nimet breadcrumb-navigoinnissa
This ‘Round prickly-headed poppy’ has no narcotic value.
Papaver hybridum (lat. Papaver hybridum)[1] - lalə cinsinə aid bitki növü.[2]
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Papaver hybridum és una fanerògama boreal pertanyent a la família de les papaveràcies nativa a Europa i repartida arreu del continent, fins a Noruega al nord.[5] És freqüent a la península Ibèrica i també és present a l'Àfrica del Nord i Àsia fins al Pakistan, ha estat naturalitzada a Austràlia, Nova Zelanda i Amèrica del Sud (Argentina, Xile)[6] i introduïda també a l'est (Pennsilvània i Carolina) i oest (Califòrnia) dels Estats Units.[7] El seu nom binomial prové del llatí «papaver» păpāvĕr, vĕris, nom per a referir-se a la rosella[8] i «hybridum» que significa "híbrid"[9] És una planta anual, ruderal, similar a la rosella, però amb pètals més petits, de color vermellós / carmesí més pàl·lid i fruits (càpsules) que són subglobulars i hirsuts (gairebé espinosos). El disc de la càpsula amb 6-9 (12) radis, convex i amb vores crenulats.Com totes les papaveràcies, la planta, en particular el fruit, conté alcaloides tòxics potencialment perillosos. El seu nombre cromosòmic és 2n=14[10][11]
Port de la planta
Detall del fruit
Papaver hybridum és una fanerògama boreal pertanyent a la família de les papaveràcies nativa a Europa i repartida arreu del continent, fins a Noruega al nord. És freqüent a la península Ibèrica i també és present a l'Àfrica del Nord i Àsia fins al Pakistan, ha estat naturalitzada a Austràlia, Nova Zelanda i Amèrica del Sud (Argentina, Xile) i introduïda també a l'est (Pennsilvània i Carolina) i oest (Califòrnia) dels Estats Units. El seu nom binomial prové del llatí «papaver» păpāvĕr, vĕris, nom per a referir-se a la rosella i «hybridum» que significa "híbrid" És una planta anual, ruderal, similar a la rosella, però amb pètals més petits, de color vermellós / carmesí més pàl·lid i fruits (càpsules) que són subglobulars i hirsuts (gairebé espinosos). El disc de la càpsula amb 6-9 (12) radis, convex i amb vores crenulats.Com totes les papaveràcies, la planta, en particular el fruit, conté alcaloides tòxics potencialment perillosos. El seu nombre cromosòmic és 2n=14
Port de la planta
Detall del fruit
Der Bastard-Mohn (Papaver hybridum), auch Krummborstiger Mohn genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Mohn (Papaver) innerhalb der Familie der Mohngewächse (Papaveraceae).
Der Bastard-Mohn wächst als einjährige, krautige Pflanze und erreicht Wuchshöhen von 15 bis 50, selten bis zu 60 Zentimetern. Der spärlich verzweigte Stängel ist aufrecht oder aufsteigend, beblättert und mit anliegenden, 1 bis 1,5 Millimeter langen, weißlichen, borstigen Haaren besetzt.
Der Bastard-Mohn verfügt über eine basale Blattrosette und mehrere Stängelblätter. Die unteren Blätter sind gestielt, weiter oben mit schmalem Grund sitzend. Die spärlich behaarten Laubblätter sind ein- bis dreifach fiederteilig, 7 bis 15 Zentimeter lang und 2 bis 3 Zentimeter breit. Die lanzettlichen Blattlappen haben spitze oder abgerundete Zipfel.
In den Blattachseln oder am Ende des Stängels sprießen die blätterlosen, 8 bis 12 Zentimeter langen, auffällig anliegend behaarten Blütenstiele. Sie tragen nickende oder fast aufrechte Blüten.
Die relativ große Blütenknospe ist meist 8 bis 12 (6 bis 15) Millimeter lang, 6 bis 8 Millimeter breit und struppig dicht mit 1,5 bis 2,5 Millimeter langen weißlich oder gelblichen Borsten behaart. Beim Öffnen der Blütenknospe fallen die zwei behaarten Kelchblätter ab. Die zwittrigen, radiärsymmetrischen Blüten sind vierzählig und weisen einen Durchmesser von 2 bis 5 Zentimeter auf. Die verkehrt eiförmigen Kronblätter sind ziegel- bis weinrot, etwa 10 bis 20 (manchmal 25) Millimeter lang, und besitzen am Grund einen schwarzen bis dunkel violetten Fleck. Die Kronblätter überlappen sich nicht oder nur wenig. Die 50 bis 100 Staubblätter sind vorne verdickt und etwa so lang oder etwas länger als der Fruchtknoten. Die Staubbeutel sind dunkelviolett gefärbt. In der Blütezeit von Mai bis Juli bestehen die Blüten oft nur wenige Tage.
Die oval bis kugelförmige Kapselfrucht hat eine gewölbte Narbenscheibe, fünf bis neun Narbenstrahlen, ist zwischen 10 und 15 mm hoch mit einem Durchmesser von 6 bis 12 Millimeter. Die Nabenscheibe ist deutlich kleiner als der Kapselumfang. Die Kapselfrucht ist mit zahlreichen, aufrecht stehenden bis zu 2,5 Millimeter langen, am Grund verbreiterten Borstenhaaren besetzt. Anhand der Kapselfrucht ist die Art leicht von anderen Mohnarten zu unterscheiden. Die zahlreichen (>200) sehr kleinen Samen sind grau-braun bis schwarz und netzförmig gemustert und kleiner als 1 Millimeter.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 14.[1]
Die dem Sand-Mohn ähnelnde Pflanzenart unterscheidet sich durch ihre kugeligen, steif borstigen Kapselfrüchte.[2]
Diese Art tritt in kleineren bis größeren Gruppen auf. Die Bestäubung erfolgt durch Insekten oder durch Selbstbestäubung der zwittrigen Blüten innerhalb der Knospe. Durch kleine Schlitze zwischen Deckel und Kapsel entweichen die Samen, wenn die Pflanze im Wind schwankt. Die Ausbreitung der Samen erfolgt durch den Wind. Die Samen sind sehr langlebig und keimen in der Zeit von Oktober bis Dezember und von März bis April. Das ganze Pflanzenexemplar stirbt mit der Reifung der Samen ab.
Alle Pflanzenteile sind giftig, vor allem die Kapselfrucht enthält viele giftige Alkaloide. Für die Herstellung von Betäubungsmitteln und insbesondere für die Herstellung von Opium hat sie keine Bedeutung.
Der Bastard-Mohn ist ursprünglich im Mittelmeerraum und Großbritannien, Nordafrika, Südwestasien (Afghanistan und Pakistan) heimisch, in andere Gebiete wurde er eingeführt. In Deutschland gilt er als Archäophyt (vor 1492 durch menschliche Aktivitäten eingeführt). In Deutschland gilt der Bastard-Mohn als „stark gefährdet“, in einigen Bundesländern ist sie vom „Aussterben bedroht“ oder bereits „ausgestorben“.
Man trifft den Bastard-Mohn in den warmgemäßigten Gebieten bis Höhenlagen von etwa 700 Metern an. Die Licht bis Halbschatten liebende Pflanze kommt in warmen vom Seeklima geprägten Gebieten vor.
Der Bastard-Mohn wächst auf kalkhaltigen Lehm- und Tonböden in Getreideunkrautgesellschaften, seltener auch in Schuttunkrautgesellschaften und landwirtschaftlich genutzten Flächen. Er ist eine Charakterart der Klasse Secalietea, kommt aber auch in Pflanzengesellschaften der Klasse Chenopodietea vor.[3]
Nach den ökologische Zeigerwerte von Ellenberg markiert sie konstant leicht feuchte, schwach basige Böden mit mäßigem Stickstoffgehalt an. Die ökologischen Zeigerwerte nach Landolt et al. 2010 sind in der Schweiz: Feuchtezahl F = 1+ (trocken), Lichtzahl L = 4 (hell), Reaktionszahl R = 4 (neutral bis basisch), Temperaturzahl T = 4+ (warm-kollin), Nährstoffzahl N = 4 (nährstoffreich), Kontinentalitätszahl K = 4 (subkontinental).[4]
In Deutschland ist der Bastard-Mohn als "stark gefährdet" eingestuft. Gesicherte aber gefährdete Vorkommen gibt es in Rheinland-Pfalz, Sachsen-Anhalt, Sachsen und Thüringen. Die deutschen Bestände sind weiter rückläufig. Hauptursache dafür ist die Überdüngung der Böden mit Stickstoff und der Einsatz von Herbiziden. Die Verantwortung Deutschlands für die Erhaltung der Art wird als "gering" angesehen, da dessen Anteil am Gesamtverbreitungsgebiet kleiner 10 % und als Randgebiet eingestuft ist.
Innerhalb Zentraleuropas gilt diese Art nicht als gefährdet.
Der Artikel beruht hauptsächlich auf folgenden Unterlagen:
Der Bastard-Mohn (Papaver hybridum), auch Krummborstiger Mohn genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Mohn (Papaver) innerhalb der Familie der Mohngewächse (Papaveraceae).
Hybridny mak (Papaver hybridum) jo rostlina ze swójźby makowych rostlinow (Papaveraceae).
Hybridny mak (Papaver hybridum) jo rostlina ze swójźby makowych rostlinow (Papaveraceae).
Papaver hybridum, the rough poppy or round pricklyhead poppy,[2] is a widespread species of flowering plant in the family Papaveraceae. It is native to the Mediterranean region, and western Asia as far as the western Himalayas, and has been introduced to much of the rest of Europe, South Africa, all of Australia, some US states, Chile and Argentina.[1][3] It is a minor weed of cereal crops, and its range is expected to greatly expand due to climate change.[4]
Papaver hybridum Papaver hybridum, the rough poppy or round pricklyhead poppy, is a widespread species of flowering plant in the family Papaveraceae. It is native to the Mediterranean region, and western Asia as far as the western Himalayas, and has been introduced to much of the rest of Europe, South Africa, all of Australia, some US states, Chile and Argentina. It is a minor weed of cereal crops, and its range is expected to greatly expand due to climate change.
Hibrida papavo (Papaver hybridum), estas plantospecio el la familio de la Papavacoj (Papaveraceae). La specio similas al Papaver argemone. Ili diferencas en globforma senkapsulo kun rigidharoj.[1] En Germanujo tiu planto jam estas formortigita aŭ minimume tre „endanĝerigita“.
La unujara, herba planto atingas alton de 15 ĝis 50 cm. Ĝi formortas post la maturiĝo de la semoj. La apenaŭ dibranĉita tigo kreskas vertikale kaj havas foliojn. La surfaco estas kovrata kun longaj blankaj haroj. Tiu papaver havas bazan mezan rosedon kaj plurajn foliojn ĉe la tigo. La folioj estas unuoble ĝis trioble pinataj kaj 7 ĝis 15 cm longaj kaj 2 ĝis 3 cm larĝaj. La lancetformaj foliaj loboj havas pintajn aŭ rondigitajn folifinojn. La subaj folioj havas pedunklojn, la supraj sidas.
En la foliakseloj aŭ fine de la tigoj kreskas 8 ĝis 12 cm longaj haraj pedunkloj. Ili portas kapjesantajn aŭ starantajn florojn.
La relative grandaj florburĝonoj havas grandecon de 8 ĝis 12 mm kaj larĝecon de 6 ĝis 8 mm. Ili estas kovrataj de blankaj aŭ flavaj rigidharoj. Malfermante la burĝonon la du haraj spaloj forfalas. La duseksa, radiosimetriaj floroj estas multnombraj kaj havas diametron de 2 ĝis 5 cm. La renverse ovoformaj petaloj estas ruĝaj kaj longas ĉ. 10 ĝis 20 mm longaj kaj havas ĉe la bazo nigran makulon. La floro havas 50 ĝis 100 stamenojn. La anteroj estas malhelviolaj. La planto floras de majo ĝis julio.
La ovalaj ĝis globformaj kapsulfruktoj havas diametron de 6 ĝis 12 mm. La multaj (>200) tre malgrandaj semoj estas grize brunaj ĝis nigraj. Tra malgrandaj fendoj inter la kapsulo kaj la kovrilo la semoj povas eligi per vento kaj ŝanĉeligado de la kapsulo.
La tuta planto estas tre venena, precipe la kapsulo enhavas multe da venena alkaloido. La planto estas uzata por fari narkotaĵon. La produktado de opio ne estas signifa.
La kromosomo-nombro estas n = 7[2] .
La hibrida papavo kreskas precipe sur kalkhavaj montetoj kaj argilenhavaj grundoj, tie ĝi kreskas ofte kiel subkreskaĵoj de greno. Origine la planto kreskis en la mediteranea regiono, Grandbritio, Nordafriko, sudokcidenta Azio (Afganio kaj Pakistano). En Germanujo ĝi estas arĥeotipo.
Hibrida papavo (Papaver hybridum), estas plantospecio el la familio de la Papavacoj (Papaveraceae). La specio similas al Papaver argemone. Ili diferencas en globforma senkapsulo kun rigidharoj. En Germanujo tiu planto jam estas formortigita aŭ minimume tre „endanĝerigita“.
Papaver hybridum, la amapola triste, es una especie de planta herbácea del género Papaver en la familia Papaveraceae.
Es una planta anual, parecida a la amapola común, pero con pétalos más pequeños, de color rojizo/carmesí más pálido y frutos (cápsulas) que son sub-globulares, centimétricos y hirsutos. Disco de la cápsula con 6-9(12) radios, convexo y con bordes crenulados.[1]
Nativa en Europa, África del Norte y Asia hasta Pakistán.[2]Naturalizada en Australia, Nueva Zelanda y América del Sur (Argentina, Chile).[3] Introducida también en el Este; (Pensilvania y Carolina); y Oeste; (California); de Estados Unidos.[4]
Es una especie ruderal frecuente en la península ibérica.
Como todas las Papaveráceas, la planta, en particular el fruto, contiene alcaloides tóxicos potencialmente peligrosos.
El nombre Papaver hybridum fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum, vol. 1, p. 506–507[1], 1753.[5]
La especie fue descrita anteriormente (pero sin actual validez nomenclatural) por varios botánicos, entre cuales Gaspard Bauhin.[6]
Número de cromosomas de Papaver hybridum (Fam. Papaveraceae) y táxones infraespecíficos: 2n=14[7][8]
Ver: Papaver
hybridum: epíteto latino que significa "híbrido"[9]
Datos: Q149637
Multimedia:
Especies: Papaver hybridum
Papaver hybridum, la amapola triste, es una especie de planta herbácea del género Papaver en la familia Papaveraceae.
Přeměnity mak (Papaver hybridum) je rostlina ze swójby makowych rostlinow (Papaveraceae).
Přeměnity mak (Papaver hybridum) je rostlina ze swójby makowych rostlinow (Papaveraceae).
De bastaardklaproos (Papaver hybridum) is in Nederland een zeer zeldzame eenjarige plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae). De soort is afkomstig uit Zuid-Europa. De plant groeit op akkerland, wegbermen en braakland.
Deze plant wordt 10-50 cm hoog en bevat wit melksap. De 6-7 cm lange bladeren zijn met haren bezet. De plant bloeit in Zuid-Europa van maart tot mei en heeft meerdere bloemstengels met aan het eind van elke stengel een bloem. De 2-5 cm grote bloemen zijn helderrood. De bloemknoppen hangen naar beneden en gaan bij het openen omhoog staan. De bloem wordt in de knop omgeven door twee harige kelkbladen. De bloemkroon bestaat uit vier kroonbladen, die elkaar niet overlappen dit in tegenstelling tot de meeste andere klaproossoorten, met aan de basis een donkere, purperzwarte vlek. De talrijke meeldraden zijn lichtblauw tot indigo van kleur.
De bastaardklaproos heeft een ronde tot iets ovale zaaddoos, die met witte, stijve haartjes is bezet. Deze zaaddoos heeft een deksel, waaronder uit de porierand de zaadjes worden verspreid als de stengel door de wind wordt bewogen. De zaadjes zijn niervormig.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Papaver hybridum op Wikimedia Commons. De bastaardklaproos (Papaver hybridum) is in Nederland een zeer zeldzame eenjarige plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae). De soort is afkomstig uit Zuid-Europa. De plant groeit op akkerland, wegbermen en braakland.
Deze plant wordt 10-50 cm hoog en bevat wit melksap. De 6-7 cm lange bladeren zijn met haren bezet. De plant bloeit in Zuid-Europa van maart tot mei en heeft meerdere bloemstengels met aan het eind van elke stengel een bloem. De 2-5 cm grote bloemen zijn helderrood. De bloemknoppen hangen naar beneden en gaan bij het openen omhoog staan. De bloem wordt in de knop omgeven door twee harige kelkbladen. De bloemkroon bestaat uit vier kroonbladen, die elkaar niet overlappen dit in tegenstelling tot de meeste andere klaproossoorten, met aan de basis een donkere, purperzwarte vlek. De talrijke meeldraden zijn lichtblauw tot indigo van kleur.
De bastaardklaproos heeft een ronde tot iets ovale zaaddoos, die met witte, stijve haartjes is bezet. Deze zaaddoos heeft een deksel, waaronder uit de porierand de zaadjes worden verspreid als de stengel door de wind wordt bewogen. De zaadjes zijn niervormig.
Mak mieszańcowy, mak pośredni (Papaver hybridum L.) – gatunek roślin należący do rodziny makowatych (Papaveraceae)[3].
Rodzimy obszar jego występowania obejmuje Afrykę Północną i Makaronezję (Madera, Wyspy Kanaryjskie), dużą część Europy (Albania, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Grecja, Włochy, Czarnogóra, Macedonia, Serbia, Rumunia, Ukraina, Węgry, Słowacja, Hiszpania, Portugalia, Francja, Anglia), w Azji Kaukaz, Azję Zachodnią (Afganistan, Cypr, Egipt – Synaj, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja), w Azji Środkowej Turkiestan i Pakistan. Rozprzestrzenił się w Australii i Nowej Zelandii, w Argentynie i Chile w Ameryce Południowej[4], a także w niektórych częściach USA (Kalifornia, Karolina Południowa, Karolina Północna i Pensylwania)[5]. We florze Polski ma status efemerofita. Jako gatunek zawleczony podawany był dawniej tylko we Wrocławiu[3]. Znajduje się w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, np. w Miejskim Ogrodzie Botanicznym w Zabrzu[6].
Roślina jednoroczna. Kwitnie od maja do lipca. W Polsce rośnie na polach i siedliskach ruderalnych, Liczba chromosomów 2n = 14[3]. Zawiera sok mleczny oraz różnorodne alkaloidy, zwłaszcza opiaty[8].
Mak mieszańcowy, mak pośredni (Papaver hybridum L.) – gatunek roślin należący do rodziny makowatych (Papaveraceae).
Papaver hybridum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Papaveraceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 1: 506. 1753.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental e no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa das duas regiões atrás indicadas.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Papaver hybridum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Papaveraceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 1: 506. 1753.
Ця однорічна трав'яниста рослина блідіша, ніж мак дикий і з меншим пелюстками. Рідко розгалужене стебло пряме або висхідне, з 1–1,5 мм, білуватими, щетинистими волосками. Висота 10–50 см. Листя розсічене 6–15 см завдовжки, від 2 до 3 см в ширину й покрите волоссям. Рослина цвіте в південній Європі з березня по травень і має кілька стебел, в кінці яких знаходяться 2–5 см діаметром, радіально симетричні, яскраво-червоні квіти. Віночок складається з чотирьох пелюсток довжиною приблизно від 10 до 20 (іноді 25) мм, які не перекривають один одне і мають біля основи темну, фіолетово-чорну пляму. Численні тичинки від світло-блакитного до кольору індиго. Має від округлої до дещо овальної форми капсули з 1,5–2,5 мм білуватою або жовтуватою щетиною. Ця коробка насіння має кришку, через яку при наявності вітру поширюється насіння. Насіння численне, дрібне, ниркоподібне, від сіро-коричневого до чорного. Вся рослина вмирає з дозріванням насіння. 2n=14.
Рослина, в тому числі плоди, містить потенційно небезпечні отруйні алкалоїди.
Батьківщина. Північна Африка: Алжир; Єгипет; Лівія; Марокко; Туніс. Кавказ: Вірменія; Азербайджан; Грузія; Росія — Дагестан; Передкавказзя. Азія: Туркменістан; Афганістан; Кіпр; Єгипет — Синай; Іран; Ірак; Ізраїль; Йорданія; Ліван; Сирія; Туреччина; Пакистан. Європа: Україна; Угорщина; Словаччина; Об'єднане Королівство; Албанія; Боснія і Герцеговина; Болгарія; Хорватія; Греція; Італія; Македонія; Чорногорія; Румунія; Сербія; Франція; Португалія [вкл. Мадейра]; Гібралтар; Іспанія [вкл. Канарські острови]. Натуралізований: Австралія; Нова Зеландія; Аргентина; Чилі, Чехія, Німеччина, Нідерланди, Бельгія. Росте на орних землях, узбіччях.
Papaver hybridum là một loài thực vật có hoa trong họ Anh túc. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Papaver hybridum là một loài thực vật có hoa trong họ Anh túc. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Papaver hybridum L., 1753
Мак гибри́дный (лат. Papaver hybridum) — однолетнее травянистое растение, вид травянистых растений из рода Мак (Papaver) семейства Маковые (Papaveraceae).
Однолетнее травянистое растение 10—30 см высотой.
Стебель часто от основания ветвистый, угловатый, покрытый длинными полуприжатыми волосками, при основании часто фиолетовый, толстоватый.
Листья обильные, жёстко-шероховато-щетинистые, прикорневые на длинных мохнатых черешках, дважды-, почти трижды-перисто-рассечённые, сегменты яйцевидные, сидячие, доли частые, дольки продолговатые, туповатые. Стеблевые листья сидячие, трёхраздельные, сегменты единожды- или дважды-перисто-рассечённые на линейные, удлинённые, с завёрнутыми вниз краями, островатые или туповатые дольки.
Цветоножки короткие, толстоватые, часто извилистые, прижато-волосистые. Бутоны овально-продолговатые, небольшие, до 10 мм длиной, негусто, но длинно полуприжато-щетинистые, без рожков. Лепестки обратнояйцевидные, небольшие, 15—20 мм длиной (цветки 2—3 см в диаметре), рано опадающие, бледно-винно-красные, с небольшим чёрным пятном при основании. Нити малочисленных тычинок чёрные, кверху постепенно утолщённые; пыльники коротко-овальные, буроватые; пыльца голубая; тычиночный поясок очень узкий, почти незаметный. Рыльце небольшое, выпуклое, с 4—9 лучами. Цветет в апреле — июне.
Плод — широко-овальная, довольно крупная коробочка, 10—14 мм длиной, покрытая жёсткими, отстоящими и часто несколько назад отогнутыми щетинками. Семена чёрные, округлые, с прямоугольной крупной сеткой ячеек.
Описан из Южной Европы.
Северная Европа: Великобритания; Центральная Европа: Венгрия; Южная Европа: Албания, Болгария, Югославия, Греция (включая Крит), Италия (включая Сардинию и Сицилию), Румыния, Франция (включая Корсику), Португалия, Испания (включая Балеарские острова); территория бывшего СССР: Украина (юг и Крым), Кавказ (Армения, Азербайджан, Грузия, Предкавказье, Дагестан), Средняя Азия (Туркменистан); Западная Азия: Афганистан, Кипр, Египет (Синайский полуостров), Иран, Ирак, Израиль, Иордания, Ливан, Сирия, Турция; Африка: Канарские острова[2].
Растет по сухим склонам, в садах, посевах, на залежах в поясе полупустыни, полустепи и степи.
.jpg)
Мак гибри́дный (лат. Papaver hybridum) — однолетнее травянистое растение, вид травянистых растений из рода Мак (Papaver) семейства Маковые (Papaveraceae).
