nimet breadcrumb-navigoinnissa
The genus Rhipicephalus includes some well known tick species once segregated in the formerly recognized genus Boophilus, such as the cattle ticks R. microplus and R. annulatus (Barker and Murrell 2004). Although it has been virtually eradicated from the United States, Rhipicephalus microplus is still generally regarded as the world's most important tick parasite of livestock (Merck Veterinary Manual online). The cosmopolitan Brown Dog Tick (R. sanguineus), which can transmit the Rickettsia bacteria that cause Rocky Mountain spotted fever and boutonneuse fever, is another well known species in this genus. This tick is unusual in that it can complete its entire life cycle indoors, facilitating its spread around the world (Lord 2001). Although most Rhipicephalus species have 3-host life cycles, some have only two hosts. Those formerly placed in the genus Boophilus have just a single host The genus includes numerous important parasites of both domestic and wild mammals (Merck Veterinary Manual online). Most Rhipicephalus species are known from African mammal hosts (Jongejan and Uilenberg 2004).
Rhipicephalus[1] er en slægt af flåter, først beskrevet af Koch i 1844. Ifølge Catalogue of Life[1] indgår Rhipicephalus i familien Ixodidae, men Dyntaxa[2] regner den til Amblyommidae.
Wikispecies har taksonomi med forbindelse til Rhipicephalus Rhipicephalus er en slægt af flåter, først beskrevet af Koch i 1844. Ifølge Catalogue of Life indgår Rhipicephalus i familien Ixodidae, men Dyntaxa regner den til Amblyommidae.
Rhipicephalus ist eine Gattung der Schildzecken mit etwa 75 Arten, von denen einige als Krankheitsüberträger eine wichtige Rolle spielen. Die meisten Arten kommen in Afrika vor. Die Braune Hundezecke ist weltweit verbreitet und tritt, wie Rhipicephalus bursa, auch in den südlichen Teilen Europas auf. In die Gattung Rhipicephalus wurden auch die Vertreter der ehemaligen Gattung Boophilus integriert.
Adulte Vertreter der Gattung sind 3 bis 5 mm groß und rötlich oder dunkelbraun gefärbt. Die Basis des Capitulums (die verschmolzenen Hüften der vier Pedipalpen) ist sechseckig mit spitzen seitlichen Fortsätzen, was auch namensgebend war (Rhipicephalus bedeutet etwa „Fächerkopf“, von altgriech. rhiphis ‚fächerartig‘ und kephalos ‚Kopf‘). Die Mundwerkzeuge sind kurz, die Palpen sind kürzer als die Capitulumbasis breit ist. Augen und girlandenartige Hinterrandläppchen (Festons) sind vorhanden. Die Analfurche liegt hinter dem Anus. Die Hüfte des ersten Beinpaars besitzt einen langen äußeren Sporn.[1] Männliche Adulti haben an der Unterseite hervorstehende Adanalschilde und sich daran seitlich anschließende akzessorische Schilde.[2]
Rhipicephalus ist eine Gattung der Schildzecken mit etwa 75 Arten, von denen einige als Krankheitsüberträger eine wichtige Rolle spielen. Die meisten Arten kommen in Afrika vor. Die Braune Hundezecke ist weltweit verbreitet und tritt, wie Rhipicephalus bursa, auch in den südlichen Teilen Europas auf. In die Gattung Rhipicephalus wurden auch die Vertreter der ehemaligen Gattung Boophilus integriert.
Rhipicephalus is a genus of ticks in the family Ixodidae, the hard ticks, consisting of about 74 or 75 species.[2][3] Most are native to tropical Africa.[2]
Rhipicephalus ticks are commonly called 'the brown tick' as they are mostly brown in colour.[4] Most adult ticks in this genus do not have colour patterns on their scutum (inornate).[4] This makes the species difficult to distinguish from one another because most are quite similar, but individuals of one particular species can be quite variable.[3][4] Ticks have traditionally been identified by examination of distinctive morphological features. Most of the characteristics used to identify species pertain to male specimens.[3] The immature and female specimens are sometimes simply impossible to identify due to the lack of differential morphological features.[3][4][5]
Many Rhipicephalus spp. are of economic, medical, and veterinary importance because of their blood feeding lifestyle. They are possible vectors of many pathogens in humans and animals. They can transmit pathogens that cause animal and human diseases, such as East Coast fever, anaplasmosis, babesiosis, rickettsiosis,[2] Boutonneuse fever, Lyme disease, Q fever, Rocky Mountain spotted fever, and Crimean–Congo hemorrhagic fever.[6] In addition to the infectious agents spread by ticks, tick bites can lead to allergic and toxic reactions.[7][8] A toxic reaction occur when they inject a neurotoxin with their bite that leads to tick-caused paralysis.[2][8]
Boophilus was once considered a separate genus, but studies in the early 2000s resulted in Boophilus being made a subgenus of Rhipicephalus.[9] Although Boophilus has been included in the Rhipicephalus genus, their morphology is different from the typical Rhipicephalus species.[5]
Species familiar in the domestic environment include the brown dog tick (R. sanguineus).
The name Rhipicephalus is derived from the Greek word rhiphis, meaning "fan-like", and κεφαλή, kephalē, meaning "head". The two terms are related to the hexagonal basis capituli of Rhipicephalus.
Rhipicephalus bursa is a carrier of babesiosis, theileriosis and anaplasmosis in domestic animals, of the Nairobi sheep disease, and an aggressive vector of the agents of the Crimean–Congo hemorrhagic fever and of the Q fever.[10]
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Rhipicephalus is a genus of ticks in the family Ixodidae, the hard ticks, consisting of about 74 or 75 species. Most are native to tropical Africa.
Rhipicephalus ticks are commonly called 'the brown tick' as they are mostly brown in colour. Most adult ticks in this genus do not have colour patterns on their scutum (inornate). This makes the species difficult to distinguish from one another because most are quite similar, but individuals of one particular species can be quite variable. Ticks have traditionally been identified by examination of distinctive morphological features. Most of the characteristics used to identify species pertain to male specimens. The immature and female specimens are sometimes simply impossible to identify due to the lack of differential morphological features.
Many Rhipicephalus spp. are of economic, medical, and veterinary importance because of their blood feeding lifestyle. They are possible vectors of many pathogens in humans and animals. They can transmit pathogens that cause animal and human diseases, such as East Coast fever, anaplasmosis, babesiosis, rickettsiosis, Boutonneuse fever, Lyme disease, Q fever, Rocky Mountain spotted fever, and Crimean–Congo hemorrhagic fever. In addition to the infectious agents spread by ticks, tick bites can lead to allergic and toxic reactions. A toxic reaction occur when they inject a neurotoxin with their bite that leads to tick-caused paralysis.
Boophilus was once considered a separate genus, but studies in the early 2000s resulted in Boophilus being made a subgenus of Rhipicephalus. Although Boophilus has been included in the Rhipicephalus genus, their morphology is different from the typical Rhipicephalus species.
Species familiar in the domestic environment include the brown dog tick (R. sanguineus).
Rhipicephalus es un género de garrapatas.[1]
Rhipicephalus es un género de garrapatas.
Rhipicephalus est un genre de tiques de la famille des Ixodidae. Une de ses espèces, Rhipicephalus appendiculatus, est un important vecteur de Theileria parva, l'agent de la theilériose bovine (ou fièvre de la côte orientale)[1].
Selon Guglielmone & al., 2010[2] :
Rhipicephalus est un genre de tiques de la famille des Ixodidae. Une de ses espèces, Rhipicephalus appendiculatus, est un important vecteur de Theileria parva, l'agent de la theilériose bovine (ou fièvre de la côte orientale).
Rhipicephalus is een geslacht van harde teken dat ongeveer 74 soorten omvat. Van die 74 soorten komen er maar twee voor in Europa: R. sanguineus (echte hondenteek) en R. bursa. Veel soorten zijn vectoren voor menselijke ziektes en dierziektes. Het geslacht Rhipicephalus staat bekend om het feit dat de verschillende soorten, voornamelijk in het larvestadium, slecht van elkaar te onderscheiden zijn.
De soorten komen wereldwijd voor, en verkiezen warme en vochtige omgevingen. De teken leven in bomen en kunnen het soms langer dan een jaar zonder voedsel volhouden. Er zijn zowel soorten die twee gastheren nodig hebben, andere hebben er drie. De mogelijke gastheer kan van alles zijn; de teken leven onder andere op knaagdieren, antilopen, vee of huisdieren. De Rhipicephalus-soorten kunnen ook een scala aan ziekten verspreiden, wat afhankelijk is van de geografische locatie en de soort teek.
Het geslacht kent de volgende soorten:
Rhipicephalus is een geslacht van harde teken dat ongeveer 74 soorten omvat. Van die 74 soorten komen er maar twee voor in Europa: R. sanguineus (echte hondenteek) en R. bursa. Veel soorten zijn vectoren voor menselijke ziektes en dierziektes. Het geslacht Rhipicephalus staat bekend om het feit dat de verschillende soorten, voornamelijk in het larvestadium, slecht van elkaar te onderscheiden zijn.
De soorten komen wereldwijd voor, en verkiezen warme en vochtige omgevingen. De teken leven in bomen en kunnen het soms langer dan een jaar zonder voedsel volhouden. Er zijn zowel soorten die twee gastheren nodig hebben, andere hebben er drie. De mogelijke gastheer kan van alles zijn; de teken leven onder andere op knaagdieren, antilopen, vee of huisdieren. De Rhipicephalus-soorten kunnen ook een scala aan ziekten verspreiden, wat afhankelijk is van de geografische locatie en de soort teek.
Rhipicephalus é um género de carrapatos.[1]
Rhipicephalus é um género de carrapatos.
Metne bakınız.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Rhipicephalus ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Rhipicephalus ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Rhipicephalus, yaz kenesigiller (Ixodidae) familyasından kene cinsidir.
Çoğu üç konaklı kenelerdir. Yalnızca Digineus alt cinsinden üç tür (Rh. bursa, Rh. evertsi, Rh. glabroscutatum) ise iki konaklıdır. Bazı sınıflandırmacıların bu cinse alt cins olarak dahil ettikleri Boophilus cinsinden olanlar ise tek konaklıdır. Büyük ve küçük memelilerde asalaktır. Rhipicephalus pumilio türü Astrahan hummasını yapan Rickettsia conorii 'nin taşıyıcısıdır.
Yarı kurak alanlar başlıca habitatıdır. Türlerinin büyük çoğunluğu Afrika'da bulunur. Avrupa ve Asya'da bulunun türleri nispeten azdır. Bir türü (Kahverengi köpek kenesi, R. sanguineus) ise insan tarafından gayrıihtiyari taşınarak Amerika dahil bütün dünyaya yayılmıştır.
Kimileri Boophilus cinsini alt cins olarak Rhipicephalus cinsine dahil eder. Aşağıda verilen liste kene uzmanı akarolog G. V. Kolonin'in 2009 tarihli listesidir.
Rhipicephalus, yaz kenesigiller (Ixodidae) familyasından kene cinsidir.
Rhipicephalus (лат.) — род клещей из семейства иксодовых. По современным данным включает таксон Boophilus [2][3]. Переносчики многих опасных заболеваний: анаплазмоза, бабезиоза, риккетсиоза, East Coast fever[4], марсельской лихорадки, болезни Лайма, Ку-лихорадки, пятнистой лихорадки Скалистых гор, геморрагической лихорадки Крым-Конго[5].
Длина 3—5 мм. Скутум овальный, гнатосома в основании шестиугольная, краевых фестонов 7—11 пар, анальная борозда дуговидная, глаза краевые. У самцов две пары околоанальных щитков. Анальных щетинок как правило 4 пары. Характерен пастбищный тип подстерегания (у некоторых видов норное подстерегание)[6].
В мировой фауне известно около 80 видов[7][8][9][10][11], включая 5 видов из бывшего рода Boophilus[2].
Rhipicephalus (лат.) — род клещей из семейства иксодовых. По современным данным включает таксон Boophilus . Переносчики многих опасных заболеваний: анаплазмоза, бабезиоза, риккетсиоза, East Coast fever, марсельской лихорадки, болезни Лайма, Ку-лихорадки, пятнистой лихорадки Скалистых гор, геморрагической лихорадки Крым-Конго.
