dcsimg

Strasburgeria robusta ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Strasburgeria robusta ist eine immergrüne Baumart in Neukaledonien aus der Pflanzen-Familie der Strasburgeriaceae in der Ordnung Crossosomatales.

Merkmale

Habitus und Blätter

Strasburgeria robusta ist ein immergrüner Baum. Die Blätter sind groß, ledrig, stehen spiralig und sind gestielt. Die Blattspreite ist ungeteilt und der Blattrand leicht gezähnt. Die Blattform ist verkehrteiförmig bis spatelförmig. Nebenblätter sind vorhanden, die zwei Nebenblätter bilden eine kleine Schuppe. Die Blätter weisen an der Oberseite eine schleimführende Hypodermis auf. Das Mesophyll enthält ebenfalls Schleimzellen.

In der Sprossachse (Rinde und Mark) gibt es Sekretgänge mit Schleim. In den Leitbündeln gibt es kein internes Phloem. Das sekundäre Wachstum erfolgt über ein konventionelles ringförmiges Kambium. Das Xylem besitzt Tracheiden.

Blüten

Die Pflanzen sind zwittrig. Die Blüten stehen einzeln. Das Perianth ist azyklisch angeordnet, der Kelch spiralig. Ein freies Hypanthium fehlt, eine hypogyne, extrastaminale Scheibe ist vorhanden. Das Perianth ist in Kelch und Krone getrennt und besteht aus 13 bis 15 Blättern. Der Kelch ist spiralig und hat acht bis zehn Blätter. Die lederigen Sepalen stehen dachziegelartig, werden nach innen zu immer größer und bleiben auch an der Frucht erhalten. Die Kronblätter stehen in einem Wirtel zu dachziegelartig stehenden fünf Kronblättern. Diese sind fleischig und sitzend.

Es gibt 10 freie Staubblätter, die gleichartig sind und nicht miteinander verwachsen. Sie stehen in zwei Kreisen (diplostemon). Alle sind fertil. Der Pollen ist aperturat mit drei (bis vier) Aperturen, und colportat.

Das Gynoeceum besteht aus fünf verwachsenen Fruchtblättern. Der Fruchtknoten ist oberständig, fünffächrig und sitzend. Es gibt einen Griffel, der vom Fruchtknoten aus keilförmig zugespitzt ist. Er bleibt an der Frucht erhalten. Die einzige Narbe ist klein und kopfig. Die Plazentation der Samenanlagen ist zentralwinkelständig. Es gibt zwei crassinucellate Samenanlagen pro Fach, die hängend und übereinanderliegend sind.

Früchte

Die Frucht ist fleischig bis nicht fleischig und rundlich. Sie ist eine Schließfrucht: Kapsel oder Beere: beerenartig, korkig-holzig wenn trocken. Der Durchmesser beträgt fünf bis sechs Zentimeter. Die Samen besitzen ein fleischiges Endosperm. Sie sind dreieckig mit einem breiten, flügelähnlichen, undurchsichtigen Hilum. Die äußere Testa (Samenschale) besteht aus fünf bis zwölf Lagen von kristallführenden Sklereiden. Der Embryo ist gut ausgebildet mit zwei Kotyledonen.

Chromosomenzahl

Die Chromosomenzahl ist n=25.[1]

Verbreitung

Die Art ist ein Endemit auf Neukaledonien. Der Baum wächst auf ultrabasischem Gestein. Aus dem Tertiär ist fossiler Pollen ähnlich dem von Strasburgeria in Australien, Tasmanien und Neuseeland gefunden worden.

Systematik

Innerhalb der Crossosomatales ist Strasburgeria das Schwestertaxon von Ixerba. Beide Gruppen haben folgende gemeinsame Merkmale: zumindest in den Blüten Zellen mit verdickten verschleimten inneren Tangentialwänden; nadelförmige Kristalle; spiralige Blätter mit drüsig-gezähntem Rand; große Blüten mit spiraligem Kelch; flache Filamente; Antheren über drei Millimeter lang; Fruchtblätter sitzend, epitrop mit langem hohlem Griffel, der an der Frucht erhalten bleibt; Chromosomen-Grundzahl von 25.

Die Art wurde zunächst als Art der Gattung Montrouzieria (Familie Clusiaceae) beschrieben und 1876 vom französischen Botaniker Henri Ernest Baillon als Strasburgeria calliantha in eine eigene Gattung gestellt. (Adansonia, xi. S. 372). Die Gattung benannte er zu Ehren des deutschen Botanikers Eduard Strasburger (1844–1912).[2] Der Artname wurde von Guillaumin 1942 in Strasburgeria robusta korrigiert.

Belege

Einzelnachweise

  1. K. Oginuma, J. Munzinger, H. Tobe: Exceedingly high chromosome number in Strasburgeriaceae, a monotypic family endemic to New Caledonia. In: Plant Systematics and Evolution. Bd. 262, Nr. 1/2, 2006, , S. 97–101, doi:10.1007/s00606-006-0451-8.
  2. Lotte Burkhardt: Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen – Erweiterte Edition. Teil I und II. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, Freie Universität Berlin, Berlin 2018, ISBN 978-3-946292-26-5, doi:10.3372/epolist2018.

Weiterführende Literatur

  • William C. Dickison: Contributions to the Morphology and Anatomy of Strasburgeria and a Discussion of the Taxonomic Position of the Strasburgeriaceae. In: Brittonia. Bd. 33, Nr. 4, 1981, , S. 564–580, doi:10.2307/2806765.
  • Merran L. Matthews, Peter K. Endress: Comparative floral structure and systematics in Crossosomatales (Crossosomataceae, Stachyuraceae, Staphyleaceae, Aphloiaceae, Geissolomataceae, Ixerbaceae, Strasburgeriaceae). In: Botanical Journal of the Linnean Society. Bd. 147, Nr. 1, 2005, , S. 1–46. doi:10.1111/j.1095-8339.2005.00347.x

Weblinks

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Strasburgeria robusta: Brief Summary ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Strasburgeria robusta ist eine immergrüne Baumart in Neukaledonien aus der Pflanzen-Familie der Strasburgeriaceae in der Ordnung Crossosomatales.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Strasburgeria robusta ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Systematyka[1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad różowe Rząd Crossosomatales Rodzina Strasburgeriaceae Rodzaj Strasburgeria Nazwa systematyczna Strasburgeria robusta (Vieill. ex Panch. & Sebert) Guillaumin[2] Synonimy
  • Montrouziera robusta Vieill. ex Panch. & Sebert[2]
  • Strasburgeria calliantha Baill.[3]

Strasburgeria robustagatunek z monotypowego rodzaju Strasburgeria Baillon, Adansonia 11: 372. 1876 należącego do rodziny Strasburgeriaceae. Jest to zimozielone drzewo występujące w górskich lasach na Nowej Kaledonii, w południowej części wyspy, na wysokości od 300 do 1200 m n.p.m. Rośnie wyłącznie na ultrazasadowych glebach w lasach z bukanami i araukariami. Wyróżnia się wyjątkowo dużą jak na przedstawiciela okrytonasiennych liczbą chromosomów wynoszącą 2n = 500, która uznawana jest za wynik adaptacji do specyficznego siedliska[4]. Roślina jest kaledońskim reliktem flory Gondwany[4]. Ślady kopalne roślin z rodzaju Strasburgeria stwierdzone zostały w Australii i na Nowej Zelandii[5]. Nazwa rodzajowa i rodziny upamiętnia polskiego i niemieckiego botanika – Edwarda Strasburgera[3].

Morfologia

Pokrój
Niewysokie drzewo osiągające 3 do 15 m wysokości[4].
Liście
Skrętoległe, skupione przy końcach pędów. Blaszka liściowa skórzasta, osiąga do 25 cm długości. Ma kształt jajowaty, z brzegiem falisto wcinanym oraz płytko i odlegle ząbkowanym, z ząbkami skierowanymi do przodu. U nasady zbiega w krótki, oskrzydlony ogonek liściowy. Na ogonkach wyrastają jajowate przylistki[5].
Kwiaty
Okazałe (do 5,5 cm), obupłciowe, promieniste. Wyrastają na szypułkach w kątach liści[5]. Zaokrąglonych do jajowatych działek kielicha jest od 8 do 11 i wyrastają spiralnie. Są one skórzaste i wewnętrzne są większe od zewnętrznych. Żółtawych płatków korony jest zwykle 5 (rzadko 6[1]). Pręcików jest 10, ustawionych w jednym okółku. Między nasady nitek pręcików wnikają łatki dysku znajdującego się u podstawy zalążni. Ta jest górna i powstaje zwykle z 5 (rzadko od 4 do 7) zrośniętych owocolistków. Tworzą one odpowiednią liczbę komór zawierających pojedyncze zalążki. Szczyt zalążni zwieńczony jest okazałą szyjką słupka[5]. Znamię jest łatkowate[1].
Owoce
Duże, drewniejące i niepękające. Zawierają twarde nasiona[5]. Wsparte są trwałymi działkami kielicha[1].

Systematyka

Gatunek został początkowo opisany naukowo jako Montrouziera robusta Vieill. ex Panch. & Seb. i prowizorycznie zaliczony do Guttiferae. Następnie Henri Ernest Baillon w 1876 wyodrębnił ten gatunek pod nazwą Strasburgeria calliantha do nowego rodzaju, przy czym miał kłopot z włączeniem go do jakiejkolwiek rodziny, wskazując wszakże na podobieństwa zwłaszcza do herbatowatych Theaceae, ale także skalnicowatych Saxifragaceae i sączyńcowatych Sapotaceae. W 1897 w systemie Englera rodzaj włączony został do ochnowatych Ochnaceae. Na początku XX wieku Philippe Van Tieghem, podkreślając wyraźną odrębność rodzaju, zaproponował wyłączenie go w rodzinę Strasburgeriaceae. W 1942 André Guillaumin połączył dwie pierwotne diagnozy gatunku proponując nazwę Strasburgeria robusta[3]. W systemach APG rodzaj jako siostrzany dla Ixerba zaliczany jest do rodziny Strasburgeriaceae, siostrzanej z kolei wobec Geissolomataceae w obrębie rzędu Crossosomatales[1].

Przypisy

  1. a b c d e P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2018-01-02].
  2. a b Strasburgeria robusta (Vieill. ex Panch. & Sebert) Guillaumin. W: The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-01-02].
  3. a b c William C. Dickison. Contributions to the morphology and anatomy of strasburgeria and a discussion of the taxonomic position of the strasburgeriaceae. „Brittonia”. 33, 4, s. 564–580, 1981.
  4. a b c K. Oginuma, J. Munzinger, H. Tobe. Exceedingly high chromosome number in Strasburgeriaceae, a monotypic family endemic to New Caledonia. „Pl. Syst. Evol.”. 262, s. 97–101, 2006.
  5. a b c d e Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 312-313. ISBN 1-55407-206-9.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Strasburgeria robusta: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Strasburgeria robusta – gatunek z monotypowego rodzaju Strasburgeria Baillon, Adansonia 11: 372. 1876 należącego do rodziny Strasburgeriaceae. Jest to zimozielone drzewo występujące w górskich lasach na Nowej Kaledonii, w południowej części wyspy, na wysokości od 300 do 1200 m n.p.m. Rośnie wyłącznie na ultrazasadowych glebach w lasach z bukanami i araukariami. Wyróżnia się wyjątkowo dużą jak na przedstawiciela okrytonasiennych liczbą chromosomów wynoszącą 2n = 500, która uznawana jest za wynik adaptacji do specyficznego siedliska. Roślina jest kaledońskim reliktem flory Gondwany. Ślady kopalne roślin z rodzaju Strasburgeria stwierdzone zostały w Australii i na Nowej Zelandii. Nazwa rodzajowa i rodziny upamiętnia polskiego i niemieckiego botanika – Edwarda Strasburgera.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Strasburgeria robusta ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Strasburgeria robusta là một loài thực vật có hoa trong họ Strasburgeriaceae. Loài này được (Vieill. ex Panch. & Sebert) Guillaumin miêu tả khoa học đầu tiên..[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Strasburgeria robusta. Truy cập ngày 17 tháng 9 năm 2013.

Liên kết ngoài

Hình tượng sơ khai Bài viết chủ đề thực vật này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Strasburgeria robusta: Brief Summary ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Strasburgeria robusta là một loài thực vật có hoa trong họ Strasburgeriaceae. Loài này được (Vieill. ex Panch. & Sebert) Guillaumin miêu tả khoa học đầu tiên..

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI