nimet breadcrumb-navigoinnissa
Myotis macropus és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. Viu a Austràlia i Papua Nova Guinea. Els seus hàbitats naturals són les zones humides, incloent-hi estuaris, boscos amb rierols, llacs grans i embassaments. Està amenaçat pels canvis en la qualitat de l'aigua provocats per la sedimentació i la contaminació.[1]
Myotis macropus és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. Viu a Austràlia i Papua Nova Guinea. Els seus hàbitats naturals són les zones humides, incloent-hi estuaris, boscos amb rierols, llacs grans i embassaments. Està amenaçat pels canvis en la qualitat de l'aigua provocats per la sedimentació i la contaminació.
The southern myotis[2] (Myotis macropus), also known as large-footed myotis,[1] is a species of vesper bat (Vespertilionidae) in genus Myotis.[3] The southern myotis is one of only two Australian "fishing" bats and feeds by trawling its specially adapted feet along the water's surface for aquatic invertebrates and fish.
M. macropus is distributed along the east coast of Australia, from south-east Queensland to New South Wales[4] and Victoria. A smaller presence was also recorded along the coasts of other national territories.[5] It has been recorded west of the Great Dividing Range in the 1970s at a billabong in Boomanoomana State Forest, near Mulwala and the Murray River.
More recently, bats surveys of State Forests of Western New South Wales found individuals on the Murrumbidgee River near Hay. Their calls have also been recorded on the Murray River, adjacent to the extensive Millewa/Barmah River Red Gum forests, near Deniliquin.
No broader bat surveys have targeted M. macropus by concentrating surveying efforts on inland water bodies. This could prove the species is more widespread than previously thought.
M. macropus is listed on the New South Wales Threatened Species Act 1995, prior to its taxonomic split from Myotis adversus.
A decline in water quality and increased urbanisation have been linked to M. macropus exclusion from aquatic habitats. The species has been identified as vulnerable to heavy metal pollution and bioaccumulation.[2]
As a 'vesper bat', M. macropus are considered to be 'mouse-like' with small, rounded ears, however, its most prominent feature is its enlarged feet. Being at least 8 mm long, the M. macropus foot is specially adapted for trawling. Its toes are wide-set with long, hook-like claws. Like all bats, the hind limbs of the M. macropus are orientated so that the knees point backwards when they are bent, while the bottom of their feet face anteriorly. This aids them in scooping up aquatic prey and bringing it to their mouth, mid-flight.
M. macropus has dark-grey to reddish brown fur covering its dorsum with a paler shade covering its venter. Its wings span approximately 28 cm and it weighs up to 15 g.
It lives in humid environments up to 840 meters of altitude.
Using echolocation, M. macropus forage upon aquatic and terrestrial prey. Analysis of their scat has found their diet to consist of a wide range of taxa. Among these are fishes, Hymenoptera, Chironominae (non-biting midges), Culicidae (mosquitoes), Lepidoptera (primarily moths), Coleoptera, Notonectidae and Corixidae (water boatmen).[6]
_compared_with_a_Nyctophilus_gouldi_call_(right).jpg)
M. macropus has an unusually linear call. The starting frequency of the call is between 70 and 80 kHz before dropping to between 35 and 40 kHz. Complete calls have a "kink" halfway through at approximately 50 kHz, which often reoccurs before the call is terminated. The call of the M. macropus is similar to that of Nyctophilus, leading to confusion. Unlike other echolocating bats, there is little to no regional variation in terms of their call.
The southern myotis (Myotis macropus), also known as large-footed myotis, is a species of vesper bat (Vespertilionidae) in genus Myotis. The southern myotis is one of only two Australian "fishing" bats and feeds by trawling its specially adapted feet along the water's surface for aquatic invertebrates and fish.
Myotis macropus Myotis generoko animalia da. Chiropteraren barruko Myotinae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Myotis macropus Myotis generoko animalia da. Chiropteraren barruko Myotinae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Myotis macropus (Gould, 1854) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso in Australia.[1][2]
Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 35 e 50 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 36 e 41 mm, la lunghezza della coda tra 33 e 42 mm, la lunghezza del piede tra 9,9 e 12,3 mm, la lunghezza delle orecchie tra 9 e 15 mm e un peso fino a 10,4 g.[3]
Le parti dorsali sono bruno-grigiastre o rossastre, mentre le parti ventrali sono bruno-rossastre, con le punte dei peli grigio chiare, particolarmente sul petto. Le orecchie sono marroni chiare, moderatamente lunghe e strette. Il trago è lungo e diritto. Le membrane alari sono marroni chiare e attaccate posteriormente lungo le caviglie. I piedi sono grandi, con le dita compresse lateralmente e gli artigli notevolmente ricurvi. La coda è lunga ed inclusa completamente nell'ampio uropatagio. Il calcar è molto lungo.
Emette ultrasuoni ad alto ciclo di lavoro sotto forma di impulsi di breve durata a frequenza modulata iniziale di 70-80 kHz e finale di 35-40 kHz[4]
Si rifugia all'interno di grotte, tunnel, miniere, cavità degli alberi, sotto i ponti ed altri ambienti simili dove forma piccoli gruppi di 10-15 individui.
Si nutre di insetti, particolarmente ditteri e in misura minore coleotteri, Corixidae e Gerridae, catturati lungo i corsi d'acqua e altri ambienti umidi.
Danno alla luce un piccolo alla volta a novembre o dicembre.
Questa specie è diffusa lungo le coste dell'Australia settentrionale e orientale fino allo stato di Victoria. Un individuo catturato in Nuova Guinea sud-orientale potrebbe appartenere a questa specie. È l'unico rappresentante di questo genere presente in Australia.
Vive in ambienti umidi fino a 840 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 2 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione presumibilmente numerosa, classifica M. macropus come specie a rischio minimo (LC).[1]
Myotis macropus (Gould, 1854) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso in Australia.
Myotis macropus is een vleermuis uit het geslacht Myotis die voorkomt in het zuidoosten van Zuid-Australië en in Victoria (Zuidoost-Australië). Deze soort wordt meestal tot Myotis adversus gerekend, maar een morfometrische revisie uit 1995 had als resultaat dat deze populatie een aparte soort zou vormen (de meer noordelijke populaties in Australië werden in Myotis moluccarum geplaatst, terwijl een exemplaar uit Nieuw-Zuid-Wales tot M. adversus werd gerekend). Genetisch onderzoek uit 2001 gaf echter aan dat, als er al een grens bestaat tussen twee Myotis-soorten in Australië, deze grens in het noorden van Queensland ligt, niet in Nieuw-Zuid-Wales, maar waarschijnlijk is dit hoogstens een grens tussen twee ondersoorten. Daarom werd voorgesteld om alle Australische populaties in de ene soort M. macropus te plaatsen, die ook in Nieuw-Guinea en mogelijk verder naar het westen en oosten voor zou komen. Deze vleermuis heeft grote voeten en oren. De bovenkant van het lichaam is grijs- tot roestbruin, de onderkant kaneekleurig. De naakte huid van onder andere de vleugels is lichtbruin.
Myotis macropus is een vleermuis uit het geslacht Myotis die voorkomt in het zuidoosten van Zuid-Australië en in Victoria (Zuidoost-Australië). Deze soort wordt meestal tot Myotis adversus gerekend, maar een morfometrische revisie uit 1995 had als resultaat dat deze populatie een aparte soort zou vormen (de meer noordelijke populaties in Australië werden in Myotis moluccarum geplaatst, terwijl een exemplaar uit Nieuw-Zuid-Wales tot M. adversus werd gerekend). Genetisch onderzoek uit 2001 gaf echter aan dat, als er al een grens bestaat tussen twee Myotis-soorten in Australië, deze grens in het noorden van Queensland ligt, niet in Nieuw-Zuid-Wales, maar waarschijnlijk is dit hoogstens een grens tussen twee ondersoorten. Daarom werd voorgesteld om alle Australische populaties in de ene soort M. macropus te plaatsen, die ook in Nieuw-Guinea en mogelijk verder naar het westen en oosten voor zou komen. Deze vleermuis heeft grote voeten en oren. De bovenkant van het lichaam is grijs- tot roestbruin, de onderkant kaneekleurig. De naakte huid van onder andere de vleugels is lichtbruin.
Myotis macropus — вид рукокрилих роду Нічниця (Myotis).
Проживання: Австралія, Папуа-Новій Гвінея. Цей вид відомий від рівня моря до 840 м. Цей вид, як правило, пов'язаний з водно-болотними місцеперебуваннями, такими як лісові струмки, озера і водосховища. Лаштує сідала в печерах, тунелях, шахтах, дуплах дерев, під мостами і в інших подібних місцях.
Myotis macropus — вид рукокрилих роду Нічниця (Myotis).
Myotis macropus là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Gould mô tả năm 1854.[2]
Phương tiện liên quan tới Myotis macropus tại Wikimedia Commons
Bài viết họ Dơi muỗi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Myotis macropus là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Gould mô tả năm 1854.
큰발윗수염박쥐[1] 또는 남부윗수염박쥐[2](Myotis macropus)는 애기박쥐과 윗수염박쥐속에 속하는 박쥐이다. 오스트레일리아의 "고기잡는" 2종의 박쥐 중 하나로 특히 잘 발달한 발로 물 표면을 따라 날며 수생 무척추동물이나 물고기를 낚아채 먹는다.
작은 박쥐로 머리부터 몸까지 길이가 35~50mm, 전완장이 36~41mm이다. 꼬리 길이는 33~42mm, 발 길이 9.8~12.3mm, 귀 길이 9~15mm이고 몸무게는 최대 10.4g이다. 등 쪽은 갈색과 회색 또는 붉은색을 띠는 반면에 배 쪽은 불그스레한 갈색을 띠고, 털 끝과 특히 가슴은 밝은 회색이다. 귀는 밝은 갈색이고 상당히 길고 좁다. 이주는 길고 곧다. 비막은 밝은 갈색이고 발목을 따라 뒷쪽으로 붙어 있다. 발은 크다.
오스트레일리아 북부와 동부 해안가를 따라 널리 분포하며, 남부 빅토리아주에서도 발견된다. 뉴기니섬 남동부 지역에서 포획된 기록도 있다. 해발 840m 이하의 습윤 환경에서 서식한다.
2종의 아종이 알려져 있다.
다음은 윗수염박쥐속의 계통 분류이다.[3]
윗수염박쥐속 구대륙 분류군 clade III clade II술라웨시윗수염박쥐 (M. m. browni)
clade IV 에티오피아신대륙 분류군
