nimet breadcrumb-navigoinnissa
Die Dunkle Pelomeduse (Pelusios subniger) ist eine an Wasser gebundene Art der Halswender-Schildkröten, die zu der Familie der Pelomedusenschildkröten zählt. Sie ist im tropischen Ost- und Südafrika beheimatet. Bestandszahlen dieser Art sind nicht bekannt. Sie wird auch auf keiner der internationalen Artenschutzlisten geführt. Sie kommt aber unter anderem in den afrikanischen Nationalparks und Reservaten Kruger National Park, Mana Pools, Gonarezhou-Nationalpark, Chizarira-Nationalpark, Matusadona und Hwange-Nationalpark vor.
Die Dunkle Pelomeduse erreicht eine Carapaxlänge von bis zu 20 Zentimeter. Die Weibchen werden etwas größer als die Männchen. Die Farbe des Rückenpanzers ist braun. Der Bauchpanzer ist überwiegend gelblich mit braunen Flecken entlang den Schildrändern.
Der Kopf ist groß mit einer stumpf auslaufenden Schnauze. Die Kopffarbe ist einheitlich braun und weist nur gelegentlich eine feine Zeichnung auf. Die Haut an Hals und den Extremitäten ist grau oder schwarz.[1]
Die Dunkle Pelomeduse hat ein deutlich kleineres Verbreitungsgebiet als die Starrbrust-Pelomeduse, mit deren Verbreitungsgebiet sie sich stellenweise überlappt. Sie kommt im tropischen Ostafrika vor. Zum Verbreitungsgebiet gehört der Norden von Botswana, Namibia, Simbabwe und der Süden von Mosambik. Das Verbreitungsgebiet in der Republik Südafrika begrenzt sich auf den Nordosten des Kruger National Parks.
Der Lebensraum der Dunklen Pelomeduse stellen überwiegend kurzzeitige Wasserlöcher dar. Sie kommt aber auch in Sümpfen vor, die den größten Teil des Jahres Wasser führen sowie anderen Stillgewässern vor.[1] Während der Trockenzeit gräbt sich die Dunkle Pelomeduse im Boden ein.
Die Dunkle Pelomeduse ist ein Allesfresser. Zu ihrem Nahrungsspektrum gehören Wasserinsekten und Amphibien sowie Wasserpflanzen und reife Früchte.
Über die Fortpflanzung der Dunklen Pelomeduse ist wenig bekannt. Die Paarungszeit fällt nach jetzigen Erkenntnissen in den Sommer. Das Weibchen legt die Gelege im Februar und März. Ein Gelege umfasst acht Eier.
Die Dunkle Pelomeduse (Pelusios subniger) ist eine an Wasser gebundene Art der Halswender-Schildkröten, die zu der Familie der Pelomedusenschildkröten zählt. Sie ist im tropischen Ost- und Südafrika beheimatet. Bestandszahlen dieser Art sind nicht bekannt. Sie wird auch auf keiner der internationalen Artenschutzlisten geführt. Sie kommt aber unter anderem in den afrikanischen Nationalparks und Reservaten Kruger National Park, Mana Pools, Gonarezhou-Nationalpark, Chizarira-Nationalpark, Matusadona und Hwange-Nationalpark vor.
Pelusios subniger — E dua na vonu.
The East African black mud turtle (Pelusios subniger), also known as the Pan terrapin,[3] is a species of turtle in the family Pelomedusidae, native to eastern and southeastern Africa.
The East African black mud turtle has a smooth, domed carapace with a length of 5.1-7.9 in. The carapace is typically dark brown, gray, or black, often with yellow or dark markings on the margins. They are rather dull in color like most of their genus. The plastron is hinged. The underside of the turtle can be brown, grey, black, or yellow. The upper jaw has a blunt, smooth shape. The head of an adult is generally uniform in color. As in all side-necked turtles, the neck retracts the head sideways instead of vertically into the shell.[4] This species may be confused with the West African mud turtle.
Two subspecies are recognized:[5]
The species occurs in much of eastern and southeastern tropical and subtropical Africa, with a southern limit in Zimbabwe, and including Madagascar and the Seychelles (P. s. parietalis in the latter location). Nonindigenous populations exist on Mauritius Island, Guadeloupe, Glorieuses Îsles, and Diego Garcia.[6] It inhabits marshes, lakes and streams.[7]
The East African black mud turtle is omnivorous and takes fish, invertebrates, and plants.[7] It is known to reach an age of over fifty years in captivity and forty-seven years in the wild. Females lay nests of 3-12 eggs. They lay their eggs in the spring and bury them in mud. Eggs take about two months to hatch. Although the East Africa black mud turtle can be seen basking throughout the day, they are more active at night and are considered to be nocturnal. They have been observed to burrow into the mud to regulate their body temperature.[8]
The nominate subspecies is currently classified as least concern by the IUCN,[1] while the Seychelles subspecies is thought to be critically endangered.[2][9]
The East African black mud turtle does well in captivity. It is a hearty, mid-sized turtle that does well in a twenty-gallon tank. They must be given room to swim and ideally a place to bask under a warm light as well. They can experience skin problems if the Ph of the water is not maintained between 6.0 and 6.5. As tropical species, a temperature of 78-82 degrees F should be maintained.[10] These turtles are easy to handle and are not aggressive towards humans but are highly aggressive towards other turtles, thus cannot be housed with other breeds of turtles and should be introduced slowly to conspecifics. They will attack and kill birds, mice, insects and nearly anything else they can get a hold of so if you house them outdoors screening over their habitat is a good consideration. Although these turtles rarely get sick, allowing birds and rodents into their habitat could also introduce disease.[11]
The East African black mud turtle (Pelusios subniger), also known as the Pan terrapin, is a species of turtle in the family Pelomedusidae, native to eastern and southeastern Africa.
Pelusios subniger Pelusios generoko animalia da. Narrastien barruko Pelomedusidae familian sailkatuta dago.
Pelusios subniger Pelusios generoko animalia da. Narrastien barruko Pelomedusidae familian sailkatuta dago.
Pelusios subniger est une espèce de tortue de la famille des Pelomedusidae[1].
Elle a été introduite dans l'archipel des Chagos, aux îles Glorieuses et à l'île Maurice[1].
Selon TFTSG (25 mai 2011)[2] :
Pelusios subniger est une espèce de tortue de la famille des Pelomedusidae.
Pelusios subniger juga dikenali sebagai Kura-kura Lumpur Hitam Afrika Timur atau Kura-kura Pan,[3] ialah spesies kura-kura dari keluarga Pelomedusidae, berasal dari timur dan tenggara Afrika.
Haiwan ini mempunyai cangkerang tinggi, licin, dengan panjang mencecah 5.1-7.9 in. Cangkerangnya berwarna coklat gelap, kelabu, atau hitam, biasanya berwarna kuning atau memiliki tanda hitam dan pucat. Plastron berengsel. Boleh jadi berwarna coklat, kelabu, hitam atau kuning. Rahang atasnya tumpul, dan licin. Kepala kura-kura dewasa satu warna. Mereka juga menarik kepala ke tepi seperti kura-kura pleurodira yang lain.[4] Spesies ini mungkin dikelirukan dengan Kura-kura Afrika Barat.
Dua subspesies dikenalpasti:[5]
Haiwan ini ditemui di kawasan tropika dan subtropika berhampiran timur dan tenggara Afrika, iaitu merangkumi Zimbabwe, Madagascar serta Kepulauan Seychelles (P. s. parietalis di lokasi terbaharu). Terdapat juga populasi pedalaman di Pulau Mauritius, Guadeloupe, Kepualauan Glorieues, dan Diego Garcia.[6] Mendiami kawasan berair seperti tasik, lumpur dan sungai.[7]
Mereka bersifat maun, menjadikan ikan, invertebrata dan tumbuh-tumbuhan sebagai makanan.[7] Boleh mencecah usia sehingga lebih 50 tahun. Kura-kura betina mampu menghasilkan 3-12 bijitelur pada musim bunga dan menanamnya di dalam lumpur dan mengambil masa hingga dua bulan untuk menetas. Berjemur sepanjang hari dan aktif pada waktu malam. Mereka mengorek tanah menanam diri bagi mengekalkan suhu badan.[8]
Populasi subspesies dikelaskan sebagai kurang membimbangkan oleh IUCN,[1] manakala subspesies dari Seychelles dianggap sangat-sangat terancam.[2][9]
Haiwan ini mudah dibela. tanki bersaiz 2 gelen air boleh digunakan. Tempat berenang dan ruang berjemur dengan lampu haba juga diperlukan. Mereka mudah mendapat penyakit kulit jika Ph air tidak memenuhi antara 6.0-6.5. Suhu perlulah dikekalkan 78-82 darjah Fahrenheit.[10] Mereka mudah dibela dan tidak agresif terhadap manusia, tetapi agresif terhadap kura-kura lain. Mereka boleh membunuh burung, tikus dan serangga berhampiran. Kura-kura ini jarang mendapat penyakit, namun ia elok diasingkan dengan haiwan belaan lain bagi mengelakkan penyakit berjangkit.[11]
Pelusios subniger juga dikenali sebagai Kura-kura Lumpur Hitam Afrika Timur atau Kura-kura Pan, ialah spesies kura-kura dari keluarga Pelomedusidae, berasal dari timur dan tenggara Afrika.
De donkere doosschildpad[2] (Pelusios subniger) is een schildpad uit de familie scheenplaatschildpadden (Pelomedusidae).[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Bernard Germain de Lacépède in 1788. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo subnigra gebruikt. De soortaanduiding subniger betekent vrij vertaald 'bijna zwart'.
De maximale schildlengte is 20 centimeter, de schildkleur is bruin en draagt geen kiel op het midden zoals veel andere Afrikaanse doosschildpadden uit het geslacht Pelusios.[4]
De donkere doosschildpad komt voor in delen van Afrika en leeft in de landen Botswana, Burundi, Congo-Kinshasa, Gambia, Kameroen, Madagaskar, Sao Tomé, de Seychellen, Zambia en Zimbabwe. De soort is daarnaast in verschillende streken geïntroduceerd, zoals Mauritius en Guadeloupe in de Kleine Antillen. De habitat bestaat uit verschillende wateren zoals rivieren en moerassen.
Er worden twee ondersoorten erkend, die verschillen in het uiterlijk en het verspreidingsgebied.
De donkere doosschildpad (Pelusios subniger) is een schildpad uit de familie scheenplaatschildpadden (Pelomedusidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Bernard Germain de Lacépède in 1788. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo subnigra gebruikt. De soortaanduiding subniger betekent vrij vertaald 'bijna zwart'.
De maximale schildlengte is 20 centimeter, de schildkleur is bruin en draagt geen kiel op het midden zoals veel andere Afrikaanse doosschildpadden uit het geslacht Pelusios.
De donkere doosschildpad komt voor in delen van Afrika en leeft in de landen Botswana, Burundi, Congo-Kinshasa, Gambia, Kameroen, Madagaskar, Sao Tomé, de Seychellen, Zambia en Zimbabwe. De soort is daarnaast in verschillende streken geïntroduceerd, zoals Mauritius en Guadeloupe in de Kleine Antillen. De habitat bestaat uit verschillende wateren zoals rivieren en moerassen.
Multimedia w Wikimedia Commons Pelomeduza madagaskarska (Pelusios subniger Lacépède) – gatunek żółwia z rodziny Pelomedusidae charakterystyczny dla wschodniej i południowo-wschodniej Afryki. Gatunek obejmuje dwa podgatunki: Pelusios subniger subniger Bonnaterre, 1789, Pelusios subniger parietalis Bour, 1983[3].
Pelomeduza madagaskarska to niewielki żółw, którego karapaks osiąga długość do 20 cm. Posiada cechy, które są charakterystyczne dla rodziny Pelomedusidae, co oznacza, że ma gładki karapaks, który jest spłaszczony w kształcie owalnym, za to brak w nim tarczy nuchalnej (szyjnej), w czaszce nie ma kości nosowych, a na tylnych stopach obecne jest 5 pazurów. U P.subniger między płytami mezoplastralnymi występuje zawias, co odróżnia go od reszty przedstawicieli tej rodziny. Przedni płat plastralny jest szerszy niż płat zadni, a także nieznacznie dłuższy od wewnątrzbrzusznego spoidła. Masa jego ciała wynosi ok. 0,8 kg. Głowa jest duża, niekiedy pokryta czarnymi plamkami, a na podbródku występuje para wyrostków[4].
Zamieszkują prawie wszystkie środowiska słodkowodne, od stałych jezior i rzek po potoki, mokradła, bagna a nawet okresowe zbiorniki. Są raczej zwierzętami nocnymi, jednak często się je spotyka kiedy wygrzewają się na brzegu wód i migrujące pomiędzy zbiornikami. Są także bardziej aktywne w dzień podczas pory deszczowej[5]. Znane są również z możliwości zagrzebywania się w ziemi do powrotu korzystnych warunków.
Pierwotnie mięsożerne (zjadają pierścienice, ślimaki, insekty, skorupiaki, ryby, płazy). Okazjonalnie mogą spożywać rośliny wodne jak i owoce, co czyni je wszystkożernymi[4].
O rozrodzie tego gatunku niewiele wiadomo. Część źródeł podaje w danych, że samica składa ok. 8 jaj późnym latem a młode wylęgają się po 15 tygodniach[5]. Inne podają, że jaja są składane w okolicach lutego lub marca u osobników zniewolonych, ilość jaj waha się od 8 do 12, są eliptyczne i skórzaste, ich średnia wielkość do 36 mm długości i 21 mm szerokości. Inkubacja jaj w laboratorium w temperaturze 30 ºC trwała 58 dni[4].
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje: Botswanę, Burundi, Kamerun,Republikę Środkowoafrykańską, Demokratyczną Republikę Konga, Gambię, Madagaskar, Mozambik, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Seszele, Tanzanię, Zambię oraz Zimbabwe[6].
Pelomeduza madagaskarska (Pelusios subniger Lacépède) – gatunek żółwia z rodziny Pelomedusidae charakterystyczny dla wschodniej i południowo-wschodniej Afryki. Gatunek obejmuje dwa podgatunki: Pelusios subniger subniger Bonnaterre, 1789, Pelusios subniger parietalis Bour, 1983.
Pelusios subniger[10] är en sköldpaddsart som beskrevs av Bernard-Germain de Lacépède 1789. Pelusios subniger ingår i släktet Pelusios och familjen pelomedusasköldpaddor.[11][12] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Arten förekommer i Botswana, Burundi, Centralafrikanska republiken, Gambia, Kamerun,Kongo, Madagaskar, Moçambique, São Tomé och Príncipe Seychellerna, Tanzania, Zambia och Zimbabwe.[1] Som introducerad art finns den i Guadeloupe och Mauritius.[1]
Arten delas in i följande underarter:[11]
Wikimedia Commons har media som rör Pelusios subniger.
Wikispecies har information om Pelusios subniger.
Denna artikel om sköldpaddor saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Pelusios subniger är en sköldpaddsart som beskrevs av Bernard-Germain de Lacépède 1789. Pelusios subniger ingår i släktet Pelusios och familjen pelomedusasköldpaddor. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Загальна довжина у середньому сягає 20, максимально — 45 см. Спостерігається статевий диморфізм: самиці дещо більші за самців. Голова велика з тупою мордою. Карапакс сплощений, більш-менш округлий. Його задній край закруглений. Передня частка пластрона рухома і з'єднана з рештою панциром еластичними зв'язками. При небезпеки він піднімається і щільно прилягає до спинного щитка. Плавальні перетинки тільки на задніх кінцівках.
Карапакс чорного кольору з численними бурими плямами Пластрон жовтий з темними плямами. Голова оливково—сіра з чорними плямами та смугами. Шкіра на шиї та кінцівках сіра або чорна.
Полюбляють неглибокі стоячі водойма, болота, канави, ставки, рисові поля. Під час сухого сезону заривається у ґрунт. Активна вночі. Харчується комахами, земноводними, рослинами, фруктами.
Самиці відкладають від 8 до 12 яєць. Інкубаційний період триває від 70 до 80 діб.
Мешкає у Бурунді, Танзанії, Мозамбіку, Демократичній Республіці Конго, Замбії, N Ботсвані, Зімбабве, Центрально-Африканській Республіці, Гамбії, Камеруні, на Мадагаскарі, Сейшельських островах, Сан-Томе, Маврикій, острові Дієго-Гарсія, архіпелазі Чагос.
Pelusios subniger là một loài rùa trong họ Pelomedusidae. Loài này được Lacépède mô tả khoa học đầu tiên năm 1789.[1]
Phương tiện liên quan tới Pelusios subniger tại Wikimedia Commons
Pelusios subniger là một loài rùa trong họ Pelomedusidae. Loài này được Lacépède mô tả khoa học đầu tiên năm 1789.
東非側頸盒龜（学名：Pelusios subniger）或稱東非側頸龜，为非洲側頸龜屬下的一个种。只發現於非洲東部及東南部。[1] 常被與西非側頸龜混淆。[2]
東非側頸龜的背殼光滑而高隆，長度約5.1～7.9英寸（13～20厘米），通常呈深褐色、灰色或黑色，邊緣有黃色斑點。胸甲有韌帶連接，呈 褐色、灰色、黑色或黃色。其上頜沒有啮喙。[3]
.jpg){kind=small}
|access-date=中的日期值 (帮助) 
这是一篇與龜鱉相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
P. s. parietails セーシェルウスグロハコヨコクビガメ CRITICALLY ENDANGERED (IUCN Red List Ver. 2.3 (1994)) 
Testudo subniger
Lacépède, 1788
ウスグロハコヨコクビガメ（薄黒箱横首亀、Pelusios subniger）は、ヨコクビガメ科ハコヨコクビガメ属に分類されるカメ。ハコヨコクビガメ属の模式種。
コンゴ民主共和国南東部、ザンビア、ジンバブエ、タンザニア南部、ボツワナ北東部、マダガスカル東部、マラウイ、南アフリカ共和国北東部、モザンビーク
最大甲長20cm。オスよりはメスの方が大型になる。背甲はやや盛り上がり、上から見ると中央よりやや後方で最も幅が広くなる卵型。種小名subnigerは「黒い」の意があるnigerに「下位の」を意がある接頭辞subを組み合わせたもので、「薄黒い、やや黒い」の意。しかし背甲の色彩は灰色、緑褐色、褐色、黒と変異が大きく種小名のような薄い黒だけではない。背甲に斑紋はない。椎甲板は幅の方が広く、第1、5椎甲板に比べ第2-4椎甲板の方が小型。後部縁甲板は滑らか。腹甲は大型。蝶番より前の腹甲（前葉）は丸みを帯び、左右の腹甲板の継ぎ目の長さ（間腹甲板長）の2倍未満。腹甲板と股甲板の継ぎ目（シーム）で腹甲が大きく括れる。左右の肛甲板の間に深い切れこみが入る。腹甲の色彩は黄色や黄褐色。腹甲や背甲の腹甲の継ぎ目（橋）に暗色の斑紋が入る個体もいるが、斑紋が無かったり逆に大部分が斑紋で覆われほぼ黒い個体もおり変異が大きい。
頭部は大型で厚みがある。吻端は突出せず、上顎の先端は凹まない。下顎にはやや大きい2本の髭状突起がある。
幼体は第2-4椎甲板にあまり発達していない筋状の盛り上がり（キール）があるが、通常は成長に伴いキールは消失する。オスでは第8縁甲板で最も幅が広くなる個体が多いのに対し、メスは第7縁甲板で最も幅が広くなる個体が多い。またオスは尾が太長く尾をまっすぐに伸ばした状態では総排泄孔が背甲の外側に位置するのに対し、メスは尾が細いうえに短く尾をまっすぐに伸ばしても総排泄孔が背甲よりも内側にある。
背甲の色彩は暗褐色で、各甲板黒く縁取られることもある。左右の喉甲板間にある甲板（間喉甲板）は大型。頭頂部を覆う鱗（頭頂板）は細かく分かれる。種小名parietailsは「頭頂板」の意。
背甲の色彩変異は大きい。間喉甲板は中型。頭頂板は大型。
流れの緩やかな河川や湖、池沼、湿地、水田等に生息する。主にサバンナの乾季でも水の枯れない水場に生息するが、少なくとも南アフリカ共和国の個体群は乾季に水が枯れる水場にも生息し、乾季に泥の中に潜り休眠する。またマダガスカルでは熱帯雨林内の水場に生息する。本種の生態に関しては生息地の異なる別種（クリイロハコヨコクビガメやクロハコヨコクビガメ）と混同されているため不明な点が多い。
食性は動物食傾向の強い雑食で、昆虫類、甲殻類、ミミズ、魚類、両生類、動物の死骸等を食べる。
繁殖形態は卵生。南アフリカ共和国では2-3月に1回に8-12個の卵を産む。卵は5月に孵化する。
生息地では食用とされる。亜種セーシェルウスグロハコヨコクビガメは開発による生息地の減少により生息数が激減し、現在は飼育下での繁殖プログラムが進められている。
ペットとして飼育されることがあり、日本にも輸入されている。過去に本種の名前で流通していたのは別種クリイロハコヨコクビガメの背甲がやや黒い個体が多かった。図鑑でも本種の名前でクリイロハコヨコクビガメが掲載されていたことが多く、ハコヨコクビガメの中でも知名度は高い。しかし前述の理由により本種そのものの流通は以前に比べて増えてはいるものの、極めて稀。日本でも本種の確実な輸入例は2003-2004年が初めてだとされる。亜種セーシェルハコヨコクビガメの流通はほぼないと思われる。
