Güyəmə (lat. Periploca)[1] - kəndirkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
Yunan güyəməsi (Periploca graeca L.)
Güyəmə (lat. Periploca) - kəndirkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Periploca és un gènere de plantes amb flors amb 88 espècies pertanyent a la família Apocynaceae (ordre Gentianales). Nadiu del sud d'Europa i Àsia occidental on creix en tota mena de sòls que estiguin assolellats i humits.
Són arbustos caducifolis trepadors que aconsegueixen 9 metres d'altura. Fulles oposades, simples, ovalades i de color verd fosc. Amb flors hermafrodites i conreats a Gran Bretanya com a planta ornamental.
Periploca és un gènere de plantes amb flors amb 88 espècies pertanyent a la família Apocynaceae (ordre Gentianales). Nadiu del sud d'Europa i Àsia occidental on creix en tota mena de sòls que estiguin assolellats i humits.
Són arbustos caducifolis trepadors que aconsegueixen 9 metres d'altura. Fulles oposades, simples, ovalades i de color verd fosc. Amb flors hermafrodites i conreats a Gran Bretanya com a planta ornamental.
Svidina (Periploca) je rod rostlin patřící do čeledi toješťovitých (Apocynaceae).
Druhy svidina obecná a svidina plotní lze v ČR použít jako okrasné rostliny. Jako popínavá dřevina se hodí k rychlému a souvislému porůstání zdí, besídek a pergol.[1]
Svidina (Periploca) je rod rostlin patřící do čeledi toješťovitých (Apocynaceae).
Træranke (Periploca) er en lille slægt med ca. 10 arter, som er udbredt i Østasien, Himalaya, Mellemøsten, Centralafrika, Nordafrika og Sydeuropa. Det er Løvfældende eller stedsegrønne buske med åben og opstigende eller slyngende vækst. Bladene er modsatte og helrandede. Blomsterne er samlet i stande fra bladhjørner eller skudspidser. Blomsterne er 5-tallige og rummer bæger- og kronblade samt 5 bikronblade. Blomsterne er hårede på indersiden. Bestøvningsmekanismen er meget kompliceret. Frugten er en bælgkapselagtig spaltefrugt med to delfrugter, der indeholder mange frø.
Her beskrives kun de to arter, som bliver dyrket i Danmark.
Beskrevne arter
Periploca er ei planteslekt i gravmyrtfamilien. Den ble tidligere regnet til svalerotfamilien eller til familien Periplocaceae.
Artene er klatrende eller slyngende busker. De er glatte utenom blomsten og har hvit eller gul melkesaft. Noen er eviggrønne, mens andre feller bladene når det er vinter eller tørketid. Bladene sitter motsatt, har stilk og er helrandede. Blomstene sitter i kvaster. Den befruktede blomsten utvikler seg til to belgkapsler som delvis henger sammen.[1][2][3]
Periploca vokser i fuktig skog, tørrere savanne og kratt i halvørken og ørken. De 14–17 artene er utbredt i nordlige og sentrale deler av Afrika, Kanariøyene, Sør-Europa og Vest-, Sør- og Øst-Asia.[3][4][5]
Venter (1997) anerkjenner 14 arter i Periploca fordelt på 2 seksjoner. Kew World Checklist of Selected Plant Families anerkjenner 17 arter, men ikke alle Venters arter. Følgende liste er et utvalg:[3][6]
To av Venters arter er flyttet til nye slekter i WCSP: Periploca acuminata fra Bangladesh heter nå Decalepis khasiana, og Periploca nigrescens fra tropisk Afrika heter Cryptolepis nigrescens.[6] Status til Periploca purpurea fra Thailand er usikker.[7]
Periploca er ei planteslekt i gravmyrtfamilien. Den ble tidligere regnet til svalerotfamilien eller til familien Periplocaceae.
Artene er klatrende eller slyngende busker. De er glatte utenom blomsten og har hvit eller gul melkesaft. Noen er eviggrønne, mens andre feller bladene når det er vinter eller tørketid. Bladene sitter motsatt, har stilk og er helrandede. Blomstene sitter i kvaster. Den befruktede blomsten utvikler seg til to belgkapsler som delvis henger sammen.
Periploca vokser i fuktig skog, tørrere savanne og kratt i halvørken og ørken. De 14–17 artene er utbredt i nordlige og sentrale deler av Afrika, Kanariøyene, Sør-Europa og Vest-, Sør- og Øst-Asia.
Obwojnik (Periploca) – rodzaj należący do rodziny toinowatych (Apocynaceae). Należy do niego 12 gatunków występujących w południowej Europie, Azji Wschodniej i Afryce Północnej i tropikalnej[2][3]. Kilka gatunków ma własności lecznicze (zwłaszcza P. aphylla), niektóre są uprawiane jako rośliny ozdobne (zwłaszcza obwojnik grecki), poza tym wykorzystywane są jako źródło drewna opałowego, włókien, służą jako pasza i do wyrobu barwników[3].
Krzewy, często o pnących się pędach lub pnącza[2]. Liście pojedyncze, ciemnozielone, o kształcie od jajowatego do lancetowatego. Kwiaty drobne, gwiazdkowate, z zewnątrz żółtozielone, od środka w odcieniach czerwieni (od ciemnopurpurowego do kasztanowatego koloru). Owocem jest mieszek.
Campelepis Falc., Cyprinia Browicz, Parquetina Baill., Socotora Balf. f.
Należy do podrodziny Periplocoideae Endlicher, rodziny toinowatych (Apocynaceae ), która jest jednym z kladów w obrębie rzędu goryczkowców (Gentianales) z grupy astrowych spośród roślin okrytonasiennych[1][5]
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa jasnotowe (Lamiidae Takht. ex Reveal), nadrząd Gentiananae Thorne ex Reveal, rząd toinowce (Apocynales Bromhead), rodzina toinowate (Apocynaceae Juss.), podrodzina Periplocoideae Kostel., plemię Periploceae Bartl., rodzaj Periploca L.[6]
Obwojnik (Periploca) – rodzaj należący do rodziny toinowatych (Apocynaceae). Należy do niego 12 gatunków występujących w południowej Europie, Azji Wschodniej i Afryce Północnej i tropikalnej. Kilka gatunków ma własności lecznicze (zwłaszcza P. aphylla), niektóre są uprawiane jako rośliny ozdobne (zwłaszcza obwojnik grecki), poza tym wykorzystywane są jako źródło drewna opałowego, włókien, służą jako pasza i do wyrobu barwników.
Trädslingesläktet (Periploca) är ett släkte i familjen oleanderväxter som består av cirka tio arter från tempererade Asien, södra Europa och tropiska Afrika.
Trädslingesläktet (Periploca) är ett släkte i familjen oleanderväxter som består av cirka tio arter från tempererade Asien, södra Europa och tropiska Afrika.
Periploca, Apocynaceae familyasının bir cinsidir. Bu türlerin genel özelliği özellikle kelebek larvalarını, tırtılları ve kelebekleri kendine çekmesi ve kelebeklerce yapraklarının yenmesidir. Ancak tırtıl bitkinin damarını ısırınca latex denilen yapışkan bir sıvı çıkabilir. Tırtıl elini çabuk tutmazsa ya boğulur ya da çenesi birbirine yapışır. Bitki bu şekilde tırıtl saldırılarından korunmaya çalışır. Diğer taraftan kuşların midesini bozucu bir zehir taşıdığından kelebekler bu bitkileri yavrulamak için seçerler zira tırtılların yedikleri bu besinler kuşlarda mide bulantısı yarattığından kuşlar bir iki tırtıl yedilermi diğer tırtıllara yanaşmazlar bu şekilde diğer yavrular hayatta kalabilirler.[1]
Periploca, Apocynaceae familyasının bir cinsidir. Bu türlerin genel özelliği özellikle kelebek larvalarını, tırtılları ve kelebekleri kendine çekmesi ve kelebeklerce yapraklarının yenmesidir. Ancak tırtıl bitkinin damarını ısırınca latex denilen yapışkan bir sıvı çıkabilir. Tırtıl elini çabuk tutmazsa ya boğulur ya da çenesi birbirine yapışır. Bitki bu şekilde tırıtl saldırılarından korunmaya çalışır. Diğer taraftan kuşların midesini bozucu bir zehir taşıdığından kelebekler bu bitkileri yavrulamak için seçerler zira tırtılların yedikleri bu besinler kuşlarda mide bulantısı yarattığından kuşlar bir iki tırtıl yedilermi diğer tırtıllara yanaşmazlar bu şekilde diğer yavrular hayatta kalabilirler.
Periploca là chi thực vật có hoa trong họ Apocynaceae.[1]
Periploca là chi thực vật có hoa trong họ Apocynaceae.
Обво́йник, павой (лат. Perīploca) — род деревянистых растений семейства Кутровые (Apocynaceae).
Листопадные кустарники. Стебли вьющиеся. Листья супротивные, цельные, эллиптические, яйцевидные или яйцевидно-ланцетные.
Цветки пятичленные. Чашечка пятираздельная, доли широкояйцевидные, по краям плёнчатые. Венчик колесовидный, лопасти выемчатые, отклонённые или отогнутые. Лопастей коронки 5, остистые, скрыты в зеве, чередуются с лопастями венчика. Тычинок 5, нити свободные, пыльники на верхушке соединены, бородатые на спинке. Рыльце тупое, полушаровидное. Плод — цилиндрическая, вильчатая, гладкая листовка. Семена многочисленные, плоские, с хохолком.
杠柳属(学名:Periploca)是萝藦科下的一个属。该属共有10-12种,分布于亚洲温带地区、欧洲南部和热带非洲。[1]