dcsimg
Image de Collybie confluente
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Omphalotaceae »

Collybie Confluente

Gymnopus confluens (Pers.) Antonín, Halling & Noordel. 1997

Comprehensive Description ( anglais )

fourni par North American Flora
Marasmius confluens (Pers.) Ricken, Blatterp. Deutschl. 72
1911.
Agaricus confluens Pers. Syn. Fung. 368. 1801. Collybia confluens Fries, Epicr. Myc. 88. 1838.
Pileus subfleshy, dry, broadly convex to plane, cespitose, 1.5-3.5 cm. broad; surface smooth, pinkish-brown, becoming yellowish-brown or almost white in dry plants; margin thin, often involute even in old, dried plants: lamellae narrow, crowded, free, remote, white or slightly discolored in age: spores 7-8 X 3-3.5 p: stipe equal, enlarged at the apex, hollow. brown, covered everywhere with dense white tomentum, the bases of several plants bound together with dense whitish mycelium, 4-12 cm. long, 2-5 mm. thick.
Type i^ocality: France.
Habitat; Among dead leaves or moss.
Distribution: New York, Ohio, and Michigan; also in Europe. ^ . ^^ r
licence
cc-by-nc-sa-3.0
citation bibliographique
William Alphonso MurrilI, Gertrude Simmons BurIingham, Leigh H Pennington, John Hendly Barnhart. 1907-1916. (AGARICALES); POLYPORACEAE-AGARICACEAE. North American flora. vol 9. New York Botanical Garden, New York, NY
original
visiter la source
site partenaire
North American Flora

Comprehensive Description ( anglais )

fourni par North American Flora
Marasmius archyropus (Pers.) Fries, Epicr. Myc. 378. 1838
Agavicus archyropus Pers. Myc. Eur. 3: 135. 1828.
Pileus subfleshy, tough, convex to plane and depressed, gregarious or cespitose by the union of several plants by masses of mycelium at the base, 2-3 cm. broad; surface alutaceous, pallescent, often becoming nearly white, glabrous ; margin thin, involute, except in the mature plants, even, smooth: context moderately thin, tough, whitish ; lamellae white, yellowish when dry, adnexed, crowded, narrow: spores 8 X 4/^: stipe pale-reddish, usually appearing gray or white with a pruinose or tomentose coat, firm, rigid, stuffed or hollow, 1 1-14 cm. long, 2-3 mm. thick.
Type locality: France.
Habitat: Among leaves in woods.
Distribution: Temperate North America; also in Europe.
licence
cc-by-nc-sa-3.0
citation bibliographique
William Alphonso MurrilI, Gertrude Simmons BurIingham, Leigh H Pennington, John Hendly Barnhart. 1907-1916. (AGARICALES); POLYPORACEAE-AGARICACEAE. North American flora. vol 9. New York Botanical Garden, New York, NY
original
visiter la source
site partenaire
North American Flora

Tupasjuurekas ( finnois )

fourni par wikipedia FI

Tupasjuurekas (Collybia confluens) on ohutlakkinen, laakea punertava tai nahanvärinen juurekaslaji. Sienen heltat ovat aluksi valkeat ja vanhemmiten säämiskänväriset. Jalka on lakkia vaaleampi ja alhaalta punaruskea. Sieni ei tuoksu eikä maistu miltään. Se kasvaa noidankehinä metsissä koko Suomessa. [2]

Lähteet

  1. Taksonomian lähde: MycoBank Luettu 9.9.2008
  2. Phillips, R.: WSOY Suuri Sienikirja, s. 54. suomeksi toim. Lasse Kosonen. WSOY, 1981, suom. 1992. ISBN 951-0-17255-3.
Tämä sieniin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FI

Tupasjuurekas: Brief Summary ( finnois )

fourni par wikipedia FI

Tupasjuurekas (Collybia confluens) on ohutlakkinen, laakea punertava tai nahanvärinen juurekaslaji. Sienen heltat ovat aluksi valkeat ja vanhemmiten säämiskänväriset. Jalka on lakkia vaaleampi ja alhaalta punaruskea. Sieni ei tuoksu eikä maistu miltään. Se kasvaa noidankehinä metsissä koko Suomessa.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia FI

Šiurkščiakotė plempė ( lituanien )

fourni par wikipedia LT
LogoIF.png

Šiurkščiakotė plempė (lot. Collybia confluens, sin. Gymnopus confluens) – baltikinių (Tricholomataceae) šeimos, plempių (Collybia) genties grybų rūšis.

  • Augimo vieta

Spygliuočių, lapuočių ir mišrieji miškai.

  • Augimo laikas

Vasara, ruduo.

  • Pagrindiniai požymiai

Kotas taškuotas, karpotas, vaisiakūniai tamprūs, auga kupstais.

Vaisiakūniai nedideli. Kepurėlė 1–3 (5) cm skersmens, plona, tampri, gelsvai rusvos spalvos. Lakšteliai labai siauri, tankūs, gelsvi, balsvi, priaugtiniai. Kotas 5–10×0,3–0,6 cm, kremzliškas, apvalus, pasišerpetojęs, aplipęs smulkutėmis karpelėmis, pilkšvas. Trama plona, tampri, be ypatingo kvapo ir skonio. Sporos 7–10×2,5–4 μm.

Būdingi požymiai: lakšteliai labai siauri, tankūs. Auga žolėtose vietose, brūzgynuose.

Dygsta grupėmis, dažnai vaisiakūniai sulipę kupstais po keliolika ar net keliasdešimt. Nevalgoma, labai dažna.

Literatūra

Lietuvos grybų atlasas, Vincentas Urbonas, Kaunas, Lututė, 2007, ISBN 978-9955-692-59-1, 131 psl.


Vikiteka

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia LT

Šiurkščiakotė plempė: Brief Summary ( lituanien )

fourni par wikipedia LT

Šiurkščiakotė plempė (lot. Collybia confluens, sin. Gymnopus confluens) – baltikinių (Tricholomataceae) šeimos, plempių (Collybia) genties grybų rūšis.

Augimo vieta

Spygliuočių, lapuočių ir mišrieji miškai.

Augimo laikas

Vasara, ruduo.

Pagrindiniai požymiai

Kotas taškuotas, karpotas, vaisiakūniai tamprūs, auga kupstais.

Vaisiakūniai nedideli. Kepurėlė 1–3 (5) cm skersmens, plona, tampri, gelsvai rusvos spalvos. Lakšteliai labai siauri, tankūs, gelsvi, balsvi, priaugtiniai. Kotas 5–10×0,3–0,6 cm, kremzliškas, apvalus, pasišerpetojęs, aplipęs smulkutėmis karpelėmis, pilkšvas. Trama plona, tampri, be ypatingo kvapo ir skonio. Sporos 7–10×2,5–4 μm.

Būdingi požymiai: lakšteliai labai siauri, tankūs. Auga žolėtose vietose, brūzgynuose.

Dygsta grupėmis, dažnai vaisiakūniai sulipę kupstais po keliolika ar net keliasdešimt. Nevalgoma, labai dažna.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia LT

Collybia confluens ( Pms )

fourni par wikipedia PMS
Drapò piemontèis.png Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Capel fin a 4 cm, da gris bes ciàir a baross. Lamele motobin s-ciasse, bes grisastre ciàire. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 0,6 cm, vlutà, dël midem color o brun porprà an bass sota ij pèil.

Ambient

A chërs a bocc ant ij bòsch.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

  • Collybia confluens (Pers. : Fr.) Kummer
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PMS

Collybia confluens: Brief Summary ( Pms )

fourni par wikipedia PMS

Capel fin a 4 cm, da gris bes ciàir a baross. Lamele motobin s-ciasse, bes grisastre ciàire. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 0,6 cm, vlutà, dël midem color o brun porprà an bass sota ij pèil.

Ambient

A chërs a bocc ant ij bòsch.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia authors and editors
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia PMS

Łysostopek pozrastany ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Gymnopus confluens a1 (1).JPG
Gymnopus confluens a1 (7).JPG

Łysostopek pozrastany (Gymnopus confluens (Pers.) Antonín, Halling & Noordel) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Omphalotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1796 Persoon nadając mu nazwę Agaricus confluens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1997 Antonín, Halling & Noordel, przenosząc go do rodzaju Gymnopus[1]. Niektóre synonimy łacińskie[2]:

  • Agaricus archyropus Pers. 1828
  • Agaricus confluens Pers. 1796
  • Chamaeceras archyropus (Pers.) Kuntze 1898
  • Collybia confluens (Pers.) P. Kumm. 1871
  • Marasmius archyropus (Pers.) Fr. 1838
  • Marasmius confluens (Pers.) P. Karst. 1889

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też pod nazwami: pieniążek zlewający się, bedłka zlewająca się, twardzioszek gromadny, twardzioszek nieprzyjemny i pieniążek pozrastany[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2-4 cm. U młodych owocników półkulisty lub tępodzwonkowy, później staje się spłaszczony z szerokim i tępym garbem, na koniec spłaszczony z wywiniętym brzegiem. Powierzchnia gładka, naga. Jest higrofaniczny; w stanie suchym powierzchnia jest matowa i ma kolor bladokremowy, w stanie wilgotnym jest błyszcząca, w kolorze od jasnocielistobrązowego do mięsnobrązowego[4]. Owocniki prawie zawsze wyrastają kępami, czasami razem z innymi gatunkami[5].

Blaszki

Blaszki wąskie i gęste, początkowo białe, później cielistoochrowe do mięsnobrązowych. Ostrza blaszek owłosione[4]. Przy trzonie blaszki wolne[6].

Trzon

Wysokość 5-12 cm, grubość do 0,5 cm. Jest cylindryczny, cienki i smukły, elastyczny, rurkowaty. Barwa taka sama, jak kapelusza. Po oderwaniu kapelusza na trzonie pozostaje tarczka, w kapeluszu natomiast okrągły otwór. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest pokrycie całej powierzchni trzonu białymi brodawkami (włoskami)[4], oraz to, że trzony owocników w jednej kępie są pozrastane podstawą[5].

Miąższ

Cienki i łykowaty, białawy. Nie zmienia koloru po uszkodzeniu. Smak łagodny, zapach słaby i nieokreślony[6].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki wydłużone, gładkie, o średnicy 7-10 x 2-3 µm[6].

Występowanie i siedlisko

Występuje na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego i arktycznego. W Europie jest pospolity, na północy jego zasięg sięga po Szwecję, w Azji występuje na Kaukazie, Syberii, Kamczatce, w Chinach, Korei, Japonii, w Ameryce Północnej w USA i Kanadzie[7]. W Polsce jest pospolity.

Owocniki pojawiają się w różnego rodzaju lasach od lata do jesieni, prawie zawsze w kępach. Czasami tworzą czarcie kręgi[6] . Grzyb mikoryzowy, żyjący w symbiozie z wieloma gatunkami drzew liściastych, najczęściej jednak rośnie pod bukami[7].

Znaczenie

Saprotrof[3]. Grzyb jadalny[6]. Ma jednak niewielkie wartości smakowe, może być używany jako domieszka do innych grzybów. Trzony z powodu łykowatości nie nadają się do spożycia[7]. Przez niektórych autorów jednak uważany jest za grzyb trujący[4].

Gatunki podobne

Jest wiele podobnych gatunków grzybów, ale łysostopek pozrastany ma kilka charakterystycznych cech, po których łatwo można go odróżnić: wyrasta w kępach, a cienkie trzony poszczególnych owocników są zrośnięte podstawami i pokryte białymi brodawkami "włoskami"). Ma gęste blaszki, a trzon odrywa się od kapelusza razem z tarczką. Najbardziej podobny jest łysostopek cierpki (Gymnopus personatus)[5].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2013-03-05].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-04-15].
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b c Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele: Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie. Warszawa: 2006. ISBN 978-1-40547-937-0.
  6. a b c d e Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  7. a b c German J. Krieglsteiner, Andreas Gminder:: Die Großpilze Baden-Württembergs. Band 3:. Ständerpilze. Blätterpilze I. Ulmer, Stuttgart 2001, ​ISBN 3-8001-3536-1​., S. 210<
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

Łysostopek pozrastany: Brief Summary ( polonais )

fourni par wikipedia POL
Gymnopus confluens a1 (1).JPG Gymnopus confluens a1 (7).JPG

Łysostopek pozrastany (Gymnopus confluens (Pers.) Antonín, Halling & Noordel) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visiter la source
site partenaire
wikipedia POL

簇生金錢菇 ( chinois )

fourni par wikipedia 中文维基百科
二名法 Collybia confluens
(Pers. ex Fr.) Kummer

簇生金錢菇,分布於台灣,歐洲,日本,北美地區,為口蘑科植物,也是上述地區常見土棲腐生野菇之一種。該種中小型野菇生長於夏天的中海拔林區,數天生,肉質軟硬,菌蓋2.5cm-3.5cm寬,不適合食用。

參考文獻

  • 周文能、張東柱,《野菇圖鑑》,2005年,台北,台灣館出版社。
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
维基百科作者和编辑

簇生金錢菇: Brief Summary ( chinois )

fourni par wikipedia 中文维基百科

簇生金錢菇,分布於台灣,歐洲,日本,北美地區,為口蘑科植物,也是上述地區常見土棲腐生野菇之一種。該種中小型野菇生長於夏天的中海拔林區,數天生,肉質軟硬,菌蓋2.5cm-3.5cm寬,不適合食用。

licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
维基百科作者和编辑

밀꽃애기버섯 ( coréen )

fourni par wikipedia 한국어 위키백과

Gymnopus.confluens.-.lindsey.jpg

밀버섯은 식용이며 주름버섯목 송이과 버섯이다.[1]

특징

갓 크기는 8-28mm로 초기에는 반반구형이고 끝은 안쪽으로 굽어 있으나, 성장하면 편평하게 되며 종종 끝이 위로 반전되고, 중앙부위는 배꼽모양으로 들어가거나 돌출되는 경우도 있다. 표면은 평활하며 적갈색으로 다소 주름져 있고, 후에 옅은 황갈색-옅은 회분홍색 드물게는 거의 백색으로 퇴색되며, 중앙부위는 암색으로 남아 있다. 조직은 앏고 탄력성이 있으며 유백색-옅은 황색을 띠고, 맛과 향기는 부드럽거나 불분명하다. 주름살은 대에 끝붙은 주름살-완전붙은 주름살이며 좁고 빽빽하거나 약간 빽빽하며, 분홍황색-분홍황갈색을 띠나 성장하면 옅은 황색을 띠고, 주름살 끝은 평활하거나 약간 분질상이다. 대는 원통형이며 상하 굵기가 비슷하고, 종종 편압되어 있다. 표면은 건성이고 옅은 황갈색, 분홍황색을 띠며, 전면에 미세한 털이 밀포되어 있고 기부에는 백색의 균사모가 있다. 성장하면 점차 속이 빈다.

발생시기

여름-가을에 혼합림 내 낙엽 위에 군생-속생한다.

분포

한국(전국적), 일본, 동아시아, 유라시아, 유럽 북미, 아프리카에 분포한다.

각주

  1. 농촌진흥청 농업과학기술원 (2004년 6월 25일). 《한국의 버섯》. 동방미디어. 85-86쪽.
 title=
licence
cc-by-sa-3.0
droit d’auteur
Wikipedia 작가 및 편집자