Perenniporia subacida is a species of poroid fungus in the family Polyporaceae. It is a plant pathogen that infects Douglas firs. The fungus was originally described in 1885 by American mycologist Charles Horton Peck.[1] Marinus Anton Donk transferred it to the genus Perenniporia in 1967.[2] The four varieties of this fungus originally proposed by Peck, namely Polyporus subacidus var. stalactiticus, P. subacidus var. tenuis, P. subacidus var. tuberculosus and P. subacidus var. vesiculosus, have been shown to be synonyms.[3] The species is inedible.[4]
Perenniporia subacida is a species of poroid fungus in the family Polyporaceae. It is a plant pathogen that infects Douglas firs. The fungus was originally described in 1885 by American mycologist Charles Horton Peck. Marinus Anton Donk transferred it to the genus Perenniporia in 1967. The four varieties of this fungus originally proposed by Peck, namely Polyporus subacidus var. stalactiticus, P. subacidus var. tenuis, P. subacidus var. tuberculosus and P. subacidus var. vesiculosus, have been shown to be synonyms. The species is inedible.
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
A chërs an dzora a conìfere, pì da rair an dzora a latifeuje.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Perenniporia subacida (Peck) Donk
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
AmbientA chërs an dzora a conìfere, pì da rair an dzora a latifeuje.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Trwałoporka świerkowa (Perenniporia subacida (Peck) Donk) – gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Perenniporia, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten w 1885 r. Ch.H. Peck zdiagnozował jako Polyporus subacidus. Według Index Fungorum za prawidłową uznaje się diagnozę Donka, który w 1967 r. zaliczył go do rodzaju Perenniporia.
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był wcześniej przez Stanisława Domańskiego jako porzyca kwaskowata[3].
Wieloletni, rozpostarty, rzadziej rozpostarto-odgięty, trudny do oddzielenia od podłoża. Osiąga grubość do 1,5 cm. W stanie wilgotnym jest miękki, kruchy, nieco korkowaty, w stanie suchym twardy. Powierzchnia gładka, o barwie od kremowej do słomkowej, w świetle błyszcząca. Obrzeże białawe lub w kolorze kości słoniowej, strzępiaste, miękkie, o szerokości do 2 mm. Hymenofor rurkowy. Rurki stożkowate, mogą tworzyć kilka warstw, każda o grubości do 4 mm. Warstwy są wyraźnie oddzielone. Pory rurek okrągłe lub wielokątne, bardzo drobne – w liczbie 4–5 (6) na mm[4].
System strzępkowy trimityczny. Strzępki generatywne hialinowe, rzadkie, o szerokości 3–5 μm, często ze sprzążkami. Strzępki szkieletowe dominujące w tramie i kontekście, nierozgałęzione lub bardzo rzadko rozgałęzione, elastyczne, grubowarstwowe, silnie amyloidalne, o szerokości 3–6 μm. Strzępki łącznikowe występują bardzo rzadko, są silnie rozgałęzione i cienkie (2–3 μm). W hymenium brak cystyd, występują natomiast wrzecionowate, równe z hymenium, lub nieco wystające cystydiole o rozmiarach 13–35 × 4,5–6 μm ze sprzążką w podstawie. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe o rozmiarach 20–40 × 5,5–8,5 μm, ze sprzążką w nasadzie. Zarodniki o kształcie od jajowatego do szeroko elipsoidalnego, z wyraźnie spiczastymi końcami, brodawkowate, hialinowe, o różnej grubości ścian, lekko amyloidalne, o wymiarach 4,5–6 × 3,5 × 4,5 μm[4].
Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji Północnej i Japonii[5]. W Polsce jest rzadki. W literaturze naukowej do 2003 r. podano tylko stanowiska w Puszczy Augustowskiej i Puszczy Białowieskiej[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony, który w najbliższej przyszłości zapewne przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Norwegii, Szwecji i Finlandii[3].
Występuje w lasach, głównie na martwym drewnie drzew iglastych, rzadziej liściastych[3]. Najczęściej występuje na drewnie świerków. Powoduje białą zgniliznę drewna[4].
Trwałoporka świerkowa od trwałoporki różnobarwnej Perenniporia medulla-panis odróżnia się miejscem występowania – na drzewach iglastych, zwłaszcza na świerku. Mikroskopowo odróżniają ją także bardzo cienkie, rozgałęzione i silnie amyloidalne strzępki[4].
.jpg)
Trwałoporka świerkowa (Perenniporia subacida (Peck) Donk) – gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).
