nimet breadcrumb-navigoinnissa
Veronica agrestis (lat. Veronica agrestis) - bağayarpağıkimilər fəsiləsinin bulaqotu cinsinə aid bitki növü.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Veronica agrestis (lat. Veronica agrestis) - bağayarpağıkimilər fəsiləsinin bulaqotu cinsinə aid bitki növü.
Planhigyn blodeuol yw Rhwyddlwyn-y-maes gwyrdd sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Plantaginaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Veronica agrestis a'r enw Saesneg yw Green field-speedwell.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Rhwyddlwyn Gorweddol, Rhwyddlwyn Gorweddog, Rhwyddlwyn Gwyrdd Gorweddol.
Llwyn (neu brysgwydd) ydyw, fel eraill yn yr un teulu.
Planhigyn blodeuol yw Rhwyddlwyn-y-maes gwyrdd sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Plantaginaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Veronica agrestis a'r enw Saesneg yw Green field-speedwell. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Rhwyddlwyn Gorweddol, Rhwyddlwyn Gorweddog, Rhwyddlwyn Gwyrdd Gorweddol.
Llwyn (neu brysgwydd) ydyw, fel eraill yn yr un teulu.
Flerfarvet ærenpris (Veronica agrestis) er en enårig, 5-30 centimeter høj plante i vejbred-familien. Den ligner blank ærenpris, men bladene er oftest lysegrønne. Desuden er bægerfligene ikke overlappende og de er ensartet behårede. Blomsterne er hvidlige, rødlige eller lyseblå.
I Danmark er arten temmelig almindelig på dyrket, ofte sandet jord. Den blomstrer i april og maj.[1]
Flerfarvet ærenpris (Veronica agrestis) er en enårig, 5-30 centimeter høj plante i vejbred-familien. Den ligner blank ærenpris, men bladene er oftest lysegrønne. Desuden er bægerfligene ikke overlappende og de er ensartet behårede. Blomsterne er hvidlige, rødlige eller lyseblå.
I Danmark er arten temmelig almindelig på dyrket, ofte sandet jord. Den blomstrer i april og maj.
Der Acker-Ehrenpreis (Veronica agrestis)[1] ist eine Pflanzenart aus der Gattung Ehrenpreis (Veronica) innerhalb der Familie der Wegerichgewächse (Plantaginaceae).
Beim Acker-Ehrenpreis handelt es sich um eine einjährige krautige Pflanze, die in der Regel Wuchshöhen von 10 bis 25 Zentimetern erreicht. Der nicht wurzelnde Stängel wächst niederliegend oder aufsteigend, ist kräftig und am Grunde meist ästig verzweigt.
Die Laubblätter sind in Blattstiel und -spreite gegliedert. Der Blattstiel ist relativ kurz. Die einfache, leicht glänzende Blattspreite ist eiförmig-elliptisch und stumpf gekerbt bis gesägt. Die oberen Laubblätter sind keilförmig und hellgrün.
Der Acker-Ehrenpreis blüht vorwiegend in den Monaten März bis Juni und oft nochmals von August bis Oktober. Es werden traubige Blütenstände gebildet. Die Kelchzipfel sind lanzettlich mit gerundetem oberen Ende und manchmal drüsig behaart. Sie überdecken sich nicht. Die 5 bis 8 Millimeter langen Blütenkronen sind weißlich und blau geadert; gelegentlich ist ein Kronzipfel auch hellblau oder rötlich gefärbt.
Die etwas abgeflachte, nierenförmige Kapselfrucht ist deutlich gekielt, tief ausgerandet und besitzt eine sehr spitze Bucht. Auf ihrer Oberfläche befinden sich ausschließlich Drüsenhaare, kürzere, drüsenlose Haare fehlen. Der Griffel hat eine maximale Länge von 1,2 Millimetern und ragt meist nicht über die Kapselbucht hinaus.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 28.[2]
Beim Acker-Ehrenpreis handelt es sich um einen hygromorphen, mesomorphen Therophyten.[1] Der Acker-Ehrenpreis ist ein Dunkelkeimer.[2]
Veronica agrestis ist von Südskandinavien bis West- und Südeuropa verbreitet. Er ist in Nordafrika, auf den Kanaren und Madeira zu finden und dringt östlich bis Russland vor.[3] Ferner ist Veronica agrestis in Nordamerika ein Neophyt. Der Acker-Ehrenpreis kommt in Mitteleuropa meist verbreitet vor.
In Deutschland ist der Acker-Ehrenpreis allgemein verbreitet, nur in Bayern kommt er eher zerstreut vor. In Österreich findet man den Acker-Ehrenpreis in collinen bis montanen Höhenstufen zerstreut bis selten vor. In der Schweiz ist Veronica agrestis zerstreut aufzufinden.
Die ökologischen Zeigerwerte nach Landolt et al. 2010 sind in der Schweiz: Feuchtezahl F = 3+ (feucht), Lichtzahl L = 4 (hell), Reaktionszahl R = 2 (sauer), Temperaturzahl T = 3+ (unter-montan und ober-kollin), Nährstoffzahl N = 4 (nährstoffreich), Kontinentalitätszahl K = 2 (subozeanisch).[4]
Der Acker-Ehrenpreis wächst in Hackfrucht-Unkrautgesellschaften und in Gärten. Der Acker-Ehrenpreis gedeiht am besten auf mehr oder weniger frischen, nährstoffreichen und oft sandigen Lehmböden. Er ist in Mitteleuropa eine Charakterart des Soncho-Veronicetum agrestis aus dem Verband Fumario-Euphrorbion.[2]
Der Acker-Ehrenpreis (Veronica agrestis) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Ehrenpreis (Veronica) innerhalb der Familie der Wegerichgewächse (Plantaginaceae).
Veronica agrestis, commonly known as green field speedwell,[1] is a species of flowering plant in the family Plantaginaceae.
Veronica agrestis, commonly known as green field speedwell, is a species of flowering plant in the family Plantaginaceae.
Veronica agrestis, también conocida como verónica de campo, pamplina basta o yerba gallinera,[1] es una planta con flor perteneciente a la familia Plantaginaceae.
Se trata de una hierba anual que mide entre 5 y 40 cm.
Posee tallos de procumbentes a ascendentes, a menudo ramificados desde la base, con pelos tectores de 2 tipos, unos cortos –de menos de 0,4 mm–, unicelulares y abundantes; y otros largos –de entre 0,3-0,7 mm–, pluricelulares y más escasos. También posee pelos glandulíferos, de 0,4-0,6 mm, escasos o ausentes.
Su flor se caracteriza por poseer una corola casi regular (actinomorfa), de color blanco (ocasionalmente con venas purpúreo-azuladas, de 3-6 mm de ancho y fusionada, con 4 lóbulos en forma de rueda y embudo corto. Su cáliz, de entre 4-7 mm posee 4 lóbulos ovales, bastante romos, que no se superponen. Sépalos de 2-3 mm de anchura, linear-lanceolados, que en general sobrepasan la cápsula de entre 4,5-6 mm, divergentes en el extremo, por lo común no solapados en la base y con nervio central más o menos perceptible, con pubescencia dispersa (generalmente hacia el margen) de pelos tectores o glandulíferos. Tiene dos estambres. Gineceo fusionado, con un solo estilo. Flores solitarias en las axilas foliares. El pedúnculo de la flor se curva hacia abajo en la etapa de producción de frutos.
Hojas dispuestas de forma opuesta, de pecíolo corto. Limbo ampliamente oval, más largo que ancho, con base roma, superficialmente aserrado con dientes redondeados (crenado).[2]
Su fruto se caracteriza por su color marrón-amarillento, escasamente recortado, plano, más corto que ancho, con pelos glandulares escasos que pueden encontrarse ocasionalmente en los bordes.
Posee semillas de 0,8-1,5 mm, normalmente con 10-30 por cápsula, cimbiformes, amarillentas o pardo-claras.
Es una planta ruderal, ligada a ambientes ligeramente húmedos y frescos, como campos, terrenos baldíos, jardines o macizos con flores. Suele encontrarse entre las altitudes comprendidas entre los 0 y 2000 m. Se encuentra extendida por casi toda Europa, así como algunos puntos del Norte de África y Oeste de Asia. Asimismo, ha sido introducida Norteamérica. Repartida de manera dispersa y puntual por la península ibérica.
Se cree que la especie es autóctona de la zona mediterránea, desde donde se ha extendido al resto de Europa y del mundo.[2]
En la península ibérica, esta especie puede observarse entre los meses de marzo y julio. Por otro lado, su período de floración se encuentra comprendido entre los meses de julio y septiembre.[3]
Datos: Q159120
Multimedia:
Especies: Veronica agrestis
Veronica agrestis, también conocida como verónica de campo, pamplina basta o yerba gallinera, es una planta con flor perteneciente a la familia Plantaginaceae.
Kesamailane (Veronica agrestis) on rohttaimeliik mailase perekonnast ja teeleheliste sugukonnast.
Kesamailane (Veronica agrestis) on rohttaimeliik mailase perekonnast ja teeleheliste sugukonnast.
La Véronique agreste ou Véronique rustique (Veronica agrestis) est une plante herbacée de la famille des Scrofulariacées selon la classification classique de Cronquist (1981), des Plantaginacées selon la classification phylogénétique.
Données d'après : Julve, Ph., 1998 ff. - Baseflor. Index botanique, écologique et chorologique de la flore de France. Version : 23 avril 2004.
La Véronique agreste ou Véronique rustique (Veronica agrestis) est une plante herbacée de la famille des Scrofulariacées selon la classification classique de Cronquist (1981), des Plantaginacées selon la classification phylogénétique.
Rólny rozraz (Veronica agrestis) je rostlina ze swójby putnikowych rostlinow (Plantaginaceae).
W někotrych žórłach je swójbje trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae) přirjadowany.
Rólny rozraz (Veronica agrestis) je rostlina ze swójby putnikowych rostlinow (Plantaginaceae).
W někotrych žórłach je swójbje trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae) přirjadowany.
Veronica agreste (nome scientifico Veronica agrestis L., 1753) è una pianta erbacea annua appartenente alla famiglia delle Plantaginaceae.[1]
Il nome generico (Veronica) deriva dal personaggio biblico Santa Veronica, la donna che ha dato a Gesù un panno per asciugare il suo volto mentre è sulla via del Calvario. Alcune macchie e segni sui petali della corolla di questo fiore sembrano assomigliare a quelli del sacro fazzoletto di Veronica. Per questo nome di pianta sono indicate altre etimologie come l'arabo "viru-niku", o altre derivate dal latino come "vera-icona" (immagine vera).[2][3] L'epiteto specifico (agrestis) significa "dei campi" ossia indica che ha origine o cresce nei campi.[4]
Il nome scientifico della specie è stato definito da Linneo (1707 – 1778), conosciuto anche come Carl von Linné, biologo e scrittore svedese considerato il padre della moderna classificazione scientifica degli organismi viventi, nella pubblicazione "Species Plantarum - 1: 13"[5] del 1753.[6]
L'altezza di questa pianta varia tra 5 e 40 cm. La forma biologica è terofita scaposa (T scap), ossia in generale sono piante erbacee che differiscono dalle altre forme biologiche poiché, essendo annuali, superano la stagione avversa sotto forma di seme e sono munite di asse fiorale eretto e spesso privo di foglie.[7][8][9][10][11]
Le radici sono secondarie da rizoma.
La parte aerea del fusto è prostrata/ascendente e generalmente ramosa.
Le foglie sono disposte in modo opposto e sono più o meno sessili o brevemente picciolate. La forma della lamina varia da ovale a subrotonda; quelle superiori sono più strette. I bordi sono più o meno profondamente crenati e a volte sono revoluti. La superficie è pelosa e un po' lucida. Il colore delle foglie è verde-chiaro; quando si seccano il colore cambia in verde-grigio chiaro. Dimensione delle foglie: larghezza 4 – 10 mm; lunghezza 5 – 13 mm.
Le infiorescenze sono dei racemi terminali con 10 - 30 fiori al massimo. I racemi non sono chiaramente separati dalla parte fogliare (tipo B - vedi figura). Nell'infiorescenza sono presenti delle brattee simili alle foglie ma più strette e allungate. I fiori sono posizionati all'ascella di una brattea. Le brattee sono disposte in modo alterno. I peduncoli sono lunghi più o meno come le brattee (almeno 5 mm) e alla fruttificazione sono ripiegati verso il basso; sono inoltre privi di peli ghiandolari. Dimensione delle brattee: larghezza 4 – 8 mm; lunghezza 8 – 18 mm.
I fiori sono ermafroditi e tetraciclici (composti da 4 verticilli: calice – corolla – androceo – gineceo), pentameri (calice e corolla divisi in cinque parti).
Il frutto è del tipo a capsula divisa fino a metà in due lobi e bordi smarginati e facce con pochi peli ghiandolari patenti e nervature poco evidenti. La forma della capsula è subrotonda, rigonfia e compressa. La deiscenza è loculicida. I semi, incavati a conchiglia con superficie rugosa e colorati di giallo-pallido, sono numerosi (8 - 14). Dimensione della capsula: 4,5 - 5,5 x 3,0 - 4,5 mm. Dimensione dei semi: 1,0 - 1,5 x 1,5 - 2,2 mm.
Dal punto di vista fitosociologico alpino la specie di questa voce appartiene alla seguente comunità vegetale:[14]
Per l'areale completo italiano la sottospecie di questa voce appartiene alla seguente comunità vegetale:[16]
Descrizione. L'alleanza Veronico agrestis-Euphorbion peplus è relativa alle comunità terofitiche, su suoli fertili (limosi o argillosi) e ricchi in sostanza organica, generalmente nelle colture orticole e dei vigneti (è quindi una comunità infestante). La distribuzione di questa alleanza è eurosiberiana. In Italia questa alleanza è presente in Veneto in due diverse serie di vegetazione: quella dell'alta Pianura Padana orientale e quella della prealpina orientale collinare.[17]
Specie presenti nell'associazione: Allium vineale, Calendula arvensis, Euphorbia peplus, Fumaria officinalis, Heliotropium europaeum, Geranium rotundifolium, Mercurialis annua, Muscari racemosus, Amaranthus retroflexus, Chenopodium album, Chenopodium hybridum, Echinochloa crus-galli, Euphorbia helioscopia, Solanum nigrum, Sonchus arvensis, Sonchus asper, Thlaspi arvense, Tripleurospermum inodorum, Veronica persica, Sonchus oleraceus, Fallopia convolvulus, Anagallis arvensis, Stellaria media, Capsella bursa-pastoris, Amaranthus powellii, Galinsoga parviflora, Lamium purpureum, Sinapis arvensis.[16]
La famiglia di appartenenza (Plantaginaceae) è relativamente numerosa con un centinaio di generi. La classificazione tassonomica di questa specie è in via di definizione in quanto fino a poco tempo fa il suo genere apparteneva alla famiglia delle Scrophulariaceae (secondo la classificazione ormai classica di Cronquist), mentre ora con i nuovi sistemi di classificazione filogenetica (classificazione APG) è stata assegnata alla famiglia delle Plantaginaceae; anche i livelli superiori sono cambiati (vedi il box tassonomico iniziale). Questa pianta appartiene alla sottotribù Veroniciinae (tribù Veroniceae e sottofamiglia Digitalidoideae). Il genere Veronica è molto numeroso con oltre 250 specie a distribuzione cosmopolita.
La specie V. agrestis appartiene alla sezione Pocilla Dumort.. Questo gruppo è caratterizzato da un ciclo biologico annuo, dalle infiorescenze formate da racemi terminali con brattee ben distinte dalle foglie oppure i fiori sono isolati all'ascella di foglie normali (quindi le brattee non si distinguono dalle foglie), dal calice a 4 lobi e dai semi piani o incavati.[10]
Inoltre la specie di questa voce fa parte del Gruppo di V. agrestis insieme (relativamente all'areale italiano) alla specie Veronica persica Poir., Veronica opaca Fries e Veronica polita Fries. I caratteri principali di questo gruppo sono:[10]
Il numero cromosomico di V. agrestis è: 2n = 14 e 2n = 28.[18]
L'entità di questa voce ha avuto nel tempo diverse nomenclature. L'elenco seguente indica alcuni tra i sinonimi più frequenti:[1][15]
La veronica agreste in altre lingue è chiamata nei seguenti modi:
Veronica agreste (nome scientifico Veronica agrestis L., 1753) è una pianta erbacea annua appartenente alla famiglia delle Plantaginaceae.
De akkerereprijs (Veronica agrestis) is een eenjarige plant die behoort tot de weegbreefamilie (Plantaginaceae). De plant komt van nature voor in Europa en in Noordwest-Afrika.
De behaarde plant wordt 7-30 cm hoog en heeft liggende stengels. De bladeren zijn gekarteld.
De akkerereprijs bloeit van april tot de herfst met witachtig, blauwgeaderde, 5-8 mm brede, alleenstaande bloemen, waarvan de bovenste slip blauw, soms roze, is. De stompe, zwak behaarde kelkslippen zijn eirond tot langwerpig. De randen van de kelkslippen bedekken elkaar onder de vrucht niet. De vruchtlobben zijn omhoog gericht.
De vrucht is een omgekeerd-hartvormige doosvrucht en is bezet met ongeveer evenlange klierharen. De vruchtstelen zijn meestal teruggebogen. De zaden hebben een mierenbroodje en worden daardoor verspreid door mieren.
De plant komt vooral voor op vochtig tot droog, voedselrijk akkerland.
De akkerereprijs (Veronica agrestis) is een eenjarige plant die behoort tot de weegbreefamilie (Plantaginaceae). De plant komt van nature voor in Europa en in Noordwest-Afrika.
De behaarde plant wordt 7-30 cm hoog en heeft liggende stengels. De bladeren zijn gekarteld.
De akkerereprijs bloeit van april tot de herfst met witachtig, blauwgeaderde, 5-8 mm brede, alleenstaande bloemen, waarvan de bovenste slip blauw, soms roze, is. De stompe, zwak behaarde kelkslippen zijn eirond tot langwerpig. De randen van de kelkslippen bedekken elkaar onder de vrucht niet. De vruchtlobben zijn omhoog gericht.
De vrucht is een omgekeerd-hartvormige doosvrucht en is bezet met ongeveer evenlange klierharen. De vruchtstelen zijn meestal teruggebogen. De zaden hebben een mierenbroodje en worden daardoor verspreid door mieren.
De plant komt vooral voor op vochtig tot droog, voedselrijk akkerland.
Veronica agrestis é uma espécie de planta com flor pertencente à família Scrophulariaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 1: 13. 1753.[1]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.
Em termos de naturalidade é nativa de Portugal Continental e do Arquipélago da Madeira, sendo introduzida no Arquipelago dos Açores.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Veronica agrestis é uma espécie de planta com flor pertencente à família Scrophulariaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 1: 13. 1753.
Åkerveronika (Veronica agrestis) är en växtart i familjen grobladsväxter.
Wikimedia Commons har media som rör Åkerveronika.
Åkerveronika (Veronica agrestis) är en växtart i familjen grobladsväxter.
Однорічна рослина 8–20(30) см заввишки. Листки супротивні, короткочерешкові. Листова пластина широко яйцеподібна, неглибоко зубчаста із закругленими зубцями. Квітки поодинокі в пазухах листків. Квіткове стебло викривляється вниз на стадії плодоношення. Чашолистків 4, вони ланцетно-яйцеподібні, з 3 жилками, досить тупі, не перекриваються, волохаті, принаймні, назовні. Віночок майже радіально симетричний, білий і зазвичай блакитно-пурпуровий, шириною 3–6 мм, зрощений, 4-лопатевий. Тичинок 2. Коробочка жовтувато-коричнева, розсіяно-залозиста. Стовпчик ледь виступає з виїмки коробочки[2][3].
Поширений у Північній Африці, Європі, Ізраїлі, Йорданії; інтродукований у деяких інших країнах[4][5][6].
В Україні вид зростає на полях, перелогах, у садах — в Закарпатській (Ужгород, Виноградівський р-н, с. Чорнотисів), Львівській (м. Дрогобич), Рівненській (м. Радивилів) областях, рідко[2].
рослина
листок
ілюстрація
Veronica agrestis L.
Веро́ника па́шенная (лат. Veronica agrestis) — однолетнее травянистое растение, вид рода Вероника (Veronica) семейства Подорожниковые (Plantaginaceae).
Западная Европа: почти все страны, отсутствует на некоторых островах Средиземного и Северного морей, в Исландии, Турции, на большей части Фенноскандии; территория бывшего СССР: западные и центральные районы Европейской части, крайнее северо-восточное местонахождение — юг Архангельской области, река Устья, крайнее восточное — река Пенза; Африка: Тунис, Алжир, главным образом в горах.
Произрастает в лесной и лесостепной зонах, редко в предгорьях и горах до 1800 м над уровнем моря, в разнотравно-злаковых группировках, как сорное на полях, в садах, огородах.
Вероника пашенная может заражаться кольцевой пятнистостью малины, вирусной болезнью, передающейся через почву, сорняки, а также переносящейся нематодами. Это заболевание ведёт к снижению урожайности и гибели садовых сортов малины[2].
Стебли высотой 5—30 (до 40) см, тонкие, восходящие, лежачие и укореняющиеся, от основания сильно ветвистые, олиственные.
Листья супротивные, яйцевидные или округло-яйцевидные, верхушечные до продолговато-яйцевидных, длиной 7—9 мм, шириной 6—8 мм, по краю городчатые, зазубренно-зубчатые или крупнозубчатые, светло-зелёные. Нижние листья сердцевидно-яйцевидные, округлые или усечённые при основании, коротко черешчатые, кверху уменьшающиеся; верхние — продолговатые, все зубчатые, клиновидные, все несколько мясистые, с редкими волосками.
Цветки по одному или по нескольку в пазухах листьев, на длинных цветоножках, равных цветкам или немного длиннее их, при плодах, изогнутых вниз. Чашечка глубоко четырёхраздельная; доли чашечки от яйцевидных до продолговато-ланцетных, тупые, при основании округлые или округло-клиновидные, не прикрывают друг друга, с редкими волосками или почти голые; венчик светло-голубой с беловатой нижней долей, беловатый с синими жилками, бледно-розовый или белый, диаметром 6—8 мм, не превышает чашечку. Тычинки значительно короче венчика.
Коробочки несколько короче чашечки, с длиной, равной или несколько меньше ширины, выпуклые, округлые, коротко обратно-сердцевидные, железисто-волосистые, с узкой глубокой выемкой, с округлыми, тупыми тонкосетчатыми лопастями, с незаметными жилками. Семена длиной 1,75—2 мм, шириной 1,5—1,75 мм, округлые или яйцевидно-шаровидные, мелко морщинистые, вогнутые, чашечковидные.
Вид Вероника пашенная входит в род Вероника (Veronica) семейства Подорожниковые (Plantaginaceae) порядка Ясноткоцветные (Lamiales).
Веро́ника па́шенная (лат. Veronica agrestis) — однолетнее травянистое растение, вид рода Вероника (Veronica) семейства Подорожниковые (Plantaginaceae).
