dcsimg
Image de Uromyces dactylidis G. H. Otth 1861
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Pucciniaceae »

Uromyces dactylidis G. H. Otth 1861

Associations ( anglais )

fourni par BioImages, the virtual fieldguide, UK
Foodplant / parasite
aecium of Uromyces dactylidis parasitises live petiole of Ranunculus acris
Remarks: season: early Spring

Foodplant / parasite
aecium of Uromyces dactylidis parasitises live petiole of Ranunculus auricomus
Remarks: season: early Spring

Foodplant / parasite
aecium of Uromyces dactylidis parasitises live petiole of Ranunculus bulbosus
Remarks: season: early Spring

Foodplant / parasite
aecium of Uromyces dactylidis parasitises live petiole of Ficaria verna
Remarks: season: early Spring

Foodplant / parasite
aecium of Uromyces dactylidis parasitises live petiole of Ranunculus repens
Remarks: season: early Spring

Foodplant / parasite
aecium of Uromyces dactylidis parasitises live petiole of Ranunculus sceleratus
Remarks: season: early Spring

Foodplant / parasite
mainly hypophyllous telium of Uromyces dactylidis parasitises live leaf of Dactylis glomerata

Foodplant / parasite
mainly hypophyllous telium of Uromyces dactylidis parasitises live, yellow banded leaf of Festuca rubra agg.

Foodplant / parasite
mainly hypophyllous telium of Uromyces dactylidis parasitises live leaf of Poa nemoralis

Foodplant / parasite
mainly hypophyllous telium of Uromyces dactylidis parasitises live leaf of Poa pratensis sens.lat.

Foodplant / parasite
mainly hypophyllous telium of Uromyces dactylidis parasitises live leaf of Poa trivialis

Foodplant / parasite
scattered or in rows uredium of Uromyces dactylidis parasitises live Festuca ovina agg.

licence
cc-by-nc-sa-3.0
droit d’auteur
BioImages
projet
BioImages

Comprehensive Description ( anglais )

fourni par North American Flora
Nigredo poae (Rab.) Arthur
Uromyces Poae Rab. (Unio Itin. Crypt. 38. 1866) ; Schrot. Beitr. Biol. Pfl. 3 : 64. 1879.
Pycnia epiphyllous, in small groups 1 mm. or less across, honey-yellow becoming brownish, globoid, 98-144 ;u in diameter by 90-128 ^ high ; ostiolar filaments not seen.
licence
cc-by-nc-sa-3.0
citation bibliographique
Joseph Charles Arthur, Frank Dunn Kern. 1912. (UREDINALES); AECIDIACEAE (continuatio), GYMNOSPORANGIUM. North American flora. vol 7(3). New York Botanical Garden, New York, NY
original
visiter la source
site partenaire
North American Flora

Uromyces poae ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Uromyces poae ist eine Ständerpilzart aus der Ordnung der Rostpilze (Pucciniales). Der Pilz ist ein Endoparasit von Hahnenfuß sowie von verschiedenen Süßgräsern. Symptome des Befalls durch die Art sind Rostflecken und Pusteln auf den Blattoberflächen der Wirtspflanzen. Sie ist holarktisch verbreitet.

Merkmale

Makroskopische Merkmale

Uromyces poae ist mit bloßem Auge nur anhand der auf der Oberfläche des Wirtes hervortretenden Sporenlager zu erkennen. Sie wachsen in Nestern, die als gelbliche bis braune Flecken und Pusteln auf den Blattoberflächen erscheinen.

Mikroskopische Merkmale

Das Myzel von Uromyces poae wächst wie bei allen Uromyces-Arten interzellulär und bildet Saugfäden, die in das Speichergewebe des Wirtes wachsen. Die gesellig wachsenden Aecien der Art besitzen 18–22 × 15–20 µm große, hyaline Aeciosporen mit warziger Oberfläche. Die orangen Uredien des Pilzes wachsen beidseitig auf den Wirtsblättern. Ihre goldbraunen Uredosporen sind 20–25 × 17–20 µm groß, zumeist breitellipsoid und stachelwarzig. Die beidseitig wachsenden Telien der Art sind schwärzlich und bedeckt, sie besitzen meist zahlreiche Paraphysen. Die gold- bis kastanienbraunen Teliosporen sind einzellig, meist eiförmig bis langellipsoid und 22–30 × 16–20 µm groß. Ihr Stiel ist farblos bis bräunlich und bis zu 40 µm lang.

Verbreitung

Das bekannte Verbreitungsgebiet von Uromyces poae umfasst ein holarktisches Areal.

Ökologie

Die Wirtspflanzen von Uromyces poae sind für den Haplonten Hahnenfuß (Ranunculus spp.) und Ficaria-Arten sowie diverse Süßgräser verschiedener Gattungen für den Dikaryonten. Der Pilz ernährt sich von den im Speichergewebe der Pflanzen vorhandenen Nährstoffen, seine Sporenlager brechen später durch die Blattoberfläche und setzen Sporen frei. Die Art verfügt über einen Entwicklungszyklus mit Spermogonien, Aecien, Telien und Uredien und vollzieht einen Wirtswechsel.

Literatur

  • George Baker Cummins: The Rust Fungi of Cereals, Grasses and Bamboos. Springer, Berlin 1971, ISBN 3-540-05336-0.
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Uromyces poae: Brief Summary ( allemand )

fourni par wikipedia DE

Uromyces poae ist eine Ständerpilzart aus der Ordnung der Rostpilze (Pucciniales). Der Pilz ist ein Endoparasit von Hahnenfuß sowie von verschiedenen Süßgräsern. Symptome des Befalls durch die Art sind Rostflecken und Pusteln auf den Blattoberflächen der Wirtspflanzen. Sie ist holarktisch verbreitet.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia DE

Uromyces dactylidis ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Uromyces dactylidis G.H. Otth – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Pasożyt roślin z rodzaju jaskier, grzebienica (Cynosurus) i kupkówka[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Uromyces, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimów ma ponad 20[3].

Morfologia i rozwój

Rdza dwudomowa, tzn. że jej cykl życiowy odbywa się na dwóch żywicielach. Rdza pełnocyklowa, wytwarzająca wszystkie typowe dla rdzowców rodzaje owocników i zarodników. Spermogonia i ecja powstają na jaskrach (żywiciel ecjalny), uredinia i telia na niektórych gatunkach roślin z rodziny wiechlinowatych (żywiciele telialni)[2].

Ecidia powstają głównie na dolnej stronie liści. Żółtobrązowe uredinia mają długość 0,2-2 mm i powstają na górnej powierzchni liści. Brak parafiz. Lśniące telia o długości 0,2-1 mm i barwie od brązowoczarnej do czarnej powstają na dolnej powierzchni liści, pod naskórkiem. Zawierają liczne, brązowe i sklejone parafizy. Początkowo telia powstają od czasu do czasu w starszych skupiskach urediów, później powstają już tylko telia[4].

Hialinowe i brodawkowane ecjospory mają rozmiar 18-24 × 10-18 μm. Urediniospory są złotobrązowe, jajowate, mają drobne kolce i 7-9 por rostkowych, rozproszonych i wyraźnie widocznych, ponieważ są zamknięte pokrywkami. Zarodniki mierzą 25-30 × 20-24 μm. Teliospory są jednokomórkowe, mają kształt gruszki i gładką powierzchnię. Są wielkości 22-30 × 16-20 mikronów i często mają uderzająco długi trzonek.

Występowanie

Na półkuli północnej Uromyces dactylidis jest szeroko rozprzestrzeniony. Na półkuli południowej znane jest jego występowanie tylko na Nowej Zelandii[5].

Żywiciele ecjalni: różne gatunki jaskrów (Ranunculus): Ranunculus aconitifolius, Ranunculus acris, Ranunculus alpestris, Ranunculus amplexicaulis, Ranunculus auricomus, Ranunculus bulbosus & subsp. aleae, Ranunculus bullatus, Ranunculus carpaticus, Ranunculus cassubicus, Ranunculus flammula, Ranunculus glaber, Ranunculus glacialis, Ranunculus illyricus, Ranunculus lanuginosus, Ranunculus lingua, Ranunculus macrophyllus, Ranunculus montanus, Ranunculus paludosus, Ranunculus platanifolius, Ranunculus polyanthemos & subsp. nemorosus, Ranunculus psilostachys, Ranunculus pyrenaeus & subsp. angustifolius, Ranunculus repens, Ranunculus reptans, Ranunculus sardous, Ranunculus sceleratus[2].

Żywiciele telialni: niektóre gatunki traw: Cynosurus cristatus, Cynosurus echinatus, Cynosurus elegans, Dactylis glomerata & subps. hispanica + juncinella[2].

W Polsce notowany na Dactylis glomerata, D. polygama i Ranunculus lanuginosus[6].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum (ang.). [dostęp 2018-04-01].
  2. a b c d Plants parasites of Europe (ang.). [dostęp 2018-04-01].
  3. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2018-04-01].
  4. Pflanzenkrankheite. Uromyces dactylidis G.H. Otth (ang.). [dostęp 2018-04-01].
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2018-04-01].
  6. Wiesław Mulenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska: A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski. Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-75-4.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Uromyces dactylidis: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL

Uromyces dactylidis G.H. Otth – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae). Pasożyt roślin z rodzaju jaskier, grzebienica (Cynosurus) i kupkówka.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Uromyces dactylidis ( Szl )

fourni par wikipedia SZL

Uromyces dactylidis je grzib[17], co go ôpisoł G.H. Otth 1861. Uromyces dactylidis nŏleży do zorty Uromyces i familije Pucciniaceae.[18][19] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[18]

Przipisy

  1. sensu Berkeley & Broome [Ann. Mag. Nat. Hist., Ser. 17, 4: 141 (1876)]; fide Checklist of Basidiomycota of Great Britain and Ireland (2005) CABI databases. [dostymp 24 stycznia 2013].
  2. CABI databases. [dostymp 24 stycznia 2013].
  3. Cummins (1974), In: J. Bot., Lond.:266
  4. Grove (1934), In: J. Bot., Lond. 72 :266
  5. Arthur (1926), In: N. Amer. Fl. (New York) 7(11):750
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 H. Sydow (1921), In: Annls mycol. 19(1/2):171
  7. Arthur (1920), In: N. Amer. Fl. (New York) 7(4):229
  8. Trotter (1908), In: Fl. ital. crypt. 1:64
  9. Jaap (1905), In: Verh. bot. Ver. Prov. Brandenb. 47:90
  10. H. Sydow & P. Sydow (1900), In: Hedwigia 39:117
  11. Cooke (1871), In: Handb. Brit. Fungi 2:520
  12. Rabenh. (1866), In: Unio Itineraria:38
  13. Kalchbr. (1865), In: Math. Természettud. Közl. Magg. Tudom. Akad. 3:306
  14. de Candolle & Lamarck (1815), In: Fl. franç., Edn 3 (Paris) 5/6:97
  15. Pers. (1800), In: Observ. mycol. (Lipsiae) 2:23
  16. sensu De Candolle [Fl. Fr. 5: 97 (1815)] p.p. CABI databases. [dostymp 24 stycznia 2013].
  17. G.H. Otth (1861), In: Mitt. naturf. Ges. Bern:85
  18. 18,0 18,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
  19. Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23

Galeryjŏ fotografiji

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia SZL

Uromyces dactylidis: Brief Summary ( Szl )

fourni par wikipedia SZL

Uromyces dactylidis je grzib, co go ôpisoł G.H. Otth 1861. Uromyces dactylidis nŏleży do zorty Uromyces i familije Pucciniaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia SZL