nimet breadcrumb-navigoinnissa
Die Schmuckbaumnattern (Chrysopelea) sind eine Gattung baumbewohnender Schlangen, die in den tropischen Regenwäldern von Süd- und Südostasien verbreitet sind. Sie sind für ihre Fähigkeit berühmt, von Baum zu Baum zu gleiten und werden deswegen oft auch fliegende Schlangen genannt. Es sind fünf Arten bekannt.
Schmuckbaumnattern sind Trugnattern (Opistoglyphen), also giftig. Ihre Giftzähne befinden sich hinten im Maul. Sie helfen beim Abtöten der Beute während des Verschlingvorgangs, und gleichzeitig erleichtert das verabreichte Gift die Verdauung. Für Menschen ist ihr Gift nicht sonderlich gefährlich.
Die meisten Arten erreichen eine Länge von 1 bis 1,2 m, Chrysopelea pelias, die kleinste Art, wird jedoch nur 60–70 cm lang.
Der Lebensraum der Schmuckbaumnattern erstreckt sich über die süd- und südostasiatischen Flachlandregenwälder. Sie sind über Teile von Südwestindien, Sri Lanka und von Südchina südlich von Kunming über Birma, Thailand bis Vietnam und über Indonesien bis zu den Philippinen verbreitet.
Obwohl keine äußeren morphologischen Merkmale vorhanden sind, können diese Schlangen weite Strecken im Gleitflug überwinden, in der Luft navigieren und sogar umdrehen. In einem Experiment[1] ließ man Chrysopelea paradisi von einem 9,6 m hohen Turm auf ein flaches Gelände gleiten und beobachtete dies in Stereo mit zwei Kameras. Wie die Forscher herausfanden, spreizen die Schlangen beim Flug die Rippen nach außen. Dabei nimmt die Unterseite die Form einer Tragfläche an, die Breite der Schlange verdoppelt sich.
Die Gattung umfasst zurzeit fünf anerkannte Arten:[2]
Die Schmuckbaumnattern (Chrysopelea) sind eine Gattung baumbewohnender Schlangen, die in den tropischen Regenwäldern von Süd- und Südostasien verbreitet sind. Sie sind für ihre Fähigkeit berühmt, von Baum zu Baum zu gleiten und werden deswegen oft auch fliegende Schlangen genannt. Es sind fünf Arten bekannt.
Schmuckbaumnattern sind Trugnattern (Opistoglyphen), also giftig. Ihre Giftzähne befinden sich hinten im Maul. Sie helfen beim Abtöten der Beute während des Verschlingvorgangs, und gleichzeitig erleichtert das verabreichte Gift die Verdauung. Für Menschen ist ihr Gift nicht sonderlich gefährlich.
उड़न साँप क्रिसोपिली (Chrysopelea) जीनस के साँप हैं जो बहुत कम विषैले होते हैं और मनुष्यों के लिए हानिरहित है। ये दक्षिण-पूर्वी एशिया, दक्षिणी चीन, भारत और श्रीलंका में पाए जाते हैं। भारत में ये मध्य भारत, बिहार, उड़ीसा और बंगाल में अधिक पाए जाते हैं।
यह बहुत तीव्र गति से चलने की क्षमता रखता है जो इसकी विशिष्टता है। यह अपने शरीर को फुलाकर तथा शरीर को एक विशेष आकार देकर एक डाल से दूसरी डाल पर ग्लाइड कर जाता (कूद जाता) है। इसीलिए इसे 'उड़न साँप' का भ्रामक नाम दिया गया है। यह इस तरह कूदता चलता है मानो उड़ रहा हो।
इनका रंग ऊपर से हल्का पीलापन लिए हुए हरा होता है। नियमित दूरियों पर काले रंग की आड़ी पट्टियाँ रहती हैं जो काले सीमांतोंवाले शल्कों के कारण बनी होती हैं। अधरशल्क हरे होते हैं। सिर काला होता है जिसपर साथ साथ पीले या हल्के हरे रंग को आड़ी पट्टियाँ तथा कुछ धब्बे होते हैं।
यह साँप छिपकलियों, छोटे स्तनियों, पक्षियों, छोटे साँपों और कीटों को खाता है। यह घरों के आस पास भी कभी कभी दिखाई देता है। यह अंडप्रजक है। यह कभी कभी पेड़ की शाखाओं से लटका भी देखा गया है।
उड़न साँप क्रिसोपिली (Chrysopelea) जीनस के साँप हैं जो बहुत कम विषैले होते हैं और मनुष्यों के लिए हानिरहित है। ये दक्षिण-पूर्वी एशिया, दक्षिणी चीन, भारत और श्रीलंका में पाए जाते हैं। भारत में ये मध्य भारत, बिहार, उड़ीसा और बंगाल में अधिक पाए जाते हैं।
यह बहुत तीव्र गति से चलने की क्षमता रखता है जो इसकी विशिष्टता है। यह अपने शरीर को फुलाकर तथा शरीर को एक विशेष आकार देकर एक डाल से दूसरी डाल पर ग्लाइड कर जाता (कूद जाता) है। इसीलिए इसे 'उड़न साँप' का भ्रामक नाम दिया गया है। यह इस तरह कूदता चलता है मानो उड़ रहा हो।
इनका रंग ऊपर से हल्का पीलापन लिए हुए हरा होता है। नियमित दूरियों पर काले रंग की आड़ी पट्टियाँ रहती हैं जो काले सीमांतोंवाले शल्कों के कारण बनी होती हैं। अधरशल्क हरे होते हैं। सिर काला होता है जिसपर साथ साथ पीले या हल्के हरे रंग को आड़ी पट्टियाँ तथा कुछ धब्बे होते हैं।
यह साँप छिपकलियों, छोटे स्तनियों, पक्षियों, छोटे साँपों और कीटों को खाता है। यह घरों के आस पास भी कभी कभी दिखाई देता है। यह अंडप्रजक है। यह कभी कभी पेड़ की शाखाओं से लटका भी देखा गया है।
Chrysopelea, more commonly known as the flying snake or gliding snake is a genus that belongs to the family Colubridae. Flying snakes are mildly venomous, though the venom is dangerous only to their small prey. Their range is in Southeast Asia (the mainland (Vietnam, Cambodia, Myanmar, and Laos), Indonesia, and the Philippines), southernmost China, India, and Sri Lanka.[1][2][3][4]
Chrysopelea is also known by its common name "flying snake". It climbs using ridge scales along its belly,[5] pushing against the rough bark of tree trunks, allowing it to move vertically up a tree. Upon reaching the end of a branch, the snake continues moving until its tail dangles from the end of the branch. It then makes a J-shape bend,[5] leans forward to select the level of inclination it wishes to use to control its glide path, as well as selecting a desired landing area. Once it decides on a destination, it propels itself by thrusting its body up and away from the tree, sucking in its abdomen and flaring out its ribs to turn its body into a "pseudo concave wing",[6] all the while making a continual serpentine motion of lateral undulation[7] parallel to the ground[8] to stabilise its direction in midair in order to land safely.[9]
The combination of forming a C-shape, flattening its abdomen and making a motion of lateral undulation in the air makes it possible for the snake to glide in the air, where it also manages to save energy compared to travel on the ground and dodge earth-bound predators.[5] The concave wing that the snake creates in flattening itself nearly doubles the width of its body from the back of the head to the anal vent, which is close to the end of the snake's tail, causing the cross section of the snake's body to resemble the cross section of a frisbee or flying disc.[8] When a flying disc spins in the air, the designed cross sectional concavity causes increased air pressure under the centre of the disc, causing lift for the disc to fly,[10] and the snake continuously moves in lateral undulation to create the same effect of increased air pressure underneath its arched body to glide.[8]
Flying snakes are able to glide better than flying squirrels and other gliding animals, despite the lack of limbs, wings, or any other wing-like projections, gliding as far as 100 meters through the forests and jungles they inhabit.[8][11] Their destination is mostly predicted by ballistics; however, they can exercise some in-flight attitude control by "slithering" in the air.[12]
Their ability to glide has been an object of interest for physicists and the United States Department of Defense in recent years,[9][13] and studies continue to be made on what other, more subtle, factors contribute to their gliding. According to recent research conducted by the University of Chicago, scientists discovered a negative correlation between size and gliding ability, in which smaller flying snakes were able to glide longer distances horizontally.[12]
According to research performed by Professor Jake Socha at Virginia Tech, these snakes can change the shape of their body in order to produce aerodynamic forces so they can glide in the air.[14][15] Scientists are hopeful that this research will lead to the design of robots that can glide in the air from one place to another.[16]
The genus is considered mildly venomous, with a few confirmed cases of medically significant envenomation.[17][18] Chrysopelea species are not included in lists of snakes considered venomous to people.[19]
Chrysopelea are diurnal, which means they hunt during the day. Their diets are variable depending on their range, but they are known to eat lizards, rodents, frogs, birds, and bats.[4][20] They are mildly venomous snakes, but their tiny, fixed rear fangs make them dangerous only to their small prey.[12][21]
There are five recognized species of flying snake, found from western India to the Indonesian archipelago. Knowledge of their behavior in the wild is limited, but they are thought to be highly arboreal, rarely descending from the canopy. The smallest species reach about 2 feet (0.6 m) in length and the largest grow to 4 feet (1.2 m).
Chrysopelea, more commonly known as the flying snake or gliding snake is a genus that belongs to the family Colubridae. Flying snakes are mildly venomous, though the venom is dangerous only to their small prey. Their range is in Southeast Asia (the mainland (Vietnam, Cambodia, Myanmar, and Laos), Indonesia, and the Philippines), southernmost China, India, and Sri Lanka.
La krisopeleo aŭ glis-kolubro (Chrysopelea) estas genro de la familio de kolubredoj. La glis-kolubroj estas milde venenaj, tiel ili estas traktataj kiel sendanĝeraj bestoj. Ili vivas sur la aziaj tropikoj.
Krisopeleoj foje estas nomataj "flugantaj kolubroj", sed tio implicas falsan aserton, ĉar ili fakte glisas kaj ne flugas.
La tri specoj de la genro estas:
Chrysopelea pelias
Chrysopelea ornata
Chrysopelea paradisii
Chrysopelea pelias: Ĝi estas la mezgranda el la tri specioj, longas 3 futojn. Ĝi estas normale grizkolora kun brik-ruĝa spino, krucita per nigraj kaj blankaj strioj korposube. Ĝi malforte kapablas glisi, kio similas jam al paraŝutado.
Chrysopelea ornata: Tiu ĉi estas la plej granda specio, longa inter 3 kaj 4 futoj. Ĝi havas tri kolorajn fazojn: la nigra-kapa, orkorpa fazo (de kie la nomo); jada-verda fazo kun nigra kaj ora kapaj makuletoj; kaj la blua fazo.
Chrysopelea paradisii: „Chrysopelea paradisi” vivas en la pluvarbaro de sud-orienta Azio. Ĝi estas la plej malgranda el la 3 specioj (ĝis 2 futoj). Kiel juna besto, ĝi estas ekstreme kolor-riĉa, kun nigra korpo, ruĝe, blue sur la spino. En pli posta aĝo, ĝi similas al la pli granda ora arbokolubro en ties verda fazo. Ĝi kapablas flugi (pli precize glisi) de unu al alia arbo, dumtempe ekvilibrigante sin per serpentuma movo, dume ĝis korpo larĝiĝas je preskaŭ duoblo. Ĝi povas traflugi la distancon de 21 m, kelkaj el ili flugas en grado de 13, preskaŭ horizontale.
Ju pli mallonga estas la serpento, des pli bone ĝi glisas.
La krisopeleo aŭ glis-kolubro (Chrysopelea) estas genro de la familio de kolubredoj. La glis-kolubroj estas milde venenaj, tiel ili estas traktataj kiel sendanĝeraj bestoj. Ili vivas sur la aziaj tropikoj.
Chrysopelea es un género de serpientes de la familia Colubridae. Sus especies se distribuyen por la región indomalaya y la Wallacea.
Se reconocen las siguientes:[1]
Chrysopelea es un género de serpientes de la familia Colubridae. Sus especies se distribuyen por la región indomalaya y la Wallacea.
Puumadu (Chrysopelea) on maoperekond.[1]
Puumadude perekonda klassifitseeritakse roomajate andmebaasis järgmised maoliigid[2]:
Need maod on levinud Hindustani poolsaarel ja Kagu-Aasias.
Puumaod on kohastunud eluga puudel. Puult-puule liikumiseks kasutavad nad erilist liuglevat lendu. Teatmeteose Loomade elu 5. köites kirjeldatakse seda järgnevalt:
“ Enne hüpet keerdub madu spiraaliks, seejärel, rulludes järsult lahti, paiskab oma keha õhku ja täiesti sirgeks sirutununa, nagu vibult lastud nool, kandub kiiresti ja sujuvalt allpool paiknevale oksale või naaberpuule. Peale selle võib ta lühikeste hüpete seeriaga liikuda oksalt oksale või sooritada pikema lennu kõrgete puude latvadelt. ”Selles artiklis on kasutatud prantsuskeelset artiklit fr:Chrysopelea seisuga 27.12.2013.
Chrysopelea Colubridae familiako narrasti genero bat da. Asiako hego-ekaildean eta Indian bizi dira.
Chrysopelea Colubridae familiako narrasti genero bat da. Asiako hego-ekaildean eta Indian bizi dira.
Chrysopelea est un genre de serpents de la famille des Colubridae[1].
Les espèces de ce genre sont ovipares. Elles sont communément appelés « serpents volants ». Comme tous les animaux dits « volants », excepté les oiseaux, les insectes et les chauves-souris, il s'agit en fait d'un vol plané. Ces serpents se jettent d'une branche en aplatissant les côtes, pour augmenter leur portance, la réception se faisant sur une autre branche ou au sol.
Les espèces de ce genre se rencontrent dans le sous-continent indien et en Asie du Sud-Est[1].
Selon Reptarium Reptile Database (22 août 2011)[2] :
Chrysopelea est un genre de serpents de la famille des Colubridae.
Nathair ó oirdheisceart na hÁise a théann ar foluain ó chrann go crann. Léimeann sí amach san aer, leacaíonn a colainn, agus déanann roinnt S-chuar ionas go mbíonn cuid mhaith codanna dá colainn dírithe go cliathánach i dtreo a eitilte, ag feidhmiú mar sciatháin. Is féidir léi eitilt thar 20 m mar sin.
Ular terbang adalah kelompok jenis-jenis ular pohon yang memiliki kemampuan berpindah dari satu pohon ke pohon lain melalui udara, tanpa harus turun ke tanah lebih dulu. Semua spesies digolongkan dalam genus Chrysopelea dan tersebar luas di daerah tropis Asia Selatan hingga Asia tenggara.[1][2][3][4][5][6]
Meskipun dapat "terbang", namun ular ini hanya melakukannya ketika mencari mangsa atau menghindari bahaya. Sebelum berpindah, seekor ular terbang akan memanjat ke dahan yang tinggi, lalu mencari ranting pohon yang terbuka. Setelah berada di ujung ranting, ular ini melengkungkan badannya membentuk huruf "S", kemudian mendorong tubuhnya ke depan. Begitu terjun dari dahan, ular ini segera memipihkan badannya dan meregangkan tulang iganya, tujuannnya untuk memperlambat kecepatan jatuh badannya. Saat meluncur, ular ini menggerak-gerakkan kepala dan ekornya ke kanan dan ke kiri untuk mengarahkan tubuhnya ke dahan pohon yang dituju. Ketika akan mendarat, ular ini memindahkan bagian belakang tubuhnya ke bawah untuk mempermudah pendaratan, lalu dengan segera mengembalikan regangan badan dan tulang iganya seperti semula. Begitu mendarat di ranting, ular ini langsung menormalkan badannya kembali, sehingga ular ini pun bisa bergerak di pohon seperti biasa.[6][7] Ular ini juga sering berada dekat dengan manusia, dan akan menggigit jika terganggu. Meskipun begitu, racun ular ini hanya berbahaya bagi mangsanya dan tidak berbahaya bagi manusia.
|coauthors= yang tidak diketahui mengabaikan (|author= yang disarankan) (bantuan) Ular terbang adalah kelompok jenis-jenis ular pohon yang memiliki kemampuan berpindah dari satu pohon ke pohon lain melalui udara, tanpa harus turun ke tanah lebih dulu. Semua spesies digolongkan dalam genus Chrysopelea dan tersebar luas di daerah tropis Asia Selatan hingga Asia tenggara.
Fljúgandi snákur (fræðiheiti: Chrysopelea) er ættkvísl trjásnáka sem lifa í Suður- og Suðaustur-Asíu. Þegar þeir liggja kyrrir eru þeir ómerklegir, en þeir geta klifrað upp tré, og eins og nafnið gefur til kynna þá stökkva þeir fram af grein og fletja út allan líkama sinn og svífa.
Vísindamenn eru ekki vissir um hvers vegna snákarnir fljúga en þó er talið líklegast að þeir geri það til þess að sleppa frá rándýrum.
Það sem gerir þeim kleift að svífa er að þeir sjúga inn magann sinn og fletja út rifbeinin sín og þá verður líkami þeirra U-laga sem veldur því að þeir svífi. Í loftinu er eins og þeir syndi, þar sem þeir hlykkjast í S-lag niður. Þeir geta flogið allt að 100 metra. Lendingin er yfirleitt ekki vel æft, þó meiða þeir sig ekki neitt.
Þeir éta yfirleitt það sem þeir finna svo sem eðlur, froska og leðurblökur.
Snákarnir verða allt frá 61 cm og allt að 1,2 m að lengd, lítið er vitað um hegðun þeirra í óbyggðum. En til eru fimm tegundir af fljúgandi snákum:
Bitið þeirra er ekki banvænt mönnum nema ef viðkomandi er með ofnæmi en það er nóg til þess að drepa litla froska.
Fljúgandi snákur (fræðiheiti: Chrysopelea) er ættkvísl trjásnáka sem lifa í Suður- og Suðaustur-Asíu. Þegar þeir liggja kyrrir eru þeir ómerklegir, en þeir geta klifrað upp tré, og eins og nafnið gefur til kynna þá stökkva þeir fram af grein og fletja út allan líkama sinn og svífa.
Vísindamenn eru ekki vissir um hvers vegna snákarnir fljúga en þó er talið líklegast að þeir geri það til þess að sleppa frá rándýrum.
Chrysopelea Boie, 1826 è un genere di serpenti della famiglia dei Colubridi, comprendente cinque specie conosciute.[1]
Prende il nome dal latino "paradisus" o dal greco "paradeisos" = parco (l'olotipo è stato probabilmente ritrovato in un parco). Pertanto, il nome è solo indirettamente correlato a "paradiso".
I serpenti di questo genere possono estendere le costole e spostare lo stomaco in modo da far assumere al corpo una forma più larga e concava grazie alla quale possono gettarsi dall'alto degli alberi e planare in modo sicuro verso terra. Sono per questo conosciuti come "serpenti volanti", per quanto l'aggettivo, in senso stretto, è improprio dato che questi rettili non possono propriamente volare, di fatti praticano più che altro una caduta controllata di un paio di secondi, planando in modo strategico e senza guadagnare quota come farebbero un insetto o un uccello. un occhio inesperto, tutto questo potrebbe sembrare un incidente di percorso dovuto alla gravità ma - stando a uno studio appena pubblicato su Nature Physics - nulla è più lontano dal vero. La tecnica che i serpenti "volanti" usano per spostarsi nell'aria è assai più complessa ed efficace di quanto si potrebbe pensare.
Sono predatori diurni e si cibano di piccoli animali come lucertole, rane, uccelli.
Sono blandamente velenosi (il veleno non è pericoloso per l'uomo).
Le specie di questo genere sono presenti nell'Asia meridionale, dal subcontinente indiano sino all'Indonesia e alle Filippine.[1]
Comprende le seguenti specie:[1]
Portale Rettili: accedi alle voci di Wikipedia che trattano di rettiliChrysopelea Boie, 1826 è un genere di serpenti della famiglia dei Colubridi, comprendente cinque specie conosciute.
Prende il nome dal latino "paradisus" o dal greco "paradeisos" = parco (l'olotipo è stato probabilmente ritrovato in un parco). Pertanto, il nome è solo indirettamente correlato a "paradiso".
Chrysopelea atau ular terbang ialah satu genus dalam keluarga Colubridae. Ular terbang ini sedikit berbisa,[1] tetapi dianggap tidak berbahaya kerana toksiknya tidak membahayakan manusia.[2] Ular terbang terdapat di Asia Tenggara (tanah besar, Kepulauan Sunda, Maluku, dan Filipina), hujung selatan China, India, dan Sri Lanka.[3][4][5][6]
|coauthors= tidak diketahui diabaikan (guna |author=) (bantuan) Chrysopelea atau ular terbang ialah satu genus dalam keluarga Colubridae. Ular terbang ini sedikit berbisa, tetapi dianggap tidak berbahaya kerana toksiknya tidak membahayakan manusia. Ular terbang terdapat di Asia Tenggara (tanah besar, Kepulauan Sunda, Maluku, dan Filipina), hujung selatan China, India, dan Sri Lanka.
Praktsnokar eller flygande slangar (Chrysopelea) er ei slekt av slangar i underfamilien tresnokar. Artane i slekta lever høgt oppe i tre i Søraust-Asia. Dei kan spila ut sidene slik at kroppen vert flat og kan slik sveva frå tre til tre eller frå eit tre og ned til bakken.
Praktsnokar eller flygande slangar (Chrysopelea) er ei slekt av slangar i underfamilien tresnokar. Artane i slekta lever høgt oppe i tre i Søraust-Asia. Dei kan spila ut sidene slik at kroppen vert flat og kan slik sveva frå tre til tre eller frå eit tre og ned til bakken.
Multimedia w Wikimedia Commons Chrysopelea – rodzaj węży z rodziny połozowatych (Colubridae).
Subkontynent Indyjski, Azja Południowo-Wschodnia oraz płd. Chiny.
Do rodzaju jest zaliczanych 5 gatunków:[1]
Alethinophidia Chrysopelea – rodzaj węży z rodziny połozowatych (Colubridae).
Chrysopelea é um gênero de cobras do sudeste asiático.
Existem cinco espécies descritas dentro do gênero:
Chrysopelea é um gênero de cobras do sudeste asiático.
Chrysopelea[1] este un gen de șerpi din familia Colubridae.[1]
Cladograma conform Catalogue of Life[1]:
|access-date= (ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)
.png){kind=small}
Acest articol referitor la o reptilă este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea sa. Rắn bay (Danh pháp khoa học: Chrysopelea) là một chi rắn trong họ rắn Colubrinae, một họ rắn sống trên cây từ Đông Nam Á (ba nước Đông Dương: Việt Nam, Lào, Campuchia) tới Nam Á. Chúng có thể bay từ cây này sang cây khác với khoảng cách tối thiểu 24 m. Chúng là những con rắn có khả năng phi thân chuyền cành từ cây này sang cây khác một cách thành thục.
Những cử động mà rắn thực hiện trong quá trình bay phức tạp, khi bay phần đầu của rắn dường như không cử động, cơ thể rắn dẹt đến mức tối đa, đồng thời uốn lượn như khi bò trên mặt đất. Tốc độ bay của rắn khá nhanh, dao động từ 8 tới 10 m mỗi giây.
Cơ thể chúng không nằm theo chiều ngang mà nghiêng khoảng 25 độ so với luồng không khí. Nửa trước của thân rắn hầu như không cử động nhưng vẫn uốn lượn sang hai bên. Trong khi đó, phần đuôi di chuyển lên và xuống. Và dù những con rắn bay xuống đất, tổng ngoại lực tác động lên cơ thể chúng lại có hướng đi lên.
Các con rắn bay này cũng có một ít nọc độc, mặc dù vậy lượng nọc rắn khá nhỏ và thông thường chỉ đủ gây nguy hiểm cho những con mồi cỡ nhỏ mà không gây nguy hiểm quá lớn cho con người. Con mồi thông thường của chúng là các loài gặm nhấm nhỏ, thằn lằn, ếch nhái, chim nhỏ và dơi.
Chi này gồm có các loài sau đây:
Rắn bay (Danh pháp khoa học: Chrysopelea) là một chi rắn trong họ rắn Colubrinae, một họ rắn sống trên cây từ Đông Nam Á (ba nước Đông Dương: Việt Nam, Lào, Campuchia) tới Nam Á. Chúng có thể bay từ cây này sang cây khác với khoảng cách tối thiểu 24 m. Chúng là những con rắn có khả năng phi thân chuyền cành từ cây này sang cây khác một cách thành thục.
金花蛇（Chrysopelea ornata）
天堂金花蛇（Chrysopelea paradisi）
孿斑金花蛇（Chrysopelea pelias）
摩鹿加金花蛇（Chrysopelea rhodopleuron）
印度金花蛇（Chrysopelea taprobanica）
金花蛇屬（學名：Chrysopelea）是蛇亞目游蛇科下的一個蛇屬，又稱為飛蛇，此蛇分泌毒性較輕的毒素，對人類甚少會造成重大威脅，但始終仍是毒蛇成員之一。[1]金花蛇主要集中分布於東南亞、美拉尼西亞群島及印度。目前共有5個物種已被確認。[2]
金花蛇是樹棲性蛇類，擅長攀爬樹木；平日多於日間活動，主要捕食鼠類、鳥類及蜥蜴等。屬卵生蛇類。
金花蛇俗稱「飛蛇」，主要是因為牠們會於高處地區彈跳穿梭，並在半空中作出類似飛翔的動作，因而得名。事實上此蛇當然不懂得飛行，牠們只是利用身體肌肉的擺動，在空中作出短距離降落式的滑翔而已。當牠們要進行「飛翔」時，牠們會先爬行到高處，壓縮肌肉將身體壓得扁平（其身體寬度甚至可達身體水平高度的兩倍），藉此加強其降落時的空氣阻力，再將身體彈出，並滑翔至其目的地處。即使沒有翅膀之類的滑翔輔助器官或肢體，金花蛇的滑翔技巧仍可媲美鼯鼠或其他擅長滑翔的動物，甚至有更佳的表現。
金花蛇能以彈道學的原理，準確到達其滑翔的目的地；牠們亦能在身處空中時，以擺動身體的方式，稍控制其飛行方向。[1]根據芝加哥大學最近的一項科學研究認為，體型較短小的金花蛇，可以作出更遠的飛翔距離，故此得出總結：金花蛇的體型，與其飛行距離，是反比例關係。[1]
金花蛇屬目前共有5個物種已被確認，分別是：[2]
在上述5個物種中，首三種金花蛇較常被視為金花蛇屬的成員。而摩鹿加金花蛇及印度金花蛇則由於物種本身缺乏清晰資訊，因此其從屬問題尚有爭議的空間。
金花蛇屬（學名：Chrysopelea）是蛇亞目游蛇科下的一個蛇屬，又稱為飛蛇，此蛇分泌毒性較輕的毒素，對人類甚少會造成重大威脅，但始終仍是毒蛇成員之一。金花蛇主要集中分布於東南亞、美拉尼西亞群島及印度。目前共有5個物種已被確認。
