Der Diamantinatapaculo (Scytalopus diamantinensis) zählt innerhalb der Familie der Bürzelstelzer (Rhinocryptidae) zur Gattung Scytalopus.[1]
Die Art ist endemisch in Brasilien in der Chapada Diamantina, einem Gebirgsplateau im Bundesstaat Bahia, und wurde im Jahre 2007 als neue Art beschrieben.
Das Verbreitungsgebiet umfasst dichte Waldflächen („campo rupestre“) zwischen 850 und 1600 m Höhe.[2]
Das Artepitheton bezieht sich auf das Verbreitungsgebiet Chapada Diamantina.
Der Vogel ist 10 bis 11 cm groß und wiegt etwa 15 g. Das Gefieder ist mausgrau mit gelb- oder rotbraunen deutlich schwärzlich gebänderten Flanken, der Schwanz ist ziemlich kurz. Das Männchen ist auf der Oberseite dunkelgrau mit etwas Braun und schwarzer Bänderung an Rumpf und Schwanzdecken. Das Kinn ist hellgrau, Kehle und Brust sind etwas dunkler. Die Flanken sind braun bis zimtfarben und schwärzlich gebändert, ebenso die Unterschwanzdecken. Die Iris ist sehr dunkelbraun, der Schnabel schwarz mit einigen braunen Flecken. Die Füße sind braun. Das Weibchen hat auf der Oberseite mehr Braun. Die Art ist vom Gefieder her vom Planalto-Tapaculo (Scytalopus pachecoi) nicht zu unterscheiden, auch der Felstapaculo (Scytalopus petrophilus) ist sehr ähnlich. Der unterschiedliche Gesang ist das beste Unterscheidungsmerkmal.[2]
Die Art ist monotypisch.
Der Gesang wird als oft über länger als eine Minute anhaltende schnelle Wiederholung eines einfachen Tones oder rasche Lautfolge beschrieben gegen Ende schneller werdend.[2]
Über die Nahrung ist nichts Genaues bekannt. Die Brutzeit liegt um den Januar herum, das Nest ist eine Schale aus Gras von 15 cm Durchmesser und 3 cm Tiefe. Die Nestlinge werden von beiden Altvögeln versorgt.[2]
Der Bestand gilt als stark gefährdet (endangered).[3]
Der Diamantinatapaculo (Scytalopus diamantinensis) zählt innerhalb der Familie der Bürzelstelzer (Rhinocryptidae) zur Gattung Scytalopus.
Die Art ist endemisch in Brasilien in der Chapada Diamantina, einem Gebirgsplateau im Bundesstaat Bahia, und wurde im Jahre 2007 als neue Art beschrieben.
Das Verbreitungsgebiet umfasst dichte Waldflächen („campo rupestre“) zwischen 850 und 1600 m Höhe.
Das Artepitheton bezieht sich auf das Verbreitungsgebiet Chapada Diamantina.
The Diamantina tapaculo (Scytalopus diamantinensis) is a species of bird in the family Rhinocryptidae. It is endemic to northeastern Brazil.[2]
The Diamantina tapaculo was described as a new species in 2007. At that time it was thought to be closely related to the Planalto tapaculo (Scytalopus pachecoi), and the South American Classification Committee of the American Ornithological Society (AOS) and the Clements taxonomy have agreed. However, the International Ornithological Congress (IOC) has not accepted that placement.[3][4][5][2]
The Diamantina tapaculo is approximately 10 to 11 cm (3.9 to 4.3 in) long and weighs approximately 15 g (0.53 oz). The adult's plumage is identical to that of the Planalto tapaculo. The male's upperparts are mainly dark gray and the underparts paler gray. The flanks are buff with dark bars, which differentiate it from the similar but unbarred mouse-colored tapaculo. The female is browner.[6]
The Diamantina tapaculo is found only in the Chapada Diamantina in Brazil's Bahia state. It inhabits some of the remaining patches of dense forest in a region otherwise characterized by campo rupestre, a biome of grassland and rocky outcrops. In elevation it ranges from 850 to 1,600 m (2,790 to 5,250 ft).[6]
No information has been published about the Diamantina tapaculo's diet or foraging phenology.[6]
Virtually nothing is known about the Diamantina tapaculo's breeding behavior. One nest has been described; it was a bowl of grasses in a rock crevice. The two nestlings were fed by both adults.[6]
The Diamantina tapaculo's song is a simple note, quickly repeated, often for more than a minute [1]. Its call is unique, described as "a single 'tcheep' note".[6]
The IUCN has assessed the Diamantina tapaculo as Endangered because "[it] has a very small range with fewer than five locations and its habitat is declining owing to the replacement of natural vegetation by coffee and banana plantations, collection of firewood for domestic and industrial use and unregulated tourism."[1]
The Diamantina tapaculo (Scytalopus diamantinensis) is a species of bird in the family Rhinocryptidae. It is endemic to northeastern Brazil.
El churrín de Diamantina o tapaculo de Diamantina (Scytalopus diamantinensis),[3] es una especie de ave paseriforme perteneciente al numeroso género Scytalopus de la familia Rhinocryptidae. Es endémico del centro este de Brasil.
Se encuentra en la Chapada Diamantina, en el centro del estado de Bahía, en el este de Brasil.[4]
Habita tanto en bosques maduros primarios como en crecimientos secundarios (capuera), en terrenos que varían desde escarpado a casi plano, a altitudes entre 850 a 1600 msnm. Es encontrado con frecuencia en capueras bajas dominadas por helechos Pteridium aquilinum. Ocasionalmente puede visitar la vegetación de matorrales de altitud (campo rupestre) adyacente. Prefiere fragmentos de vegetación densa tales como enmarañados de bambú, masas de hojas de helechos muertas y arroyos en cascada. La especie ha sido observada moviéndose a nivel del suelo y en el estrato bajo de la vegetación, hasta 2 m del suelo.[2]
Fue descrito como una nueva especie en 2007, bajo el mismo nombre científico, localidad tipo «Capão do Vale (13°26’24”S, 41°23’54”W; c. 1.200 m.s.n.m.), municipalidad de Ibicoara, estado de Bahía, Brasil».[2] En la misma región, otra especie, el hormiguerito de Sincorá (Fomicivora grantsaui), fue descrita en 2007.
Está estrechamente relacionado con el muy similar Scytalopus petrophilus y con el sureño Scytalopus pachecoi. La redefinición de los miembros de este género en las tierras altas del este de Brasil tiene como base amplios trabajos recientes y análisis de la estructura genética de las poblaciones. La taxonomía de todo el grupo de churrines del oriente brasileño es confusa por un aparente cline adaptacional que varía desde fenotipos gris oscuro con pocas (o ninguna) plumas barradas (al menos en machos adultos) en las montañas costeras, a pájaros color gris claro con flancos marcadamente barrados en regiones interiores; son necesarias más investigaciones. Es monotípica.[4]
El churrín de Diamantina o tapaculo de Diamantina (Scytalopus diamantinensis), es una especie de ave paseriforme perteneciente al numeroso género Scytalopus de la familia Rhinocryptidae. Es endémico del centro este de Brasil.
Scytalopus diamantinensis Scytalopus generoko animalia da. Hegaztien barruko Rhinocryptidae familian sailkatua dago.
Scytalopus diamantinensis Scytalopus generoko animalia da. Hegaztien barruko Rhinocryptidae familian sailkatua dago.
De Diamantinatapaculo (Scytalopus diamantinensis) is een zangvogel uit de familie der tapaculo's (Rhinocryptidae).
De vogel is 13 centimeter lang en weegt ongeveer 16 gram. De Diamantinatapaculo is grotendeels donkergrijs van kleur, maar heeft een bruine buik en een witachtige keel. Verder wordt deze vogel gekenmerkt door een korte staart.
Deze vogel is endemisch in Brazilië en komt enkel voor in de ecoregio Chapada Diamantina in de staat Bahia. De natuurlijke habitats zijn volwassen en secundaire bossen op een hoogte tussen de 850 en 1600 meter boven zeeniveau in het bioom Caatinga.
De Diamantinatapaculo voedt zich onder andere met spinnen en mieren.
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de aantallen nemen af. Om deze redenen staat de Diamantinatapaculo als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
Bronnen, noten en/of referentiesDe Diamantinatapaculo (Scytalopus diamantinensis) is een zangvogel uit de familie der tapaculo's (Rhinocryptidae).
Krytonosek paprociowy (Scytalopus diamantinensis) – gatunek małego ptaka z rodziny krytonosowatych. Endemiczny dla Brazylii. Opisany w 2007 roku.
Odkryty w 2006 roku w regionie Bahia w Brazylii (rok później odkryto tam inny gatunek ptaka, mrówkodławika skalnego, Formicivora grantsaui). Występuje na wysokości 850-1600 m n.p.m. Często spotykany w zaroślach orlicy pospolitej (Pteridium aquilinum). Obserwowany najwyżej do dwóch metrów nad ziemią. Preferuje gęstą roślinność, jak zarośla bambusów i paproci.
Długość ciała wynosi 131 mm, rozpiętość skrzydeł 173 mm. Masa ciała samca wynosi 16-17,2 g, samicy 15,3 g. Długość dzioba to 5,8-6,7 mm, skrzydła 49,7-56 mm, ogona 39-50 mm, a skoku 19,5-21,1 mm. Holotyp stanowił młodociany samiec. Są one podobne do krytonosków myszatych (S. pachecoi), jednak różnią się wyglądem pokryw skrzydłowych. Krytonosek paprociowy jest czarnoszary, z białawym gardłem, grzbietem i spodem ciała. Kuper ciemny, brązowooliwkowy, z jednym lub dwoma cynamonowymi paskami. Pokrywy podogonowe pokryte cynamonowym wzorem. Bardzo podobny do krytonoska skalnego (S. petrophilus) oraz krytonoska myszatego; mogą być odróżnione po śpiewie.
Według IUCN gatunek klasyfikowany jest jako blisko zagrożenia (NT). Środowisko, które zasiedla, zagrożone jest z powodu niszczenia go dla rozwoju upraw, głównie kawy i bananów, a także przez wycinkę drzew na węgiel drzewny i pożary lasów.
Krytonosek paprociowy (Scytalopus diamantinensis) – gatunek małego ptaka z rodziny krytonosowatych. Endemiczny dla Brazylii. Opisany w 2007 roku.
Zasięg występowaniaOdkryty w 2006 roku w regionie Bahia w Brazylii (rok później odkryto tam inny gatunek ptaka, mrówkodławika skalnego, Formicivora grantsaui). Występuje na wysokości 850-1600 m n.p.m. Często spotykany w zaroślach orlicy pospolitej (Pteridium aquilinum). Obserwowany najwyżej do dwóch metrów nad ziemią. Preferuje gęstą roślinność, jak zarośla bambusów i paproci.
MorfologiaDługość ciała wynosi 131 mm, rozpiętość skrzydeł 173 mm. Masa ciała samca wynosi 16-17,2 g, samicy 15,3 g. Długość dzioba to 5,8-6,7 mm, skrzydła 49,7-56 mm, ogona 39-50 mm, a skoku 19,5-21,1 mm. Holotyp stanowił młodociany samiec. Są one podobne do krytonosków myszatych (S. pachecoi), jednak różnią się wyglądem pokryw skrzydłowych. Krytonosek paprociowy jest czarnoszary, z białawym gardłem, grzbietem i spodem ciała. Kuper ciemny, brązowooliwkowy, z jednym lub dwoma cynamonowymi paskami. Pokrywy podogonowe pokryte cynamonowym wzorem. Bardzo podobny do krytonoska skalnego (S. petrophilus) oraz krytonoska myszatego; mogą być odróżnione po śpiewie.
Status, zagrożeniaWedług IUCN gatunek klasyfikowany jest jako blisko zagrożenia (NT). Środowisko, które zasiedla, zagrożone jest z powodu niszczenia go dla rozwoju upraw, głównie kawy i bananów, a także przez wycinkę drzew na węgiel drzewny i pożary lasów.
O tapaculo-da-chapada-diamantina (nome científico: Scytalopus diamantinensis) é uma espécie de ave da família Rhinocryptidae. É endêmica da Chapada Diamantina, no estado da Bahia, nordeste do Brasil.[2][3]
S. diamantinensis está ameaçada de extinção devido à sua distribuição geográfica muito restrita, com registro em apenas cinco locais, e à destruição das florestas na região dos campos rupestres.[1]
O tapaculo-da-chapada-diamantina foi descrito como nova espécie em 2007. Até aquela época acreditava-se que S. diamantinensis era intimamente relacionado ao tapaculo-ferreirinho (Scytalopus pachecoi).[2] O Comitê de classificação sul-americano da American Ornithological Society (AOS) e também a lista de aves de Clements concordavam com essa classificação. No entanto, o Congresso Ornitológico Internacional (IOC) não reconheceu a validade do taxon.[4][5][3]
O tapaculo-da-chapada-diamantina tem cerca de 10 cm de comprimento e 15 gramas de peso. A plumagem dos adultos é quase idêntica à de S. pachecoi. As partes superiores do macho são principalmente cinza escuro e as partes inferiores cinza mais pálido. Os flancos manchados de barras escuras, que a diferenciam do tapaculo-ferreirinho que não é barrado. A fêmea é marrom.[6]
S. diamantinensis é encontrado apenas na Chapada Diamantina, localizado no estado brasileiro da Bahia. Ele habita algumas das áreas remanescentes de floresta densa em uma região de campos rupestres, um bioma semelhante às pradarias com afloramentos rochosos a altitudes entre 850 e 1600 metros.[6]
Não há qualquer informação publicada sobre a dieta ou sobre o comportamento alimentar de S. diamantinensis.[6]
Quase nada se sabe sobre a reprodução ou sobre o comportamento reprodutivo da espécie. O único ninho que foi descrito era uma tigela de gramíneas em uma fenda de rocha. Os dois filhotes foram alimentados por ambos os adultos.[6]
A vocalização de S. diamantinensis é uma nota simples, rapidamente repetida por mais de um minuto. O chamado é único, descrito como "uma única nota "tcheep"."[6]
A IUCN classificou o tapaculo-da-chapada-diamantina na categoria ameaçada de extinção por ter uma distribuição geográfica muito restrita, com registros em menos de cinco locais. Além disso, seu habitat está em declínio devido à destruição da vegetação natural para implantação de plantações de café e banana, coleta de lenha para uso doméstico e industrial e também pelo turismo não regulamentado."[7]
O tapaculo-da-chapada-diamantina (nome científico: Scytalopus diamantinensis) é uma espécie de ave da família Rhinocryptidae. É endêmica da Chapada Diamantina, no estado da Bahia, nordeste do Brasil.
S. diamantinensis está ameaçada de extinção devido à sua distribuição geográfica muito restrita, com registro em apenas cinco locais, e à destruição das florestas na região dos campos rupestres.
Diamantinatapakul[2] (Scytalopus diamantinensis) är en fågel i familjen tapakuler inom ordningen tättingar.[3] Arten förekommer i regionen Chapada Diamantina i nordöstra Brasilien (Bahia).[3] IUCN kategoriserar den som starkt hotad.[1]
Diamantinatapakul (Scytalopus diamantinensis) är en fågel i familjen tapakuler inom ordningen tättingar. Arten förekommer i regionen Chapada Diamantina i nordöstra Brasilien (Bahia). IUCN kategoriserar den som starkt hotad.
Scytalopus diamantinensis là một loài chim trong họ Rhinocryptidae.[1]
Scytalopus diamantinensis là một loài chim trong họ Rhinocryptidae.
Scytalopus diamantinensis
(Bornschein et al., 2007)
Scytalopus diamantinensis (лат.) — вид мелких воробьиных птиц из семейства топаколовых (Rhinocryptidae).
Новый вид описан в 2007 году в том же месте, откуда описали ещё один новый вид (Formicivora grantsaui). К новому виду близки виды Scytalopus notorius и Scytalopus pachecoi, представителей которых можно отличить по голосу.
Обитают в штате Баия (Chapada Diamantina) в восточной Бразилии.
Scytalopus diamantinensis (лат.) — вид мелких воробьиных птиц из семейства топаколовых (Rhinocryptidae).