nimet breadcrumb-navigoinnissa
Eidolon dupreanum és una espècie de ratpenat de la família dels pteropòdids. És endèmic de Madagascar. El seu hàbitat natural són les coves situades a boscos humits, caducifolis secs i espinosos. Està amenaçat per la caça, tot i que les coves situades a llocs menys accessibles estan més protegides dels caçadors.[1]
Eidolon dupreanum és una espècie de ratpenat de la família dels pteropòdids. És endèmic de Madagascar. El seu hàbitat natural són les coves situades a boscos humits, caducifolis secs i espinosos. Està amenaçat per la caça, tot i que les coves situades a llocs menys accessibles estan més protegides dels caçadors.
Der Madagaskar-Palmenflughund[1] (Eidolon dupreanum). ist ein Flughund, der endemisch auf Madagaskar vorkommt.
Die Größenangaben bei Walkers Mammals of the World stammen vermutlich von einem Palmenflughund (Eidolon helvum), der anderen Art in der Gattung Eidolon, doch für den Madagaskar-Palmenflughund dürften die Werte ähnlich sein. Danach beträgt die Kopf-Rumpf-Länge 14 bis 22 cm, die Schwanzlänge 4 bis 20 mm und die Flügelspannweite etwa 76 cm. Das Gewicht variiert zwischen 230 und 350 Gramm, wobei Männchen etwas schwerer als Weibchen sind.[2]
Das Verbreitungsgebiet streckt sich über fast die gesamte Insel mit Ausnahme eines Streifens an der Ostküste. Dieser Flughund hält sich in unterschiedlichen Habitaten auf, doch zur Nahrungssuche wählt er meist ursprüngliche Wälder.
Als Nahrung dienen hauptsächlich Früchte, die mit Blättern, Blumen und anderen Pflanzenteilen ergänzt werden.[3] Eine Studie von 2004 (veröffentlicht 2007) fand etwa 30 verschiedene Pflanzenarten in der Nahrung dieses Flughundes. Blätter werden vorwiegend von Arten der Gattung Polyscias gefressen, die zu den Araliengewächsen zählen.[4] Die Ruheplätze der Gruppen liegen in Höhlen und Felsspalten, sowie versteckt im dichten Blattwerk.[3] Gruppengrößen sind beim Madagaskar-Palmenflughund kleiner als beim Palmenflughund.[4] Diese Flughunde transportieren Pollen und sind damit vermutlich wichtig für die Ausbreitung der entsprechenden Pflanzen.[3]
Der Madagaskar-Palmenflughund wird wegen seines Fleisches gejagt. Laut Gesetz darf diese Jagd nur zwischen Mai und August stattfinden, doch in den übrigen Monaten ist Wilderei weit verbreitet. Auf Lebensraumveränderungen wie die auf Madagaskar übliche Brandrodung und Wiederaufforstung reagiert die Art dagegen weniger empfindlich. Sie wird daher von der IUCN als gefährdet (vulnerable) gelistet.[3]
Der Madagaskar-Palmenflughund (Eidolon dupreanum). ist ein Flughund, der endemisch auf Madagaskar vorkommt.
The Madagascan fruit bat (Eidolon dupreanum) is a species of bat in the family Pteropodidae. It is endemic to Madagascar and is listed as "Vulnerable" by the IUCN because it is hunted as bushmeat.
Eidolon dupreanum is named after the Governor of Réunion from 1864 to 1869, Marie Jules Dupré, for the help he gave to scientific researchers.[2] The Madagascan fruit bat is found both around the coastal plain and in the inland high plateau. It has not been recorded in some areas but that is likely to be because it has not been observed rather than that it is absent from these areas. It requires suitable rock fissures and caves in which to roost during the day. Colony size varies between about ten and five hundred individuals.[1]
Examination of the droppings from the Madagascan fruit bat show that it mainly consumes fruit but also feeds on the flowers of Eucalyptus spp. It was found to fly as far as 5 kilometres (3.1 mi) to reach trees of Polyscias spp. while largely neglecting the guava trees Psidium near its roost. Seeds smaller than about 7 mm (0.3 in) in diameter were swallowed. This helped with dispersal of the seed and it has been shown that seed germination was enhanced by their passage through the gut.[3] At times of year when fruit is not available, this bat feeds on nectar. It has been observed to visit the flowers of the rare baobab Adansonia suarezensis and the kapok tree Ceiba pentandra and it is believed to pollinate these trees.[4]
A single offspring is produced each year. This slow reproductive rate makes this bat susceptible to over-hunting.[5]
In its Red List of Threatened Species, the IUCN has classified this bat as "Vulnerable". Its numbers appear to be declining and the greatest threat it faces is being hunted for bushmeat. Under Madagascar law, hunting this species is only permitted between the months of May and August. This legislation is widely disregarded and the bat is hunted at any time of year. Some colonies have been completely wiped out, but in some instances, these sites have been recolonised a few years later. The bat is present in a number of protected areas where it should receive protection. It is an adaptable species in that, if its main food sources are lost, it is able to change to other sources although it seems to prefer the fruit of native trees to those of introduced species.[1]
The Madagascan fruit bat (Eidolon dupreanum) is a species of bat in the family Pteropodidae. It is endemic to Madagascar and is listed as "Vulnerable" by the IUCN because it is hunted as bushmeat.
Eidolon dupreanum es una especie de murciélago de la familia Pteropodidae.
Es endémica de Madagascar.
Eidolon dupreanum es una especie de murciélago de la familia Pteropodidae.
Eidolon dupreanum Eidolon generoko animalia da. Chiropteraren barruko Pteropodidae familian sailkatuta dago.
Eidolon dupreanum Eidolon generoko animalia da. Chiropteraren barruko Pteropodidae familian sailkatuta dago.
Il pipistrello della frutta paglierino del Madagascar (Eidolon dupreanum Pollen, 1866) è un pipistrello appartenente alla famiglia degli Pteropodidi, endemico del Madagascar.[1][2]
Pipistrello di medie dimensioni con la lunghezza totale tra 190 e 215 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 115 e 131 mm, la lunghezza della coda tra 13 e 20 mm, la lunghezza del piede tra 35 e 46 mm, la lunghezza delle orecchie tra 32 e 36 mm, un'apertura alare fino a 95 cm e un peso fino a 346 g.[3]
La pelliccia è corta, particolarmente sulla schiena. Il colore delle parti dorsali è marrone, mentre le parti inferiori sono fulvo-olivastre, con dei riflessi brunastri lungo la parte centrale. Nei maschi sono presenti un collare fulvo e dei ciuffi di peli brillanti intorno alle ghiandole del collo. Il muso è lungo, sottile e affusolato, gli occhi sono grandi. Le orecchie sono lunghe e arrotondate. La coda è relativamente corta, mentre l'uropatagio è ridotto ad una membrana lungo la parte interna degli arti inferiori. I maschi sono leggermente più grandi delle femmine.
Si rifugia all'interno di grotte o crepacci in colonie fino a 200 individui. È stato occasionalmente osservato anche nella densa vegetazione delle foreste. Ha probabilmente caratteristiche migratorie legate alla disponibilità di cibo.
Si nutre di frutta di specie native, ma anche di foglie ed altre parti della pianta.[4] È considerato un importante impollinatore delle piante di baobab.
Questa specie è diffusa nel Madagascar, e sull'Isola di Nosy Be e Île Sainte-Marie.
Vive nelle foreste umide, secche decidue e spinose lungo le coste e negli altopiani centrali dell'Isola.
Questa specie è considerata da alcuni autori come sottospecie di E.helvum
La IUCN Red List, considerato il declino della popolazione del 30% negli ultimi 20 anni a causa della caccia, classifica E.dupreanum come specie vulnerabile (VU).[1]
Il pipistrello della frutta paglierino del Madagascar (Eidolon dupreanum Pollen, 1866) è un pipistrello appartenente alla famiglia degli Pteropodidi, endemico del Madagascar.
De madagaskarpalmvleerhond (Eidolon dupreanum) is een vleermuis uit de familie van de vleerhonden (Pteropodidae) die endemisch is op Madagaskar. Het verspreidingsgebied van deze inheemse palmvleerhond strekt zich uit over het hele eiland, maar is sterk verbrokkeld.
Een opvallend verschil tussen de gewone palmvleerhond en de madagaskarpalmvleerhond is het gedrag. De madagaskarpalmvleerhond trekt niet over grote afstanden en hij rust overdag bij voorkeur in grotten. De gewone palmvleerhond komt soms voor in zeer grote groepen, van de madagaskarpalmvleerhond is dit niet bekend; de groepsgrootte varieert tussen de 10 en de 500 (mediaan 200).[3][1]
De madagaskarpalmvleerhond komt voor in de buurt van een aantal typen bos, zowel regenbos als bossen en naaldbossen in droge gebieden. De nabijheid van grotten is waarschijnlijk het meest belangrijk, want de soort ontbreekt in geschikte bosgebieden waar geen grotten zijn. De madagaskarpalmvleerhond kan zich ook gemakkelijk aanpassen in door de mens veranderde gebieden, waarin nog weinig is overgebleven van de oorspronkelijke bossen. Uit onderzoek blijkt echter wel dat deze vleerhond bij voorkeur foerageert op vruchten, zaden, nectar en bloemen van inheemse planten en bomen. Zo werden in de uitwerpselen meer zaden van de inheemse Polysciasbomen die vijf kilometer ver van de roestplaats stonden, terwijl er minder zaden werden gevonden van de uitheemse guaveaanplantingen (Psidium) veel dichter bij de roestplaats. Er werden 30 verschillende soorten planten in het dieet aangetroffen. De ecologische betekenis van de Madagaskarvleerhond als verspreider van zaden is waarschijnlijk zeer groot.[3]
De madagaskarpalmvleerhond wordt sterk bejaagd, zowel op de plaatsen waar zij overdag rusten als waar zij foerageren. Formeel is de jacht gereguleerd, maar in de praktijk wordt het dier het hele jaar geschoten. Het dier komt ook voor in een aantal beschermde gebieden. Er is echter vastgesteld dat jacht plaatsvond in het natuurreservaat van Ankarana. De madagaskarpalmvleerhond heeft meer bescherming nodig en staat daarom als kwetsbaar op de internationale rode lijst.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe madagaskarpalmvleerhond (Eidolon dupreanum) is een vleermuis uit de familie van de vleerhonden (Pteropodidae) die endemisch is op Madagaskar. Het verspreidingsgebied van deze inheemse palmvleerhond strekt zich uit over het hele eiland, maar is sterk verbrokkeld.
Eidolon dupreanum é uma espécie de morcego da família Pteropodidae. Endêmica de Madagascar.
Eidolon dupreanum é uma espécie de morcego da família Pteropodidae. Endêmica de Madagascar.
Eidolon dupreanum är en art i familjen flyghundar som förekommer endemiskt på Madagaskar.
Storleksuppgifterna i Walkers Mammals of the World syftar troligen på palmflyghunden (Eidolon helvum) som tillhör samma släkte men Eidolon dupreanum borde vara ungefär lika stor. Kroppslängden (huvud och bål) är 14 till 22 cm, svanslängden är 4 till 20 mm och de har en vingspann av 76 cm. Vikten varierar mellan 230 och 350 gram, hannar är lite tyngre än honor.[2]
Arten lever nästan på hela ön, den saknas bara vid östra Madagaskars kust. Flyghunden förekommer i olika habitat men den söker sin föda oftast i naturliga skogar. Födan utgörs huvudsakligen av frukter och dessutom äter arten blad, blommor och andra växtdelar.[1] En studie från 2004 hittade cirka 30 olika växtarter i flyghundens föda.[3] Viloplatserna ligger främst i grottor eller bergssprickor och ibland hittas de gömd i det täta bladverket.[1] Blad äts huvudsakligen av arter som tillhör släktet Polyscias inom familjen araliaväxter.[3] Flyghunden transporterar pollen mellan olika växter och är troligen viktig för deras spridning. Studier tyder på att djuret utför vandringar under vissa årstider.[1] Flockarna är inte lika stora som hos palmflyghunden.[3]
Eidolon dupreanum jagas för köttets skull men flyghundarna är ganska flexibla när svedjebruk pågår i deras ursprungliga skogar. Jakten är bara laglig mellan maj och augusti. Under de andra månaderna äger omfattande tjuvskytte rum. Några flockar decimerades kraftig och därför listas arten av IUCN som sårbar (VU).[1]
Wikimedia Commons har media som rör Eidolon dupreanum.
Eidolon dupreanum är en art i familjen flyghundar som förekommer endemiskt på Madagaskar.
Ендемік Мадагаскару. Виявляється як на узбережжі, так і на високих плато центральних областей.
Відомо, що спить у листі дерев, але більш часто в тріщинах скель і печерах. Фрукти є основним компонентом їжі але він також поїдає листя та інші частини рослин. Утворює колонії в діапазоні між 10 і 500 особин, в середньому 200. Максимальний зафіксований розмір колонії 1400 особин.
Цей вид підлягає заготівлі для м'яса, що є значною загрозою. Цей вид відомий з ряду охоронних територій в тому числі фр. Parc National d’Isalo, Parc National de Namoroka, Réserve Spéciale d’Ankarana, Réserve Spéciale de Cape Sainte Marie, однак, полювання повідомляється всередині фр. Réserve Speciale d'Ankarana.
Eidolon dupreanum là một loài động vật có vú trong họ Dơi quạ, bộ Dơi. Loài này được Pollen In Schlegel & Pollen mô tả năm 1866.[2]
Phương tiện liên quan tới Eidolon dupreanum tại Wikimedia Commons
Bài viết họ Dơi quạ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Eidolon dupreanum là một loài động vật có vú trong họ Dơi quạ, bộ Dơi. Loài này được Pollen In Schlegel & Pollen mô tả năm 1866.
Мадагаскарский крылан[1] (Eidolon dupreanum) — млекопитающее из семейства крылановых.
Эндемик Мадагаскара. Встречается как на побережье, так и на высоких плато центральных областей.
Длина тела 14—22 см, длина хвоста 4—20 мм, размах крыльев 76 см. Вес от 230 до 350 г, при этом самцы немного тяжелее самок[2].
Известно, что спит в листве деревьев, но чаще в трещинах скал и пещерах. Фрукты являются основным компонентом пищи, но он также поедает листья и другие части растений. Образует колонии численностью от 10 до 500 особей, в среднем 200. Максимальная зарегистрированная численность колонии 1400 особей.
Значительную угрозу для вида представляет охота ради мяса. Охраняется в ряде заповедников.
Мадагаскарский крылан (Eidolon dupreanum) — млекопитающее из семейства крылановых.
Эндемик Мадагаскара. Встречается как на побережье, так и на высоких плато центральных областей.
Длина тела 14—22 см, длина хвоста 4—20 мм, размах крыльев 76 см. Вес от 230 до 350 г, при этом самцы немного тяжелее самок.
Известно, что спит в листве деревьев, но чаще в трещинах скал и пещерах. Фрукты являются основным компонентом пищи, но он также поедает листья и другие части растений. Образует колонии численностью от 10 до 500 особей, в среднем 200. Максимальная зарегистрированная численность колонии 1400 особей.
Значительную угрозу для вида представляет охота ради мяса. Охраняется в ряде заповедников.
마다가스카르과일박쥐(Eidolon dupreanum)는 큰박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다. 마다가스카르 섬의 토착종으로 야생동물 고기를 위한 사냥때문에 국제 자연 보전 연맹(IUCN)이 멸종취약종으로 분류하고 있다.
마다가스카르과일박쥐는 해안가 평원과 내륙 고원 주변 지역 모두에서 발견된다. 일부 지역에서는 발견된 기록이 없지만 해당 지역에 존재하지 않기보다는 관찰하지 못했기 때문으로 추정된다. 낮 동안에는 적당한 바위 틈과 동굴 속에 매달려 생활한다. 집단의 크기는 약 500마리부터 1천마리까지 다양하다.[1]
