Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Cribwellt Môr y Canoldir sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Rostraria cristata a'r enw Saesneg yw Mediterranean hair-grass.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Corfwyaren, Drysien, Miaren, Mwyaren y Cerrig.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Cribwellt Môr y Canoldir sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Rostraria cristata a'r enw Saesneg yw Mediterranean hair-grass. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Corfwyaren, Drysien, Miaren, Mwyaren y Cerrig.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Echtes Büschelgras (Rostraria cristata) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Büschelgräser (Rostraria) und damit der Familie der Süßgräser (Poaceae).
Das Echte Büschelgras ist ein einjähriges, in dichten Büscheln oder mit einzelnen Halmen wachsendes Gras. Die Halme werden 6–40–(69) Zentimeter hoch, sind aufrecht oder gekniet-aufsteigend und meist am Grunde verzweigt. Der Halm ist dünn, gerieft, kahl und trägt 3–5 Knoten. Die Blattscheiden sind dicht mit feinen, etwa eine Millimeter langen Haaren besetzt,. Das Blatthäutchen ist ein nur 0,5–1 Millimeter langer, kragenförmiger Saum. Die Blattspreiten sind 4–26 Zentimeter lang und 1–4–8 Millimeter breit, flach ausgebreitet und mit langen feinen Haaren besetzt. Die Blütenrispe ist 1–10 Zentimeter lang und 5–29 Millimeter breit, dicht und walzenförmig, seltener locker und stark gelappt. Die Ährchenstiels sind nur 0,2–0,5 Millimeter lang. Die Ährchen sind zweiblütig bis sechsblütig und (ohne die Grannen) 3–6 Millimeter lang. Die Hüllspelzen sind ungleich, die Deckspelze ist fünfnervig, häutig und etwas unter der Spitze begrannt. Die Vorspelzen sind zweinervig, 2,0–2,6 Millimeter lang. Die Staubbeutel sind 0,2–0,4 Millimeter lang.
Die Blütezeit ist April bis Mai, manchmal auch Juli bis September.
Die Chromosomenzahl ist 2n = 26 oder 28.
Das Echte Büschelgras kommt vom Mittelmeergebiet bis zur Sahara und Indien, vom Kaukasus bis Zentralasien und dem westlichen Himalaja und in Makaronesien vor.[1] Es kommt an Wegrändern, Ruderalstellen, auf Schuttplätzen auf sehr trockenen, basenreichen, mäßig nährstoffreichen, schwach humosen, sandigen Böden vor. Es ist ein Magerkeitszeiger und gedeiht in Gesellschaften des Verbands Sisymbrion. In Deutschland kommt die Art nur unbeständig eingeschleppt vor.
Rostraria cristata wurde von Carl von Linné als Festuca cristata in Sp. Pl.: 76 (1753) erstbeschrieben. Erst 1971 hat Tzvelev in Novosti Sist. Vyssh. Rast. 7: 47 (1970 publ. 1971) sie unter dem Namen Rostraria cristata (L.) Tzvelev in die Gattung Rostraria gestellt. Synonyme für Rostraria cristata (L.) Tzvelev sind beispielsweise: Lophochloa cristata (L.) Hyl., Trisetum cristatum (L.) Potztal, Trisetaria cristata (L.) Kerguélen, Bromus poiformis Forssk., Bromus trivialis Savi, Koeleria phleoides Pers., Koeleria dactyloides Spreng., Festuca glaucescens Roth, Koeleria phleoides Pers. und Koeleria campestris Phil.[1]
Echtes Büschelgras (Rostraria cristata) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Büschelgräser (Rostraria) und damit der Familie der Süßgräser (Poaceae).
Rostraria cristata, the Mediterranean hairgrass,[1] is an annual grass species which is native to Eurasia and widely naturalised throughout central and eastern Australia.[2][3]
Rostraria cristata, the Mediterranean hairgrass, is an annual grass species which is native to Eurasia and widely naturalised throughout central and eastern Australia.
Rostraria cristata (rabo de zorra) es una planta anual, especie de hierbas que es nativa de Eurasia y ampliamente naturalizada en otras áreas.[1][2]
Planta anual de porte herbáceo que alcanza una altura de entre 8 a 40 cm. Cañas solitarias, o cespitosas, que pueden estar erectas, o recostadas.
Hojas sobre todo básicas. La ligula es una membrana ciliada de 1 milímetro de largo. Las hojas son láminas planas de 2.5 a 15 cm de largo y de 1.5 a 8 milímetros de ancho, flácidas y glabras, o pubescentes en la superficie.
Inflorescencia en panículo espiciforme, linear, o lanceolado; continuo, o interrumpido de 1.5 a 10 cm de largo y de 0.6 a 1.6 cm de ancho. Panículo ramificado liso, o escaberuleo. Espiguillas solitarias.
Las espiguillas fértiles pediceladas, con pedicelos oblongos, que abarcan de 3 a 8 floretes fértiles; con los floretes disminuidos en el ápice. Espiguillas oblongas, comprimidas lateralmente de 3 a 7 milímetros de largo, con fractura hacia arriba en la madurez, desarticulándose debajo de cada florete fértil. Entrenudos de raquis definidos y pubescentes.
Glumas persistentes, similares, alcanzando el ápice de los floretes, o más corto que la espiguilla, similar al lema fértil en textura, brillante y enorme. Bajo la gluma lanceolada de 2 a 3 milímetros de largo y 0.7 longitud de la gluma superior, membranosa sin las quillas y veteada. Bajo la gluma las venas laterales ausentes. Bajos de la gluma glabros, o puberulos superficiales. Bajo el ápice de la gluma es acuminado. Gluma superior elíptica de 3 a 4 milímetros de largo y 1 cm de longitud del lema fértil adyacente, que es membranoso, veteado, con los márgenes hialinos, sin las quillas. Superficie superior de la gluma glabra, o puberulosa. Ápice superior de la gluma agudo.
El lema de los floretes fértiles es oblongo en perfil de 3 a 4 milímetros de largo, membranoso, muy deluente en los márgenes y brillante, con 5 venas. El lema superficial liso, o tuberculado; glabro, o pubescente. Ápice del lema obtuso, o agudo; mucronado, o con aristas. Arista principal del lema apical, o subapical; cubierta de 0 a 3 milímetros de largo. Una gran palea. Quillas de palea escaberuleas. Floretes apicales estériles que se asemejan sin embargo a fértiles subdesarrollados.
Las flores con 3 anteras de 0.3 milímetros de longitud. Ovario glabro.
Su época de floración es de marzo a mayo.
Terrenos incultos de suelos llanos y poco profundos, cunetas, campos de cultivo o claros de carrascal. En alturas entre 60 a 1500 metros
Rostraria cristata fue descrita por (L.) Tzvelev y publicado en Novosti Sistematiki Vysshchikh Rastenii 7: 47. 1970[1971].[3]
Rostraria cristata (rabo de zorra) es una planta anual, especie de hierbas que es nativa de Eurasia y ampliamente naturalizada en otras áreas.
Jednogodišnja smilica (lat. Rostraria cristata, sin. Lophochloa cristata, Koeleria cristata), jednogodišnja raslinja iz porodice trava. Ime joj je došlo po tome što je nekada je bila uključivana uz mnoighe druge i u rod smilica (Koeleria).
Raširena je od Makaronezije preko mediteranskih zemalja i Kavkaza sve do središnje Azije i zapadnih Himalaja.[1]
R. cristata
R. cristata
Jednogodišnja smilica (lat. Rostraria cristata, sin. Lophochloa cristata, Koeleria cristata), jednogodišnja raslinja iz porodice trava. Ime joj je došlo po tome što je nekada je bila uključivana uz mnoighe druge i u rod smilica (Koeleria).
Raširena je od Makaronezije preko mediteranskih zemalja i Kavkaza sve do središnje Azije i zapadnih Himalaja.
R. cristata
R. cristata
Rostraria cristata é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Tzvelev, tendo sido publicada em Novosti Sistematiki Vysshchikh Rastenii 7: 47. 1970 (1971).[1]
Os seus nomes comuns são erva-do-penacho ou rabo-de-cão.[2]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa de Portugal Continental e no Arquipélago da Madeira e introduzida no Arquipélago dos Açores.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Rostraria cristata é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Tzvelev, tendo sido publicada em Novosti Sistematiki Vysshchikh Rastenii 7: 47. 1970 (1971).
Os seus nomes comuns são erva-do-penacho ou rabo-de-cão.
Стебла 3–46 см, прямостійні або висхідні, голі. Більш-менш волохате листя, у підвішеному стані 2–9 см х 1,5–5 мм. Волоть 0,7–8 см х 4–15 мм. Колоски 3–6 мм, 3–8 квітів. Зернівки від бл. 2×0,3 мм. Квітне з березня по травень.
Африка: Алжир; Єгипет; Лівія; Марокко; Туніс; Ефіопія. Азія: Афганістан, Саудівська Аравія; Кіпр; Єгипет — Синай; Іран; Ірак; Ізраїль; Йорданія; Ліван; Сирія; Туреччина; Таджикистан; Туркменістан; Узбекистан; Індія [пн.-зх.]; Пакистан. Кавказ: Вірменія; Азербайджан; Грузія; Росія — Дагестан. Європа: Україна [вкл. Крим]; Албанія; Болгарія; Хорватія; Греція [вкл. Крит]; Італія [вкл. Сардинія, Сицилія]; Сербія; Словенія; Франція [вкл. Корсика]; Португалія [вкл. Мадейра]; Гібралтар; Іспанія [вкл. Балеарські острови, Канарські острови].
.jpg)
Це незавершена стаття про Тонконогові.Rostraria cristata là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) Tzvelev miêu tả khoa học đầu tiên năm 1970 publ. 1971.[1]
Rostraria cristata là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) Tzvelev miêu tả khoa học đầu tiên năm 1970 publ. 1971.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
