dcsimg

Behavior ( anglais )

fourni par Animal Diversity Web

Perception Channels: tactile ; chemical

licence
cc-by-nc-sa-3.0
droit d’auteur
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citation bibliographique
Myers, P. 2000. "Daubentoniidae" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Daubentoniidae.html
auteur
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
original
visiter la source
site partenaire
Animal Diversity Web

Morphology ( anglais )

fourni par Animal Diversity Web

Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry

licence
cc-by-nc-sa-3.0
droit d’auteur
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citation bibliographique
Myers, P. 2000. "Daubentoniidae" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Daubentoniidae.html
auteur
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
original
visiter la source
site partenaire
Animal Diversity Web

Reproduction ( anglais )

fourni par Animal Diversity Web

Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual

licence
cc-by-nc-sa-3.0
droit d’auteur
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citation bibliographique
Myers, P. 2000. "Daubentoniidae" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Daubentoniidae.html
auteur
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
original
visiter la source
site partenaire
Animal Diversity Web

Brief Summary ( anglais )

fourni par EOL authors

Daubentoniidae is a primate family containing a single extant species (the aye-aye, Daubentonia madagascariensis).Daubentoniidae is only family in the genus Daubentonia, which is the lone member of the infraorder Chiromyiformes.The aye-aye is a strepsirrhine primate native to Madagascar.

Phylogenetic history: In the past, it was contentious whether or not Daubentoniidae should be classified under the Lemuriformes infraorder alongside the other lemur families or whether it should be placed into its own Chiromyiformes infraorder. In 2005, Colin Groves upheld the Lemuriformes-Chiromyiformes separation (Wilson & Reeder, 2005). Other genetic and morphological studies have also maintained the separation of Chiromyiformes and Lemuriformes (Chatterjee et al., 2009; Goodman et al., 1998; Roos et al., 2004; Stanger-Hall, 1997). In 2008, Groves and other scholars seem to define lemurs as monophyletic, classifying Daubentoniidae as a member of the Lemuriformes infraorder (Mittermeier et al., 2008), though this author believes the wording is unclear and that an explicit rejection of the Chiromyiformes taxonomy is not present.

licence
cc-by-3.0
droit d’auteur
Abigail Nishimura
original
visiter la source
site partenaire
EOL authors

Aielased ( estonien )

fourni par wikipedia ET

Aielased (Daubentoniidae) on strepsiriinsete primaatide sugukond.

Need loomad avastas 1780. aastal Madagaskari läänerannikult maadeuurija Pierre Sonnerat. Malagassid, kellele Sonnerat kinnipüütud loomakesi näitas, polnud neid ise varem kunagi näinud ning hüüatasid imestunult "aie-aie". Sonnerat pani need üllatushüüded avastatud olendite nimeks.

Aielaste sugukonda kuulub ainult üks aiede (Daubentonia) perekond ainsa liigiga aie.

Kirjandus

  • Loomade elu 7. köide
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ET

Aielased: Brief Summary ( estonien )

fourni par wikipedia ET

Aielased (Daubentoniidae) on strepsiriinsete primaatide sugukond.

Need loomad avastas 1780. aastal Madagaskari läänerannikult maadeuurija Pierre Sonnerat. Malagassid, kellele Sonnerat kinnipüütud loomakesi näitas, polnud neid ise varem kunagi näinud ning hüüatasid imestunult "aie-aie". Sonnerat pani need üllatushüüded avastatud olendite nimeks.

Aielaste sugukonda kuulub ainult üks aiede (Daubentonia) perekond ainsa liigiga aie.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ET

Vingerdieren (familie) ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

De vingerdieren (Daubentoniidae) zijn een familie van de halfapen (Strepsirrhini).

Taxonomie

Aanvankelijk werd de familie gerekend tot de monotypische infraorde Chiromyiformes. In 2008 classificeerde een team van biologen de familie echter onder de superfamilie Lemuroidea, waarmee deze Chiromyiformes verdween.[1]

De volgende taxa zijn bij de familie ingedeeld:

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) R.A. Mittermeier, J.U. Ganzhorn, W.R. Konstant, K. Glander, I. Tattersall, C.P. Groves, A.B. Rylands, A. Hapke, J. Ratsimbazafy, M.I. Mayor, E.E. Louis, Y. Rumpler, C. Schwitzer, R M. Rasoloarison, Lemur Diversity in Madagascar (2008)
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Vingerdieren (familie): Brief Summary ( néerlandais ; flamand )

fourni par wikipedia NL

De vingerdieren (Daubentoniidae) zijn een familie van de halfapen (Strepsirrhini).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia NL

Palczakowate ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Palczakowate (Daubentoniidae) – monotypowa rodzina ssaków naczelnych, zaliczana do małpiatek z podrzędu niższych naczelnych (Strepsirrhini). Obejmuje rodzaj Daubentonia É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1795, do którego zaliczane są endemiczne gatunki Madagaskaru – jeden współcześnie żyjący[2]:

oraz jeden wymarły:

Palczaki charakteryzują się brakiem charakterystycznego dla przedstawicieli niższych naczelnych tzw. grzebienia zębowego (rząd siekaczy i kłów) oraz brakiem pazura na drugim palcu stopy. Posiadają stale rosnące siekacze i wydłużony trzeci palec dłoni do wydobywania larw owadów z drzew.

Przypisy

  1. Daubentoniidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Daubentoniidae. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 22 stycznia 2010]

Bibliografia

  1. Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
  2. Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 100. ISBN 83-01-14344-4.
p d e
Systematyka naczelnych (Primates) Królestwo: zwierzęta • Typ: strunowce • Podtyp: kręgowce • Gromada: ssaki • Rząd: naczelnelemurowe
palczakokształtne (Chiromyiformes): palczakowate (Daubentoniidae)
lemurokształtne (Lemuriformes): lemurkowate (Cheirogaleidae) • lemurowate (Lemuridae) • lepilemurowate (Lepilemuridae) • indrisowate (Indridae)
lorisokształtne (Lorisoformes): lorisowate (Lorisidae) • galagowate (Galagidae)
wyższe naczelne
wyrakokształtne (Tarsiiformes): wyrakowate (Tarsiidae)
małpy szerokonose (Platyrrhini): pazurkowcowate (Callithrichidae) • płaksowate (Cebidae) • ponocnicowate (Aotidae) • sakowate (Pitheciidae) • czepiakowate (Atelidae)
małpy wąskonose (Catarrhini):
koczkodanowce (Cercopithecoidea): †Victoriapithecidaekoczkodanowate (Cercopithecidae)
człekokształtne (Hominoidea): gibonowate (Hylobatidae) • człowiekowate (Hominidae)
Układ filogenetyczny na podstawie R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.)
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Palczakowate: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Palczakowate (Daubentoniidae) – monotypowa rodzina ssaków naczelnych, zaliczana do małpiatek z podrzędu niższych naczelnych (Strepsirrhini). Obejmuje rodzaj Daubentonia É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1795, do którego zaliczane są endemiczne gatunki Madagaskaru – jeden współcześnie żyjący:

Daubentonia madagascariensis – palczak madagaskarski

oraz jeden wymarły:

Daubentonia robusta

Palczaki charakteryzują się brakiem charakterystycznego dla przedstawicieli niższych naczelnych tzw. grzebienia zębowego (rząd siekaczy i kłów) oraz brakiem pazura na drugim palcu stopy. Posiadają stale rosnące siekacze i wydłużony trzeci palec dłoni do wydobywania larw owadów z drzew.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Daubentoniidae ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Daubentonia là một chi động vật có vú trong họ Daubentoniidae, bộ Linh trưởng. Chi này được É. Geoffroy miêu tả năm 1795.[1] Loài điển hình của chi này là Sciurus madagascariensis Gmelin, 1788.

Các loài

Chi này gồm các loài:

Chú thích

  1. ^ a ă Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Daubentonia”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo

 src= Wikispecies có thông tin sinh học về Daubentonia  src= Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Daubentonia


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Bộ Linh trưởng này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Daubentoniidae: Brief Summary ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Daubentonia là một chi động vật có vú trong họ Daubentoniidae, bộ Linh trưởng. Chi này được É. Geoffroy miêu tả năm 1795. Loài điển hình của chi này là Sciurus madagascariensis Gmelin, 1788.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Руконожковые ( russe )

fourni par wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Подкласс: Звери
Инфракласс: Плацентарные
Надотряд: Euarchontoglires
Грандотряд: Euarchonta
Миротряд: Приматообразные
Отряд: Приматы
Инфраотряд: Руконожкообразные (Chiromyiformes Anthony & Coupin, 1931)
Семейство: Руконожковые (Daubentoniidae Gray, 1863)
Род: Руконожки (Daubentonia É. Geoffroy, 1795)
Вид: Мадагаскарская руконожка
Международное научное название

Daubentonia madagascariensis
(Gmelin, 1788)

Ареал

изображение

Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 572886NCBI 31869EOL 324407FW 232753

Мадагаска́рская руконо́жка[1][2][3][4], или ай-ай[4][2][5][6](некоторыми авторами считается устаревшим написанием и произношением[7]), или айе-айе[1][3][4][8][7], или руконожка[4][5] (лат. Daubentonia madagascariensis) — единственный современный вид (другой описанный вид, Daubentonia robusta, вымер около 1000 лет назад) семейства руконожковых (Daubentoniidae), млекопитающее с пушистой чёрно-бурой шерстью, длинным хвостом и очень удлинёнными тонкими пальцами. Ведёт ночной образ жизни в тропических лесах Мадагаскара. Самый крупный представитель ночных приматов. Имеет бурый окрас в белую крапинку и большой пушистый хвост. Обитает на севере Мадагаскара. Вид занесён в Красную книгу.

Этот вид руконожек открыл в 1780 году исследователь Пьер Соннера, работавший на западном берегу Мадагаскара. О систематическом положении ай-ай велись долгие споры — из-за своеобразного строения зубов этих животных сначала относили к грызунам, но потом учёные пришли к заключению, что это лемуры особой, отклонившейся от общего ствола группы[9]. Родовое название дано в честь французского натуралиста Луи Жан-Мари Добантона (1716—1800)[10].

Описание

Весит зверёк примерно 3 кг. Его стройное, длиной около 36—44 см, тельце покрыто жёсткой прямой тёмно-бурой или чёрной шерстью с густым подшёрстком. Пушистый хвост достигает в длину 60 см. Большая округлая голова с укороченным лицевым отделом украшена крупными глазами и огромными безволосыми ложковидными ушами.

Резцы очень крупные, изогнутые и отделены от коренных значительным промежутком. После смены молочных зубов клыки не сохраняются, зато резцы продолжают расти в течение всей жизни животного.

Передние конечности животного короче задних, пальцы снабжены очень длинными и несколько согнутыми ногтями. Вследствие этого животное ходит весьма медленно. Два последних сустава среднего пальца руки — длинны, тонки и не покрыты волосами. Животное пользуется этим пальцем, чтобы доставать из трещин деревьев личинок, жуков и насекомых и проталкивать их в глотку.

Ноги у руконожки довольно короткие, задние длиннее передних. Как и у других приматов, большой палец на ступнях противопоставлен остальным четырём, но на кистях такого противопоставления почти нет. Ногти на больших пальцах задних конечностей плоские, а на остальных — когтеобразные.

Поведение и размножение

Долгое время считалось, что ай-ай ведут одиночный образ жизни и корм ищут поодиночке. Но исследовательница Элинор Стерлинг, изучавшая жизнь этих лемуров в природе, установила, что некоторые зверьки передвигаются в поисках корма парами. Причем, если один из них захочет перебраться на следующее дерево, он обязательно издаст определённые звуки, призывая своего товарища следовать за собой. Такими парами держатся самка с самцом во время брачных игр (самки занимают доминирующее положение), а также мать с детёнышем.

Размножаются руконожки довольно медленно. Самка приносит одного детёныша раз в 2—3 года после примерно 170-дневной беременности. Для малыша она устраивает специальное большое гнездо, выстланное мягкой подстилкой. Материнским молоком маленький ай-ай питается около 7 месяцев. Но и после перехода на самостоятельное питание малыш ещё довольно долго держится с матерью: самцы — примерно до одного, а самочки — до двух лет.

Продолжительность жизни руконожек на воле точно неизвестна, но в зоопарках они живут довольно долго, до 26 лет.

Защита от вымирания

В защиту животных выступил Международный союз охраны природы. Он поддержал инициативу доктора Жан-Жака Петтера превратить в резерват для ай-ай остров Нуси-Мангабе[en] в бухте Антунгила[en] и прекратить к нему доступ местных жителей. Местное население считало этот остров священным, и поэтому естественная растительность на нём осталась нетронутой. В 1967 году на остров были выпущены четыре самца и пять самок ай-ай, которые прекрасно прижились и начали размножаться. Всего же на территории Мадагаскара было создано 16 резерватов для спасения руконожки. И хотя для полного спасения они нуждаются в гораздо более тщательной охране, численность животных начала постепенно расти. К 1994 году их уже насчитывалось около 1000. Сейчас ай-ай довольно много в заповедниках. В данный момент (начало 2000-х гг.) только в зоопарках их насчитывается около 50 особей.

Руконожка в культуре Мадагаскара

Руконожка вызывает у мальгашей сильный суеверный страх. Они считают, что убивший руконожку умрёт не более чем через год. Её настоящее название на мальгашском языке до сих пор неизвестно науке, так как его боятся произносить вслух. По этой же причине животное совершенно не упоминается в фольклоре мальгашей[11].

Ай-ай в кинематографе

  • В полнометражных мультфильмах «Мадагаскар», «Мадагаскар 2» и «Мадагаскар 3» один из персонажей — руконожка по имени Морис, мудрый советник короля лемуров.
  • В сезонах мульт-сериала «Пингвины Мадагаскара» Морису (лемуру ай-ай) отведена не последняя роль.
  • Безымянная руконожка — один из персонажей фантастического фильма «Он — дракон». Здесь она живёт на морском острове в качестве домашнего любимца огнедышащего дракона.

Примечания

  1. 1 2 Гладкова Т. Д. Отряд Приматы (Primates) // Жизнь животных. Том 7. Млекопитающие / под ред. В. Е. Соколова. — 2-е изд. — М.: Просвещение, 1989. — С. 129—130. — 558 с. — ISBN 5-09-001434-5
  2. 1 2 Джолли Э., Альбиньяк Р., Петтэр Ж.-Ж. Лемуры // Мадагаскар (Серия: Золотой фонд биосферы) / пер. с англ., науч. ред. Б. Д. Васильев, отв. ред. серии В. Е. Соколов. — М.: Прогресс, 1990. — С. 242—243. — 296 с. — ISBN 5-01-002049-1
  3. 1 2 Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — С. 549. — 831 с. — 100 000 экз.
  4. 1 2 3 4 Соколов В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Млекопитающие. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1984. — С. 84. — 10 000 экз.
  5. 1 2 Фишер Д., Саймон Н., Винсент Д. Красная книга. Дикая природа в опасности / пер. с англ., под ред. А. Г. Банникова. — М.: Прогресс, 1976. — С. 50—54. — 478 с.
  6. «Большая энциклопедия» под ред. Южакова, 1901—1909.
  7. 1 2 «Словарь современного русского литературного языка» в 20 томах, т. 1, 1991.
  8. «Большая советская энциклопедии» (3-е издание, 1969—1978), «Советский энциклопедический словарь» (1979), «Русский орфографический словарь» под ред. В. В. Лопатина, 2001—2007 (онлайн-версия)
  9. Ай-ай
  10. Bo Beolens, Michael Watkins, and Mike Grayson. The eponym dictionary of mammals. — Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009. — P. 101. — 574 p. — ISBN 978-0-8018-9304-9.
  11. Васильев Д. Б. Послесловие // Мадагаскар / Отв. ред. серии В. Е. Соколов. — М.: Прогресс, 1990. — (Золотой фонд биосферы). — ISBN 5-01-002049-1.. — С. 276.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Авторы и редакторы Википедии

Руконожковые: Brief Summary ( russe )

fourni par wikipedia русскую Википедию

Мадагаска́рская руконо́жка, или ай-ай(некоторыми авторами считается устаревшим написанием и произношением), или айе-айе, или руконожка (лат. Daubentonia madagascariensis) — единственный современный вид (другой описанный вид, Daubentonia robusta, вымер около 1000 лет назад) семейства руконожковых (Daubentoniidae), млекопитающее с пушистой чёрно-бурой шерстью, длинным хвостом и очень удлинёнными тонкими пальцами. Ведёт ночной образ жизни в тропических лесах Мадагаскара. Самый крупный представитель ночных приматов. Имеет бурый окрас в белую крапинку и большой пушистый хвост. Обитает на севере Мадагаскара. Вид занесён в Красную книгу.

Этот вид руконожек открыл в 1780 году исследователь Пьер Соннера, работавший на западном берегу Мадагаскара. О систематическом положении ай-ай велись долгие споры — из-за своеобразного строения зубов этих животных сначала относили к грызунам, но потом учёные пришли к заключению, что это лемуры особой, отклонившейся от общего ствола группы. Родовое название дано в честь французского натуралиста Луи Жан-Мари Добантона (1716—1800).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Авторы и редакторы Википедии