nimet breadcrumb-navigoinnissa
El lèmur esportiu dels James (Lepilemur jamesorum) és un lèmur mostela que, com tots els lèmurs, és endèmic de Madagascar. És un dels lèmurs mostela més grans, amb una llargada total de 60-67 cm, 28-32 dels quals corresponen a la cua.[1] És originari del sud-est de Madagascar, on viu en boscos de plana primaris i secundaris.[1]
Originalment se l'anomenà L. jamesi, però més endavant es descobrí que aquest nom era incorrecte i fou reanomenat L. jamesorum el 2009.[2]
El lèmur esportiu dels James (Lepilemur jamesorum) és un lèmur mostela que, com tots els lèmurs, és endèmic de Madagascar. És un dels lèmurs mostela més grans, amb una llargada total de 60-67 cm, 28-32 dels quals corresponen a la cua. És originari del sud-est de Madagascar, on viu en boscos de plana primaris i secundaris.
Originalment se l'anomenà L. jamesi, però més endavant es descobrí que aquest nom era incorrecte i fou reanomenat L. jamesorum el 2009.
Der James-Wieselmaki (Lepilemur jamesi) ist eine auf Madagaskar lebende Primatenart aus der Gruppe der Wieselmakis innerhalb der Lemuren. Die Art wurde 2006 erstbeschrieben, der Name ehrt eine Familie James, die die Erforschung und Erhaltungsmaßnahmen der madagassischen Primaten finanziell unterstützte.
James-Wieselmakis erreichen eine Kopfrumpflänge von 24 bis 26 Zentimetern, wozu noch ein 28 bis 31 Zentimeter langer Schwanz kommt. Ihr Gewicht beträgt etwa 0,8 Kilogramm, sie zählen also zu den mittelgroßen Wieselmakis. Ihr Fell ist überwiegend braun gefärbt, wobei die Unterseite heller ist. Entlang des Rückens verläuft ein dunkler Aalstrich, der braune Schwanz wird zur Spitze hin schwarz. Der Kopf ist rundlich, von den Ohren bis zur Kehle erstreckt sich eine weißgraue, maskenartige Zeichnung. Die Augen sind wie bei allen Wieselmakis relativ groß.
James-Wieselmakis sind bislang nur von einem kleinen Gebiet im südöstlichen Madagaskar, dem Manombo-Reservat, bekannt. Ihr Verbreitungsgebiet könnte sich zwischen den Flüssen Manampatrana und Mananara erstrecken, dies ist aber nicht genau bekannt. Ihr Lebensraum sind tropische Regenwälder.
Über die Lebensweise dieser neu entdeckten Art ist noch kaum etwas bekannt. Sie sind nachtaktive Baumbewohner und bewegen sich meist senkrecht an den Stämmen kletternd oder springend fort. Die Nahrung dürfte wie bei allen Wieselmakis aus Blättern, Früchten, Knospen und anderen Pflanzenteilen bestehen.
Aufgrund der Unklarheiten über das genaue Verbreitungsgebiet lassen sich auch keine Angaben zum Gefährdungsgrad machen. Die IUCN listet die Art unter „zu wenig Daten vorhanden“ (data deficient).
Der James-Wieselmaki (Lepilemur jamesi) ist eine auf Madagaskar lebende Primatenart aus der Gruppe der Wieselmakis innerhalb der Lemuren. Die Art wurde 2006 erstbeschrieben, der Name ehrt eine Familie James, die die Erforschung und Erhaltungsmaßnahmen der madagassischen Primaten finanziell unterstützte.
James' sportive lemur (Lepilemur jamesorum), or the Manombo sportive lemur, is a sportive lemur endemic to Madagascar. It is one of the larger sportive lemurs with a total length of about 60 to 67 cm (24 to 26 in), of which 28 to 32 cm (11 to 13 in) are tail.[4] James' sportive lemur is found in southeastern Madagascar, living in primary and secondary lowland forests.[4]
Originally named L. jamesi, the name was found to be incorrectly formed and was corrected to L. jamesorum in 2009.[5]
James' sportive lemur (Lepilemur jamesorum), or the Manombo sportive lemur, is a sportive lemur endemic to Madagascar. It is one of the larger sportive lemurs with a total length of about 60 to 67 cm (24 to 26 in), of which 28 to 32 cm (11 to 13 in) are tail. James' sportive lemur is found in southeastern Madagascar, living in primary and secondary lowland forests.
Originally named L. jamesi, the name was found to be incorrectly formed and was corrected to L. jamesorum in 2009.
Lepilemur jamesorum, lémur saltador de James, es una especie de mamífero primate de la familia Lepilemuridae. Como todos los lémures es endémico de la isla de Madagascar y se distribuye al sureste de la isla, desde la Reserva Especial de Manonmbo y sur del río Manampatrana hasta el norte del río Mananara.[2]
Tiene una longitud del cuerpo de 26 cm, la cola mide 30, y no llega a pesar un kilogramo. Es un lémur saltador mediano, con pelaje suave y corto, de color marrón, y marrón grisáceo claro por el vientre y la parte inferior de las extremidades. Posee una máscara blancuzca en la cara y garganta. Desde la nuca parte una línea media dorsal de color negro que llega hasta el nacimiento de la cola. Las orejas son grandes, con forma de copa y grises. La cola se oscurece hacia la punta que termina siendo negra.
Se encuentra en selvas costeras de baja altitud, tiene hábitos arbóreos y nocturnos, y se alimenta de hojas.
Su estatus en la Lista Roja de la UICN es de «en peligro crítico de extinción», debido a su reducida área de distribución —menos de 70 km²— muy fragmentada y en continuo declive, y a la disminución en el número de adultos reproductores.[2][1]
Datos: Q1209786
Multimedia:
Especies: Lepilemur jamesorum
Lepilemur jamesorum, lémur saltador de James, es una especie de mamífero primate de la familia Lepilemuridae. Como todos los lémures es endémico de la isla de Madagascar y se distribuye al sureste de la isla, desde la Reserva Especial de Manonmbo y sur del río Manampatrana hasta el norte del río Mananara.
Tiene una longitud del cuerpo de 26 cm, la cola mide 30, y no llega a pesar un kilogramo. Es un lémur saltador mediano, con pelaje suave y corto, de color marrón, y marrón grisáceo claro por el vientre y la parte inferior de las extremidades. Posee una máscara blancuzca en la cara y garganta. Desde la nuca parte una línea media dorsal de color negro que llega hasta el nacimiento de la cola. Las orejas son grandes, con forma de copa y grises. La cola se oscurece hacia la punta que termina siendo negra.
Se encuentra en selvas costeras de baja altitud, tiene hábitos arbóreos y nocturnos, y se alimenta de hojas.
Su estatus en la Lista Roja de la UICN es de «en peligro crítico de extinción», debido a su reducida área de distribución —menos de 70 km²— muy fragmentada y en continuo declive, y a la disminución en el número de adultos reproductores.
Lepilemur jamesi Lepilemur primate Strepsirrhini generoko espezieetako bat da. Lemuriformes guztiak bezala Madagaskarreko endemikoa da.
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Lepilemur jamesi Lepilemur primate Strepsirrhini generoko espezieetako bat da. Lemuriformes guztiak bezala Madagaskarreko endemikoa da.
Lépilémur de Manombo, Lépilémur de James
Le lépilémur de Manombo[2] ou lépilémur de James[2] (Lepilemur jamesorum) est un lépilémur, une espèce de primate lémuriforme nocturne de la famille de Lepilemuridae. Comme tous les lémuriens, il est endémique de l'île de Madagascar. Il est strictement végétarien, se nourrissant uniquement de feuilles, de fruits, de graines, d'écorces et de fleurs.
L'espèce a été décrite pour la première fois en 2006 grâce à une étude des relations phylogénétiques entre les différents lépilémur, qui a mis à jour l'existence de onze espèces auparavant inconnues[1]. Initialement décrite sous le nom Lepilemur jamesi, l'espèce a été renommée en 2009 Lepilemur jamesorum.
Lepilemur jamesorum est une des dix-huit espèces de primates de Madagascar à avoir été incluses entre 2000 et 2020 dans la liste des 25 primates les plus menacés au monde[3] (2016 ; 2018).
Lépilémur de Manombo, Lépilémur de James
Le lépilémur de Manombo ou lépilémur de James (Lepilemur jamesorum) est un lépilémur, une espèce de primate lémuriforme nocturne de la famille de Lepilemuridae. Comme tous les lémuriens, il est endémique de l'île de Madagascar. Il est strictement végétarien, se nourrissant uniquement de feuilles, de fruits, de graines, d'écorces et de fleurs.
L'espèce a été décrite pour la première fois en 2006 grâce à une étude des relations phylogénétiques entre les différents lépilémur, qui a mis à jour l'existence de onze espèces auparavant inconnues. Initialement décrite sous le nom Lepilemur jamesi, l'espèce a été renommée en 2009 Lepilemur jamesorum.
Il lepilemure di James (Lepilemur jamesi) è una specie di lemure recentemente scoperta endemica del Madagascar.
Deve il nome ai benefattori americani Larry, Jeanette e Barry James.
La specie è diffusa nella zona orientale dell'isola, grossomodo fra i fiumi Manampatrana e Mananara, dove preferisce le zone di foresta pluviale primaria e secondaria ad altezze non eccessive.
Misurando fino a 68 cm di lunghezza complessiva (di cui una trentina di coda), è una delle specie di Lepilemur di maggiori dimensioni.
Il pelo è grigio scuro su testa, ginocchia, avambracci, mani e coda, grigio-rossastro su spalle, dorso e posteriore, grigio chiaro sul ventre, l'interno delle zampe e cerchi attorno agli occhi, che sono medio-grandi. Le orecchie sono triangolari, grandi e poste lateralmente rispetto al cranio.
Il lepilemure di James (Lepilemur jamesi) è una specie di lemure recentemente scoperta endemica del Madagascar.
Deve il nome ai benefattori americani Larry, Jeanette e Barry James.
Lepilemur jamesi is een wezelmaki die voorkomt in de Manomboreservaat (tussen de rivieren Manampatrana en Mananara) op Madagaskar. De soort is genoemd naar de familie van Larry, Jeannette en Barry James, die gedurende een lange periode steun hebben verleend aan de Henry Doorly Zoo in Omaha, waar veel van het onderzoek dat heeft geleid tot de beschrijving van L. jamesi plaats heeft gevonden. De verspreiding van deze soort ligt het dichtst bij die van L. betsileo en L. fleuretae, zijn nauwste verwanten.
L. jamesi is een grote, bruine wezelmaki. Het gezicht is lichtgrijs. De bovenkant van de kop is bruin. Over de bovenkant van het lichaam en het hoofd loopt een zwarte streep. De oren zijn grijs. De buik is bruin. De staart is bruin en wordt steeds donkerder, tot zwart toe, naar de punt toe. De vacht is relatief kort.
Lepilemur jamesi is een wezelmaki die voorkomt in de Manomboreservaat (tussen de rivieren Manampatrana en Mananara) op Madagaskar. De soort is genoemd naar de familie van Larry, Jeannette en Barry James, die gedurende een lange periode steun hebben verleend aan de Henry Doorly Zoo in Omaha, waar veel van het onderzoek dat heeft geleid tot de beschrijving van L. jamesi plaats heeft gevonden. De verspreiding van deze soort ligt het dichtst bij die van L. betsileo en L. fleuretae, zijn nauwste verwanten.
L. jamesi is een grote, bruine wezelmaki. Het gezicht is lichtgrijs. De bovenkant van de kop is bruin. Over de bovenkant van het lichaam en het hoofd loopt een zwarte streep. De oren zijn grijs. De buik is bruin. De staart is bruin en wordt steeds donkerder, tot zwart toe, naar de punt toe. De vacht is relatief kort.
Досягають довжини тіла 24-26 см, хвіст 28—31 сантиметрів. Важить близько 0,8 кг, тому вони є середніми лепілемурами. Шерсть в основному коричневого кольору, низ світліший. Є темна спинна смуга, коричневий хвіст має кінець чорного кольору. Голова кругла, білувато-сіра, від вух до горла є маска. Очі відносно великі, як у всіх лепілемурів.
Цей вид нині відомо з англ. Manombo Special Reserve на південному сході Мадагаскару. Цей вид житель вологого низовинного тропічного лісу.
Життя мало відомо. Вони ведуть нічний спосіб життя і, як правило, деревні. Їжа повинна складатися, як у всіх лепілемурів з листя, плодів, бруньок та інших частин рослин.
Цей вид знаходиться під загрозою втрати і деградації середовища проживання від зсуву сільськогосподарської практики, а також нестійких рівнів полювання. Вид присутній в англ. Manombo Special Reserve.
Lepilemur jamesorum Louis, Jr, 2006
Синонимы
Lepilemur jamesorum (лат.) — вид лемуров из семейства Лепилемуровые. Эндемик Мадагаскара.
Изначально получил видовое название Lepilemur jamesi, однако в 2009 году имя было исправлено на Lepilemur jamesorum. Видовое название дано в честь семьи Ларри, Джаннет и Барри Джеймсов, оказывающих спонсорскую поддержку исследованиям мадагаскарских лемуров.[1][2]
Один из крупнейших видов лепилемуров. Длина составляет от 60 до 67 см, из которых на хвост приходится от 28 до 32 см. Средний вес составляет 0,78 кг. Шерсть преимущественно бурая. На морде белая отметина вдоль челюстей и горла от подбородка к ушам. На хребте чёрная полоса, идущая вдоль всего тела. За ушами небольшие пятна кремового цвета. Брюхо и грудь более светлого, чем спина, оттенка. Хвост более тёмный к концу. Шерсть короче, чем у родственных видов Lepilemur fleuretae и Lepilemur betsileo.[3][3][2]
Известен по образцам из региона Манумбу в юго-восточном Мадагаскаре. Точные северная и южная границы ареала неизвестны, возможно распространён к югу от реки Манампатрана[en] и к северу от реки Мананара[en].[4]
Lepilemur jamesorum (лат.) — вид лемуров из семейства Лепилемуровые. Эндемик Мадагаскара.
제임스족제비여우원숭이(Lepilemur jamesorum)는 족제비여우원숭이과에 속하는 여우원숭이의 일종이다. 원 서식지는 마다가스카르이다. 꼬리 길이는 28 ~ 32 cm이며, 전체 몸 길이는 약 60 ~ 67 cm로 가장 큰 족제비여우원숭이들 중의 하나이다.[2] 제임스족제비여우원숭이는 마다가스카르 동부에서 발견되며, 1차림과 2차림의 저지대 숲에서 서식한다.[2]
