nimet breadcrumb-navigoinnissa
Eriocaulon és un gènere de prop de 400 espècies de plantes de flors pertanyent a la família Eriocaulaceae. El gènere està àmpliament distribuït, trobant-se la majoria en les regions tropicals del sud d'Àsia i Amèrica. Unes poques espècies es troben en regions temperades: 10 espècies en EE. UU., la majoria en el sud dels estats de Califòrnia a Florida, només dues espècies en Canadà; Xina té 35 espècies, també en el sud. Una sola espècie (E. aquaticum) es troba a Europa, trobant-se en les costa de l'Oceà Atlàntic d'Escòcia i Irlanda.
La majoria són plantes herbàcies perennes, encara que algunes són anuals; estan relacionades amb les famílies Cyperaceae i Juncaceae, que com ella, té petites flors polinitzades pel vent.
Eriocaulon és un gènere de prop de 400 espècies de plantes de flors pertanyent a la família Eriocaulaceae. El gènere està àmpliament distribuït, trobant-se la majoria en les regions tropicals del sud d'Àsia i Amèrica. Unes poques espècies es troben en regions temperades: 10 espècies en EE. UU., la majoria en el sud dels estats de Califòrnia a Florida, només dues espècies en Canadà; Xina té 35 espècies, també en el sud. Una sola espècie (E. aquaticum) es troba a Europa, trobant-se en les costa de l'Oceà Atlàntic d'Escòcia i Irlanda.
La majoria són plantes herbàcies perennes, encara que algunes són anuals; estan relacionades amb les famílies Cyperaceae i Juncaceae, que com ella, té petites flors polinitzades pel vent.
Eriocaulon is a genus of about 400 species commonly known as pipeworts, of monocotyledonous flowering plants in the family Eriocaulaceae. The genus is widely distributed, with the centers of diversity for the group occurring in tropical regions, particularly southern Asia and the Americas. A few species extend to temperate regions, with ca. 10 species in the United States, mostly in the southern states from California to Florida, and only two species in Canada; China has 35 species, also mostly southern. Only one species (E. aquaticum) occurs in Europe, where it is confined to the Atlantic Ocean coasts of Scotland and Ireland;[3] this species also occurs in eastern North America and is thought to be a relatively recent natural colonist in Europe. In the Americas, Eriocaulon is the only genus in its family that occurs north of Florida.[4] They tend to be associated with wet soils, many growing in shallow water, in wetlands, or in wet savannas like flatwoods. In wet soils, their abundance appears to be related to water levels, fire frequency, and competition from other plants such as grasses. Experiments have shown that they are weak competitors compared to many other wetland plant species.[5] Some species can persist as buried seeds during unfavorable conditions.[6] The scientific name is derived from Ancient Greek εριον, erion, meaning 'wool', and καυλός, caulos, meaning 'stalk'.[7]
The species are mostly herbaceous perennial plants, though some are annual plants; they resemble plants in the related families Cyperaceae (sedges) and Juncaceae (rushes), and like them, have rather small, wind-pollinated flowers.
Names were sourced from official sources including: the Flora of North America,[8] the Flora of China,[9] currently accepted Australian taxa from the Australian Plant Name Index,[1] etc..
Eriocaulon is a genus of about 400 species commonly known as pipeworts, of monocotyledonous flowering plants in the family Eriocaulaceae. The genus is widely distributed, with the centers of diversity for the group occurring in tropical regions, particularly southern Asia and the Americas. A few species extend to temperate regions, with ca. 10 species in the United States, mostly in the southern states from California to Florida, and only two species in Canada; China has 35 species, also mostly southern. Only one species (E. aquaticum) occurs in Europe, where it is confined to the Atlantic Ocean coasts of Scotland and Ireland; this species also occurs in eastern North America and is thought to be a relatively recent natural colonist in Europe. In the Americas, Eriocaulon is the only genus in its family that occurs north of Florida. They tend to be associated with wet soils, many growing in shallow water, in wetlands, or in wet savannas like flatwoods. In wet soils, their abundance appears to be related to water levels, fire frequency, and competition from other plants such as grasses. Experiments have shown that they are weak competitors compared to many other wetland plant species. Some species can persist as buried seeds during unfavorable conditions. The scientific name is derived from Ancient Greek εριον, erion, meaning 'wool', and καυλός, caulos, meaning 'stalk'.
The species are mostly herbaceous perennial plants, though some are annual plants; they resemble plants in the related families Cyperaceae (sedges) and Juncaceae (rushes), and like them, have rather small, wind-pollinated flowers.
Eriocaulon es un género de plantas fanerógamas perteneciente a la familia Eriocaulaceae. Comprende 904 especies descritas y de estas, solo 477 aceptadas.[2]
El género está ampliamente distribuido, encontrándose la mayoría en las regiones tropicales del sur de Asia y América. Unas pocas especies se encuentran en regiones templadas: 10 especies en EE. UU., la mayoría en el sur de los estados de California a Florida, sólo dos especies en Canadá; China tiene 35 especies, también en el sur. Una sola especie (E. aquaticum) se encuentra en Europa, encontrándose en las costa del Océano Atlántico de Escocia e Irlanda.
La mayoría son plantas herbáceas perennes, aunque algunas son anuales; están relacionadas con las familias Cyperaceae y Juncaceae, que como ella, tiene pequeñas flores polinizadas por el viento.
Plantas arrosetadas, escapíferas, simples o fasciculadas, raíces generalmente engrosadas y con divisiones transversales. Hojas dispuestas en un espiral cerrado, triangular-lineares, con ápice ahusado y base abrazadora. Brácteas exteriores del involucro en pocas a numerosas series imbricadas, receptáculo bracteolar 1 por flor; sépalos 2 (3), escariosos, pálidos o coloreados, lisos o con tricomas; pétalos 2 (3), iguales o desiguales, separados de los sépalos por un pedículo y cada uno frecuentemente con una glándula negra en el interior; estambres (3–) 4–6, opuestos a los pétalos; carpelos 2 o 3, ovario sobre un ginóforo, estilo 2 (3)-ramificado, estigmas lineares, no ramificados. Semillas ovoides, elipsoidales o ampliamente fusiformes, variadamente lineares, acostilladas, reticuladas o papilosas.[3]
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Linnaea 24: 15, 25. 1851.[3] La especie tipo es: Eriocaulon decangulare
Eriocaulon es un género de plantas fanerógamas perteneciente a la familia Eriocaulaceae. Comprende 904 especies descritas y de estas, solo 477 aceptadas.
Eriocaulon est un genre de plantes herbacées vivaces ou annuelles, de la famille des Eriocaulaceae. Ce sont en général des plantes poussant au plein soleil dans des sols humides et acides ou croissant dans les milieux humides.
Plantes herbacées annuelles ou vivaces, souvent cespiteuses ou acaulescentes. Racines spongieuses, les plus larges non ramifiées. Tiges courtes, rarement ramifiée. Les feuilles sont étroites à nervures parallèles, disposées en rosettes.[2]
La hampe florale est simple et munie à sa base d'une bractée engainante. La capitules sont laineux, soit blancs, gris ou noirs. Les fleurs mâles comptent deux à trois sépales allongés et une fleur tubulaire bilobée ou trilobée. Les fleurs femelles portent deux à trois pétales étroits.[2]
Le genre Eriocaulon compte entre 200 et 400 espèces (dont une dizaine nord-américaines), selon les sources.[3]
Selon Catalogue of Life (24 septembre 2017)[4] :
Selon GRIN (24 septembre 2017)[5] :
Selon ITIS (24 septembre 2017)[6] :
Selon NCBI (24 septembre 2017)[7] :
Selon The Plant List (24 septembre 2017)[8] :
Selon Tropicos (24 septembre 2017)[1] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :
Eriocaulon est un genre de plantes herbacées vivaces ou annuelles, de la famille des Eriocaulaceae. Ce sont en général des plantes poussant au plein soleil dans des sols humides et acides ou croissant dans les milieux humides.
Erijokaulon (lat. Eriocaulon), rod jednosupnica trajnica iz porodice Eriocaulaceae. Postoji preko 480 vrsta raširenih po svi kontinentima, u Europi uz obale Škotske i Irske (E. aquaticum), večina u tropskim krajevima južne Azije, Amerike, Afrike, Australije.
Vrste ovog roda vole vlažna staništa, plitke vode i močvare.
Erijokaulon (lat. Eriocaulon), rod jednosupnica trajnica iz porodice Eriocaulaceae. Postoji preko 480 vrsta raširenih po svi kontinentima, u Europi uz obale Škotske i Irske (E. aquaticum), večina u tropskim krajevima južne Azije, Amerike, Afrike, Australije.
Vrste ovog roda vole vlažna staništa, plitke vode i močvare.
Eriocaulon L. é um género botânico de plantas floríferas pertencente à família Eriocaulaceae. O gênero é composto por aproximadamente 665 espécies.[1]
As espécies do gênero estão amplamente distribuídas, principalmente nas regiões tropicais da Ásia e das Américas. Poucas espécies são encontradas em regiões temperadas. Só 10 espécies são encontradas nos EUA, a maioria da Califórnia à Flórida; duas espécies no Canadá, 35 espécies na China; e uma única espécie (Eriocaulon aquaticum) na Europa, nas costa do Oceano Atlântico da Escócia e Irlanda.
A maioria são plantas herbáceas perenes, sendo algumas anuais. Assemelham-se com as plantas das famílias Cyperaceae e Juncaceae, e como elas, apresentam pequenas flores polinizadas pelo vento.
Eriocaulon L. é um género botânico de plantas floríferas pertencente à família Eriocaulaceae. O gênero é composto por aproximadamente 665 espécies.
As espécies do gênero estão amplamente distribuídas, principalmente nas regiões tropicais da Ásia e das Américas. Poucas espécies são encontradas em regiões temperadas. Só 10 espécies são encontradas nos EUA, a maioria da Califórnia à Flórida; duas espécies no Canadá, 35 espécies na China; e uma única espécie (Eriocaulon aquaticum) na Europa, nas costa do Oceano Atlântico da Escócia e Irlanda.
A maioria são plantas herbáceas perenes, sendo algumas anuais. Assemelham-se com as plantas das famílias Cyperaceae e Juncaceae, e como elas, apresentam pequenas flores polinizadas pelo vento.
Eriocaulon là một chi thực vật có hoa trong họ Eriocaulaceae.[1]
.jpg){kind=small}
Bài viết liên quan đến Họ Cỏ dùi trống này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Eriocaulon là một chi thực vật có hoa trong họ Eriocaulaceae.
Eriocaulon L. (1753)
Типовой вид
Шерстестебельник (также эриокаулон, лат. Eriocaulon, от др.-греч. ἔριον — шерсть и καυλός — стебель) — род травянистых растений семейства Шерстестебельниковые (Eriocaulaceae).
Eriocaulon L., Sp. Pl.: 87 (1753)
Род включает около 400 видов, некоторые из них:
Шерстестебельник (также эриокаулон, лат. Eriocaulon, от др.-греч. ἔριον — шерсть и καυλός — стебель) — род травянистых растений семейства Шерстестебельниковые (Eriocaulaceae).
谷精草属（学名：Eriocaulon）是谷精草科下的一个属，为草本植物。该属共有400种，分布于热带和亚热带地区。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
本文参照
ホシクサ属（Eriocaulon）は単子葉植物綱イネ目ホシクサ科に分類される植物群である。熱帯及び亜熱帯を中心に世界五大陸に分布域を持ち、現在までに約400種が報告されている。
ホシクサ属の多くは水田や湿地帯、池沼や河川などの温暖で湿潤な地域に自生している。茎が立ち上がるものもあるが、ほとんどはごく短く、線形の葉をロゼット状に広げる。花期には多数の花茎を出す。花茎は分枝せず、先端に単独の花序をつける。花は密集して頭状、個々の花は外見では区別しがたい。花序の外側には総苞片がある。短くて花序からでないものもあるが、一部の種では長く突き出し、そのような姿の種はイヌノヒゲの名で呼ばれている。
ホシクサ（星草）は、日本に自生するシラタマホシクサのような種の多角形の花序が、星のように見える容姿から付けられた。またホシクサが群生して開花する光景が、星空のように見えるのが由来ともいわれる。金平糖草（コンペイトウグサ）、水玉草（ミズタマソウ）など複数の別名がある。
日本にはホシクサ属の植物が約40種あると言われており、非常に分類が進んでいる。固有亜種なども多く記載され、地域の環境に特化した種の報告も多い。ただし、ほとんどが外形ではよく似ており、外見での同定は難しい。正しい同定には花序を解剖して顕微鏡で観察する必要がある。
日本のホシクサ属の多くは湿地帯に自生しており、水田にもよく出現した水田雑草でもある。そのため農薬の散布により広大な生育環境が失われた。群生する姿が美しいことからメディアでたびたび取り上げられるシラタマホシクサは環境省のレッドデータブックで絶滅危惧Ⅱ類に指定されている[1]。
それらの固有亜種や個体群などは環境の変化に非常に脆弱であり、現在までにタカノホシクサの絶滅が報告されている。ヒュウガホシクサは約50年前に絶滅したと考えられていたが、近年宮崎県の湿原での自生が確認され、2017年に公表された環境省のレッドリストでは絶滅危惧IA類(CR)と評価された[2]。
また固有亜種だけでなく日本国内広域に分布する種の多くでも絶滅が危惧されており、危機的状況にある。
山野草園芸にて、観賞用に栽培されることがある。日本産の種が、主に使われている。
アクアリウムにて、日本産を含む世界各地のホシクサ属が、観賞用に栽培されることがある。ホシクサ属以外の南米産のホシクサ科トニナ属も「ホシクサ」の商品名で販売されている。
背丈の低い前景水草として水中に植えられるため、アクアリウムの栽培下で開花することはほとんど無い。栽培が簡単な種もあるが、難しい種も少なくない。日本の多くの地域の水道水は、栽培に適していないという種もある。水中葉を萎縮させず綺麗に成長させるには、水中に二酸化炭素を添加する栽培方法が有効である。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。
곡정초속(穀精草屬, 학명: Eriocaulon 에리오카울론[*])은 곡정초과의 단형 아과인 곡정초아과(穀精草亞科, 학명: Eriocauloideae 에리오카울로이데아이[*])에 속하는 유일한 속이다.[1][2] 대부분 여러해살이 초본식물이지만 한해살이인 것도 있다. 곡정초와 개수염을 비롯한 400여 종이 전 세계에 널리 분포하며, 특히 아시아와 아메리카의 열대 지역에 많은 종이 분포한다. 한국을 비롯한 온대 지역에도 몇 종이 분포하며, 유럽 대륙에는 자생하는 종이 없으나, 단 한 종(E. aquaticum)이 아일랜드와 스코틀랜드의 해안을 따라 자생한다.[3] 습지나 저지 삼림 같은 수분이 많은 토양에서 잘 자란다.[4] 학명의 유래는 "모"를 뜻하는 고대그리스어 "에리온(ἔριον)"과 "줄기"를 뜻하는 고대그리스어 "카울로스(καυλός)"이다.[5]
