean deer was sometimes included in the same species as the Indian hog deer (Axis porcinus), but is now mostly considered a different species. The most recent analyses indicate that these two species, together with Axis calamianensis, may constitute a different genus distinct from Axis and Hyelaphus.[1] It is considered by some taxonomists to be in the genus Hyelaphus; however, in 2021, the American Society of Mammalogists placed it in the genus Axis,[3] which the IUCN has also done.[1]
They live in woodlands and upland forests with dense undergrowth which is used for shelter, providing a refuge in which the deer sleep and rest during the day. They live in small groups of four or five deer, usually one female, her infant, and two males. They are herbivores and consume grasses, herbs, leaves, twigs, corn crops, and leaves of the cassave plant. Females will have one offspring at a time per year. The gestation period is 225–230 days, and the majority of births occur in February to June.
Males can be very aggressive towards other males that approach their small families, and will spray other males and predators in the face with their glandular secretions. They also mark their territories with this as well.[4] When fleeing, the Bawean deer carries its head low and runs with a trotting gait. Their spine also curves high towards the rear when fleeing from predators. When fleeing from predators the males will run in front and the infant, if there is one, will be behind the males. The female will run in the back. This is effective in order to protect the infant from predators.[5]
The World Wildlife Fund has noted that some of the factors for the decline of this species and others in Indonesia include climate changes: warming ocean temperatures, rising sea levels, prolonged droughts, and increased flooding.[6] The Indonesian government passed a bill in 1977 protecting the endangered Bawean deer, and consequently their numbers have risen. With the help of this law their reproductive success has gone up over the years.[7] The International Union for Conservation of Nature (IUCN) has listed the Kuhl's hog deer as being critically endangered, meaning that the species is facing an extremely high risk of extinction in the wild.[8]
The Bawean deer (Axis kuhlii), also known as Kuhl's hog deer or Bawean hog deer, is a highly threatened species of deer endemic to the island of Bawean in Indonesia. Due to ongoing habitat loss, small population size and limited range, the Bawean deer is evaluated as critically endangered on the IUCN Red List of Threatened Species. It is listed on Appendix I of CITES. It has few natural enemies except for birds of prey and large snakes such as pythons.
El axis de Bawean (Axis kuhlii) es una especie de cérvido endémica de la isla de Bawean en Indonesia. Se encuentra en peligro de extinción. Su aspecto es similar al de otros cérvidos indonesios.
Su nombre científico rinde homenaje al zoólogo alemán Heinrich Kuhl.
Datos: Q221342
Multimedia:
Especies: Hyelaphus kuhlii
El axis de Bawean (Axis kuhlii) es una especie de cérvido endémica de la isla de Bawean en Indonesia. Se encuentra en peligro de extinción. Su aspecto es similar al de otros cérvidos indonesios.
Su nombre científico rinde homenaje al zoólogo alemán Heinrich Kuhl.
Axis kuhlii Axis generoko animalia da. Artiodaktiloen barruko Cervinae azpifamilia eta Cervidae familian sailkatuta dago
Axis kuhlii Axis generoko animalia da. Artiodaktiloen barruko Cervinae azpifamilia eta Cervidae familian sailkatuta dago
Baweanhirvi eli kuhlinhirvi[3] (Axis kuhlii) on äärimmäisen uhanalainen hirvieläin, jota tavataan kotoperäisenä Indonesiassa, Jaavan luoteispuolella sijaitsevalla Baweanin saarella.[1] Aiemmin sen katsottiin olevan samaa lajia sikahirven (Axis porcinus) kanssa, mutta nykyisin se on yleisesti tunnustettu omaksi lajikseen.[1][2]
Uros kasvaa noin 70 senttimetriä korkeaksi, naaras on pienempi. Baweanhirvi on lyhytjalkainen, tuuhea- ja pitkähäntäinen jalohirvi. Aikuiset ovat tasaisen ruskeita, lukuun ottamatta vaaleampaa rintaläikkää ja silmien ympärystä. Nuoret vasat saattavat joskus olla vaaleapilkkuisia,[4] mutta yleensä nekin ovat yksivärisiä[3]. Uroksella on pitkäjuuriset sarvet, joissa kummassakin on enintään kuusi haaraa[3].
Baweanhirvi eli kuhlinhirvi (Axis kuhlii) on äärimmäisen uhanalainen hirvieläin, jota tavataan kotoperäisenä Indonesiassa, Jaavan luoteispuolella sijaitsevalla Baweanin saarella. Aiemmin sen katsottiin olevan samaa lajia sikahirven (Axis porcinus) kanssa, mutta nykyisin se on yleisesti tunnustettu omaksi lajikseen.
Uros kasvaa noin 70 senttimetriä korkeaksi, naaras on pienempi. Baweanhirvi on lyhytjalkainen, tuuhea- ja pitkähäntäinen jalohirvi. Aikuiset ovat tasaisen ruskeita, lukuun ottamatta vaaleampaa rintaläikkää ja silmien ympärystä. Nuoret vasat saattavat joskus olla vaaleapilkkuisia, mutta yleensä nekin ovat yksivärisiä. Uroksella on pitkäjuuriset sarvet, joissa kummassakin on enintään kuusi haaraa.
Le Cerf de Bawean (Axis kuhlii) ou Cerf-cochon de Bawean est un cervidé endémique de l'île de Bawean classée comme espèce en voie d'extinction par l'IUCN depuis 2008 en raison de faibles effectifs et d'une zone d'habitat restreinte entre autres[1]. La population de l'espèce est estimée à la fin des années 2000 à environ 250 individus.
Le cervidé est à ne pas confondre avec les espèces voisines que sont Axis porcinus et Axis calamianensis.
L'animal a été nommé en hommage au zoologiste allemand Heinrich Kuhl[2].
Le Cerf de Bawean (Axis kuhlii) ou Cerf-cochon de Bawean est un cervidé endémique de l'île de Bawean classée comme espèce en voie d'extinction par l'IUCN depuis 2008 en raison de faibles effectifs et d'une zone d'habitat restreinte entre autres. La population de l'espèce est estimée à la fin des années 2000 à environ 250 individus.
Le cervidé est à ne pas confondre avec les espèces voisines que sont Axis porcinus et Axis calamianensis.
L'animal a été nommé en hommage au zoologiste allemand Heinrich Kuhl.
Rusa bawean (Axis kuhlii) adalah sejenis rusa yang saat ini hanya ditemukan di Pulau Bawean di tengah Laut Jawa, Secara administratif pulau ini termasuk dalam Kabupaten Gresik, Provinsi Jawa Timur, Indonesia. Spesies ini tergolong langka dan diklasifikasikan sebagai "terancam punah" oleh IUCN. Populasinya diperkirakan hanya tersisa sekitar 300 ekor di alam bebas. Rusa Bawean hidup dalam kelompok kecil yang biasanya terdiri atas rusa betina dengan anaknya atau jantan yang mengikuti betina untuk kawin. Mereka tergolong hewan nokturnal atau aktif mencari makan di malam hari.
Tinggi rusa bawean jantan dilaporkan sekitar 60–70 cm. Panjang ekor 20 cm. Panjang dari kepala dan tubuh 140 cm. Bobot dewasa 50–60 kg. Rusa ini berwarna coklat. Pejantannya memiliki tanduk bercabang tiga yang dapat tumbuh sepanjang 25–47 cm. Tanduk ini dipergunakan pejantan untuk memenangkan betina di musim kawin.
Rusa bawean (Axis kuhlii) adalah sejenis rusa yang saat ini hanya ditemukan di Pulau Bawean di tengah Laut Jawa, Secara administratif pulau ini termasuk dalam Kabupaten Gresik, Provinsi Jawa Timur, Indonesia. Spesies ini tergolong langka dan diklasifikasikan sebagai "terancam punah" oleh IUCN. Populasinya diperkirakan hanya tersisa sekitar 300 ekor di alam bebas. Rusa Bawean hidup dalam kelompok kecil yang biasanya terdiri atas rusa betina dengan anaknya atau jantan yang mengikuti betina untuk kawin. Mereka tergolong hewan nokturnal atau aktif mencari makan di malam hari.
Il cervo di Bawean (Axis kuhlii Temminck, 1836), noto anche come cervo porcino di Kuhl o cervo porcino di Bawean, è una rarissima specie di cervo diffusa solamente sull'isola indonesiana di Bawean (Provincia di Giava Orientale).
Talvolta viene detto che il cervo di Bawean, così come il cervo delle Calamian, suo simile, non sia originario dell'isola in cui vive, ma discenda da cervi porcini selvatici introdotti dagli esseri umani. Più probabilmente, però, rappresenta la popolazione residua di una specie più diffusa, che raggiunse quest'isola nel corso del Pleistocene, quando essa era ancora collegata, tramite un ponte di terra, a Giava.
L'epiteto specifico kuhlii commemora lo zoologo Heinrich Kuhl.
Il cervo di Bawean somiglia molto al cervo porcino, suo stretto parente, ma, a differenza di questo, ha il mantello privo di macchie. Il pelame, molto morbido, è di colore marrone chiaro; la coda è leggermente più folta. Come molti altri animali che vivono nelle foreste, ha le spalle poste leggermente più in basso rispetto al posteriore, il che rende più facile gli spostamenti nel fitto sottobosco. I palchi sono relativamente brevi e terminano con tre punte; come in quasi tutti i cervi, sono presenti solamente nei maschi. Misura circa 140 cm di lunghezza, 65-70 cm di altezza al garrese e pesa 50-60 kg.
Il cervo di Bawean è endemico dell'isola di Bawean, situata nel Mar di Giava, al largo delle coste settentrionali di Giava. Abita prevalentemente in due zone dell'isola, la regione montuosa centrale e la regione del Monte Bulu, a sud-ovest.
Un esemplare conservato presso l'Istituto di Zoologia di Pechino indica come località di provenienza l'isola di Bangka, situata presso Sumatra, ma si tratta senza ombra di dubbio di una svista del naturalista che lo ha classificato.
Il cervo di Bawean abita nelle foreste ed è attivo di notte. Durante il giorno, si ritira nel fitto sottobosco, per andare di notte alla ricerca di cibo. Utilizza quasi sempre lo stesso rifugio e crea una serie di sentieri per spostarsi più rapidamente. Vive generalmente da solo, ma a volte si incontra in coppia. Si nutre di foglie ed erba
Gli accoppiamenti possono avvenire in ogni periodo dell'anno, ma la maggior parte delle nascite avviene nei mesi di febbraio e giugno. Il periodo di gestazione è di circa 225-230 giorni, dopo i quali nasce di solito un unico piccolo, più raramente due. Il mantello dei piccoli, solo leggermente macchiato, diventa uniforme molto velocemente.
Il cervo di Bawean è minacciato soprattutto dalla deforestazione e dagli attacchi dei cani randagi. Pertanto, soprattutto a causa della ridotta estensione del suo areale (il più piccolo tra quelli di tutte le specie di cervo), la IUCN lo inserisce tra le specie in pericolo «critico». Nel 2006 venne stimata una popolazione di 250-300 capi.
Il cervo di Bawean (Axis kuhlii Temminck, 1836), noto anche come cervo porcino di Kuhl o cervo porcino di Bawean, è una rarissima specie di cervo diffusa solamente sull'isola indonesiana di Bawean (Provincia di Giava Orientale).
Talvolta viene detto che il cervo di Bawean, così come il cervo delle Calamian, suo simile, non sia originario dell'isola in cui vive, ma discenda da cervi porcini selvatici introdotti dagli esseri umani. Più probabilmente, però, rappresenta la popolazione residua di una specie più diffusa, che raggiunse quest'isola nel corso del Pleistocene, quando essa era ancora collegata, tramite un ponte di terra, a Giava.
L'epiteto specifico kuhlii commemora lo zoologo Heinrich Kuhl.
Rusa Bawean atau nama saintifiknya Axis kuhlii merupakan sejenis haiwan yang terdapat di Asia Tenggara.
Di Malaysia ia merupakan sejenis haiwan yang dilindungi di bawah UNDANG-UNDANG MALAYSIA Akta 686 AKTA PERDAGANGAN ANTARABANGSA MENGENAI SPESIES TERANCAM 2808.[2]
Rusa Bawean atau nama saintifiknya Axis kuhlii merupakan sejenis haiwan yang terdapat di Asia Tenggara.
Di Malaysia ia merupakan sejenis haiwan yang dilindungi di bawah UNDANG-UNDANG MALAYSIA Akta 686 AKTA PERDAGANGAN ANTARABANGSA MENGENAI SPESIES TERANCAM 2808.
Het baweanhert (Axis kuhlii) is een hertensoort. De wetenschappelijke naam Axis kuhlii verwijst naar de Duitse zoöloog Heinrich Kuhl.
In tegenstelling tot het zwijnshert (Axis porcinus) zijn de juvenielen van het baweanhert niet gespikkeld. Ze worden ongeveer 140 cm lang en ongeveer 50 - 60 kg zwaar. De schouderhoogte is 65 - 70 cm. Het dier heeft een bruinachtige vacht met een witte buikzijde. De voorzijde van de achterpoten is eveneens wit. De staart bevat een vrij lange kwast, die aan de bovenzijde bruin en aan de onderzijde witachtig is.
Deze dieren zijn vooral grazers maar eten ook vruchten en bloemen.
Deze soort komt uitsluitend voor op het Indonesische eiland Bawean voorkomt. Ze leven vooral in rivierrijke en moerasgebieden.
Natuurlijke vijanden zijn roofvogels en grote slangen zoals de python.
Bronnen, noten en/of referentiesHet baweanhert (Axis kuhlii) is een hertensoort. De wetenschappelijke naam Axis kuhlii verwijst naar de Duitse zoöloog Heinrich Kuhl.
Multimedia w Wikimedia Commons Aksis baweański[3], jeleń baweański, jeleń jawajski, jelonek jawajski (Axis kuhlii) – endemiczny gatunek średniej wielkości ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae). Nazwa gatunkowa kuhlii nawiązuje do niemieckiego zoologa Heinricha Kuhla.
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje wyspę Bawean w Indonezji. Jeleń baweański jest gatunkiem endemicznym występującym w dwóch niewielkich populacjach na jednym tylko obszarze o pow. ok. 200 km². Preferuje zarośla i lasy z gęstym podszytem. Salomon Müller – autor naukowego opisu – spotkał jelenie baweańskie na terenie prywatnej menażerii na Jawie, stąd nazwa jawajski.
Aksis baweański jest gatunkiem stosunkowo słabo poznanym.
Ciało krępe, dość długie (do 115 cm), z krótką głową. Krótsze kończyny przednie podkreślają wrażenie masywności. Ogon o długości ok. 20 cm jest jaśniejszy od spodu. Małe uszy pokryte są gęstym włosem. Ubarwienie jednolicie brązowe. Poroże samców zaczyna wyrastać w wieku 12 miesięcy i dorasta maksymalnie do 47 cm, zwykle jest krótsze. Samica ma dwie pary sutków.
Prowadzi nocny tryb życia, w dzień ukrywając się w gęstych zaroślach. Żyje samotnie lub w parach (samica z młodym, czasem samiec z samicą). Większe grupy spotykane są jedynie na miejscach żerowania i w okresie godowym. Jest gatunkiem roślinożernym, czasami wkraczającym na pola uprawne graniczące z lasem. Metody komunikacji są – poza sygnałami akustycznymi – słabo poznane.
Okres godowy aksisów baweańskich przypada na przełom września i października, ale do rozrodu mogą przystępować też w innych miesiącach. Po ciąży trwającej 225-230 dni samica rodzi jedno młode. Przypadki urodzenia dwójki młodych są bardzo rzadkie. W przeciwieństwie do większości jeleniowatych młode aksisy baweańskie nie mają cętek, ewentualnie słabo widoczne cętkowanie zanika krótko po urodzeniu.
W warunkach naturalnych aksis baweański nie ma naturalnych wrogów. Młode mogą być narażone na ataki pytonów lub innych drapieżników, ale nie stwierdzono istotnego wpływu drapieżników na liczebność populacji. Ewentualnym zagrożeniem mogą być zdziczałe psy.
Od 1979 obszar, na którym występuje aksis baweański został objęty ochroną (utworzono rezerwat przyrody). W latach 1996-1997 liczebność dzikiej populacji szacowano na poziomie 300-400 osobników, a w niewoli doliczono się 200-250 sztuk. Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I)[4].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii CR (critically endangered – krytycznie zagrożony wyginięciem). Za główne przyczyny zagrożenia uważane jest ograniczanie siedlisk spowodowane wycinaniem lasów pod potrzeby rolnictwa i konkurencję gatunków obcych[5].
W niewoli łatwo się rozmnaża i nie ma dużych wymagań.
Aksis baweański, jeleń baweański, jeleń jawajski, jelonek jawajski (Axis kuhlii) – endemiczny gatunek średniej wielkości ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae). Nazwa gatunkowa kuhlii nawiązuje do niemieckiego zoologa Heinricha Kuhla.
O cervo-de-bawean (Hyelaphus kuhlii), também conhecido como cervo-porco-de-kuhl ou cervo-porco-de-bawean é uma espécie de cervídeo criticamente ameaçada de extinção[1], endêmica da ilha de Bawean, na Indonésia.
Os machos medem de 60 a 70 cm de altura, até aos ombros.
Os filhotes são malhados, o que os diferencia do cervo-porco-indiano.
O cervo-porco-de-bawean é, às vezes, classificado como Hyelaphus porcinus (Haltenorth 1963), no entanto trata-se de espécies distintas (Groves e Grubb 1987; Grubb 2005).
Vivem em florestas de vegetação densa, em grupos de quatro ou cinco cervos. São herbívoros e consomem gramíneas, ervas, folhas, galhos e milho. Sua pelagem é curta, lisa, macia, e castanha. A gestação dura de 225 a 230 dias, e a maioria dos nascimentos ocorre entre fevereiro e junho.
Os machos podem ser muito agressivos em relação a outros espécies do sexo masculino que se aproximem de suas famílias, e pulverizam-nos e no rosto com suas secreções glandulares, mas também marcam seus territórios dessa maneira. Ao fugir, o cervo Bawean abaixa sua cabeça e trota. A espinha também se curva para a retaguarda ao fugir de predadores. Durante a fuga, os machos correm na frente. Se houver filhotes, vão entre os machos e as fêmeas, sendo que estas últimas ficam por último.
Outrora, o cervo-de-bawean era predado pelo tigre-de-bali e perseguido pelos humanos, por seus chifres e pele.
No momento, seus principais predadores são leopardos, chacais-dourados, dholes, lobos-indianos, pítons e crocodilos.
O cervo-de-bawean (Hyelaphus kuhlii), também conhecido como cervo-porco-de-kuhl ou cervo-porco-de-bawean é uma espécie de cervídeo criticamente ameaçada de extinção, endêmica da ilha de Bawean, na Indonésia.
Os machos medem de 60 a 70 cm de altura, até aos ombros.
Os filhotes são malhados, o que os diferencia do cervo-porco-indiano.
Baweanhjort eller Kuhls hjort (Axis kuhlii) är en däggdjursart i familjen hjortdjur. Djuret är endemisk på den 190 km² stora indonesiska ön Bawean som ligger mellan Java och Borneo.
Denna hjort liknar sin nära släkting svinhjort men pälsen är alltid enfärgade och saknar fläckar. Pälsens färg är brun och svansen är lite yvig. Som hos flera andra djur som lever i skogar är mankhöjden lite kortare än höjden vid höften. På så sätt har hjorten bättre framkomlighet bland den täta undervegetationen. Hornen är jämförelsevis korta och sluter hos fullvuxna hannar i tre taggar. Bara hannar bär horn. Kroppslängden ligger omkring 140 centimeter, mankhöjden mellan 65 och 70 centimeter och vikten mellan 50 och 60 kilogram.
Baweanhjorten vistas i skogar och är aktiv på natten. På dagen vilar den gömd bland den täta undervegetationen. Djuret använder sovplatser ofta flera dagar i rad och skapar stigar för bättre framkomlighet. Vanligen lever varje individ ensam men ibland syns de i par. Födan utgörs främst av blad och gräs.
Det finns inga särskilda parningstider men de flesta ungdjuren föds mellan februari och juni. Dräktigheten varar mellan 225 och 230 dagar och sedan föds normalt ett ungdjur, tvillingar förekommer sällan. Nyfödda baweanhjortar har otydliga fläckar men de försvinner efter några dagar.
Arten hotas främst av levnadsområdets förstöring samt av förvildade tamhundar. IUCN listar arten därför och på grund av det begränsade utbredningsområde (det minsta av alla hjortdjur) som akut hotad (critically endangered).[1] Enligt en uppskattning från 2006 finns bara mellan 250 och 300 individer kvar.
Ibland antas att baweanhjorten och calamianhjorten inte utgör självständiga arter. De betraktas av vissa zoologer som förvildade svinhjortar som flyttades av människan till sina öar. Andra forskare tror att baweanhjorten är resten av en större population som kom till ön under pleistocen, när Bawean hade en landbro till Java.
Djurets andra svenska namn och epitet i det vetenskapliga namnet syftar på den tyske zoologen Heinrich Kuhl.
Baweanhjort eller Kuhls hjort (Axis kuhlii) är en däggdjursart i familjen hjortdjur. Djuret är endemisk på den 190 km² stora indonesiska ön Bawean som ligger mellan Java och Borneo.
erkek Bilimsel sınıflandırma Âlem: Animalia Şube: Chordata Sınıf: Mammalia Takım: Artiodactyla Alt takım: Ruminantia Familya: CervidaeBawean geyiği, Bawean domuz geyiği ya da Kuhl domuz geyiği (Axis kuhlii) geyikgiller (Latince: Cervidae) familyasından Endonezya'nın Bawean Adası'na özgü bir geyik türüdür.
Erkeklerin tipik yüksekliği 60–70 cm. civarındadır. Erkeklerin üç dallı boynuzları bulunur. Domuz geyiğinin aksine yavruları doğuşta benekli değildir.
Bawean geyiğinin bilimsel adı Alman zoolog Heinrich Kuhl'a ithafen verilmiştir.
.png){kind=small}
Çift toynaklılar ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Bawean geyiği, Bawean domuz geyiği ya da Kuhl domuz geyiği (Axis kuhlii) geyikgiller (Latince: Cervidae) familyasından Endonezya'nın Bawean Adası'na özgü bir geyik türüdür.
Erkeklerin tipik yüksekliği 60–70 cm. civarındadır. Erkeklerin üç dallı boynuzları bulunur. Domuz geyiğinin aksine yavruları doğuşta benekli değildir.
Bawean geyiğinin bilimsel adı Alman zoolog Heinrich Kuhl'a ithafen verilmiştir.
Hươu đảo Bawean (danh pháp hai phần: Hyelaphus kuhlii), còn được gọi là hươu lợn Kuhl hoặc hươu lợn đảo Bawean, là một loài hươu đặc hữu trên đảo Bawean (huyện Gresik) thuộc Indonesia. Đây là loài bị đe dọa cao.
.jpg)
.jpg)
Phương tiện liên quan tới Axis_kuhlii tại Wikimedia Commons
.png){kind=small}
Bài viết về chủ đề Bộ Guốc chẵn này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Hươu đảo Bawean (danh pháp hai phần: Hyelaphus kuhlii), còn được gọi là hươu lợn Kuhl hoặc hươu lợn đảo Bawean, là một loài hươu đặc hữu trên đảo Bawean (huyện Gresik) thuộc Indonesia. Đây là loài bị đe dọa cao.
Оле́нь Ку́ля[1] (Axis kuhlii) — парнокопытное млекопитающее, эндемик индонезийского острова Бавеан (площадь — 196,27 км²), расположенного между островами Ява и Борнео. Видовой эпитет дан в честь немецкого зоолога Генриха Куля.
Олень Куля внешне похож на родственный вид — свиного оленя, но в отличие от него имеет светло-коричневый окрас шерсти, без пятен, хвост — немного пушистый. Длина тела этих оленей — примерно 140 см, высота — примерно от 65 до 70 см, а вес — от 50 до 60 кг. Как и у многих лесных животных, тело в плечах несколько ниже, чем в бёдрах, что облегчает передвижение в густом подлеске. Рога у самцов относительно короткие, с тремя отростками.
Олени Куля обитают в лесах. Днём они скрываются в густом подлеске, а ночью выходят на поиски корма. Они часто используют одни и те же места для сна и проложенные для быстрого передвижения тропы. Живут, как правило, поодиночке, иногда можно наблюдать также пары. Питание состоит из листьев и трав.
Спаривание может происходить круглогодично. Тем не менее, самки чаще рожают в период с февраля по июнь. Период беременности длится примерно от 225 до 230 дней. Как правило, на свет появляется один детёныш, близнецы рождаются редко. У детёнышей слабая пятнистая окраска, которая быстро исчезает.
Оленю Куля грозит вымирание. Главными факторами являются разрушение жизненного пространства и преследование одичавшими домашними собаками. В 2006 году популяция составляла примерно от 250 до 300 особей. МСОП причислил оленя Куля к вымирающим видам.
Иногда олень Куля, так же как и каламианский олень (Axis calamianensis), рассматривается не как самостоятельный вид, а как одичавшая форма свиного оленя, который был завезён на остров человеком. Тем не менее, вероятнее всего популяция представляет собой остатки распространённого в плейстоцене вида, который обитал на Бавеане, когда остров ещё был связан сушей с Явой.
Оле́нь Ку́ля (Axis kuhlii) — парнокопытное млекопитающее, эндемик индонезийского острова Бавеан (площадь — 196,27 км²), расположенного между островами Ява и Борнео. Видовой эпитет дан в честь немецкого зоолога Генриха Куля.
巴島花鹿（Axis kuhlii），又名巴島豚鹿，是印尼巴韋安島上特有的鹿。
雄性巴島花鹿高60-70厘米。鹿角分成三叉。不像亞洲大陸的花鹿，牠們出生時沒有斑點。其學名是為紀念德國動物學家Heinrich Kuhl。
世界自然保護聯盟因巴島花鹿的數量稀少、分佈地有限及失去棲息地的緣故，而將牠們列為極危。牠們也被列在《瀕危野生動植物種國際貿易公約》的附錄一中。除了猛禽及蟒蛇外，牠們只有很少天敵。
巴島花鹿（Axis kuhlii），又名巴島豚鹿，是印尼巴韋安島上特有的鹿。
雄性巴島花鹿高60-70厘米。鹿角分成三叉。不像亞洲大陸的花鹿，牠們出生時沒有斑點。其學名是為紀念德國動物學家Heinrich Kuhl。
世界自然保護聯盟因巴島花鹿的數量稀少、分佈地有限及失去棲息地的緣故，而將牠們列為極危。牠們也被列在《瀕危野生動植物種國際貿易公約》的附錄一中。除了猛禽及蟒蛇外，牠們只有很少天敵。
바웨안사슴(Axis kuhlii)은 인도네시아 바웨안 섬에서 발견되는 사슴으로 멸종 위급종 중의 하나이다. 수컷의 어깨 높이는 60~70cm 정도로 보고되고 있으며, 수컷은 3개로 갈라지는 가지뿔을 갖고 있다.
.jpg)
