Grzybówka zielonawa (Mycena arcangeliana Bres.) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r[2]. Wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten miał nazwę grzybówka liniowana[3]. Synonimy naukowe[4]:
Średnicy 7–20 mm, za młodu stożkowaty, potem dzwonkowaty z tępym garbem. Skórka matowa, brzeg kapelusza ostry i pofalowany. W stanie suchym kapelusz jest białawy lub szarożółtawy, na środku ciemniejszy (oliwkowy). W czasie wilgotnej pogody kapelusz jest ciemniejszy – oliwkowobrązowy[5]. Kapelusz jest higrofaniczny, przeźroczysty i promieniście żłobkowany[6].
Szerokie i zbiegające ząbkiem na trzon, koloru białego, tylko u trzonu ciemniejsze, szaroczarne, Ostrza blaszek nierówne, nieco pofalowane[5].
Wysokość 4–7 cm, grubość do 3 mm, walcowaty, prosty. Powierzchnia gładka, jedwabiście matowa, górą biaława. U młodych okazów ma niebieskawo-różowofioletowy odcień i szklisty połysk, u starszych jest szarooliwkowy. U nasady pokryty białym meszkiem[5].
Cienki, cytrynowożółtego koloru, o słabym smaku i zapachu rzodkwi[5].
Białawy. Zarodniki elipsoidalne, rzadziej kuliste, amyloidalne, gładkie, pokryte nielicznymi brodawkami. Rozmiar 8–11 × 4,5–6 μm[6].
Występuje tylko w Europie[7].
Rośnie na murszejącym drewnie drzew liściastych, na opadłych gałęziach, pniach i pniakach[8].
Saprotrof[2]. Grzyb niejadalny[5].
Podobna jest grzybówka nitkowatotrzonowa (Mycena filopes), ale ma zapach jodoformu[5]. Podobna jest też grzybówka oliwkowa (Mycena chlorantha), ale rośnie wyłącznie w trawie, zwłaszcza na pasach zieleni przyległych do nadmorskich wydm[6].
Grzybówka zielonawa (Mycena arcangeliana Bres.) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae).
