Radulomyces confluens (Fr.) M. P. Christ. 1960

Radulomyces confluens is a species of crust fungus in the family Pterulaceae. It was originally described in 1815 by Elias Magnus Fries with the name Thelephora confluens. Danish botanist Mads Peter Christiansen made it the type species of his newly-circumscribed genus Radulomyces in 1960.^[1]

References

Woskownik pozrastany (Radulomyces confluens (Fr.) M.P. Christ.) – gatunek grzybów z rodziny piórniczkowatych (Pterulaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pterulaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1815 Elias Magnus Fries nadając mu nazwę Thelephora confluens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1960 Mads Peter Christiansen, przenosząc go do rodzaju Radulomyces^[1]. Synonimów nazwy naukowej ma około 30. Niektóre z nich^[2]:

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1973 r.^[3].

Morfologia

Owocnik

Rozpostarty, ściśle przylegający do podłoża, skórzasty, cienki (grubość 0,1-0,5 mm). Morfologicznie jest bardzo zmienny. Jego rozmiar jest bardzo różny – od bardzo małego do bardzo dużego. Również kształt jest bardzo zmienny – od kolistego lub owalnego do różnokształtnego. Jest higrofaniczny, wskutek czego jego barwa zależy od wilgotności; w stanie wilgotnym jest biało-szary lub szarawy, często z różowym lub fiołkowym odcieniem, w stanie suchym białawy lub żółty. Powierzchnia jest gładka i woskowata, obrzeża zwykle strzępiaste^[4].

Cechy mikroskopowe

Wszystkie strzępki ze sprzążkami. Te w subhymenium mają grubość 1-3 μm, są cienkościenne i silnie rozgałęzione, pozostałe są zasadniczo równoległe do podłoża, cienkościenne i mają grubość do 3 μm. Cystyd brak. Podstawki mają rozmiar 35-55 × 6-9 μm, posiadają liczne krople oleju i 4 sterygmy. Zarodniki o kształcie od elipsoidalnego do wrzecionowatego i rozmiarach 8-12 × 6,5-9 μm. Mają ściany z kropelkami oleju, powierzchnię gładką, nieamyloidalną^[4].

Występowanie i siedlisko

W Europie i Ameryce Północnej jest pospolity, występuje także w Azji, Ameryce Południowej i Australii^[5]. W Polsce jest bardzo pospolity^[3].

Rośnie na korze i zbutwiałym drewnie opadłych lub wiszących gałęzi, kłód i pniaków, głównie na drzewach liściastych, ale w odpowiednich stanowiskach również na iglastych. Szczególnie powszechny jest w siedliskach wilgotnych, w pobliżu wody, np. w łęgach i olsach nadrzecznych. Występuje w różnego typu lasach, również w parkach i ogrodach, gdzie rozwija się na martwych gałęziach drzew, krzewów i żywopłotów^[4].

Saprotrof powodujący białą zgniliznę drewna^[4].

Przypisy