Punctelia subrudecta (Basionym: Parmelia subrudecta) ist eine in Mitteleuropa häufigere Blattflechtenart aus der Familie der Parmeliaceae, die auf Baumrinde wächst.
Das rosettige Lager der Flechte ist weißgrau bis bläulichgrau (feucht leicht grünlich), vor allem an der Peripherie zuweilen etwas bräunlich überlaufen. Der Durchmesser erreicht bis zu 5 cm. Auf den am Rand etwas aufsteigenden Lappen werden fleckförmige Sorale ausgebildet, die aus weißlichen, punktförmigen Pseudocyphellen hervorgehen. An den Rändern befinden sich teilweise bortenartige Sorale, besonders im Lagerinneren. Die Unterseite des Thallus ist meist hell. Apothecien sind sehr selten.
Punctelia subrudecta ist in Süd- und Mitteleuropa anzutreffen (dort bis in Höhen von etwa 1000 m) und dringt bis nach Südskandinavien vor. Sie gedeiht hauptsächlich auf mäßig bis stärker saurer Rinde freistehender Laubbäume, etwa auf Obstbäumen oder auch in lichten Eichenbeständen.
Als „gemäßigt mediterrane“ Art[1] wird Punctelia subrudecta beim Monitoring lokaler Klimaveränderungen mittels Flechtenkartierung eingesetzt.[2]
Punctelia subrudecta (Basionym: Parmelia subrudecta) ist eine in Mitteleuropa häufigere Blattflechtenart aus der Familie der Parmeliaceae, die auf Baumrinde wächst.
Punctelia subrudecta is a species of lichen in the family Parmeliaceae. It was described as a new species by Finnish lichenologist William Nylander as Parmelia subrudecta.[2] Hildur Krog transferred it to the genus Punctelia in 1982.[3]
Punctelia subrudecta is a species of lichen in the family Parmeliaceae. It was described as a new species by Finnish lichenologist William Nylander as Parmelia subrudecta. Hildur Krog transferred it to the genus Punctelia in 1982.
Hiis-täppsamblik (Punctelia subrudecta) on samblikuliik.
Samblik kasvab ka Eestis.[1]
Hiis-täppsamblik (Punctelia subrudecta) on samblikuliik.
Samblik kasvab ka Eestis.
Standusis taškuotkežis (Punctelia subrudecta) – kežinių (Parmeliaceae) kerpių šeimos rūšis, paplitusi įvairiuose žemynuose šiaurės ir pietų pusrutulyje, vidutinių platumų ir paatogrąžų juostose.
Auga dažniausiai ant lapuočių medžių, atvirose vietose.
Standžiojo taškuotkežio gniužulas lapiškas, primenantis rozetę, iki 5 cm skersmens. Paviršius pilkas, taškuotas, soredės (vegetatyvinio dauginimosi organas) miltiškos, kiek šviesesnės nei pats gniužulas. Apatinė pusė šviesiai ruda, gali būti balkšva. Apoteciai pasitaiko retai.
Nuo 2000 m. rūšis įrašyta į Raudonąją knygą.[1] Lietuvoje iki 1937 m. buvo žinomos 2 radavietės dabartinėse Švenčionių rajono ir Vilniaus miesto teritorijose. Populiacijos atsikūrimo galimybės nėra žinomos. Šiltėjant klimatui gali plisti iš pietesnių kraštų. Arčiausiai ši kerpė randama Lenkijos šiaurinėje dalyje.
Standusis taškuotkežis (Punctelia subrudecta) – kežinių (Parmeliaceae) kerpių šeimos rūšis, paplitusi įvairiuose žemynuose šiaurės ir pietų pusrutulyje, vidutinių platumų ir paatogrąžų juostose.
Biedronecznik zmienny, tarczownica zmienna (Punctelia subrudecta (Nyl.) Krog) – gatunek grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Punctelia, Parmeliaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1886 r. William Nylander nadając mu nazwę Parmelia subrudecta Nyl. . Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1982 r. Hildur Krog przenosząc go do rodzaju Parmelia[1].
Nazwy polskie według W. Fałtynowicza[2].
Tworzy listkowatą, kolistą lub nieregularną plechę o średnicy do 10 cm. Jest głęboko wcinana, jej odcinki mają długość do 2 cm i szerokość 2-5 mm, stykają się brzegami lub zachodzą na siebie. Końce odcinków rozszerzają się do 8 mm i są zaokrąglone, wrębne lub wcinane. Powierzchnia górna barwy jasnoniebieskiej, niebieskawoszarej, żółtoszarej lub brunatnoszarej. Jest gładka, delikatnie siateczkowata, lub znajdują się na niej nieregularne wklęsłości. Występują na niej także pseudocyfelle mające postać białych plamek. Dolna strona plechy jest jasnobrunatna i znajdują się na niej jasne chwytniki[4].
Na odcinkach lub na ich brzegach występują drobne soralia o barwie brudnobiałej lub szarozielonawej. Początkowo występują oddzielnie, później zlewają się z sobą. Największe ich skupisko znajduje się w środku plechy[4].
Apotecja lekanorowe pojawiają się bardzo rzadko. Mają średnicę do 8 mm, czerwonobrunatne tarczki, a na brzeżku często występują soralia. Powstają w nich bezbarwne, jednokomórkowe, elipsoidalne zarodniki o rozmiarach 12-18 × 7-9 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[4].
Reakcje barwne: rdzeń i kora: KC + czerwony, C + karmin-czerwone, UV[5].
Występuje na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy), a także na wielu wyspach[6]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[2], jest jednak dość rzadki[4] i podlega ścisłej ochronie[7]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status VU – gatunek w sytuacji wysokiego ryzyka wymarcia w regionie[8].
Rozwija się głównie na korze drzew liściastych, rzadko drzew iglastych. Występuje w lasach, na terenach otwartych oraz na drzewach rosnących samotnie[4].
Najbardziej podobny jest biedronecznik Jeckera (Punctelia jeckeri). Morfologicznie odróżnia się tym, że soralia posiada nie tylko na górnej powierzchni plechy, ale również na jej obrzeżach, przez co wygląda "sałatowato". Ponadto posiada czarne chwytniki (u P. subrudecta są one jasne). Biedronecznik wzniesiony (Punctelia ulophylla) jest uważany za synonim Punctelia jeckeri[9].
Biedronecznik zmienny, tarczownica zmienna (Punctelia subrudecta (Nyl.) Krog) – gatunek grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Punktsköldlav (Punctelia subrudecta) är en lavart[6] som först beskrevs av William Nylander och som fick sitt nu gällande namn av Hildur Krog.
Punktsköldlav ingår i släktet Punctelia och familjen Parmeliaceae.[7][8] Arten är reproducerande i Sverige.[9] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[7]
Punktsköldlav (Punctelia subrudecta) är en lavart som först beskrevs av William Nylander och som fick sitt nu gällande namn av Hildur Krog.
Punktsköldlav ingår i släktet Punctelia och familjen Parmeliaceae. Arten är reproducerande i Sverige. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.