The western sheath-tailed bat (Paremballonura tiavato) is a species of sac-winged bat (family Emballonuridae) found in Madagascar.
The western sheath-tailed bat was described as a new species in 2006. The holotype had been collected in January 2001 in Ankarana Reserve. It was placed in the genus Emballonura with a scientific name of Emballonura tiavato.[2] In 2012, a new genus of bat was described, Paremballonura. Both the western sheath-tailed bat and Peters's sheath-tailed bat were transferred to this new genus, making its scientific name Paremballonura tiavato.[3] The species name "tiavato" is Malagasy for "likes rocks". The authors chose this name due to the likelihood of documenting this species in an area with exposed rocky outcrops.[2]
It is a small species of bat, with a forearm length of 35–42 mm (1.4–1.7 in). The fur on its back is long, somewhat silky in texture, and grayish brown, while the fur on its belly is paler. It has a dental formula of 2.1.2.33.1.2.3.[2]
The western sheath-tailed bat is endemic to the island and country of Madagascar. So far, it has been documented on the western side of the island, which is karstic. Its elevation range is from 10–330 m (33–1,083 ft) above sea level.[1] As of 2017, it is evaluated as a least-concern species by the IUCN.[1]
The western sheath-tailed bat (Paremballonura tiavato) is a species of sac-winged bat (family Emballonuridae) found in Madagascar.
Emballonura tiavato es una especie de murciélago de la familia Emballonuridae.
Es endémica de Madagascar.
Emballonura tiavato es una especie de murciélago de la familia Emballonuridae.
Paremballonura tiavato (Goodman, Cardiff, Ranivo, Russell & Yoder, 2006) è un pipistrello della famiglia degli Emballonuridi endemico del Madagascar.[1]
Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza totale tra 55 e 64 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 35 e 41 mm, la lunghezza della coda tra 15 e 18 mm, la lunghezza del piede tra 5 e 6 mm, la lunghezza delle orecchie tra 11 e 14 mm e un peso fino a 3,8 g.[2]
La pelliccia è lunga ed arruffata. Le parti dorsali sono bruno-grigiastre, mentre quelle ventrali sono bruno-giallastre. Le orecchie sono lunghe e arrotondate. Il margine interno del trago è convesso e fornito di una proiezione all'estremità. Le membrane alari sono scure. È privo delle caratteristiche sacche golari ed alari presenti nella maggior parte dei membri della famiglia. Il calcar è leggermente più corto della tibia. La coda fuoriesce dalla superficie dorsale dell'uropatagio a circa metà della sua lunghezza.
Emette ultrasuoni a basso ciclo di lavoro, frequenza modulata, di breve durata con energia massima a 55,2 kHz. Oltre alla fondamentale sono presenti fino a 5 armoniche.
Si rifugia all'interno di grotte, crepacci o in zone con ammassi rocciosi in piccoli gruppi fino a 20 individui. L'attività inizia al tramonto sotto la copertura forestale o in prossimità di corsi d'acqua con le sponde ricoperte densamente di vegetazione.
Si nutre di insetti, particolarmente di lepidotteri.
Femmine gravide sono state osservate tra novembre e febbraio. Danno alla luce un piccolo alla volta.
Questa specie è diffusa lungo le coste settentrionali e nord-occidentali del Madagascar.
Vive nelle foreste relativamente intatte fino a 330 metri di altitudine.
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e nonostante il suo habitat sia in declino a causa della conversione in terreno coltivabile, classifica P. tiavato come specie a rischio minimo (Least Concern).[1]
Paremballonura tiavato (Goodman, Cardiff, Ranivo, Russell & Yoder, 2006) è un pipistrello della famiglia degli Emballonuridi endemico del Madagascar.
Emballonura tiavato is een vleermuis uit het geslacht Emballonura die voorkomt in het droge westen van Madagaskar. Deze soort lijkt het meest op de andere soort uit Madagaskar, E. atrata, die in het westen van het eiland voorkomt, maar verschilt in vachtkleur, grootte (E. tiavato is kleiner) en een aantal schedelkenmerken. De twee zijn echter pas in 2006 als aparte soorten herkend. Deze soort slaapt meestal in grotten en komt voor in rotsachtige gebieden, maar komt niet voor in huizen. Daar heeft hij ook zijn naam aan te danken: tiavato is Malagassisch voor "houdt van rotsen". Deze soort wordt niet direct bedreigd, hoewel de beschrijvers een aantal potentiële bedreigingen aangeven.
E. tiavato is een zeer kleine Emballonura met lange, ronde oren. De rugvacht is grijsbruin, de buikvacht geelbruin. De totale lengte bedraagt 55 tot 64 mm, de staartlengte 15 tot 18 mm, de voorarmlengte 35 tot 41 mm, de achtervoetlengte 5 tot 6 mm, de oorlengte 11 tot 14 mm en het gewicht 2,7 tot 3,8 g (gebaseerd op 13 exemplaren).
Emballonura tiavato is een vleermuis uit het geslacht Emballonura die voorkomt in het droge westen van Madagaskar. Deze soort lijkt het meest op de andere soort uit Madagaskar, E. atrata, die in het westen van het eiland voorkomt, maar verschilt in vachtkleur, grootte (E. tiavato is kleiner) en een aantal schedelkenmerken. De twee zijn echter pas in 2006 als aparte soorten herkend. Deze soort slaapt meestal in grotten en komt voor in rotsachtige gebieden, maar komt niet voor in huizen. Daar heeft hij ook zijn naam aan te danken: tiavato is Malagassisch voor "houdt van rotsen". Deze soort wordt niet direct bedreigd, hoewel de beschrijvers een aantal potentiële bedreigingen aangeven.
E. tiavato is een zeer kleine Emballonura met lange, ronde oren. De rugvacht is grijsbruin, de buikvacht geelbruin. De totale lengte bedraagt 55 tot 64 mm, de staartlengte 15 tot 18 mm, de voorarmlengte 35 tot 41 mm, de achtervoetlengte 5 tot 6 mm, de oorlengte 11 tot 14 mm en het gewicht 2,7 tot 3,8 g (gebaseerd op 13 exemplaren).
Paremballonura tiavato é uma espécie de morcego da família Emballonuridae. Endêmica de Madagascar.
Paremballonura tiavato é uma espécie de morcego da família Emballonuridae. Endêmica de Madagascar.
서부대꼬리박쥐 또는 서부칼집꼬리박쥐(Paremballonura tiavato)는 대꼬리박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다.[2] 마다가스카르 섬에서 발견된다.