nimet breadcrumb-navigoinnissa
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Perception Channels: tactile ; chemical
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
Els natàlids (Natalidae) són una família de ratpenats que es troben des de Mèxic fins al Brasil, incloent-hi les illes del Carib.
Són insectívors.
Comprèn 3 gèneres i 10 espècies:
Els natàlids (Natalidae) són una família de ratpenats que es troben des de Mèxic fins al Brasil, incloent-hi les illes del Carib.
Són insectívors.
Die Trichterohren (Natalidae) sind eine auf dem amerikanischen Kontinent lebende Fledermausfamilie. Sie umfasst drei Gattungen mit zusammen zehn Arten.
Trichterohren sind in Mittel- und im nördlichen und mittleren Südamerika beheimatet, ihr Verbreitungsgebiet reicht von Mexiko bis Brasilien und schließt auch die Karibischen Inseln mit ein. Auf vielen kleineren Antilleninseln sind sie im Zuge der menschlichen Besiedlung ausgestorben.
Mit einer Kopfrumpflänge von 35 bis 55 Millimetern und einem Gewicht von vier bis zehn Gramm sind Trichterohren eher kleinere Fledermäuse. Ihr langes, weiches Fell ist gelblich, rötlich oder bräunlich gefärbt, wobei die Unterseite meist heller ist. Ihr Körper ist dünn gebaut, die Flügel sind schlank, die Beine und der Schwanz sind relativ lang. Ihren Namen haben sie von den großen, trichterförmigen Ohren, wobei der untere Rand auf Höhe des Maules liegt. Ein kurzer, dreieckiger Tragus ist vorhanden. Der Kopf ist rundlich und die Stirn ist stark gewölbt. Männliche Tiere haben auf der Schnauze ein spezielles Sinnesorgan, das Natalidenorgan genannt wird. Es dient möglicherweise zur Sinneswahrnehmung oder hat die Funktion einer Drüse, Genaueres ist nicht bekannt. Die Schnauze ist langgestreckt, ein Nasenblatt ist jedoch nicht vorhanden.
Lebensraum dieser Fledermäuse sind in erster Linie Waldgebiete bis zu einer Seehöhe von 2500 Metern. Als Schlafplätze dienen diesen Tieren Höhlen, hohle Baumstämme und Minen, oft vergesellschaften sie sich mit anderen Fledermausarten. Zum Schlafen bilden sie Gruppen von zehn bis mehreren hundert Exemplaren. In der Nacht begeben sie sich auf Nahrungssuche. Ihr Flug ist flatternd und mottenartig. Ihre Nahrung besteht fast ausschließlich aus Insekten.
Das Weibchen bringt einmal im Jahr nach einer langen Tragzeit (acht bis zehn Monate) ein einzelnes Jungtier zur Welt. In Mittelamerika fällt die Geburt in die Trockenzeit. Zur Geburt bilden die Weibchen oft Wochenstuben, sie sondern sich von den männlichen Tieren ab. Jungtiere sind auffallend groß, sie erreichen 50 % des Körpergewichtes der Mutter und dürften auch relativ schnell wachsen. Ansonsten ist über die Fortpflanzung dieser Tiere wenig bekannt.
Die zehn Arten der Trichterohren wurden in drei Gattungen eingeteilt:
Ab der 3. Auflage von Mammal Species of the World (2005) wurden die bisherigen Untergattungen als eigenständige Gattungen anerkannt.[1]
Die Trichterohren (Natalidae) sind eine auf dem amerikanischen Kontinent lebende Fledermausfamilie. Sie umfasst drei Gattungen mit zusammen zehn Arten.
Aquesta familha de ratapenadas compren pas qu'un sol genre :
Картыкпуттар (лат. Natalidae) – жарганаттардын бир тукуму.
The family Natalidae, or funnel-eared bats, are found from Mexico to Brazil and the Caribbean islands.[1] The family has three genera, Chilonatalus, Natalus and Nyctiellus. They are slender bats with unusually long tails and, as their name suggests, funnel-shaped ears. They are small, at only 3.5 to 5.5 cm (1.4 to 2.2 in) in length, with brown, grey, or reddish fur. Like many other bats, they are insectivorous, and roost in caves.
Family Natalidae contains the following 10 species in 3 genera:[1]
The family Natalidae, or funnel-eared bats, are found from Mexico to Brazil and the Caribbean islands. The family has three genera, Chilonatalus, Natalus and Nyctiellus. They are slender bats with unusually long tails and, as their name suggests, funnel-shaped ears. They are small, at only 3.5 to 5.5 cm (1.4 to 2.2 in) in length, with brown, grey, or reddish fur. Like many other bats, they are insectivorous, and roost in caves.
Los natálidos (Natalidae) es una familia de murciélagos microquirópteros compuesta por tres géneros, Natalus, Chilonatalus y Nyctiellus. Su distribución abarca las tierras bajas tropicales del Nuevo Mundo, desde el México a Brasil; también en Indias Orientales. Como característica repreentativa destacan la larga cola y la forma de las orejas, en embudo. Como otros murciélagos, su hábito de alimentación es insectívoro, y habita en cuevas. Su fórmula dentaria es 2/3, 1/1, 3/3, 3/3 = 38.[1][2]
Una clasificación de la familia es:[3]
Los natálidos (Natalidae) es una familia de murciélagos microquirópteros compuesta por tres géneros, Natalus, Chilonatalus y Nyctiellus. Su distribución abarca las tierras bajas tropicales del Nuevo Mundo, desde el México a Brasil; también en Indias Orientales. Como característica repreentativa destacan la larga cola y la forma de las orejas, en embudo. Como otros murciélagos, su hábito de alimentación es insectívoro, y habita en cuevas. Su fórmula dentaria es 2/3, 1/1, 3/3, 3/3 = 38.
Natalidae est une famille de chauves-souris qui comprend entre un et trois genres en fonction des sources.
Selon ITIS:
Selon MSW:
Natalidae est une famille de chauves-souris qui comprend entre un et trois genres en fonction des sources.
I Natalidi (Natalidae Gray, 1866) sono una famiglia di pipistrelli, del sottordine dei Microchirotteri, comunemente noti come pipistrelli dalle orecchie ad imbuto.
Questa famiglia comprende piccoli pipistrelli con la lunghezza dell'avambraccio tra 32 mm e 51,2 mm e un peso fino a 12,6 g.
L'omero presenta il trochite grande quanto il trochine e proiettato oltre la testa dell'osso. Il pollice è accorciato e quasi completamente avvolto dalla membrana alare, il secondo dito della mano ha il metacarpo ben sviluppato ma nessuna falange, mentre il terzo dito possiede due falangi. La cintura scapolare è normale eccetto il pre-sterno il quale è grande e robusto. Il piede è di proporzioni normali, la fibula è filiforme mentre gli arti inferiori sono notevolmente lunghi. Le vertebre, dall'ultima dorsale alla penultima lombare, sono fuse insieme, mentre le ultime due lombari sono libere. Il cranio è privo del processo post-orbitale, le ossa pre-mascellari sono complete, con due piccole aperture laterali ai margini della porzione palatale. Il rostro è lungo mentre la scatola cranica è talmente elevata da formare circa un angolo retto con esso. I denti sono normali.
Il corpo è abbastanza esile. Il muso è lungo, appiattito e privo di foglie nasali, sebbene sia presente sul naso una struttura chiamata organo natalide, formata da cellule che assomigliano a cellule sensoriali ma che possono avere anche una funzione ghiandolare. La fronte è alta, gli occhi sono molto piccoli e non prominenti. In alcune forme sono presenti dei rigonfiamenti sul labbro inferiore. Le orecchie sono grandi, separate, a forma di imbuto e ricoperte esternamente di piccoli tubercoli, similmente a quelle del genere Kerivoula. Il trago è piccolo e triangolare. Le ali sono lunghe e strette. Gli arti inferiori sono allungati. La coda è molto lunga ed inclusa interamente nell'ampio uropatagio.
Le specie di questa famiglia sono diffuse dal Messico settentrionale fino al Brasile orientale.
Si rifugiano principalmente all'interno di grotte.
La famiglia si suddivide in 3 generi e 9 specie:[1]
I Natalidi (Natalidae Gray, 1866) sono una famiglia di pipistrelli, del sottordine dei Microchirotteri, comunemente noti come pipistrelli dalle orecchie ad imbuto.
Kibiakojai šikšnosparniai (lot. Natalus, angl. Funnel - eared bats, vok. Trichterohren) – šikšnosparnių (Chiroptera) būrio, monotipinės kibiakojinių šikšnosparnių (Natalidae) šeimos gentis.
Dydis 35-55 mm, svoris – 4-10 g. Gentį 1838 m. aprašė Gray.
Paplitę Centrinėje ir Pietų Amerikoje.
Gentyje 4 rūšys:
Kibiakojai šikšnosparniai (lot. Natalus, angl. Funnel - eared bats, vok. Trichterohren) – šikšnosparnių (Chiroptera) būrio, monotipinės kibiakojinių šikšnosparnių (Natalidae) šeimos gentis.
Dydis 35-55 mm, svoris – 4-10 g. Gentį 1838 m. aprašė Gray.
Paplitę Centrinėje ir Pietų Amerikoje.
Gentyje 4 rūšys:
Kubinis kibiakojis šikšnosparnis (Natalus lepidus) Jamaikinis kibiakojis šikšnosparnis (Natalus micropus) Brazilinis kibiakojis šikšnosparnis (Natalus stramineus) Bahaminis kibiakojis šikšnosparnis (Natalus turmidifrons)De trechteroorvleermuizen (Natalidae) zijn een familie van vleermuizen uit het Caribisch gebied, Midden-Amerika en het noorden van Zuid-Amerika. De vijf tot zes soorten worden ingedeeld in één tot drie geslachten. De familie is nauw verwant aan de furievleermuizen (Furipteridae).
De trechteroorvleermuizen danken hun naam aan de grote, trechtervormige oren, waarvan de onderste rand op dezelfde hoogte ligt als de snuit. Het zijn vrij kleine, lichtgebouwde vleermuizen met lange, slanke vleugels en poten. De staart wordt meestal langer dan de rest van het lichaam. Volwassen mannetjes hebben op de snuit een zogenaamd "natalide orgaan" zitten, waarvan de functie vooralsnog onduidelijk is. De vachtkleur is roodachtig tot bruin. Trechteroorvleermuizen worden 35 tot 55 millimeter lang en 4 tot 10 gram zwaar.
Trechteroorvleermuizen zijn traagvliegende insecteneters. Ze komen voor van Neder-Californië en Noord-Mexico tot Colombia, Suriname en Noord-Brazilië, en van de Bahama's tot Trinidad en Tobago. Ze leven voornamelijk in bosrijke gebieden. Trechteroorvleermuizen rusten vaak in grotten, soms in boomholten, vaak in gezelschap andere vleermuissoorten. Trechteroren hangen meestal los van elkaar aan het plafond van een grot.
Er zijn vijf tot twaalf soorten, die tot voor kort door de meeste wetenschappers in één geslacht werden geplaatst, Natalus, dat weer werd ingedeeld in drie ondergeslachten. Deze ondergeslachten worden nu echter door een aantal wetenschappers als aparte geslachten beschouwd (zie Morgan & Czaplewski, 2003).
De trechteroorvleermuizen (Natalidae) zijn een familie van vleermuizen uit het Caribisch gebied, Midden-Amerika en het noorden van Zuid-Amerika. De vijf tot zes soorten worden ingedeeld in één tot drie geslachten. De familie is nauw verwant aan de furievleermuizen (Furipteridae).
De trechteroorvleermuizen danken hun naam aan de grote, trechtervormige oren, waarvan de onderste rand op dezelfde hoogte ligt als de snuit. Het zijn vrij kleine, lichtgebouwde vleermuizen met lange, slanke vleugels en poten. De staart wordt meestal langer dan de rest van het lichaam. Volwassen mannetjes hebben op de snuit een zogenaamd "natalide orgaan" zitten, waarvan de functie vooralsnog onduidelijk is. De vachtkleur is roodachtig tot bruin. Trechteroorvleermuizen worden 35 tot 55 millimeter lang en 4 tot 10 gram zwaar.
Trechteroorvleermuizen zijn traagvliegende insecteneters. Ze komen voor van Neder-Californië en Noord-Mexico tot Colombia, Suriname en Noord-Brazilië, en van de Bahama's tot Trinidad en Tobago. Ze leven voornamelijk in bosrijke gebieden. Trechteroorvleermuizen rusten vaak in grotten, soms in boomholten, vaak in gezelschap andere vleermuissoorten. Trechteroren hangen meestal los van elkaar aan het plafond van een grot.
Multimedia w Wikimedia Commons Lejkouchowate[2], lejkouszki (Natalidae) - rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes).
Rodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej i Środkowej[3].
Lejkouchowate żywią się owadami, chwytanymi zwykle w locie. [potrzebny przypis]
Do rodziny należą następujące rodzaje[2][3]:
Lejkouchowate, lejkouszki (Natalidae) - rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes).
Natalidae é uma família da ordem Chiroptera. Esta familia possuí três gêneros, com oito espécies. São endêmicos da região Neotropical , ocorrendo desde a América Central até a América do Sul. São caracterizados por possuírem um tamanho pequeno, uropatágio grande e terem as pernas maiores que o corpo.
No Brasil, ocorre apenas a espécie Natalus stramineus . Embora sua taxonomia tenha sido revista por Tejedor (2006) e o nome associado a espécie passado a ser Natalus espiritosantensis Ruschi, 1950.
Natalidae é uma família da ordem Chiroptera. Esta familia possuí três gêneros, com oito espécies. São endêmicos da região Neotropical , ocorrendo desde a América Central até a América do Sul. São caracterizados por possuírem um tamanho pequeno, uropatágio grande e terem as pernas maiores que o corpo.
No Brasil, ocorre apenas a espécie Natalus stramineus . Embora sua taxonomia tenha sido revista por Tejedor (2006) e o nome associado a espécie passado a ser Natalus espiritosantensis Ruschi, 1950.
Trattöronfladdermöss (Natalidae) är en familj av fladdermöss som förekommer i Amerika. I familjen finns fem till elva arter som fördelas på ett till tre släkten.
Arterna förekommer i Centralamerika (Nordamerika) samt i norra och mellersta Sydamerika. Utbredningsområdet sträcker sig från Mexiko till Brasilien och de finns även på en del karibiska öar. Tidigare fanns många fler arter på dessa öar men de dog ut efter människans ankomst.
Habitatet utgörs huvudsakligen av skogar upp till 2 500 meter över havet.
Trattöronfladdermöss är jämförelsevis små med en kroppslängd mellan 35 och 55 millimeter samt en vikt mellan 4 och 10 gram. Den långa mjuka pälsen har en gul-, röd- eller brunaktig färg och undersidan är oftast ljusare. De har smala vingar, långa bakre extremiteter och en lång svans. Som namnet antyder har de stora trattformiga öron. Öronens basis ligger ungefär i samma höjd som munnen. Huvudet är ungefär klotformigt. Hannar har över nosen ett ovanligt knöligt organ men det är inte utrett om organet är ett slags körtel eller ett sinne. Vid nosen finns inga bladformiga hudveck som hos flera andra fladdermöss.
Som sovplats använder de grottor, gruvor eller håligheter i träd. Ofta syns de tillsammans med andra fladdermöss när de vilar. De sover i grupper av tiotals till hundratals individer. Under natten letar de efter föda. Deras flyg påminner om klädesmalens rörelse i luften. Födan utgörs nästan uteslutande av insekter.
Honor har förmåga att para sig en gång per år. Efter dräktigheten som varar i åtta till tio månader föder honan ett enda ungdjur. I Centralamerika föds ungarna vanligen under den torra årstiden. Före födelsen skiljer sig honorna från hannarna. Ungdjur är vid födelsen påfallande stora med en vikt nära 50 % av moderns vikt. Annars är inte mycket känt om arternas fortplantningssätt.
Trattöronfladdermössens arter fördelas på tre släkten. De listades i äldre avhandlingar som undersläkten till Natalus.[1]
De olika populationerna av Natalus stramineus listas idag av vissa zoologer som självständiga arter.[1]
Trattöronfladdermöss (Natalidae) är en familj av fladdermöss som förekommer i Amerika. I familjen finns fem till elva arter som fördelas på ett till tre släkten.
Голова і тіло довжиною від 35 до 55 міліметрів, вага від чотирьох до десяти грамів. Довга, м'яка шерсть жовтувата, червонувата або коричнювата; знизу, як правило, яскравіша. Тіло струнке; крила, ноги і хвіст відносно довгі. Мають воронкоподібні вуха. Голова кругла.
Середовищем проживання цих кажанів є, в першу чергу, лісові райони до висоти 2500 метрів. Місцями спочинку служать печери, порожнисті колоди і шахти, часто спочивають з іншими видами кажанів. Для сну вони утворюють групи від десяти до кількох сотень особин. Ночами вони вирушають на пошуки їжі. Їх раціон складається майже виключно з комах.
Самиця народжує раз на рік одне дитинча, після тривалого періоду вагітності (від восьми до десяти місяців). У Центральній Америці, народження приходиться на сухий сезон. Для народженні, самиці часто утворюють розплідники, відокремлено від самців. Молоді тварини разюче великі, сягаючи 50% від маси тіла матері, і також ростуть досить швидко.
Natalidae
Natalidae là một họ động vật có vú trong bộ Dơi. Họ này được Gray miêu tả năm 1866.[1]
Natalidae là một họ động vật có vú trong bộ Dơi. Họ này được Gray miêu tả năm 1866.
Воронкоухи[1] (лат. Natalus) — род млекопитающих из семейства воронкоухих[1] (Natalidae) подотряда летучих мышей.
В род включают следующие виды[источник не указан 156 дней][1]:
Это мелкие, хрупкие летучие мыши с длинными задними конечностями и хвостом. Длина тела 3-5,5 см, масса взрослых особей 3-10 г. Хвост полностью включен в межбедренную перепонку; его длина 5—6 см. Морда вытянутая, носового листка не имеет, нос плоский. Глаза маленькие. Уши большие, воронковидной формы, с коротким треугольным козелком; внутренние края ушей подходят к самым глазам. Поверхность ушей покрыта железистыми сосочками. Ноздри овальной формы, открываются рядом с краем губы. Нижняя губа несколько вывернута наружу, снабжена поперечным кожным выростом, отчего создаётся впечатление, что у воронкоухов две нижние губы. У взрослых самцов на лбу под кожей имеется специфичный орган из клеток, напоминающих строением сенсорные; его функция точно неизвестна. Летательные перепонки тонкие; крылья длинные и узкие. I палец передней конечности очень короткий и почти полностью включён в летательную перепонку. Волосяной покров длинный, густой и мягкий; окрас однотонный от серого и желтоватого до коричневого. Волоски двуцветные, с тёмными кончиками. Зубов — 38.
Образ жизни и размножение воронкоухов практически не изучены. Они обитатели тропических лесов, как сухих и листопадных (Natalus stramineus), так и дождевых. Мексиканский воронкоух встречается в горах до высоты 2 400 м, хотя этот род в целом предпочитает равнины. Днюют в сырых глубоких пещерах, шахтах, иногда собираясь по несколько сотен особей. Самцы и самки встречаются вместе только в сезон размножения. В зимнюю спячку не впадают; ямайский воронкоух проводит лето в эстивации (летней спячке). Охотятся ночью, наиболее активны через 2 часа после заката. Питаются мелкими насекомыми, которых обнаруживают при помощи эхолокационных сигналов частотой до 170 кГц. Полёт медленный, довольно вёрткий, похожий на полёт бабочки. Размножаются 1 раз в году, в сухой сезон — в декабре — марте; беременных самок наиболее изученного мексиканского воронкоуха находили с января по июль. Беременность длится 8—10 месяцев; новорожденный весит до 2 г — почти половину веса матери.
Воронкоухи (лат. Natalus) — род млекопитающих из семейства воронкоухих (Natalidae) подотряда летучих мышей.
長腿蝠科 (Natalidae)，哺乳綱、翼手目的一科，只有1屬長腿蝠屬，之内有4種，全部分佈於中南美洲。
.jpg){kind=small}
長腿蝠科是一個與蝙蝠相關的小作品。你可以通过編輯或修訂擴充其內容。
깔때기귀박쥐과(Natalidae)는 박쥐 과의 하나이다. 멕시코에서 브라질까지, 그리고 카리브 제도에서 발견된다. 킬로나탈루스속(Chilonatalus)과 깔때기귀박쥐속(Natalus), 제르베깔때기귀박쥐속(Nyctiellus)의 세 개 속으로 이루어져 있다.
다음은 2002년 박쥐목의 계통 분류이다.[1]
박쥐목 큰귀박쥐과 넓은 의미의 애기박쥐과좁은 의미의 애기박쥐과
_(7629977602).jpg)
.jpg){kind=small}
