dcsimg

Magnolia yarumalense ( oudmourte )

fourni par wikipedia emerging languages

Magnolia yarumalense (лат. Magnolia yarumalense) — Magnoliaceae семьяысь Колумбиын будӥсь магнолия.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors

Magnolia yarumalense ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Magnolia yarumalense is a species of plant in the family Magnoliaceae. It is endemic to Colombia. Common names include: Gallinazo morado, gallinazo (Andes and Jardín), boñigo (Barbosa), almanegra (Santa Rosa de Osos and Yarumal).

Description

They are trees reaching up to 30 m height and 70 cm in diameter. The heartwood is dark green. Leaves alternate, simple, spirally arranged, obovate, coriaceous, measuring from 14.4 to 25.5 cm long and from 15 to 29.2 cm broad; short and tomentose pubescence on the bottom, much more noticeable in the main vein, and can be felt by touching it; the stipules are large and covered with short and soft pubescence. The flowers are cream color, with a bract on the flower bud covered with a short and deciduous indumentum; they have three sepals and eight thick petals. The fruits are elliptical and asymmetric, measuring from 4.2 to 6.7 cm large and from 3.2 to 3.6 cm broad; the central axis of the fruit has a length of 4.5 to 5.3 cm and 1.4 to 1.7 cm wide; opens irregularly due to the detachment of its carpels. Each carpel has 1 to 2 seeds and in total may contain about 27 seeds; many of them are not fully developed. The seeds have a fleshy scarlet red aromatic cover, with characteristic odor.[2][3][4]

Habitat and distribution

It is distributed in two regions of Antioquia department: center and the north of central Andes between the municipalities of Barbosa, Anorí, Amalfi, Carolina del Príncipe, Santa Rosas de Osos and Yarumal; and southeast, on the eastern Andes between the towns of Andes, Ciudad Bolivar y Jardin. Grows in low montane wet forests, between 1’800 and 2’600 meters. This species has also been recorded on the north of Risalda department on the Western Andes in the Tatamá National Natural Park.[4][5]

Uses

This species, like many other Magnolias, have been used since a long time for furniture making, as roundwood (utility poles, wooden sticks and pillars) and as sawtimber (wood boards and scantlings). The wood is fine and commercially appreciates by its dark green color, which might be the reason for its common names of boñigo, almanegra and gallinazo morado.[2][6] The species also has potential do be used as ornamental.[4]

Conservation

It is listed in category “Endangered” (EN) in the Red Book of Plants of Colombia[5] and as “Endangered” (EN) by the IUCN Red List of Threatened Species.[1] This is due to selective logging and the destruction and fragmentation of their forests.[4]

Reproductive phenology

The trees of this species produce flowers along the year; however, the higher production is concentrated in the dry season and the beginning of rainy season (between the months of December and May). Most trees have fruits all year round; however, very few of them reach maturity due to mass abortion of flowers and fruits at different stages of development. Ripe fruits can be found in any season given the dispersion of reproductive events; nevertheless it is during August, September and October that the best harvest has been done.[4] The time of formation and development of the fruits is around 4 to 5 months.[7]

Seed management, sexual propagation and nursery production

Fruit and seed description

The fruits are elliptical and asymmetric, measured from 4.2 to 6.7 cm long and from 3.2 to 3.6 cm wide; the central axis of the fruit has a length of 4.5 to 5.3 cm and from 1.4 to 1.7 cm wide; they open irregularly by detachment of the carpels. Each carpel has 1 to 2 seeds, and in total may contain about 27 seeds, many of them are not fully developed. The seeds have a fleshy scarlet red aromatic cover; the seed coat is hard, smooth, dark brown to black; their shape is triangular, measuring from 8.5 to 10.1 mm wide and from 8.3 to 9.1 mm high and from 3.9 to 4.6 mm thick. The moisture content of fresh seeds can be about 25.4%. The weight of 1’000 seeds ranges between 144 and 166 grams and one kilogram can contain between 6’000 and 7’000 seeds.[4]

Collecting and processing the fruits

Detail M. yarumalense

Fruits should be harvested during the months of August, September and October (high rainfall) that is the time which higher concentration of fruits. The fruits and the seeds can be collected directly from the ground, however, the falling green fruits usually contain few seeds developed; it is common to find fruits and seeds that are decomposed or attacked by insects. To avoid losses, plastic tarp can be placed under the canopy to collect material falling from the tree.

Another possibility is to climb the tree and collect seeds directly from open fruits or collect ripe fruits that are still closed and put in the post-mature processing and thereby control the process of dehiscence. If the tree is difficult to climb or the equipment is not adequate, the material can be collected using an extension pruning pole. The collecting features some of the following disadvantages: the fruits and seeds are susceptible to insect attacks, or are eaten by wildlife since they are an important source of food; many fruits that are still green with immature seeds are aborted; ripe fruits can dehiscence and drop the seeds. Because of this, the scarcity of individuals of this species, low seed production, the harvest time is still unknown, it has been necessary to develop an appropriate system in order to optimize the collection. The system consist in build a basket using wire and plastic mesh (with mesh size of 1 mm or less). This way it is possible to overcome the disadvantages mentioned and collect (manually or using an extension pruning pole) the green fruits that are closed to post-mature, open ripe fruits with the seeds still attached to the central axis or detached seeds. In all collection systems described above, the selection of seeds should be done. Seeds that present biotic or abiotic damage or any kind of infestation should be discard.[4]

Seed storage

In accordance with previous studies it is not advisable to keep the seeds, because they are very sensitive to desiccation and they lose their viability. Nevertheless, if it is not possible to proceed to the sowing immediately we can keep it in the fridge for few days with the red sarcotesta in a closed container with wet substratum (sawdust or sans, among others) at low temperatures (4 °C approx.).[4]

Sowing and germination

These seeds do not require a pre-germination treatment. Before sowing, it is advisable to stir the sarcotesta of the seeds, clean it with running water and emerge it into a solution of 1% sodium hypochlorite during 15 minutes to avoid fungal infestations. When these seeds are sowed in a substratum with soil under obscurity conditions could have a germination capacity that oscillates between 80 and 90%. Germination starts between 39 and 46 days after sowing and is completed between 20 and 30 days after. Nevertheless, when seeds germinate in a black bag with sawdust substratum the germination capacity oscillates between 68 and 100%, stars 55 days after sowing and is completed 2 months after. The germination is epigeous and starts each one month and a half after sowing and is completed 30 days after approx. Seedlings present a high percentage of survival within the replanting.[4]

Handling of seedlings in nursery

It is advisable to proceed to the dissemination as follows: we put some seeds in a black bag and with wet sawdust, after we close the bag and we leave in a nursery. This method allows to minimize the space used, does not present continuous risk, it is easier to control the insects attacks and/or pathogen, the substratum used is cheap and easy to get, the vegetal material produced is of good quality, among others advantages. It is recommendable to monitoring periodically in order to extract the seedling germinated. If we do not do this, the seedlings could suffer morpho-physiological damages such as malformation of the root system and forming mould. Other aspect to take in consideration is the position of the seed in open bags. It is important to sow it in a flat shape because that assures that the radicle is going to contact the substratum rapidly. When we sow in obscurity, once germinated, it is advisable to replant rapidly to avoid physiological problems such as moulding. The seedlings of this species present a high percentage of survival after replanting. They are plants of rapid growth initially and after slow. It is recommendable to keep it under shade or semi-shade.[4]

References

  1. ^ a b Calderon, E.; Cogollo, A.; Velasquez-Rua, C.; Serna-Gonzalez, M.; Garcia, N.; Rivers, M.C. (2016). "Magnolia yarumalensis". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T38863A2884340. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T38863A2884340.en. Retrieved 7 September 2022.
  2. ^ a b Velásquez R., C. y Serna G., M. 2005. Magnoliáceas de Antioquia. Jardín Botánico Joaquín Antonio Uribe - CORANTIOQUIA - OIMT. Primera Edición. Medellín, Colombia. 32 p.
  3. ^ Losano C., G. 1983. Magnoliaceae. Flora de Colombia, Monografía No. 1. Instituto de Ciencias Naturales, Universidad Nacional de Colombia - COLCIENCIAS. Bogotá. 120p.
  4. ^ a b c d e f g h i j Trujillo, L.; Agudelo, G.; Restrepo, M.; Cardona, E.; Murillo, J..Avances en la estrategia para la conservación de las especies de las familia Magnoliaceae en Jurisdición de CORANTIOQUIA, Medellín: CORANTIOQUIA, 2011 100.p. (Boletín Técnico Biodiversidad; No. 6, Diciembre 2011)
  5. ^ a b Calderón S., E.; A. Cogollo P; C. Velásquez R.; M. Serna G. y N. García.2007. Las magnoliáceas. Pp. 45-154. En: García, N. (ed.). Libro Rojo de Plantas de Colombia. Volumen 5: Las magnoliáceas, las miristicáceas y las podocarpáceas. Serie Libros Rojos de Especies Amenazadas de Colombia. Bogotá, Colombia. Instituto Alexander von Humboldt - CORANTIOQUIA - Jardín Botánico Joaquín Antonio Uribe- Instituto de Ciencias Naturales de la Universidad Nacional de Colombia - Ministerio de Ambiente, Vivienda y Desarrollo Territorial. 236 p.
  6. ^ Serna G., M.; Losano C., G. 1983. Magnoliaceae. Flora de Colombia, Monografía No. 1. Instituto de Ciencias Naturales, Universidad Nacional de Colombia - COLCIENCIAS. Bogotá. 120p.
  7. ^ Gómez R., M.L. 2010. Fenología reproductiva de especies forestales nativas presentes en la jurisdicción de CORANTIOQUIA, un paso hacia su conservación, Volumen I. Corporación Autónoma Regional del Centro de Antioquia. Medellín, 228p. il., fotos a color.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Magnolia yarumalense: Brief Summary ( anglais )

fourni par wikipedia EN

Magnolia yarumalense is a species of plant in the family Magnoliaceae. It is endemic to Colombia. Common names include: Gallinazo morado, gallinazo (Andes and Jardín), boñigo (Barbosa), almanegra (Santa Rosa de Osos and Yarumal).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia EN

Magnolia yarumalense ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

La Magnolia yarumalense o Magnolia yarumalensis es endémica de Colombia. Los nombres comunes están incluidos: gallinazo morado, gallinazo (Andes y Jardín), boñigo (Barbosa), almanegra (Santa Rosa de Osos y Yarumal).

Descripción

Árboles hasta 30 m de altura y 70 cm de diámetro. La madera tiene el duramen de color verde oscuro. Las hojas son simples alternas espiraladas, ampliamente obovadas, coriáceas, de 14,4 a 25,5 cm de largo y de 15 a 29,2 cm de ancho, con pubescencia corta y tomentosa en el envés, mucho más notable en la nervadura principal, suave al tacto; las estipulas son grandes y están cubiertas con pubescencia corta y suave. Las flores son de color crema, con una bráctea sobre el botón floral cubierta con un indumento corto y caedizo; poseen tres sépalos y ocho pétalos gruesos. Los frutos son elípticos y asimétricos, de 4,2 a 6,7 cm de largo, de 3,2 a 3,6 cm de ancho; el eje central del fruto tiene una longitud de 4,5 a 5,3 cm y de 1,4 a 1,7 cm de ancho; se abre de forma irregular por el desprendimiento de sus carpelos. Cada carpelo contiene entre 1 y 2 semillas, y en total puede contener alrededor de 27 semillas, varias de ellas sin desarrollarse totalmente. Las semillas tienen una cubierta carnosa de color rojo escarlata muy aromática, con olor característico.[1][2][3]

Hábitat y distribución local

Se distribuye en dos regiones del Departamento de Antioquia, al centro y al norte sobre la Cordillera Central entre los municipios de Barbosa, Anorí, Amalfi, Carolina del Príncipe, Santa Rosas de Osos y Yarumal; y al suroeste, sobre la Cordillera Occidental entre los municipios de Andes, Ciudad Bolívar y Jardín. Crece en bosques muy húmedos montano bajos, entre 1.800 y 2.800 msnm. Esta especie también se ha registrado al norte del departamento de Risaralda sobre la Cordillera Occidental en el PNN Tatamá.[3][4]

Usos

Esta especie, al igual que otras magnolias, se ha utilizado desde hace mucho tiempo por colonos y aserradores para la fabricación de muebles, como madera rolliza (para postes, varas y horcones) y como madera para aserrío (tablas, cuartones). Su madera es fina y muy apreciada comercialmente por el color verde oscuro, de donde recibe los nombres comunes de boñigo, almanegra y gallinazo morado.[1][5]​Esta especie tiene un alto potencial para ser usada como ornamental.[3]

Situación actual

El gallinazo morado se encuentra categorizado como “En Peligro” (EN) en el Libro Rojo de Plantas de Colombia[4]​ y como “Critically Endangered” (CR) por la lista roja de especies amenazadas de IUCN. Esto se deve principalmente a su aprovechamiento selectivo y a la destrucción y fragmentación de los bosques donde habita.[3]

Fenología reprodutiva

En los árboles de esta especie se registran flores durante todo el año; sin embargo, la mayor producción se concentra en la época más seca y el inicio de la más lluviosa, esto es, entre los meses de diciembre y mayo. La mayoría de árboles presentan frutos durante todo el año; no obstante, muy pocos de ellos alcanzan la madurez ya que se registra aborto masivo tanto de flores como de frutos en diferentes estados de desarrollo. Dada la dispersión de los eventos reproductivos es posible encontrar frutos maduros en cualquier época del año; sin embargo, es durante los meses de agosto, septiembre y octubre que se ha logrado la mejor cosecha. Observaciones complementarias de los diferentes eventos de la fenología reproductiva de Magnolia yarumalensis, documentados por Gómez (2010), como también un análisis más detallado de dichos eventos, permiten precisar que el tiempo de formación y desarrollo de los frutos de esta especie es de 4 a 5 meses. [3][6]

Manejo de las semillas, propagación sexual y producción en vivero

Descripción del fruto y la semilla

Los frutos son elípticos y asimétricos, miden de 4,2 a 6,7 cm de largo, de 3,2 a 3,6 cm de ancho; el eje central del fruto tiene una longitud de 4,5 a 5,3 cm y de 1,4 a 1,7 cm de ancho; se abre de forma irregular por el desprendimiento de sus carpelos. Cada carpelo contiene entre 1 y 2 semillas, y en total puede contener alrededor de 27 semillas, varias de ellas sin desarrollarse totalmente. Las semillas tienen una cubierta carnosa de color rojo escarlata muy aromática; la testa es dura, lisa y de color café oscuro a negro; son de forma triangular, de 8,5 a 10,1 mm de ancho, de 8,3 a 9,1 mm de alto y de 3,9 a 4,6 mm de grosor. El contenido de humedad de semillas frescas puede estar alrededor de 25,4%. El peso de 1.000 semillas varía entre 144,1 y 165,5 gramos y un kilogramo puede contener entre 6.000 y 7.000 semillas.[3]

Sistema de recolección y procesamiento de los frutos

 src=
Detalle M. yarumalense

Se recomienda cosechar los frutos durante los meses de agosto, septiembre y octubre (alta precipitación) que es la época en la cual se ha presentado la mayor concentración de ellos. Los frutos y las semillas del gallinazo morado se pueden recolectar directamente del suelo, sin embargo, se debe tener en cuenta que los frutos que caen verdes por lo general contienen pocas semillas desarrolladas; es frecuente encontrar frutos y semillas descompuestas o atacadas por insectos. Para evitar pérdidas se pueden poner plásticos o lonas bajo la copa para recolectar el material que cae del árbol.

Otra posibilidad es escalar la copa y recolectar las semillas directamente de frutos abiertos, o recolectar frutos maduros aun cerrados que se pueden poner a post-madurar en el lugar de procesamiento y controlar de esta manera el proceso de dehiscencia. Si el ascenso al árbol es difícil o no se cuenta con el equipo adecuado se puede colectar el material con la ayuda de una podadora de extensión. La recolección presenta algunos de los siguientes inconvenientes: los frutos y semillas son muy propensos al ataque por insectos, o son consumidas por la fauna silvestre ya que son una fuente de alimento importante; muchos frutos aun verdes, con semillas inmaduras, son abortados; los frutos maduros pueden hacer dehiscencia y dejar caer las semillas. Debido a lo anterior y a la escasez de individuos de esta especie, a la baja producción de semillas, y a que no se conoce claramente la época de cosecha, ha sido necesario desarrollar un sistema apropiado con el fin de optimizar la recolección. Este sistema consiste en identificar en el árbol los frutos verdes y ponerles una canastilla o canasta de protección individual, la cual se construye con alambre y malla plástica (con ojo de malla de 1 mm o menor). De esta manera es posible superar en gran medida los inconvenientes mencionados y recolectar (manualmente o con una podadora de extensión) los frutos verdes cerrados para post-madurar, frutos maduros abiertos con las semillas adheridas aun al eje central, o semillas desprendidas. En todos los sistemas de recolección anteriormente descritos se debe proceder a seleccionar las semillas y desechar aquellas que presentan daños de origen biótico o abiótico o algún tipo de infestación.[3]

Almacenamiento de las semillas

De acuerdo con estudios preliminares, las semillas de gallinazo morado pierden rápidamente su viabilidad y por ello se deben sembrar lo más frescas posible; sin embargo, cuando esto no es factible se recomienda conservarlas por corto período de tiempo con la sarcotesta roja, dentro de un sustrato húmedo (aserrín o arena, entre otros) y recipiente hermético y a baja temperatura (aproximadamente 4ºC).[3]

Siembra y germinación

Las semillas del gallinazo morado no requieren tratamiento pre-germinativo, muestra de ello es el alto porcentaje de germinación obtenido al sembrar las semillas, sin ningún tratamiento, tanto en tierra sola en una condición de completa oscuridad, como al ponerlas en una mezcla con aserrín húmedo dentro de una bolsa negra cerrada. Antes de la siembra a las semillas se les debe remover la sarcotesta, lavarlas muy bien con agua corriente y sumergirlas en una solución de hipoclorito de sodio al 1% durante 15 minutos para evitar la infestación con hongos. Las semillas que se sembraron utilizando tierra como sustrato en condiciones de oscuridad obtuvieron porcentajes de germinación que fluctuaron entre el 80 y el 90%; la germinación inició de 39 a 46 días después de la siembra y se completó entre 20 y 30 días más tarde. En cambio las semillas puestas a germinar en bolsa negra con aserrín alcanzaron entre el 68 y el 100% de germinación, la cual inició 55 días después de la siembra y se completó dos meses más tarde. La germinación es epigea, inicia de mes a mes y medio después de la siembra y se completa aproximadamente 30 días más tarde. Las plántulas presentan un alto porcentaje de sobrevivencia al trasplante.[3]

Manejo de las plántulas en vivero

Se sugiere hacer la propagación de la siguiente manera: en bolsa negra y con aserrín húmedo se ponen varias semillas, luego se cierra la bolsa y se ubica en invernadero; este sistema ofrece la ventaja de minimizar espacio, no requiere de riegos continuos, se puede controlar mejor el ataque por insectos y/o patógenos, el sustrato que se utiliza es económico y fácil de conseguir, y el material vegetal que se produce es de buena calidad, entre otras ventajas. Es necesario monitorear periódicamente para ir extrayendo las plántulas que han brotado, pues si se dejan pueden sufrir daños morfo-fisiológicos tales como malformación del sistema radicular y ahilamiento. Otro aspecto que se debe considerar es el referente a la postura de la semilla en germinadores abiertos. Sembrarlas conservando su forma aplanada garantiza que la radícula tomará rápidamente contacto con el sustrato. De igual manera, cuando se propagan en oscuridad, una vez germinadas, se deben trasplantar prontamente para evitar trastornos fisiológicos como el ahilamiento de la plántula. Las plántulas de esta especie presentan un porcentaje alto de sobrevivencia después del trasplante, son de crecimiento inicial rápido, pero posteriormente muy lento. Se recomienda mantenerlas en condiciones de sombra o semi-sombra.[3]

Referencias

  1. a b Velásquez R., C. y Serna G., M. 2005. Magnoliáceas de Antioquia. Jardín Botánico Joaquín Antonio Uribe - CORANTIOQUIA - OIMT. Primera Edición. Medellín, Colombia. 32 p.
  2. Losano C., G. 1983. Magnoliaceae. Flora de Colombia, Monografía No. 1. Instituto de Ciencias Naturales, Universidad Nacional de Colombia - COLCIENCIAS. Bogotá. 120p.
  3. a b c d e f g h i j Trujillo, L.; Agudelo, G.; Restrepo, M.; Cardona, E.; Murillo, J..Avances en la estrategia para la conservación de las especies de las familia Magnoliaceae en Jurisdición de CORANTIOQUIA, Medellín: CORANTIOQUIA, 2011 100.p. (Boletín Técnico Biodiversidad; No. 6, Diciembre 2011)
  4. a b Calderón S., E.; A. Cogollo P; C. Velásquez R.; M. Serna G. y N. García.2007. Las magnoliáceas. Pp. 45-154. En: García, N. (ed.). Libro Rojo de Plantas de Colombia. Volumen 5: Las magnoliáceas, las miristicáceas y las podocarpáceas. Serie Libros Rojos de Especies Amenazadas de Colombia. Bogotá, Colombia. Instituto Alexander von Humboldt - CORANTIOQUIA - Jardín Botánico Joaquín Antonio Uribe- Instituto de Ciencias Naturales de la Universidad Nacional de Colombia - Ministerio de Ambiente, Vivienda y Desarrollo Territorial. 236 p.
  5. Serna G., M.; Losano C., G. 1983. Magnoliaceae. Flora de Colombia, Monografía No. 1. Instituto de Ciencias Naturales, Universidad Nacional de Colombia - COLCIENCIAS. Bogotá. 120p.
  6. Gómez R., M.L. 2010. Fenología reproductiva de especies forestales nativas presentes en la jurisdicción de CORANTIOQUIA, un paso hacia su conservación, Volumen I. Corporación Autónoma Regional del Centro de Antioquia. Medellín, 228p. il., fotos a color.

 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Magnolia yarumalense: Brief Summary ( espagnol ; castillan )

fourni par wikipedia ES

La Magnolia yarumalense o Magnolia yarumalensis es endémica de Colombia. Los nombres comunes están incluidos: gallinazo morado, gallinazo (Andes y Jardín), boñigo (Barbosa), almanegra (Santa Rosa de Osos y Yarumal).

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autores y editores de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia ES

Magnolia yarumalensis

fourni par wikipedia FR

Magnolia yarumalensis est une espèce d'arbres de la famille des Magnoliacées endémique de Colombie.

Description

Répartition et habitat

Cette espèce est endémique de Colombie. Elle pousse dans la forêt tropicale humide. Elle vit en association avec les arbres des genres Quercus (chênes), Aniba, Ceroxylon, Calophyllun et Podocarpus[2].

Notes et références

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FR

Magnolia yarumalensis: Brief Summary

fourni par wikipedia FR

Magnolia yarumalensis est une espèce d'arbres de la famille des Magnoliacées endémique de Colombie.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FR

Magnolia yarumalensis ( roumain ; moldave )

fourni par wikipedia RO


Magnolia yarumalensis[1] este o specie de plante din genul Magnolia, familia Magnoliaceae. A fost descrisă pentru prima dată de Gustavo Lozano-Contreras și a primit numele actual de la Rafaël Herman Anna Govaerts.[2][3] Conform Catalogue of Life specia Magnolia yarumalensis nu are subspecii cunoscute.[2]

Referințe

  1. ^ D.G.Frodin & R.H.A.Govaerts, 1996 In: World Checklist Bibliogr. Magnoliaceae : 43
  2. ^ a b Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (2014). „Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2014 Annual Checklist”. Species 2000: Reading, UK. Accesat în 26 mai 2014.Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link) Mentenanță CS1: Text în plus: lista autorilor (link)
  3. ^ WCSP: World Checklist of Selected Plant Families
Dahlia redoute.JPG Acest articol despre o plantă este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea lui.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia autori și editori
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia RO

Magnolia yarumalensis: Brief Summary ( roumain ; moldave )

fourni par wikipedia RO


Magnolia yarumalensis este o specie de plante din genul Magnolia, familia Magnoliaceae. A fost descrisă pentru prima dată de Gustavo Lozano-Contreras și a primit numele actual de la Rafaël Herman Anna Govaerts. Conform Catalogue of Life specia Magnolia yarumalensis nu are subspecii cunoscute.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia autori și editori
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia RO

Magnolia yarumalensis ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Magnolia yarumalensis là một loài thực vật có hoa trong họ Magnoliaceae. Loài này được (Lozano) Govaerts mô tả khoa học đầu tiên năm 1996.[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Magnolia yarumalensis. Truy cập ngày 10 tháng 8 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Bộ Mộc lan (Magnoliales) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI

Magnolia yarumalensis: Brief Summary ( vietnamien )

fourni par wikipedia VI

Magnolia yarumalensis là một loài thực vật có hoa trong họ Magnoliaceae. Loài này được (Lozano) Govaerts mô tả khoa học đầu tiên năm 1996.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia VI