Espadarana is a genus of glass frogs.[2][3] They are found in Central America (Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama) and northern South America (Venezuela, Colombia, and Ecuador).[2]
The generic name Espadarana honors Marcos Jiménez de la Espada, a Spanish zoologist. Among other things, he described the first centrolenid frog, Centrolene geckoideum in 1872. Moreover, the Spanish word espada means "sword", which can be associated with the humeral spines that adult male Espadarana have.[1]
The diagnostic characters of Espadarana include conspicuous humeral spines present in adult males, as hinted in their name. There is moderate webbing between third and fourth fingers. The dorsum is lavender in preserved individuals and may have spots. Internal features include green bones (in live specimens), lobed liver covered by a transparent hepatic peritoneum, whereas the ventral parietal peritoneum is white in its anterior part and transparent in its poster part. The digestive tract is translucent. In terms of osteology, Espadarana possess vomerine teeth and quadratojugal bone that is articulating with maxilla.[1]
In Espadarana, males call while sitting on leaves or branches. The eggs are deposited on leaves over streams.[1]
The genus contains five species:[2][3]
Espadarana is a genus of glass frogs. They are found in Central America (Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama) and northern South America (Venezuela, Colombia, and Ecuador).
Espadarana es un género de anfibios anuros de la familia de las ranas de cristal (Centrolenidae). Las especies del género se distribuyen por las tierras bajas y de montaña por debajo de los 2500m de América Central, por las tierras bajas de la vertiente pacífica de Ecuador y Colombia, por los bosques nubosos de Colombia y por la Cordillera de Mérida y la Serranía del Perijá en Venezuela.[1]
Se reconocen cinco especies según ASW:[1]
Espadarana es un género de anfibios anuros de la familia de las ranas de cristal (Centrolenidae). Las especies del género se distribuyen por las tierras bajas y de montaña por debajo de los 2500m de América Central, por las tierras bajas de la vertiente pacífica de Ecuador y Colombia, por los bosques nubosos de Colombia y por la Cordillera de Mérida y la Serranía del Perijá en Venezuela.
Espadarana anfibio genero bat da, Anura ordenaren barruko Centrolenidae familian sailkatua.
Espadarana anfibio genero bat da, Anura ordenaren barruko Centrolenidae familian sailkatua.
Espadarana est un genre d'amphibiens de la famille des Centrolenidae[1].
Les cinq espèces de ce genre se rencontrent dans le nord de l'Amérique du Sud et en Amérique centrale[1].
Selon Amphibian Species of the World (16 septembre 2014)[2] :
Le nom de ce genre est formé à partir de Espada, en l'honneur de Marcos Jiménez de la Espada, et du mot latin rana, la grenouille[3].
Espadarana est un genre d'amphibiens de la famille des Centrolenidae.
Espadarana is een geslacht van kikkers uit de familie glaskikkers (Centrolenidae) en de onderfamilie Centroleninae. De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Juan M. Guayasamin, Santiago Castroviejo-Fisher, Linda Trueb, José Ayarzagüena, Marco Rada en Carles Vilà in 2009.[1]
Er zijn vijf soorten die voorkomen in delen van Midden-Amerika en leven in de landen Colombia, Costa Rica, Ecuador, Honduras, Nicaragua, Panama en Venezuela.[2]
Referenties
Bronnen
Espadarana is een geslacht van kikkers uit de familie glaskikkers (Centrolenidae) en de onderfamilie Centroleninae. De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Juan M. Guayasamin, Santiago Castroviejo-Fisher, Linda Trueb, José Ayarzagüena, Marco Rada en Carles Vilà in 2009.
Er zijn vijf soorten die voorkomen in delen van Midden-Amerika en leven in de landen Colombia, Costa Rica, Ecuador, Honduras, Nicaragua, Panama en Venezuela.
Espadarana é um gênero de anfíbios da família Centrolenidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:[2]
Espadarana é um gênero de anfíbios da família Centrolenidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:
Espadarana andina (Rivero, 1968) Espadarana audax (Lynch & Duellman, 1973) Espadarana callistomma (Guayasamin & Trueb, 2007) Espadarana durrellorum (Cisneros-Heredia, 2007) Espadarana prosoblepon (Boettger, 1892)Espadarana Guayasamin, Castroviejo-Fisher, Trueb, Ayarzagüena, Rada & Vilà, 2009
Espadarana (лат.) — род бесхвостых земноводных из семейства стеклянных лягушек, обитающих в Новом Свете. Родовое название дано в честь Маркоса Хименеса де ла Эспада, испанского зоолога, описавшего первую стеклянную лягушку (Centrolene geckoideum) в 1872 году и лат. rana — «лягушка». Кроме того, испанское слово «espada» означает «меч», что может быть связано с плечевыми шпорами, которые есть у взрослых самцов данного рода.
Характеризуются наличием плечевых шпор у взрослых самцов и дольчатой печени, покрытой прозрачной брюшиной, зелёными костями и полупрозрачным пищеварительным трактом. Между третьим и четвертым пальцами имеется умеренная перепонка.
Это яйцекладущие земноводные. Самки откладывают яйца на листьях над ручьями.
Ареал охватывает Центральную Америку (Гондурас, Никарагуа, Коста-Рика, Панама) и север Южной Америки (Венесуэла, Колумбия и Эквадор).
На ноябрь 2018 года в род включают 5 видов[1]:
Espadarana (лат.) — род бесхвостых земноводных из семейства стеклянных лягушек, обитающих в Новом Свете. Родовое название дано в честь Маркоса Хименеса де ла Эспада, испанского зоолога, описавшего первую стеклянную лягушку (Centrolene geckoideum) в 1872 году и лат. rana — «лягушка». Кроме того, испанское слово «espada» означает «меч», что может быть связано с плечевыми шпорами, которые есть у взрослых самцов данного рода.