Lenomys meyeri (Jentink 1879)

Lenomys meyeri ye una especie de royedor de la familia Muridae.

Distribución xeográfica

Ye endémica de les selves de les islles Célebes (n'Indonesia).

Referencies

• Baillie, J. 1996. Lenomys meyeri. 2006 IUCN Red List of Threatened Species.
• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. Y. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Lenomys meyeri.

Lenomys meyeri és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic de Sulawesi (Indonèsia), on viu a altituds d'entre 0 i 1.559 msnm. Es tracta d'un animal folívor. El seu hàbitat natural són els boscos tropicals humits, tant de plana com de l'estatge montà. Les poblacions de plana estan amenaçades pel creixement urbà, la tala d'arbres i la transformació del seu medi per a usos agrícoles.^[1] Aquest tàxon fou anomenat en honor de l'antropòleg i ornitòleg alemany Adolf Bernhard Meyer.^[2]

Referències

Die Kleezahn-Riesenratte (Lenomys meyeri) ist eine Nagetierart aus der Gruppe der Altweltmäuse (Murinae).

Diese Nagetiere erreichen eine Kopfrumpflänge von 24 bis 29 Zentimetern, wozu noch ein 21 bis 29 Zentimeter langer Schwanz kommt. Ihr Fell ist dicht und wollig, es ist an der Oberseite olivgrau gefärbt, wobei die Mitte des Rückens oft dunkler ist als die Flanken. Die Unterseite ist weißlich-beige. Der hintere Teil des spärlich behaarten Schwanzes ist fleischfarben. Namensgebendes Merkmal sind die drei auffälligen Reihen von Höckern auf den Molaren.

Kleezahn-Riesenratten kommen nur auf der zu Indonesien gehörigen Insel Sulawesi vor, wo sie von den nördlichen und westlichen Teilen bekannt sind. Sie sind Bodenbewohner, die in Erdbauen leben, sie können aber auch auf Bäume klettern. Ihre Nahrung besteht aus grünen Pflanzenteilen.

Gebietsweise werden diese Nagetiere durch die Zerstörung ihres Lebensraums in Mitleidenschaft gezogen, insgesamt ist die Art aber laut IUCN nicht gefährdet.

Systematisch wird die Art innerhalb der Altweltmäuse in die Pithecheir-Gruppe eingeordnet.

Literatur

• Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. 2 Bände. 6. Auflage. Johns Hopkins University Press, Baltimore MD u. a. 1999, ISBN 0-8018-5789-9.
• Don E. Wilson, DeeAnn M. Reeder (Hrsg.): Mammal Species of the World. A taxonomic and geographic Reference. 2 Bände. 3. Auflage. Johns Hopkins University Press, Baltimore MD 2005, ISBN 0-8018-8221-4.

Weblinks

• Lenomys meyeri in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN. Abgerufen am 29. Mai 2009.

The trefoil-toothed giant rat (Lenomys meyeri) is a species of rodent in the family Muridae. It is found only in Sulawesi, Indonesia, where it is located throughout the island.

References

• Musser, G.G.; Carleton, M.D. (2005). "Superfamily Muroidea". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 1345. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Lenomys meyeri es una especie de roedor de la familia Muridae.

Distribución geográfica

Se encuentra sólo en las selvas de Célebes (Indonesia).

Referencias

• Baillie, J. 1996. Lenomys meyeri. 2006 IUCN Red List of Threatened Species.

• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

Lenomys meyeri Lenomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.

Erreferentziak

• Lenomys meyeriri buruzko informazioa Mammals of The World datubasean

Ikus, gainera

• Lenomys
• Muridae

Le Lenomys meyeri est une espèce de rongeur localisée à Sulawesi (Indonésie). Le genre Lenomys ne comprend une seule espèce, il fait partie de la sous-famille des Murinés.

Lenomys meyeri (Jentink, 1879) è l'unica specie del genere Lenomys (Thomas, 1898), endemica dell'isola di Sulawesi.^[1][2]

Descrizione

Dimensioni

Roditore di grandi dimensioni, con lunghezza della testa e del corpo tra 257 e 268 mm, la lunghezza della coda tra 272 e 280 mm, la lunghezza del piede tra 46 e 49 mm, la lunghezza delle orecchie tra 26 e 28 mm e un peso fino a 325 g.^[3]

Caratteristiche craniche e dentarie

Il cranio è grande, robusto e presenta delle creste sopra-orbitali prominenti, un palato ristretto e le bolle timpaniche grandi. Gli incisivi superiori sono larghi, robusti, arancioni ed ortodonti, ovvero con le punte rivolte verso il basso, mentre i molari molto grandi, con la corona elevata e le cuspidi appuntite.

Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:

Aspetto

La pelliccia è lunga, densa e soffice. Il colore delle parti dorsali è fulvo, mentre le parti ventrali e la parte interna degli arti è marrone chiaro con la punta dei peli biancastra. Le orecchie sono corte ed arrotondate. Le vibrisse sono brune con la punta bianca. I piedi sono corti e larghi. Il pollice è ridotto ad una grossa protuberanza arrotondata della mano, con all'estremità un'unghia appiattita. L'alluce è corto, non opponibile, con il cuscinetto terminale grande, che ricopre quasi tutta la sua superficie ventrale. Il suo artiglio è accorciato, appuntito e ricurvo. I cuscinetti plantari e palmari sono molto grandi. La coda è più corta della testa e del corpo, ed è scarsamente ricoperta di peli, nerastra vicino alla base, bianco-giallastra all'estremità. Le femmine hanno due paia di mammelle inguinali.

Biologia

Comportamento

È una specie notturna e terricola, dove vive in cunicoli e tane. Talvolta si arrampica sugli alberi.

Alimentazione

Probabilmente si nutre di foglie, frutti, felci e qualche insetto.

Riproduzione

Le femmine partoriscono probabilmente un solo piccolo per volta.

Distribuzione e habitat

Questa specie è diffusa a Sulawesi e sull'Isola di Sangihe.

Vive nelle foreste tropicali umide di pianura e montane.

Tassonomia

Nel 2015 è stata scoperta una nuova specie più piccola, L.grovesi, sulla base di resti subfossili di semi-arcate dentarie. Probabilmente è da ritenersi estinta^[4]

Stato di conservazione

La IUCN Red List, considerato l'areale esteso, classifica L.meyeri come specie a rischio minimo (LC).^[1]

Note

Bibliografia

• F.A. Jentink, On various species of Mus, collected by S.C.I.W. van Musschenbroek Esq. in Celebes, in Notes from the Leyden Museum, vol. 19, n. 1, 1879.
• Oldfield Thomas, On Mammals from the Philippine Islands, in Transactions of the Zoological Society of London, vol. 14, 1898.
• Ronald M. Novak, Walker's Mammals of the World, 6th edition, Johns Hopkins University Press, 1999. ISBN 9780801857898
• Musser GG, A systematic review of Sulawesi Bunomys (Muridae, Murinae) with the description of two new species, in Bulletin of the American Museum of Natural History, vol. 392, 2014.

Sulavesinės žiurkės (lot. Lenomys, angl. Trefoil - toothed Rats, vok. Kleezahn-Riesenratten) – pelinių (Muridae) šeimos graužikų gentis, kurioje yra vienintelė rūšis – sulavesinė žiurkė (Lenomys meyeri). Graužiko kūnas 23-29 cm ilgio, uodega 21-28,5 cm ilgio. Kailis tankus ir švelnus. Nugarinė pusė juoda su šviesesniu atspalviu, jos vidurinė dalis tamsesnė. Pilvas tamsiai geltonas. Galūnės rudai pilkos. Uodegos viršutinė pusė rusvos spalvos.

Paplitusios Sulaveso saloje.

Wielkofutrzak sulaweski^[3] (Lenomys meyeri) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie na Celebesie (Sulawesi) w Archipelagu Malajskim^[2][4].

Klasyfikacja

Gatunek ten został opisany naukowo w 1879 roku przez F.A. Jentinka jako Mus meyeri^[5]. Epitet gatunkowy honoruje Adolfa Bernharda Meyera, niemieckiego przyrodnika i antropologa^[6]. W 1898 roku O. Thomas przeniósł ten gatunek do monotypowego rodzaju Lenomys^[7]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” rodzajowi nadano nazwę wielkofutrzak, a gatunkowi nazwę wielkofutrzak sulaweski^[3]. Miejsce typowe to Manado w prowincji Celebes Północny w Indonezji^[5][4]. Cechy wyglądu, budowy czaszki i plemników wskazują na jego bliskie pokrewieństwo z futrzakiem sulaweskim (Eropeplus canus), a oba te gatunki mogą być pokrewne małpioszczurkom (Pithecheir) i wełnowłosowi sundajskiemu (Lenothrix canus)^[8]. Szczątki subfosylne tych gryzoni, a także drugiego, nieopisanego gatunku z tego rodzaju, są znane z południowo-zachodniego Celebesu^[4].

Występowanie

Wielkofutrzak sulaweski jest indonezyjskim endemitem. Występuje wyłącznie w zachodniej i północnej części Celebesu, nie stwierdzono jego występowania na południowo-wschodnim i środkowo-wschodnim półwyspie tej wyspy^[4][2]. Osobniki tego gatunku były chwytane od wybrzeża do wysokości 1159 m n.p.m.^[2]

Wygląd

Jest to gryzoń podobny do szczura^[7]. Holotyp ma długość ciała wraz z głową równą 290 mm, ogon długości 270 mm i tylną stopę długości 46 mm. Wierzch ciała jest generalnie brunatny. Głowę, grzbiet i kończyny po zewnętrznej stronie pokrywają włosy dwojakiego rodzaju: wełniste, jasnobrązowe z długimi, białymi końcami, oraz dłuższe, brązowe u nasady i także białe na końcu. Spód ciała pokrywają tylko włosy pierwszego rodzaju. Wibrysy są brązowe, również z białymi końcami. Ogon jest krótszy niż reszta ciała, rzadko owłosiony, u nasady czarny, a żółtobiały w końcowej części. Uszy są zaokrąglone, krótkie. Siekacze są białożółte, górne są bardzo duże^[5]. Także zęby trzonowe są bardzo masywne, szczegóły ich budowy są cechą wyróżniającą ten rodzaj. Stopy gryzonia są krótkie i szerokie^[7].

Tryb życia

Wielkofutrzak sulaweski prowadzi naziemny tryb życia, kopie nory, choć może też wspinać się na drzewa. Zamieszkuje wilgotny las równikowy, zarówno górski jak i nizinny. Nie wiadomo, czy potrafi przetrwać w zaburzonym środowisku. Zjada liście roślin. Ma nieliczne mioty, samica może rodzić jednorazowo tylko jedno młode^[2].

Populacja i zagrożenia

Wielkofutrzak sulaweski jest rzadko spotykany, ale ma duży zasięg występowania. Może być naturalnie rzadki, bądź trudny do schwytania ze względu na dietę. Populacje żyjące na większych wysokościach nad poziomem morza są uznawane za niezagrożone, ale nizinne mogą tracić swoje siedliska ze względu na osadnictwo ludzkie i wycinkę drzew dla drewna oraz pod pola uprawne. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody obecnie uznaje wielkofutrzaka sulaweskiego za gatunek najmniejszej troski^[2].

Przypisy

Lenomys meyeri é uma espécie de roedor da família Muridae. É a única espécie do género Lenomys.

Apenas pode ser encontrada na Indonésia.

Referências

• (em inglês) Baillie, J. 1996. Lenomys meyeri. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Dados de 9 de Julho de 2007.
• MUSSER, G. G.; CARLETON, M. D. Superfamily Muroidea. In: WILSON, D. E.; REEDER, D. M. (Eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. 3. ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005. v. 2, p. 894-1531.

Lenomys meyeri^[2] är en gnagare som först beskrevs av Fredericus Anna Jentink 1879. Lenomys meyeri är ensam i släktet Lenomys som ingår i familjen råttdjur.^[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.^[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.^[3]

Arten blir 235 till 290 mm lång (huvud och bål) och har en 210 till 285 mm lång svans. Den långa tjocka och ulliga pälsen har på ovansidan en svartaktig färg med olivgrön skugga. På ryggens mitt finns en något mörkare strimma. Vid buken är pälsen ljusgrå till vitaktig. Händer och fötter har en mera brunaktig färg och svansens slut är köttfärgat.^[5]

Lenomys meyeri förekommer på Sulawesi men saknas på de östra halvöarna. Individerna vistas främst på marken och klättrar ibland i växtligheten. Habitatet utgörs av tropiska regnskogar i låglandet och i bergstrakter. Troligen besöks mera torra skogar. Honor föder bara en eller kanske två ungar per kull.^[1]

Källor

1. ^ [a b c] 2008 Lenomys meyeri Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2012-10-24.
2. ^ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., Lenomys
3. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (10 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/lenomys+meyeri/match/1. Läst 24 september 2012.
4. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
5. ^ Ronald M. Nowak, red (1999). ”trefoil-toothed Giant Rat” (på engelska). Walker’s Mammals of the World. The Johns Hopkins University Press. sid. 1508/10. ISBN 0-8018-5789-9

Externa länkar

• Wikispecies har information om Lenomys meyeri.
  Artförteckning

Lenomys meyeri là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Jentink mô tả năm 1879.^[1]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Lenomys meyeri tại Wikispecies
• Phương tiện liên quan tới Lenomys meyeri tại Wikimedia Commons

Bài viết liên quan đến phân họ chuột Murinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

紗羅鼠屬（Lenomys meyeri），哺乳綱、囓齒目、鼠科的一屬，而與紗羅鼠屬（紗羅鼠）同科的動物尚有柔毛犬鼠屬（柔毛犬鼠）、長尾大鼠屬（長尾大鼠）、草鼠屬（花草鼠）、短吻蝠屬（短吻蝠）等之數種哺乳動物。

參考文獻

• 中國科學院，《中國科學院動物研究所的世界動物名稱資料庫》，[1]

세잎이빨자이언트쥐(Lenomys meyeri)는 쥐과에 속하는 설치류의 일종이다. 세잎이빨자이언트쥐속(Lenomys)의 유일종이다.^[2] 인도네시아 술라웨시섬에서만 발견된다. 섬 전역에서 서식한다.

각주