Pholiote Gommeuse

Łuskwiak słomkowy (Pholiota gummosa (Lasch) Singer) – gatunek grzybów należący do rodziny pierścieniakowatych^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Pholiota, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1828 W.G. Lasch nadając mu nazwę Agaricus gummosus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1951 Rolf Singer, przenosząc go do rodzaju Pholiota^[1].

Synonimy^[2]:

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[3]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2–5 cm, kształt początkowo wypukły, potem płaski, czasami z garbem. Barwa kremowa lub beżowa z żółtawym, słomkowym lub nieco zielonkawym odcieniem. Powierzchnia pokryta ciemnoochrowymi, włóknistymi łuskami, które jednak podczas deszczu często zostają zmyte i na starszych owocnikach często ich brak. Podczas deszczowej pogody powierzchnia jest lepka^[4][5].

Blaszki grzyba

Przyrośnięte, w młodości kremowe, potem ochrowe^[4].

Trzon

Wysokość 3–8 cm, grubość 0,5–1 cm, kształt walcowaty, u podstawy nieco cieńszy. Początkowo pełny, potem pusty w środku. Powierzchnia o barwie śmietanowej lub bladobeżowej, z czerwonawym odcieniem u podstawy. Poniżej strefy pierścieniowej pokryta jest włóknistymi łuskami^[4][5].

Miąższ

Cienki, elastyczny o barwie żółtawej lub kremowej. Smak łagodny, zapach niewyraźny^[5].

Wysyp zarodników

Rdzawobrunatny. Zarodniki elipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 5,5–8 × 3,5–4,5 μm z porami rostkowymi^[4].

Występowanie i siedlisko

Najliczniejsze stanowiska podano w Europie. Jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony, występuje od Hiszpanii po Islandię i Półwysep Skandynawski, gdzie dochodzi po 63,8 stopień szerokości geograficznej. Występuje także w środkowej części Ameryki Północnej, na jednym stanowisku w Australii^[6] oraz w Azji^[4]. W Polsce nie jest rzadki^[3].

Rośnie w lasach na martwym drewnie^[3] pod różnymi gatunkami drzew. Często wyrasta na próchniejącym, zagrzebanym w ziemi drewnie, co sprawia wrażenie, że rośnie na ziemi. Owocniki wytwarza od lata do jesieni^[5].

Saprotrof^[3], grzyb niejadalny^[4].

Gatunki podobne

• łuskwiak nastroszony (Pholiota squarrosa) ma dużo większe łuski i najczęściej rośnie u podstawy jeszcze żywych pni drzew^[4].
• łuskwiak śluzowaty (Pholiota lenta) jest znacznie bardziej śliski i śluzowaty^[7].
• łuskwiak śliski (Pholiota lubrica). Przeważają u niego rdzawobrązowe odcienie^[7].

Przypisy