Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Gweunwellt llwydlas sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Poa glauca a'r enw Saesneg yw Glaucous meadow-grass.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Gweunwellt Llwydwyrdd.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Gweunwellt llwydlas sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Poa glauca a'r enw Saesneg yw Glaucous meadow-grass. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Gweunwellt Llwydwyrdd.
Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.
Poa glauca is a species of grass known by the common names glaucous bluegrass,[1] glaucous meadow-grass[2] and white bluegrass. It has a circumboreal distribution, occurring throughout the northern regions of the Northern Hemisphere. It is also known from Patagonia.[3] It is a common grass, occurring in Arctic and alpine climates and other areas. It can be found throughout the Canadian Arctic Archipelago in many types of habitat, including disturbed and barren areas.[4]
This is a perennial bunchgrass growing small, dense clumps of waxy leaves and stems up to about 80 centimeters in maximum height, but often remaining dwarfed, no more than 10 centimeters tall. The inflorescence is variable in appearance, growing into a short or long arrangement of thin branches bearing spikelets.
Poa glauca is a species of grass known by the common names glaucous bluegrass, glaucous meadow-grass and white bluegrass. It has a circumboreal distribution, occurring throughout the northern regions of the Northern Hemisphere. It is also known from Patagonia. It is a common grass, occurring in Arctic and alpine climates and other areas. It can be found throughout the Canadian Arctic Archipelago in many types of habitat, including disturbed and barren areas.
This is a perennial bunchgrass growing small, dense clumps of waxy leaves and stems up to about 80 centimeters in maximum height, but often remaining dwarfed, no more than 10 centimeters tall. The inflorescence is variable in appearance, growing into a short or long arrangement of thin branches bearing spikelets.
Pahtanurmikka (Poa glauca) on tuulipölytteinen, monivuotinen, matalakasvuinen heinäkasvi. Ulkonäöltään se muistuttaa lehtonurmikkaa (Poa nemoralis), mutta on tiheämmin mätästävä.[1]
Suomessa pahtanurmikka on harvinainen. Se esiintyy Pohjois- ja Itä-Suomessa, Hämeessä, Satakunnassa ja Varsinais-Suomessa. Pahtanurmikka kasvaa kallioseinämillä, -pengermillä ja pahdoilla.[2]
Pahtanurmikka (Poa glauca) on tuulipölytteinen, monivuotinen, matalakasvuinen heinäkasvi. Ulkonäöltään se muistuttaa lehtonurmikkaa (Poa nemoralis), mutta on tiheämmin mätästävä.
Suomessa pahtanurmikka on harvinainen. Se esiintyy Pohjois- ja Itä-Suomessa, Hämeessä, Satakunnassa ja Varsinais-Suomessa. Pahtanurmikka kasvaa kallioseinämillä, -pengermillä ja pahdoilla.
Blásveifgras (fræðiheiti: Poa glauca) er sveifgras sem vex í móum og melum norðarlega á norðurhveli jarðar. Blöðin eru mjó, stíf og langydd en punturinn er mjór en breiðir úr sér þegar á blómgun stendur. Á Íslandi er blómgun í júní og júlí. Algengt er að blásveifgras vaxi í þúfum eða toppum.
Blásveifgras (fræðiheiti: Poa glauca) er sveifgras sem vex í móum og melum norðarlega á norðurhveli jarðar. Blöðin eru mjó, stíf og langydd en punturinn er mjór en breiðir úr sér þegar á blómgun stendur. Á Íslandi er blómgun í júní og júlí. Algengt er að blásveifgras vaxi í þúfum eða toppum.
Wiechlina sina (Poa glauca Vahl) – gatunek uprawnej rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae (R. Br.) Barnh.). Szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej[2]. W Polsce gatunek rzadki. Rośnie w Beskidzie Żywieckim i Tatrach[3].
Bylina, hemikryptofit, oreofit. Rośnie na skałach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny suchych, nasłonecznionych zbiorowisk szczelinowych na podłożu wapiennym ze związku Potentillion caulescentis[5].
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[6] w grupie gatunków rzadkich, potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia R).
Wiechlina sina (Poa glauca Vahl) – gatunek uprawnej rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae (R. Br.) Barnh.). Szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. W Polsce gatunek rzadki. Rośnie w Beskidzie Żywieckim i Tatrach.
Багаторічний сизо-зелений злак, що утворює густі дерновини заввишки 5-40 (60) см. Листя завширшки 1-2 мм, короткі, жорсткі, зазвичай складені вздовж. Язичок довжиною 0,5-2 мм. Суцвіття — малоколоскова, розлога волоть, з гострошорохуватими гілочками, спрямованими вгору, рідше стиснута. Колоски завдовжки 3-8 мм. Вісь колоска гола або опушена. Нижня квіткова луска по кілю і жилкам, а іноді і між ними коротко опушена. Пучок довгих звивистих волосків на калусі добре розвинений. Запилення перехресне (вітрозапилення). Цвітіння і плодоношення — липень — серпень. Розмноження — насіннєве, вегетативне.
Число хромосом — 2n = 42,48-50,56,63,78.
Зустрічається в кам'янистих, рідше піщаних тундрах, на кам'янистих схилах і скелях, осипах і галечниках, в Арктиці і на гольцях.
Кормова рослина. Використовується для альпінаріїв. Розмножується насінням і діленням кущів. Вимагає багато сонця і поживної проникною ґрунту.
Poa glauca là một loài cỏ trong họ hòa thảo, thuộc chi poa.[1]
灰早熟禾(学名:Poa glauca)为禾本科早熟禾属下的一个种。
|access-date=
中的日期值 (帮助)