Metallus albipes is een vliesvleugelig insect uit de familie van de bladwespen (Tenthredinidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1875 door Cameron.
Bronnen, noten en/of referentiesMetallus albipes – gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych i podrodziny Blennocampinae.
Gatunek ten po raz pierwszy opisał w 1875 roku Peter Cameron pod nazwą Phaenusa albipes[1].
Owady dorosłe osiągają 2,5–4 mm długości ciała. Czułki mają smuklejsze niż inni przedstawiciele rodzaju, u samic ósmy ich człon jest ponad dwukrotnie dłuższy niż szeroki. Głowa pozbawiona jest listewek zapoliczkowych. Odwłok ma barwę smolistą lub czarną, a odnóża są w całości białe. Skrzydła są prawie przezroczyste[2].
Larwy są oligofagicznymi foliofagami, minującymi liście roślin z rodzaju Rubus, w tym jeżyny fałdowanej oraz uprawnych odmian maliny właściwej i jeżyny krzewiastej[2][3]. Owady dorosłe pierwszego pokolenia spotyka się w maju i czerwcu, a drugiego w lipcu i sierpniu[2].
Gatunek podawany z Czech, Finlandii, Holandii, Niemiec, Polski, Rosji, Rumunii, Szwecji, Węgier i Wielkiej Brytanii[4].
Metallus albipes – gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych i podrodziny Blennocampinae.
Gatunek ten po raz pierwszy opisał w 1875 roku Peter Cameron pod nazwą Phaenusa albipes.
Owady dorosłe osiągają 2,5–4 mm długości ciała. Czułki mają smuklejsze niż inni przedstawiciele rodzaju, u samic ósmy ich człon jest ponad dwukrotnie dłuższy niż szeroki. Głowa pozbawiona jest listewek zapoliczkowych. Odwłok ma barwę smolistą lub czarną, a odnóża są w całości białe. Skrzydła są prawie przezroczyste.
Larwy są oligofagicznymi foliofagami, minującymi liście roślin z rodzaju Rubus, w tym jeżyny fałdowanej oraz uprawnych odmian maliny właściwej i jeżyny krzewiastej. Owady dorosłe pierwszego pokolenia spotyka się w maju i czerwcu, a drugiego w lipcu i sierpniu.
Gatunek podawany z Czech, Finlandii, Holandii, Niemiec, Polski, Rosji, Rumunii, Szwecji, Węgier i Wielkiej Brytanii.