Der Messingkäfer (Niptus hololeucus) ist ein Käfer aus der Unterfamilie der Diebskäfer (Ptininae).
Der Käfer wird 2,6 bis 4,6 Millimeter groß und hat eine spinnenähnliche Gestalt, da der Kopf kaum aus dem kugelförmigen Halsschild hervorragt, dieser jedoch von dem fast halbkugeligen Hinterleib deutlich abgeschnürt ist. Auffällig ist die dichte goldgelbe Behaarung des dunkelrotbraunen Insekts. Die Schenkel sind keulenförmig verdickt, die recht langen Antennen weisen keine Fühlerkeule auf. Die Käfer besitzen keine Hinterflügel und sind daher flugunfähig.
Der ursprünglich pontisch vorkommende Messingkäfer wurde durch den Menschen verschleppt und ist heute weltweit verbreitet. In Europa trat er allerdings erst seit 1837, wo er zum ersten Mal in England an Schweinsborsten aus Südrussland gemeldet wurde, häufiger in Erscheinung.
Die Art lebt vor allem in alten Häusern unter Dielen oder in Wänden. Die Käfer sind nachtaktiv und fressen die unterschiedlichsten organischen Stoffe: Textilien, Federn, Pelze, Knochen, Kot, tote Insekten, Leder, Papier, sogar Spinnweben. Gerade bei Ausbauten oder Sanierungen werden sie aus ihren Schlupfwinkeln vertrieben und fallen dann durch massenhaftes Vorkommen in den Wohnräumen auf. Auch wenn der materielle Schaden meist begrenzt ist, können die Käfer dann den Hausbewohnern lästig werden.
Das Weibchen legt etwa hundert Eier, die Larven ernähren sich von allen möglichen pflanzlichen Abfallstoffen wie Getreide, Mehl, Kräutertee oder auch tierischer Kost wie Badeschwämmen, Häuten, Kot oder Fischmehl. Die Larve verpuppt sich in einem Kokon, wo sie nach 18 Tagen schlüpft. Insgesamt dauert die Gesamtentwicklung vom Ei bis zum Erscheinen der Käfer gut vier Monate.
Der Messingkäfer (Niptus hololeucus) ist ein Käfer aus der Unterfamilie der Diebskäfer (Ptininae).
The golden spider beetle, Niptus hololeucus, is a species of spider beetle in the family Ptinidae.[1][2]
Niptus hololeucus is 3–4.5mm in length.[3] Its body is covered in silky golden hairs and fine scales.
Niptus hololeucus may be a pest of a wide variety of cereal based food products.[3] In 1981 an account of an infestation of these beetles was located in a roof void above offices in Rotherham, U.K.[4] This was found to be due to wild pigeons which were nesting within the loft: the beetles and their larvae were feeding upon their waste matter.
It is a temperate species originating in West Asia but now cosmopolitan. It is widespread across western Europe.[5] A single record was first recorded in Iran in a cave 2014.[6] N. hololeucus is one of the two species of Niptus to be found in caves.[6]
The golden spider beetle, Niptus hololeucus, is a species of spider beetle in the family Ptinidae.
Küürakteesklane (Niptus hololeucus) on liik mardikalisi sugukonnast teesklased.
Lennuvõimetu, valmik 4–4,5 mm pikkune, pruunikaskuldse karvastusega.[1]
Küürakteesklane (Niptus hololeucus) on liik mardikalisi sugukonnast teesklased.
Lennuvõimetu, valmik 4–4,5 mm pikkune, pruunikaskuldse karvastusega.
De Messingkever (Niptus hololeucus) is een keversoort uit de familie diefkevers (Ptinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1835 door Falderman.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesNiptus hololeucus é uma espécie de insetos coleópteros polífagos pertencente à família Anobiidae.[1]
A autoridade científica da espécie é Faldermann, tendo sido descrita no ano de 1835.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Niptus hololeucus é uma espécie de insetos coleópteros polífagos pertencente à família Anobiidae.
A autoridade científica da espécie é Faldermann, tendo sido descrita no ano de 1835.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Niptus hololeucus là một loài bọ cánh cứng trong họ Ptinidae. Loài này được Falderman miêu tả khoa học năm 1835.[1]
Niptus hololeucus là một loài bọ cánh cứng trong họ Ptinidae. Loài này được Falderman miêu tả khoa học năm 1835.
Niptus hololeucus (Faldermann, 1836)
Притворяшка шелковистый[1], или притворяшка-паук[2] (лат. Niptus hololeucus) — вид жесткокрылых насекомых семейства притворяшек.
Жук длиной от 2,6 до 4,6 мм, с шарообразными надкрыльями, покрытыми жёлтыми волосками. Нижние крылья отсутствуют, поэтому жук не может летать.
Родиной вида является Малая Азия, однако в настоящее время благодаря человеку он распространён по всему миру.
Жук обитает в старых сырых домах под полом или в стенах. Активен ночью. Питается органическим материалом: текстилем, перьями, мехом, костями, навозом, мёртвыми насекомыми, кожей, бумагой и даже паутиной. Взрослые жуки могут долгое время обходиться без пищи.
Самка откладывает около 100 яиц белого цвета. Вылупившиеся личинки длиной 1,5 мм питаются растительным (зерном, мукой, травяным чаем) или животным материалом. Окукливание происходит в беловатом коконе 18 дней. Полный цикл развития от яйца до имаго длится 4 месяца.
Притворяшка шелковистый, или притворяшка-паук (лат. Niptus hololeucus) — вид жесткокрылых насекомых семейства притворяшек.
Жук длиной от 2,6 до 4,6 мм, с шарообразными надкрыльями, покрытыми жёлтыми волосками. Нижние крылья отсутствуют, поэтому жук не может летать.
Родиной вида является Малая Азия, однако в настоящее время благодаря человеку он распространён по всему миру.
Жук обитает в старых сырых домах под полом или в стенах. Активен ночью. Питается органическим материалом: текстилем, перьями, мехом, костями, навозом, мёртвыми насекомыми, кожей, бумагой и даже паутиной. Взрослые жуки могут долгое время обходиться без пищи.
Самка откладывает около 100 яиц белого цвета. Вылупившиеся личинки длиной 1,5 мм питаются растительным (зерном, мукой, травяным чаем) или животным материалом. Окукливание происходит в беловатом коконе 18 дней. Полный цикл развития от яйца до имаго длится 4 месяца.