nimet breadcrumb-navigoinnissa
Küstüşam (lat. Bryonia)[1] — balqabaqkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Küstüşam (lat. Bryonia) — balqabaqkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Bryonia és un gènere de plantes amb flors cucurbitàcies. Són natives d'Euràsia i regions adjacents com el Nord d'Àfrica, el sud d'Àsia i les Illes Canàries. Junt amb el gènere Ecballium són els únics gèneres autòctons de cucurbitàcies als Països Catalans.
Les Bryonia són plantes perennes herbàcies enfiladisses diclines o dioiques. Les seves fulles són palmades i amb lòbuls. El fruit és una baia globular.
Les Bryonia de vegades es cultiva en jardins, algunes espècies tenen ús medicinal, però en general són plantes verinoses i en alguns casos la seva ingestió pot produir la mort.
La Royal Navy britànica va donar el nom de Bryonia a dos vaixells HMS Bryony.
12 espècies s'accepten per part de USDA:[1] 10 d'aquestes tenen el suport de l'anàlisi filogenètica:[2]
Bryonia és un gènere de plantes amb flors cucurbitàcies. Són natives d'Euràsia i regions adjacents com el Nord d'Àfrica, el sud d'Àsia i les Illes Canàries. Junt amb el gènere Ecballium són els únics gèneres autòctons de cucurbitàcies als Països Catalans.
Galdebær (Bryonia) er en slægt af klatrende stauder med nogle få arter, der er udbredt i Europa og Mellemøsten. Arterne har tynde, ru stængler og forgrenede klatretråde. Bladene er femlappede og handstrengede. Blomsterne sidder få sammen i bladhjørnerne. De er énkønnede, men ellers regelmæssigt 5-tallige. Blosteret er dobbelt og lysegrønt til grønttonet hvidt. Frugterne er giftige bær.
Her nævnes kun de to arter, som er vildtvoksende i Danmark.
Die Zaunrüben (Bryonia) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Kürbisgewächse (Cucurbitaceae).[1] Die etwa zwölf Arten sind in Eurasien und Nordafrika verbreitet.
Zaunrüben-Arten wachsen als kletternde bis niederliegende, sommergrüne, ausdauernde krautige Pflanzen.[2][3] Die knolligen Wurzeln[2] sind rübenförmig. Die oberirdischen, steif behaarten bis kahlen[2] Sprossachsen werden bis zu 4 Meter lang und sterben im Herbst ab. Die Ranken sind unverzweigt.[2][3]
Die wechselständig angeordneten Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Die Blattspreite sind kreis- bis ei- oder spießförmig, drei- bis fünfkantig oder handförmig drei- bis fünflappig.[2][3] Die Blattlappen sind eiförmig bis deltaförmig oder dreieckig. Auf den Blattspreiten sind keine Drüsen vorhanden.[2]
Die Zaunrüben-Arten sind meist zweihäusig (diözisch), selten einhäusig (monözisch) getrenntgeschlechtige Pflanzen.[2][3] Die Rotbeerige Zaunrübe (Bryonia dioica) ist zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch), das heißt, es gibt weibliche und männliche Pflanzenexemplare. Bei der Weißen Zaunrübe (Bryonia alba) dagegen finden sich Blüten beiderlei Geschlechts an einem Pflanzenexemplar, sie sind also einhäusig getrenntgeschlechtig (monözisch). Kreuzungen zwischen diesen beiden Arten durch Carl Correns, einem der drei Wiederentdecker der Mendelschen Regeln, führten 1903 zur Entdeckung der genetischen Verankerung des Geschlechtssystems bei Pflanzen.
Die Blüten sind immer eingeschlechtig. 4 bis 16 männliche Blüten stehen in seitenständigen, traubigen oder büscheligen Blütenständen zusammen. Meist zwei bis sechs (ein bis zehn) weibliche Blüten stehen in seitenständigen, schirmtraubigen bis traubigen Blütenständen zusammen. Es sind keine Tragblätter vorhanden.[2]
Die Blüten sind radiärsymmetrisch und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Der Blütenbecher (Hypanthium) ist mehr oder weniger glockenförmig. Die fünf Kelchblätter sind lanzettlich bis deltaförmig. Die Blütenkrone ist trichterförmig-glockenförmig bis fast radförmig. Die fünf kahlen Kronblätter sind bei einer Länge von 3 bis 7 Millimetern länglich-eiförmig bis eiförmig-lanzettlich. Die Kronblätter sind weiß bis cremefarben, grünlich-weiß oder gelblich-grün oder gelblich. Meist ist der Kronschlund grün und es sind schwache grüne Linien vorhanden.[2]
Bei den männlichen Blüten sind von den fünf Staubblättern vier in zwei Paaren verwachsen und eines frei und wirken wie drei Staubblätter. Die Staubfäden sind nahe dem Blütenbecherrand inseriert. Bei den weiblichen Blüten sind die einkammerigen Fruchtknoten eiförmig bis breit-ellipsoid und enthalten drei bis zehn Samenanlagen. Der schlank-säulenförmige Griffel endet in drei Narben, die zweilappig sind. Es können drei bis fünf Staminodien vorhanden sein oder sie fehlen.[2]
Die bei Reife roten bis orangefarbenen oder schwarzen, beerenähnlichen Früchte sind kugelförmig, glatt, öffnen sich nicht und enthalten zwei bis acht Samen. Die eiförmigen oder länglichen und abgeflachten Samen besitzen keinen Arillus.[2]
Die bei Reife roten oder schwarzen Beeren der Rotbeerigen und der Weißen Zaunrübe sind sehr giftig: Bereits 15 von ihnen können tödlich für ein Kind sein. Auch alle anderen Bestandteile der Pflanze, Wurzeln, Ranken und Blätter, sind giftig. Das Zerreiben der Beeren auf der Haut führt zu Hautreizung und Blasenbildung.
Sie sind die einzigen Futterpflanzen der streng auf sie spezialisierten (oligolektischen) Zaunrüben-Sandbiene (Andrena florea Fabricius 1793).
Die Gattung Bryonia wurde 1753 durch Carl von Linné[4] Species Plantarum, Tomus II, S. 1012 aufgestellt.[5][1] Als Lectotypus-Art wurde 1929 Bryonia alba L. durch Mary Letitia Green in Proposals by British Botanists, Seite 190.[5]
Die Gattung Bryonia gehört zur Tribus Bryonieae in der Unterfamilie Cucurbitoideae innerhalb der Familie der Cucurbitaceae.
Die Gattung Bryonia ist in Eurasien und Nordafrika verbreitet.[1]
Es gibt etwa zwölf Arten in der Gattung Bryonia:[1][6]
Die Zaunrüben (Bryonia) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Kürbisgewächse (Cucurbitaceae). Die etwa zwölf Arten sind in Eurasien und Nordafrika verbreitet.
Brioniya (Bryonia) — qovoqdoshlar oilasiga mansub koʻp yillik oʻtlar turkumi. 15 ga yaqin turi maʼlum. Oʻzbekistonda 4 turi uchraydi. Oq B. (V. alba) — yoʻgʻon ildizli, mayda sariq gulli oʻsimlik. Kavkaz va Oʻrta Osiyoda oʻsadi. Tarkibida brionin degan zaharli glikozid va boshqa moddalar bor. Xalqtabobatida ogʻriq qoldiruvchi, qon toʻxtatuvchi, surgi dori sifatida, yoʻtal va yaralarni davolashda ishlatiladi. Oʻzbekistonda uchraydigan tarvuzpalak (V. dioica) ham shu maqsadlarda qoʻllaniladi. Tarkibida briomarid, briodulkozid va boshqa moddalar bor.
Brioniya (Bryonia) — qovoqdoshlar oilasiga mansub koʻp yillik oʻtlar turkumi. 15 ga yaqin turi maʼlum. Oʻzbekistonda 4 turi uchraydi. Oq B. (V. alba) — yoʻgʻon ildizli, mayda sariq gulli oʻsimlik. Kavkaz va Oʻrta Osiyoda oʻsadi. Tarkibida brionin degan zaharli glikozid va boshqa moddalar bor. Xalqtabobatida ogʻriq qoldiruvchi, qon toʻxtatuvchi, surgi dori sifatida, yoʻtal va yaralarni davolashda ishlatiladi. Oʻzbekistonda uchraydigan tarvuzpalak (V. dioica) ham shu maqsadlarda qoʻllaniladi. Tarkibida briomarid, briodulkozid va boshqa moddalar bor.
ஐவிரலி (Bryonia) என்பது ஒரு பூக்கும் தாவரம் ஆகும். இது பூசணி போன்ற (Cucurbitaceae) வகையைக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தது ஆகும். இத்தாவரத்தின் பூர்வீகம் ஐரோவாசியாவாக இருந்தாலும் வடக்கு ஆப்பிரிக்கா, கேனரி தீவுகள், மற்றும் தெற்கு ஆசியா பகுதில் அமைந்துள்ள நாடுகளிலும் காணப்படுகிறது. இது ஒரு மூலிகைத் தாவரம் ஆகும்.[1]
ஐவிரலி தாவரத்தின் பூ.
ஐவிரலி தாவரத்தின் பழங்கள்.
ஐவிரலி (Bryonia) என்பது ஒரு பூக்கும் தாவரம் ஆகும். இது பூசணி போன்ற (Cucurbitaceae) வகையைக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தது ஆகும். இத்தாவரத்தின் பூர்வீகம் ஐரோவாசியாவாக இருந்தாலும் வடக்கு ஆப்பிரிக்கா, கேனரி தீவுகள், மற்றும் தெற்கு ஆசியா பகுதில் அமைந்துள்ள நாடுகளிலும் காணப்படுகிறது. இது ஒரு மூலிகைத் தாவரம் ஆகும்.
Bryonia is a genus of flowering plants in the gourd family. Bryony /ˈbraɪ.əni/ is its best-known common name. They are native to western Eurasia and adjacent regions, such as North Africa, the Canary Islands and South Asia.
Bryonies are perennial, tendril-climbing, diclinous or dioecious herbs with palmately lobed leaves and flowers in axillary clusters. The fruit is a smooth, globular berry.
Bryonia is used as a food plant by the larvae of some Lepidoptera (butterflies and moths), including the tortrix moth Phtheochroa rugosana (recorded on red bryony, B. dioica) and the cabbage moth (Mamestra brassicae). The horticultural value contributes to formation of pest and crop damage by the food plant consumption.
Bryonies are occasionally grown in gardens, sometimes accidentally, sometimes deliberately so. Some species find use in herbal medicine. Generally however, these plants are poisonous, some highly so, and may be fatal if ingested. Cucurbitacin glycosides are primarily responsible for the plants' bitterness and emetic effects.
Variants of the plants' name, such as Briony, Bryonie and Bryony, are used in some cultures as female given names. They were quite popular in the 18th century.
The Royal Navy of the United Kingdom named two ships HMS Bryony after the plant.
Twelve species are currently accepted by the USDA:[1] Ten of these are supported in a molecular-phylogenetic analysis:[2] The only English species, B. dioica (white bryony), grows in hedgerows as far north as Yorkshire.
Bryonia is a genus of flowering plants in the gourd family. Bryony /ˈbraɪ.əni/ is its best-known common name. They are native to western Eurasia and adjacent regions, such as North Africa, the Canary Islands and South Asia.
Male flower of white bryony (B. alba)
Bryonia es un género de plantas trepadoras perennes con zarcillos, de la familia de las Cucurbitáceas. De hojas palmadas y lobuladas. Las flores nacen arracimadas en las axilas de los tallos. Los frutos son bayas lisas y globulares.
Algunas de las especies tienen uso medicinal, aunque todas son tóxicas debido a las sustancias irritantes que contienen.
De la especie inglesa bryonia alba existen ocho variedades establecidas en Europa.
Todos los órganos aéreos de las especies del género Bryonia contienen sustancias cuyo consumo puede provocar problemas en la salud humana según el compendio publicado por la Autoridad Europea de Seguridad Alimentaria en 2012. En concreto se ha detectado la presencia de sustancias derivadas de triterpenos tetracíclicos oxigenados tales como la cucurbitacina.[1]
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 1012. 1753.[2]
A continuación se brinda un listado de las especies del género Bryonia aceptadas hasta noviembre de 2014, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.
Bryonia es un género de plantas trepadoras perennes con zarcillos, de la familia de las Cucurbitáceas. De hojas palmadas y lobuladas. Las flores nacen arracimadas en las axilas de los tallos. Los frutos son bayas lisas y globulares.
Algunas de las especies tienen uso medicinal, aunque todas son tóxicas debido a las sustancias irritantes que contienen.
De la especie inglesa bryonia alba existen ocho variedades establecidas en Europa.
Koeranaeris (Bryonia L.) on taimede perekond kõrvitsaliste sugukonnas.
Eestis võib metsistuda ilutaimena kasvatav harilik koeranaeris (Bryonia alba).
Astamahats Bryonia generoko hamabi espezieren izen arrunta da.Bryonia generoko landareak igokari kiribildun bizikorrak dira, dioikoak, hosto palmatu eta galtzarbeko lore talderekin. Fruituak globulu formako baia leunak dira.
Heskaietan hazten den Bryonia alba espeziaren izen arrunta astamahats ale-beltz da. Europan zortzi barietate daude finkatuta.
Espezie batzuk sendabelar legez erabiltzen dira.
Lepidoptera generoko espezie batzuen larbek, Mamestra brassicae espeziearenak barne, elikagai legez erabiltzen dute astamahatsa.
Astamahats Bryonia generoko hamabi espezieren izen arrunta da.Bryonia generoko landareak igokari kiribildun bizikorrak dira, dioikoak, hosto palmatu eta galtzarbeko lore talderekin. Fruituak globulu formako baia leunak dira.
Heskaietan hazten den Bryonia alba espeziaren izen arrunta astamahats ale-beltz da. Europan zortzi barietate daude finkatuta.
Espezie batzuk sendabelar legez erabiltzen dira.
Lepidoptera generoko espezie batzuen larbek, Mamestra brassicae espeziearenak barne, elikagai legez erabiltzen dute astamahatsa.
Koiranköynnökset (Bryonia) ovat kurkkukasvisuku (heimo Cucurbitaceae), jossa on köynnöstäviä ruohovartisia kasveja. Niitä on käytetty monivuotisina koriste- ja lääkekasveina. Ne ovat myrkyllisiä.[1]
Koiranköynnökset (Bryonia) ovat kurkkukasvisuku (heimo Cucurbitaceae), jossa on köynnöstäviä ruohovartisia kasveja. Niitä on käytetty monivuotisina koriste- ja lääkekasveina. Ne ovat myrkyllisiä.
Bryonia (les bryones) est un genre de plantes herbacées de la famille des Cucurbitaceae.
Selon Catalogue of Life (11 décembre 2020)[1] :
Selon ITIS (28 août 2013)[2] :
Selon NCBI (28 août 2013)[3] :
Selon Tropicos (28 août 2013)[4] :
Bryonia (les bryones) est un genre de plantes herbacées de la famille des Cucurbitaceae.
Bljuštac (tikvenjača, vijavka, lat. Bryonia), rod od 12 vrsta penjačica, trajnica i grmova iz porodice Cucurbitaceae. U Hrvatskoj rastu dvodomni i bijeli bljuštac, [1] obično uz živice, ograde i jarke, uz poljske putove i ceste, zidove, plotove, po živim međama i grmlju, ponekad i uz rub šume.
Rod je raširen od Europe do središnje Azije i zapadnih Himalaja, i od Makaronezije istočno kroz sjevernu Afriku[2]. Ime roda dolazii po grčkoj riječi bryo, izdanak, po brojnim izdancima koji izbijaju iz rizoma.
Većina vrsta je otrovna, a karakteristične su po viticama i bobicama. Dvodomni i bijeli bljuštac nekada su smatrane podvrstama kretskog crvenog bljuštaca.
Crveni i bijeli bljuštac su se nekada koristili kao diuretik, čija smola djeluje kao jako sredstvo za čišćenje organizma, ali je njezina upotreba zbog otrova nepreporučljiva za laike[3]
Bljuštac (tikvenjača, vijavka, lat. Bryonia), rod od 12 vrsta penjačica, trajnica i grmova iz porodice Cucurbitaceae. U Hrvatskoj rastu dvodomni i bijeli bljuštac, obično uz živice, ograde i jarke, uz poljske putove i ceste, zidove, plotove, po živim međama i grmlju, ponekad i uz rub šume.
Rod je raširen od Europe do središnje Azije i zapadnih Himalaja, i od Makaronezije istočno kroz sjevernu Afriku. Ime roda dolazii po grčkoj riječi bryo, izdanak, po brojnim izdancima koji izbijaju iz rizoma.
Većina vrsta je otrovna, a karakteristične su po viticama i bobicama. Dvodomni i bijeli bljuštac nekada su smatrane podvrstama kretskog crvenog bljuštaca.
Crveni i bijeli bljuštac su se nekada koristili kao diuretik, čija smola djeluje kao jako sredstvo za čišćenje organizma, ali je njezina upotreba zbog otrova nepreporučljiva za laike
Poćel[1][2] (Bryonia) je jědojta wijata rostlina ze swójby banjowcowych rostlinow (Cucurbitaceae).
Poćel (Bryonia) je jědojta wijata rostlina ze swójby banjowcowych rostlinow (Cucurbitaceae).
Bryonia (Graece βρυωνία) est genus familiae cucurbitacearum, quae omnes sunt herbae perennes vitium similitudine. Bryoniarum sarmenta exilia longis internodiis geniculata erepunt. Acinis sucus est rubens, qui postea crocinus fit. E radice, quae grandis, alba raphanique similis initio est, caules asparagi satis similes exeunt. Folia pampinea ad magnitudinem hederae dividuntur.[1] Palmites et claviculae et folia bryoniae omnino simillima sunt vitis domesticae.
Constat bryoniam esse venenosam, attamen diutissime medendi consilio adhibita est.
Hodie autem bryonia medendi consilio adhibita in desuetudinem adeo abiit, ut nemo iam nisi forte aliquis ad homoeopathiam inclinatus ad virtutes huius herbae decurrat.
Bryoniae insunt permultae materiae acri gustu effectuque venenifero, sicut bryoninum, bryoamaridum aliaque glucosida, bryonicinum aliaque alcaloidea,[4] saponinum (in seminibus), lycopenum (vis baccarum fulvo colore inficiens).
Bryonia est nomen ab lingua Graeca mutuatum. Nomen Graecum βρυωνία est a verbo βρύω 'germino, pullulo; floreo' derivatum.
Vocabulum bryoniae est praesertim a medicis antiquis a saeculo fere primo p.C.n. usurpatum, cum alioquin melothrum (μήλωθρον)[5] sive vitis agrestis (ἄμπελος ἄγρια) appellaretur.[6] Alioquin autem haec herba vitis alba (ἄμπελος λευκή) appellata est.[7] Bryonia, quamquam vitis non est, tamen vitis vulgo dicta, quippe quae vitis satis similis videretur. Sunt aliae quoque herbae, sicut hedera et milax, quae ex vitis similitudine Dionyso sacrae habebantur. Euripides in Bacchis thiasum baccharum facit Thebas hisce verbis hortantem:[8]
Coronemini hedera, στεφανοῦσθε κισσῷ· pullulate pullulate viridi βρύετε βρύετε χλοήρει milace fructuosa. μίλακι καλλικάρπῳ.Itaque Dionyso, deo vitisatori, non solum vitis vinifera placet, sed etiam aliae herbae eum delectant vitis modo claviculis scandentes racemisque baccas praebentes viridibusque sarmentis pullulantes. Hedera et milax eius sunt generis nec non bryonia, ad quam βρύετε βρύετε illud alludere videtur.
Vide "Bryonia" apud Vicispecies. 
Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • USDA Plants Database Bryonia (Graece βρυωνία) est genus familiae cucurbitacearum, quae omnes sunt herbae perennes vitium similitudine. Bryoniarum sarmenta exilia longis internodiis geniculata erepunt. Acinis sucus est rubens, qui postea crocinus fit. E radice, quae grandis, alba raphanique similis initio est, caules asparagi satis similes exeunt. Folia pampinea ad magnitudinem hederae dividuntur. Palmites et claviculae et folia bryoniae omnino simillima sunt vitis domesticae.
Brienė arba driekiana (Bryonia) – moliūginių (Cucurbitaceae) šeimos augalų gentis. Sudaro laipiojantys, nuodingi daugiamečiai augalai. Vaisius – uoga.
Gentį sudaro 12 rūšių:
Šis straipsnis apie augalus yra nebaigtas. Jūs galite prisidėti prie Vikipedijos papildydami šį straipsnį. Brienė arba driekiana (Bryonia) – moliūginių (Cucurbitaceae) šeimos augalų gentis. Sudaro laipiojantys, nuodingi daugiamečiai augalai. Vaisius – uoga.
Gallebær (Bryonia) er ei planteslekt i gresskarfamilien.
Artene er flerårige urter som klatrer ved hjelp av ugreinete slyngtråder. De har en kraftig pælerot. Stengelen er ruhåret. Bladene sitter spredt og er grunt håndlappete med tre–fem fliker. Blomstene er enkjønnede, femtallige og sitter enten enkeltvis eller i små klaser i bladhjørnene. Plantene kan være særbu eller sambu. Det er fem begerblad, og kronen er dypt splittet i fem fliker. Hannblomstene har tre pollenbærere, som egentlig er fem. Hunnblomstene har en griffel med et trefliket arr. Frukten er et giftig bær.[1][2]
Hos alle arter unntatt én er bæret rødt eller svart og mindre enn én cm. Bryonia verrucosa på Kanariøyene har bær som er to–fem cm i diameter og oransjegule når de er modne. Frøspredningen skjer med fugler, men transport med vann kan også spille en rolle.[3]
Slekta omfatter ni arter i følge World Checklist of Selected Plant Families,[4] men andre kilder angir opptil tolv arter. Bryonia cretica deles i tre eller fire underarter, som noen botanikere oppfatter som selvstendige arter. Slekta er utbredt i vestlige Eurasia østover til Sentral-Asia, Pakistan og nordvestlige India, samt i Nord-Afrika og på Kanariøyene. De finnes naturalisert i blant annet USA og New Zealand og kan opptre som invasive arter, som danner et tett teppe og kveler annen vegetasjon. I Norge er to arter funnet som sjeldne ugras: svartgallebær (Bryonia alba) og rødgallebær (Bryonia dioica).[5][3]
Gallebær er en gammel medisinplante og er omtalt av Hippokrates, Dioskorides og Plinius den eldre. Planten inneholder biologisk aktive cucurbitaciner. Uttrekk av rota i alkohol blir kalt Tinctura bryoniae eller Bryoniae radix. I Norge er planten klassifisert som et reseptpliktig legemiddel. Det er usikkert om gallebær har noen medisinsk effekt, men preparatene blir fortsatt brukt i homøopatien.[6][3]
En oversikt over artene med utbredelse er vist nedenfor. Volz & Renner publiserte i 2009 en fylogeografisk studie basert på DNA fra cellekjerner og kloroplaster. Resultater fra studien er vist i parenteser etter noen arter. Studien bekreftet at eselagurk (Ecballium elaterium) er søsterarten til gallebærslekta.[5][7][3]
Blomst hos rødgallebær
Bryonia verrucosa med de spesielle fruktene
Gallebær som klatrer på barlind
Del av pælerot
Gallebær (Bryonia) er ei planteslekt i gresskarfamilien.
Artene er flerårige urter som klatrer ved hjelp av ugreinete slyngtråder. De har en kraftig pælerot. Stengelen er ruhåret. Bladene sitter spredt og er grunt håndlappete med tre–fem fliker. Blomstene er enkjønnede, femtallige og sitter enten enkeltvis eller i små klaser i bladhjørnene. Plantene kan være særbu eller sambu. Det er fem begerblad, og kronen er dypt splittet i fem fliker. Hannblomstene har tre pollenbærere, som egentlig er fem. Hunnblomstene har en griffel med et trefliket arr. Frukten er et giftig bær.
Hos alle arter unntatt én er bæret rødt eller svart og mindre enn én cm. Bryonia verrucosa på Kanariøyene har bær som er to–fem cm i diameter og oransjegule når de er modne. Frøspredningen skjer med fugler, men transport med vann kan også spille en rolle.
Slekta omfatter ni arter i følge World Checklist of Selected Plant Families, men andre kilder angir opptil tolv arter. Bryonia cretica deles i tre eller fire underarter, som noen botanikere oppfatter som selvstendige arter. Slekta er utbredt i vestlige Eurasia østover til Sentral-Asia, Pakistan og nordvestlige India, samt i Nord-Afrika og på Kanariøyene. De finnes naturalisert i blant annet USA og New Zealand og kan opptre som invasive arter, som danner et tett teppe og kveler annen vegetasjon. I Norge er to arter funnet som sjeldne ugras: svartgallebær (Bryonia alba) og rødgallebær (Bryonia dioica).
Gallebær er en gammel medisinplante og er omtalt av Hippokrates, Dioskorides og Plinius den eldre. Planten inneholder biologisk aktive cucurbitaciner. Uttrekk av rota i alkohol blir kalt Tinctura bryoniae eller Bryoniae radix. I Norge er planten klassifisert som et reseptpliktig legemiddel. Det er usikkert om gallebær har noen medisinsk effekt, men preparatene blir fortsatt brukt i homøopatien.
Przestęp (Bryonia L.) – rodzaj roślin z rodziny dyniowatych, obejmujący 12 gatunków bylin, występujących w Eurazji, Afryce Północnej (w tym na Wyspach Kanaryjskich) oraz na wyspach Pacyfiku[4]. Jako rośliny introdukowane przestęp biały i dwupienny rosną w Ameryce Północnej[5]. Oba te gatunki są także zadomowionymi antropofitami we florze Polski[6]. Rośliny o długiej tradycji zastosowań leczniczych, współcześnie jednak raczej tylko w homeopatii – brak potwierdzonych działań zdrowotnych[7]. Bulwy przestępu dwupiennego nosiły angielską nazwę „English mandrake” („angielskiej mandragory”) ze względu na podobieństwo i zakres dawnych zastosowań medycznych. Wszystkie organy tych roślin są trujące, a korzenie w stanie świeżym działają bardzo drażniąco na skórę[8].
Rodzaj z rodziny dyniowatych z podrodziny Cucurbitoideae i plemienia Benincaseae[9].
Przestęp (Bryonia L.) – rodzaj roślin z rodziny dyniowatych, obejmujący 12 gatunków bylin, występujących w Eurazji, Afryce Północnej (w tym na Wyspach Kanaryjskich) oraz na wyspach Pacyfiku. Jako rośliny introdukowane przestęp biały i dwupienny rosną w Ameryce Północnej. Oba te gatunki są także zadomowionymi antropofitami we florze Polski. Rośliny o długiej tradycji zastosowań leczniczych, współcześnie jednak raczej tylko w homeopatii – brak potwierdzonych działań zdrowotnych. Bulwy przestępu dwupiennego nosiły angielską nazwę „English mandrake” („angielskiej mandragory”) ze względu na podobieństwo i zakres dawnych zastosowań medycznych. Wszystkie organy tych roślin są trujące, a korzenie w stanie świeżym działają bardzo drażniąco na skórę.
Bryonia, é um dos géneros de plantas da família das Cucurbitaceae.Possui raiz grossa e polposa, gavinhas filiformes e pubescentes, folhas palmadas, flores pequenas, de cor amarelo-pálida. Os frutos são constituidos por bagas vermelhas, não maiores que uma ervilha. Cresce nas sebes, nos matagais, nos bosques de toda a Itália, das zonas de média montanha ao mar.[1] Tem propriedades laxativas, diuréticas, vermífugas, anti-reumáticas, revulsivas. Todavia é prudente administrar decocções, infusões e outros preparos após haver consultado um médico. A raiz dessa planta é venenosa e deve ser empregada com a máxima prudência. Partes da planta a serem utilizadas: a raiz, que após ser lavada e enxuta, deve ser cortada em fatias e dessecadas à sombra. PREPARAÇÕES: Contusões Cataplasma: esmagar 30 gr de raiz fresca, estendê-la sobre uma gaze e aplicar o cataplasma sobre a região atingida. A raiz de briônia tem forte poder revulsivo, devido ao qual não se deve fazer uso constante e prolongado da mesma, pois poderia provocar sérias irritações cutâneas.
Este género compreende as espécies:
Referência: Enciclopédia das ervas e plantas medicinais. 3 vol. São Paulo: Hemus-livraria editora Ltda, 1979. p. 88.
Constituintes tóxicos existentes nesta grupo:
Bryonia, é um dos géneros de plantas da família das Cucurbitaceae.Possui raiz grossa e polposa, gavinhas filiformes e pubescentes, folhas palmadas, flores pequenas, de cor amarelo-pálida. Os frutos são constituidos por bagas vermelhas, não maiores que uma ervilha. Cresce nas sebes, nos matagais, nos bosques de toda a Itália, das zonas de média montanha ao mar. Tem propriedades laxativas, diuréticas, vermífugas, anti-reumáticas, revulsivas. Todavia é prudente administrar decocções, infusões e outros preparos após haver consultado um médico. A raiz dessa planta é venenosa e deve ser empregada com a máxima prudência. Partes da planta a serem utilizadas: a raiz, que após ser lavada e enxuta, deve ser cortada em fatias e dessecadas à sombra. PREPARAÇÕES: Contusões Cataplasma: esmagar 30 gr de raiz fresca, estendê-la sobre uma gaze e aplicar o cataplasma sobre a região atingida. A raiz de briônia tem forte poder revulsivo, devido ao qual não se deve fazer uso constante e prolongado da mesma, pois poderia provocar sérias irritações cutâneas.
Este género compreende as espécies:
Bryonia alba- Também chamada de Briônia Branca, pertence a família das Cucurbitáceas e é encontrada com certa frequência nos bosques, nas pastagens, sobre as sebes da Itália setentrional e central. As suas propriedades terapêuticas são idênticas aquelas da Bryonia dioica.Referência: Enciclopédia das ervas e plantas medicinais. 3 vol. São Paulo: Hemus-livraria editora Ltda, 1979. p. 88.
Bryonia cretica Bryonia dioica (Jacq.),que é uma espécie espontânea em Portugal, excepto no Sul.Hundrovesläktet (Bryonia)[1][2] är ett växtsläkte i familjen gurkväxter med cirka 12 arter från Europa, västra Asien och Afrika. Två arter, hundrova (B. alba) och röd hundrova (B. dioica), förekommer i Sverige.
Släktet innehåller fleråriga örter men klängande stjälkar. Stjälkarna är vanligen strävhåriga, veka. Klängena är ogrenade, först raka, senare spiralformigt ihopvirade. Bladen är strödda, handflikiga. Sam- eller tvåbyggare, dvs med han- och honblommor på samma eller skilda plantor. Blommor enkönade, ensamma eller i små klasar i bladvecken. Foderblad fem. Kronan är femflikig, gulvit till grönvit. Hanblommor med tre ståndare. Honblommor med ett stift, märke treflikigt. Frukten är ett bär, som är giftigt[3].
Släktnamnet Bryonia var ett grekiskt växtnamn hos Nikandros (död 133 f. Kr.).
Hundrovesläktet rot
Wikimedia Commons har media som rör Hundrovesläktet.
Wikispecies har information om Hundrovesläktet.
Hundrovesläktet (Bryonia) är ett växtsläkte i familjen gurkväxter med cirka 12 arter från Europa, västra Asien och Afrika. Två arter, hundrova (B. alba) och röd hundrova (B. dioica), förekommer i Sverige.
Släktet innehåller fleråriga örter men klängande stjälkar. Stjälkarna är vanligen strävhåriga, veka. Klängena är ogrenade, först raka, senare spiralformigt ihopvirade. Bladen är strödda, handflikiga. Sam- eller tvåbyggare, dvs med han- och honblommor på samma eller skilda plantor. Blommor enkönade, ensamma eller i små klasar i bladvecken. Foderblad fem. Kronan är femflikig, gulvit till grönvit. Hanblommor med tre ståndare. Honblommor med ett stift, märke treflikigt. Frukten är ett bär, som är giftigt.
Släktnamnet Bryonia var ett grekiskt växtnamn hos Nikandros (död 133 f. Kr.).
Переступень або Бріонія (Bryonia) — рід однорічних витких трав'янистих рослин із родини гарбузових. Поширений переважно на півдні Європи, Кавказі, в Середній і Передній Азії.
Квітки жовтувато-зелені або жовтувато-білі, зібрані в пазушні суцвіття. Плід — дрібна, до 1 см в діаметрі, куляста ягода, що має чорне, червоне або зелене забарвлення, з тонкою оболонкою, отруйна.
До ґрунту невимоглива, віддає перевагу сонячному місцю розташування. Розмножують діленням куща і посівом насіння відразу після їх збирання. При достатньому зволоженні розростається дуже швидко.
Використовують для декорування веранд, балконів, стін та спеціальних конструкцій; а також у медицині.
Коренева маса Бріонії містить складні сполуки: дубильні речовини, глікозиди, сапоніни, смоли, ефірні олії тощо, в тому числі отруйні та протипухлинні. Тому з давніх часів застосування Бріоні було різноманітним і багатим. Радянська фармакологія рекомендувала витяжки з коренів для лікування ревматизму, подагри, невралгії. Гомеопатія пропонує методи лікування трахеїту, бронхіту, плевриту, пневмонії і навіть серцевих патологій з допомогою свіжого соку коренів. У фітотерапії та народній медицині корені широко застосовуються для лікування найпоширеніших хвороб рухового апарату — ревматизму, остеохондрозу, пухлин суглобів, а також при ішіасі.
Існує 12 видів Бріонії.
Переступень або Бріонія (Bryonia) — рід однорічних витких трав'янистих рослин із родини гарбузових. Поширений переважно на півдні Європи, Кавказі, в Середній і Передній Азії.
Квітки жовтувато-зелені або жовтувато-білі, зібрані в пазушні суцвіття. Плід — дрібна, до 1 см в діаметрі, куляста ягода, що має чорне, червоне або зелене забарвлення, з тонкою оболонкою, отруйна.
До ґрунту невимоглива, віддає перевагу сонячному місцю розташування. Розмножують діленням куща і посівом насіння відразу після їх збирання. При достатньому зволоженні розростається дуже швидко.
Використовують для декорування веранд, балконів, стін та спеціальних конструкцій; а також у медицині.
Коренева маса Бріонії містить складні сполуки: дубильні речовини, глікозиди, сапоніни, смоли, ефірні олії тощо, в тому числі отруйні та протипухлинні. Тому з давніх часів застосування Бріоні було різноманітним і багатим. Радянська фармакологія рекомендувала витяжки з коренів для лікування ревматизму, подагри, невралгії. Гомеопатія пропонує методи лікування трахеїту, бронхіту, плевриту, пневмонії і навіть серцевих патологій з допомогою свіжого соку коренів. У фітотерапії та народній медицині корені широко застосовуються для лікування найпоширеніших хвороб рухового апарату — ревматизму, остеохондрозу, пухлин суглобів, а також при ішіасі.
Bryonia là một chi thực vật có hoa trong họ Cucurbitaceae.[1]
Chi Bryonia gồm các loài:
_Plant.JPG)
Bryonia là một chi thực vật có hoa trong họ Cucurbitaceae.
На территории России встречаются Переступень белый (Bryonia alba) и Переступень двудомный (Bryonia cretica subsp. dioica) — оба вида ядовиты[2].
Представители рода — многолетние травянистые растения с вьющимся стеблем. Корень репообразный; запахом напоминает свежеиспечённый хлеб; содержит крахмал, брионицин, брионин[2].
Цветки и плоды мелкие[2].
По информации базы данных The Plant List (2013), род включает 9 видов[3]:
Ещё более 50 видовых названий этого рода имеет в The Plant List (2013) статус unresolved name, то есть относительно этих названий нельзя однозначно сказать, следует ли их использовать как названия самостоятельных видов — либо их следует свести в синонимику других таксонов[3].
