Cuando se asustan, los integrantes de una bandada se aglomeran y corren rápidamente como boliches animados o levantan vuelo en forma corta y ruidosa.
Distribucion General: Se encuentran desde Costa Rica hasta el oeste de Colombia y el este de Brasil.
Se mantienen en la vegetación densa, aunque se aventuran a sitios despejados temprano en la mañana y al atardecer.
El colí crestat (Colinus cristatus) és un ocell de la família dels odontofòrids (Odontophoridae) que habita sabanes, zones arbustives i praderies d'Amèrica Central i del Sud, des del sud-oest de Costa Rica i Panamà, fins a Colòmbia, Veneçuela, Guaiana i zona adjacent del nord de Brasil.
El colí crestat (Colinus cristatus) és un ocell de la família dels odontofòrids (Odontophoridae) que habita sabanes, zones arbustives i praderies d'Amèrica Central i del Sud, des del sud-oest de Costa Rica i Panamà, fins a Colòmbia, Veneçuela, Guaiana i zona adjacent del nord de Brasil.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sofliar gribog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: soflieir cribog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Colinus cristatus; yr enw Saesneg arno yw Crested bobwhite. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. cristatus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r sofliar gribog yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceiliog coedwig coch Gallus gallus Ceiliog coedwig gwyrdd Gallus varius Ceiliog coedwig llwyd Gallus sonneratii Ffesant Amherst Chrysolophus amherstiae Ffesant euraid Chrysolophus pictus Ffesant Sclater Lophophorus sclateri Ffesant Tsiena Lophophorus lhuysii Gallus lafayetii Gallus lafayetii Petrisen Barbari Alectoris barbara Petrisen goesgoch Arabia Alectoris melanocephala Petrisen graig Alectoris graeca Petrisen graig Philby Alectoris philbyi Petrisen siwcar Alectoris chukar Petrisen Udzungwa Xenoperdix udzungwensisAderyn a rhywogaeth o adar yw Sofliar gribog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: soflieir cribog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Colinus cristatus; yr enw Saesneg arno yw Crested bobwhite. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. cristatus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Die Haubenwachtel (Colinus cristatus) ist eine Vogelart der Gattung Colinus aus der Familie der Zahnwachteln (Odontophoridae). Sie lebt von Mittelamerika bis ins nördliche Südamerika und auf zahlreichen Inseln der Karibik, wie den Niederländischen Antillen.
Die Nominatform der Haubenwachtel erreicht eine Körperlänge von 18 bis 22 cm und ein Gewicht von 130 g.[1] Männchen und Weibchen sind einander ähnlich. Beim Männchen sind die Stirn und bisweilen der gesamte Oberkopf sowie die langen Federn der Haube weiß oder blass gelbbraun; manchmal sind die Federn der Haube auch dunkel. Der Oberkopf des Weibchens ist überwiegend braun oder gelbbraun und schwarz gefleckt oder gestrichelt. Der Nacken und die Halsseiten sind schwarz mit weißen Flecken, die Kehle ist weiß, gelbbraun, lohfarben oder zimtfarben, manchmal schwarz gefleckt oder mit einem seitlichen, schwarzen Rand. Über der Ohröffnung sind die Federn weiß oder gelbbraun, darüber und darunter verläuft ein schwarzer oder rotbrauner Streif. Die Oberseite der Haubenwachtel ist fein braun, grau und schwarz gesprenkelt, die Schulterfedern und Schirmfedern tragen terminal schwarze Flecken. Die Ränder der Federn sind oft weißlich oder gelbbraun, unterseits sind sie kräftig weiß, gelbbraun, zimtfarben und schwarz gemustert.
Die Iris ist braun, der Schnabel schwarz und die Füße blass bläulich-grau.
Die Haubenwachtel ist in Mittelamerika vom Südwesten Costa Ricas über Panama bis nach Kolumbien beheimatet. Von dort reicht das Verbreitungsgebiet über das gesamte nördliche Südamerika und Inseln der Niederländischen Antillen wie Aruba und Curaçao bis ins nordöstliche Brasilien.[2]
Der natürliche Lebensraum der Haubenwachtel sind Grassavannen, Waldränder und das Dickicht der tropischen und gemäßigten Zonen.
Die Haubenwachtel sucht ihre Nahrung, abwechselnd mit den Füßen scharrend, am Boden. Dabei bleibt sie in Deckung, verhält sich reglos, um nicht entdeckt zu werden oder bewegt sich schnell zur nächsten Stelle. Sie ernährt sich von Samen, Früchten und Insekten. Das Brutgeschäft beginnt in der Mitte bis zum Ende der Trockenzeit oder später, die Jungvögel werden im November flügge. Das Nest wird durch Gras verborgen, das Gelege besteht aus bis zu 15 Eiern.[1]
Ähnliche Arten kommen im Verbreitungsgebiet der Haubenwachtel nicht in offenen Landschaften, sondern nur in den trockenen Wäldern vor.
Früher wurde auch die Fleckenwachtel mit ihren Unterarten der Haubenwachtel zugerechnet. Ihr Verbreitungsgebiet liegt jedoch im nördlichen Mittelamerika zwischen Guatemala und dem nordwestlichen Costa Rica und überschneidet sich nicht mit dem der Haubenwachtel. Die Fleckenwachtel trägt keine ausgeprägte Haube und ist durch das weiß gefleckte Gefieder des Bauches von der Haubenwachtel zu unterscheiden.
Es werden 13 Unterarten anerkannt. Hierbei handelt es sich um:[3]
Die Haubenwachtel (Colinus cristatus) ist eine Vogelart der Gattung Colinus aus der Familie der Zahnwachteln (Odontophoridae). Sie lebt von Mittelamerika bis ins nördliche Südamerika und auf zahlreichen Inseln der Karibik, wie den Niederländischen Antillen.
The crested bobwhite (Colinus cristatus) is a species of bird in the family Odontophoridae. It is found in northern South America, extending through Panama to just reach Costa Rica. It also occurs on Aruba and the Netherlands Antilles. Its natural habitats are subtropical or tropical dry shrubland, subtropical or tropical seasonally wet or flooded lowland grassland, and heavily degraded former forest.
Adult crested bobwhite are about 178 to 216 millimetres (7.0 to 8.5 in) long. The sexes are very similar in appearance. The long feathers on the fore-head and crown are pale buff or white, and the crest feathers may be dark. The back and sides of the neck are marbled in black and white and the throat is white or buff, sometimes spotted with black. The upper parts are mottled black, brown and grey. The underparts are pale, with buff, cinnamon and black markings. The eye is brown, the beak black and the legs bluish-grey. The female is slightly browner than the male.[2]
The crested bobwhite occurs in small groups on the ground in or near thick cover and its behaviour is rather similar to that of the northern bobwhite (Colinus virginianus). The diet consists of buds, shoots, leaves and small invertebrates. The male's call, heard in the breeding season, is distinctive; a fast, husky, three-syllable "quoit bob-white" or a two-syllable "oh, wheet".[3]
The crested bobwhite has a very wide range and is common in much of that range. The population seems to be on the increase and the International Union for Conservation of Nature has assessed its conservation status as being of "least concern".[1]
The crested bobwhite (Colinus cristatus) is a species of bird in the family Odontophoridae. It is found in northern South America, extending through Panama to just reach Costa Rica. It also occurs on Aruba and the Netherlands Antilles. Its natural habitats are subtropical or tropical dry shrubland, subtropical or tropical seasonally wet or flooded lowland grassland, and heavily degraded former forest.
La Krestokoturno (Colinus cristatus) estas specio de birdoj de la familio de Odontoforedoj aŭ Amerikaj koturnoj.
Ĝi troviĝas en norda Sudameriko, etende el okcidenta Kolombio kaj orienta Brazilo. tra Panamo kaj atingas komencon de Kostariko. Ili loĝas ankaŭ en Aruba kaj en la Nederlandaj Antiloj.
Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj sekaj arbustaroj, aŭ laŭsezone humidaj aŭ inunditaj herbejoj de malaltaj teroj, kaj tre degraditaj iamaj praarbaroj.
Krestokoturno estas malgranda birdo proksimume 18 al 25 cm longa. Ĝi pezas proksimume 125 gr, sed eĉ ĝis 131-141 gr. Ĝi havas plumaron kun blankaj makuloj en brusto kaj malhelbruna dorso, kun nigraj kaj blankaj makuloj.
Temas pri specio kun seksa dimorfismo; ĉe la ino la superokula strio kaj la gorĝo estas ruĝecbrunaj, krome la beko estas tute nigra. La masklo ne posedas ruĝecbrunan koloron en kapo, nek bekon tute nigran; li estas iom nuanca al malhelbruna. Ambaŭ havas malgrandan kreston, sed tiu de la masklo estas pli "malordigita" ol tiu de la ino. Posedas nukon, bruston kaj flankoj kun blankaj makuloj, dum la supraj brusto kaj dorso estas nur malhelbrunaj. La flugiloj estas malhelbrunaj kun nigraj makuloj kaj malgrandaj blankaj makuloj. La kruroj estas rozkolorecaj al helgrizaj.
Kutime ili troviĝas en terkultivejoj de sukerkano aŭ rizo, kiel ankaŭ ĉe herbejoj ĉe makiso, ĉe padoj kaj ĉe arbarklarejoj; ili troviĝas el marnivelo al 1500 m, surloke ĝis 3200 m en Kolombio.
Tiuj krestokoturnoj kaŝiĝas inter densa vegetaĵaro plej parton de la tago, sed frumatene kaj malfruvespere ili kuraĝiĝas al malfermo, kie ili nutras sin el semoj kaj rekolektas malgrandajn ŝtonetojn. Kutime vagadas laŭ paroj aŭ malgrandaj birdaroj de ĝis 10 individuoj. Kaze de timo, la birdanaroj kuniĝas kaj kuras rapide aŭ ekflugas bruece kaj mallongdistance.
Ili estas diskretaj kaj timemaj, ili adoptas teritorian konduton kaj kapablas alproksimiĝi al domoj por serĉi manĝon se ne estas ĝenado. Kiel plejparto de koturnoj ili malemas ekflugi.
Probable monogama, la Krestokoturno atingas la seksan maturecon post la fino de la unua jaro. La nesto estas konstruata surgrunde en kavaĵo kovrita de herbotigoj. La ino demetas 8 al 16 ovoj, kiu estas kovataj dum 22 al 23 tagoj. La reprodukta sezono estas ĉefe la humida epoko sed oni konstatis nombrajn nestojn ankaŭ en diversaj monatoj en Kolombio, ĉefe en februaro kaj de aprilo al septembro.
Tiu koturno detekteblas pro voĉo elsendata la tutan jaron sed ne tiom kiom la Virginia koturno. La alarmalvoko similas al tiu de la Virginia koturno, sed ne estas tiom muzika nek velura, sed pli rapida. Kompare kun la voĉo de la Blankavanga koturno kiu loĝas en Kosta-Riko, ĝi estas priskribita kiel pli klara, malpli gorĝeca kaj ofte transkribita kiel 'pjŭit pjŭit'.
Oni agnoskas 14 subspeciojn kiuj estas la jenaj:
La inoj de la diversaj subspecioj estas sufiĉe similaj, sed la maskloj montras diferencojn ĉefe en koloro de kapo kaj brusto kaj ĉe la krestolongo.
La Krestokoturno (Colinus cristatus) estas specio de birdoj de la familio de Odontoforedoj aŭ Amerikaj koturnoj.
Ĝi troviĝas en norda Sudameriko, etende el okcidenta Kolombio kaj orienta Brazilo. tra Panamo kaj atingas komencon de Kostariko. Ili loĝas ankaŭ en Aruba kaj en la Nederlandaj Antiloj.
Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj sekaj arbustaroj, aŭ laŭsezone humidaj aŭ inunditaj herbejoj de malaltaj teroj, kaj tre degraditaj iamaj praarbaroj.
El colín crestudo, perdiz crestada o codorniz crestada (Colinus cristatus)[2] es una especie de ave galliforme de la familia Odontophoridae distribuida desde Centroamérica encontrándose en Guatemala, Nicaragua, el sur de Costa Rica y Panamá. En Suramérica esta en toda la región Caribe de Colombia y Venezuela, la cordillera de Los Andes y los llanos de estos países, el Macizo Guayanés y la costa de las guayanas hasta la desembocadura del Amazonas en Brasil. En las Antillas Menores se ha registrado su presencia sólo en Aruba, Curazao e Isla de Margarita (Venezuela), ha sido recientemente introducida en Santo Tomás y Las Granadinas. Prospera principalmente en el bosque seco tropical y las planicies, aunque puede observársele en zonas montañosas hasta los 2,200 msnm.[3]
Posee un plumaje con manchas blancas en su pecho y su parte posterior es de un tono café oscuro, con manchas negras y blancas.
También se le puede llamar perdiz sabanera por su facilidad de encontrarlas en los llanos venezolanos y colombianos, y perdiz común porque hay en grandes cantidades.
Es un ave más bien pequeña; mide entre unos 18 y 22 cm aproximadamente. Pesa aproximadamente 125 g ; y es un ave que posee dimorfismo sexual; en la hembra la ceja y la garganta son de color rufo, además posee un pico negro en su totalidad. El macho no posee color rufo en su cabeza, ni tampoco un pico totalmente negro; tiene una pequeña tonalidad café. Ambos poseen una pequeña cresta, pero la del macho es más "desordenada" que la de la hembra. Poseen un pecho que exhibe manchas de color blanco. Sus alas son de color café oscuro, con manchas negras y pequeñas manchas blancas. Sus patas son de color carne.
Normalmente se encuentran en cultivos de caña o de arroz, como también en pastizales enmalezados. Las codornices crestadas se mantienen en la vegetación densa la mayor parte del día, pero en la mañana y el atardecer se aventuran en los caminos, donde se alimentan de semillas y recolectan pequeñas piedras. Normalmente deambulan en bandas pequeñas. Cuando se asustan, los integrantes de una bandada se aglomeran y corren rápidamente como boliches animados o levantan vuelo en forma corta y ruidosa.
El colín crestudo, perdiz crestada o codorniz crestada (Colinus cristatus) es una especie de ave galliforme de la familia Odontophoridae distribuida desde Centroamérica encontrándose en Guatemala, Nicaragua, el sur de Costa Rica y Panamá. En Suramérica esta en toda la región Caribe de Colombia y Venezuela, la cordillera de Los Andes y los llanos de estos países, el Macizo Guayanés y la costa de las guayanas hasta la desembocadura del Amazonas en Brasil. En las Antillas Menores se ha registrado su presencia sólo en Aruba, Curazao e Isla de Margarita (Venezuela), ha sido recientemente introducida en Santo Tomás y Las Granadinas. Prospera principalmente en el bosque seco tropical y las planicies, aunque puede observársele en zonas montañosas hasta los 2,200 msnm.
Posee un plumaje con manchas blancas en su pecho y su parte posterior es de un tono café oscuro, con manchas negras y blancas.
También se le puede llamar perdiz sabanera por su facilidad de encontrarlas en los llanos venezolanos y colombianos, y perdiz común porque hay en grandes cantidades.
Colinus cristatus Colinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Odontophoridae familian sailkatua dago.
Colinus cristatus Colinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Odontophoridae familian sailkatua dago.
Colinus cristatus
Le Colin huppé (Colinus cristatus) est une espèce d'oiseau galliforme appartenant à la famille des Odontophoridae.
Cette espèce mesure entre 22 et 24 cm de longueur pour une masse de 131 à 141 g. Le dessus du corps est brun terne vermiculé de gris, de blanc et de noir. Les pattes sont brun grisâtre. Cette espèce est caractérisée notamment par de grandes taches blanches marquant le ventre. Elle présente un dimorphisme sexuel : le mâle arborant une huppe plus développée que la femelle et un plumage un peu plus coloré tandis que chez celle-ci il est plus chamoisé, la tête (en particulier la face et la gorge mouchetées ou barrées de noir) et le dessous du corps sont également davantage marqués de blanc. Le jeune ressemble beaucoup à la femelle mais les rayures du plumage sont moins distinctes et les couvertures primaires bordées de chamois.
Son aire s'étend à travers le nord de l'Amérique du Sud, le Costa Rica et les îles Sous-le-Vent.
Ses habitats naturels sont les zones arbustives sèches subtropicales ou tropicales, les zones humides saisonnières ou inondées des prairies subtropicales ou tropicales en plaine, et les anciennes forêts dégradées jusqu'à environ 1 500 m d'altitude (localement jusqu'à 3 200 m en Colombie).
Cet oiseau vit en groupes pouvant atteindre et même dépasser 12 individus.
Cet oiseau est représenté par 14 sous-espèces qui diffèrent en particulier par la coloration de la face et de la poitrine mais aussi par la longueur de la huppe (ces différences sont plus nettes chez les mâles que chez les femelles) :
Colinus cristatus
Le Colin huppé (Colinus cristatus) est une espèce d'oiseau galliforme appartenant à la famille des Odontophoridae.
Il colino crestato (Colinus cristatus (Linnaeus, 1766)) è un uccello selvatico di piccole dimensioni appartenente alla famiglia Odontophoridae, originario del Centro e Sudamerica[2].
Il colino crestato vive sia in Centroamerica che in Sudamerica[2].
Per quanto riguarda l'America Centrale, esso vive nell'area centro-meridionale del Guatemala, in tutto lo stato di El Salvador, nel nord-ovest e centro dell'Honduras, nella costa pacifica del Nicaragua e nella parte nord e nella estremità sud della Costa Rica occidentale e nel versante pacifico dello stato di Panama a nord dell'omonimo canale.
Nel Sudamerica si ritrova in gran parte della Colombia e del Venezuela centro-orientali, nella zona nord-occidentale dello stato di Guyana, nella costa atlantica del Suriname e della Guyana francese. In Brasile il colino crestato vive nel nord-est dello stato federato di Amapá che va dal confine con la Guyana francese al delta del Rio delle Amazzoni, nella parte nord dello stato di Roraima e nello stato di Amazonas a nord della città di Apuí al confine con la Colombia. Questo colino risiede anche nelle nazioni costitutive dei Paesi Bassi di Curaçao e Aruba[3][4].
L'habitat del colino cristallo solo le praterie subtropicali di vegetazione medio-alta con alberi sporadici o vicine alle foreste e alle piantagioni[4]. Vive da 0 a 3200 metri sul livello del mare[5].
In passato il Colinus cristatus era inserito nel genere Tetrao con il nome specifico di Tetrao cristatus[6]. Questa specie comprende 13 Sottospecie[2]:
Il colino crestato (Colinus cristatus (Linnaeus, 1766)) è un uccello selvatico di piccole dimensioni appartenente alla famiglia Odontophoridae, originario del Centro e Sudamerica.
De kuifbobwhite (Colinus cristatus) is een vogel uit de familie Odontophoridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1766 door Linnaeus.
De soort komt voor van Costa Rica tot en met het noorden van Zuid-Amerika en telt 13 ondersoorten:[2]
Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.
Bronnen, noten en/of referentiesDe kuifbobwhite (Colinus cristatus) is een vogel uit de familie Odontophoridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1766 door Linnaeus.
Przepiór zmienny (Colinus cristatus) – gatunek ptaka z rodziny przepiórowatych (Odontophoridae).
Wyróżniono kilkanaście podgatunków C. cristatus[3][4]:
Długość ciała 20-23 cm. Uu samca czub jasnopłowy, ciemię i brew ciemniejsze. Wierzch ciała ciemnobrązowo i czarno delikatnie prążkowany. Spód gęsto biało plamkowany. Samica bardziej matowa. Zwykle spotykany w parach lub stadkach. Zaalarmowany ucieka pieszo lub odlatuje na niewielką odległość i kryje się w gąszczu. Nierzadko spotykany na poboczach dróg.
Ameryka Południowa; od Ameryki Środkowej do północnej Brazylii. Dość pospolity na nizinnych suchych terenach.
Przepiór zmienny (Colinus cristatus) – gatunek ptaka z rodziny przepiórowatych (Odontophoridae).
O uru-do-campo (Colinus cristatus) é uma espécie de ave da família Odontophoridae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Aruba, Brasil, Colômbia, Costa Rica, El Salvador, Guiana Francesa, Guatemala, Guiana, Honduras, México, Antilhas Holandesas, Nicarágua, Panamá, São Vicente e Granadinas, Suriname, Venezuela e Ilhas Virgens Americanas.[1]
Os seus habitats naturais são: matagal árido tropical ou subtropical, campos de gramíneas de baixa altitude subtropicais ou tropicais sazonalmente úmidos ou inundados, e florestas secundárias altamente degradadas.[1]
Um uru-do-campo adulto mede aproximadamente 17,8-21,6 cm de comprimento. Machos e fêmeas têm aparência similar. As longas penas na testa e na coroa são amarelo-clara ou brancas, e as penas da crista podem ser escuras. As costas e as laterais do pescoço são marmorizadas em preto e branco e a garganta é branca ou amarelo-clara, às vezes manchadas de preto. É manchado de preto, marrom e cinza por cima e apresenta manchas amarelo-claras, canela e pretas por baixo. O olho é marrom, o bico é preto e as pernas cinza-azuladas. A fêmea é levemente mais amarronzada que o macho.[2]
O uru-do-campo vive no solo em pequenos grupos e o seu comportamento é similar ao da perdiz-da-virgínia (Colinus virginianus).[3]
A alimentação consiste em brotos, folhas e pequenos invertebrados.[3]
O uru-do-campo tem uma distribuição muito ampla e é comum em grande parte da sua área de ocorrência. A população parece estar aumentando e a IUCN classificou a espécie como "pouco preocupante".[1]
São reconhecidas treze subespécies:[4]
O uru-do-campo (Colinus cristatus) é uma espécie de ave da família Odontophoridae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Aruba, Brasil, Colômbia, Costa Rica, El Salvador, Guiana Francesa, Guatemala, Guiana, Honduras, México, Antilhas Holandesas, Nicarágua, Panamá, São Vicente e Granadinas, Suriname, Venezuela e Ilhas Virgens Americanas.
Os seus habitats naturais são: matagal árido tropical ou subtropical, campos de gramíneas de baixa altitude subtropicais ou tropicais sazonalmente úmidos ou inundados, e florestas secundárias altamente degradadas.
Kronvaktel[2] (Colinus cristatus) är en fågel i familjen tofsvaktlar inom ordningen hönsfåglar.[3]
Kronvaktel delas in i 13 underarter med följande utbredning[3]
Fläckbukig vaktel (C. leucopogon) behandlas ofta som en del av kronvaktel.[4]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Kronvaktel (Colinus cristatus) är en fågel i familjen tofsvaktlar inom ordningen hönsfåglar.
Colinus cristatus là một loài chim trong họ Odontophoridae.[2]
Colinus cristatus là một loài chim trong họ Odontophoridae.