De bergglimmer (Amara montivaga) is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1825 gepubliceerd door Jacob Sturm.
Bronnen, noten en/of referenties
Amara montivaga er en av billene i delgruppen (underfamilien) Pterostichinae i familiegruppen løpebiller. Systematikken følger Carabidae of the World.[2]
Amara montivaga finnes i nesten hele Europa, og østover i Asia. Finnes i Norge.
Amara montivaga er 8-9 mm lang, metallisk, mørk farget i blått eller mer grønn. Brystskjoldets bakhjørner er tydelig avsatt, men uten å være markert utstikkende. Sidene og bakhjørnene er like brede som dekkvingenes skuldre, slik at billen får et ovalt utseende. Dekkvingene tredje rille-mellomrom (fra midtlinjen / sømmen) mangler helt børstepunkter, en fordypning med ett stivt oppstående hår.
Amara montivaga lever på litt tørre lokaliteter, med kalk eller sandholdig grunn. Den er også funnet i bebygde områder. Den tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Amara montivaga er en av billene i delgruppen (underfamilien) Pterostichinae i familiegruppen løpebiller. Systematikken følger Carabidae of the World.
Amara (Amara) montivaga – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Pterostichinae i pleminia Zabrini.
Gatunek został opisany w 1825 roku przez Jacoba Struma[1][2].
Ciało długości od 7,8 do 9,2 mm, czarne ze stroną grzbietową z silnym zielonym lub niebieskim połyskiem, silnie szerokie i wypukłe o tułowiu krótszym niż u spokrewnionych gatunków. Pokrywy najszersze w pobliżu ramion, z punktem u nasady skróconego rzędu przytarczkowego. Rzędy pokryw pogłębiające się ku wierzchołkowi, a międzyrzędy ku niemu coraz bardziej wypukłe. Kolec końcowy goleni przednich odnóży pojedynczy. Uda mniej lub bardziej przyciemnione. Golenie czarne lub ciemnobrązowe. Odnóża w całości ciemne. Czułki przyciemnione, jednak 3 pierwsze człony i nasada 4 rude. Grzbietowa powierzchnia ciała prawie zawsze metaliczna. Przedplecze najszersze w pobliżu kątów tylnych, o bokach silnie zaokrąglonych i zbiegających się ku przodowi, a podstawie niepunktowanej i o słabo widocznym wgnieceniu. Przypodstwaowy, uszczeciniony punkt przedplecza odsunięty od bocznej krawędzi. Przednie kąty przedplecza bardziej kanciaste i nieco bardziej wystające niż u A. nitida[3].
Chrząszcz ten żyje na suchych, nasłonecznionych glebach z dużą ilością żwiru i gliny, unikając gleb piaszczystych. Spotykany zwykle na południowo nachylonych stokach i skarpach. Zasiedla zwłaszcza obszary górskie[4][3].
W Europie wykazany z Andory, Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Białorusi, Czech, Chorwacji, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, byłej Jugosławii, Luksemburgu, Liechtensteinu, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, obwodu kaliningradzkiego, Polski, europejskiej Rosji, Rumunii, Sardynii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[2][1]. Poza Europą znany z Kazachstanu, obwodu irkuckiego na Syberii[1] oraz Kaukazu[4].
Amara (Amara) montivaga – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Pterostichinae i pleminia Zabrini.