Guidance for identification
Kulli paku icha Paku[1] chaylla (Calvatia cyathiformis) nisqaqa huk tiksicha k'allampam, wayllakunapi wiñaq. Mikhuna k'allampam.
Kulli paku icha Paku chaylla (Calvatia cyathiformis) nisqaqa huk tiksicha k'allampam, wayllakunapi wiñaq. Mikhuna k'allampam.
Calvatia cyathiformis, or purple-spored puffball, is a large edible saprobic species of Calvatia. This terrestrial puffball has purplish or purple-brown spores, which distinguish it from other large Agaricales. It is found mostly in prairie or grasslands of North America, Australia, and Saiyan Village, Pakistan .
The fruiting body is 5–20 cm (2–8 in) high and/or broad.[1] When young it is relatively smooth and spherical or slightly flattened and purplish or brownish.[1] It has a chocolate-brown or purple-colored gleba with a smooth exoperidium. As it matures it often becomes pear or irregularly-shaped and the exterior skin takes on a dark or silvery colour. As it ages the exterior dries and cracks and the fleshy spore-bearing interior breaks away to be distributed by wind and rain. After the spores completely disperse, "a soft leathery cup-shaped sterile base lightly rooted to the ground remains".[2]
According to MushroomExpert.Com, the spores are "3.5–7.5 µ; round, spiny or warty to nearly smooth. Capillitial threads 3–7.5 µ wide; thick-walled; minutely pitted."[3]
The spore mass turns from white to yellow to dull purple or purple-brown at maturity. It is said to be edible until the flesh begins to turn to a tan colour.[4]
To make a meal from most mushrooms, you probably hope to find at least a half dozen to a dozen, depending on the size. The large Calvatia species are special, because one or two at the most will probably be sufficient for a dinner for two. While this puffball does not have a strong flavor of its own, it is still quite good, and its ability to absorb flavors makes it a rewarding find.[3]
Lycoperdon utriforme is a similar species.[1]
This is a common puffball in grazing paddocks and grassed areas around the wet areas of Australia in the southwest of Western Australia, and from Adelaide in South Australia to Cooktown, on Cape York Peninsula, as well as in Darwin, Northern Territory.
Calvatia cyathiformis, or purple-spored puffball, is a large edible saprobic species of Calvatia. This terrestrial puffball has purplish or purple-brown spores, which distinguish it from other large Agaricales. It is found mostly in prairie or grasslands of North America, Australia, and Saiyan Village, Pakistan .
Calvatia cyathiformis es una especie cosmopolita de hongo polvera de la familia Lycoperdaceae.
El epíteto específico significa “en forma de copa”, originalmente del francés cyathiforme.
El cuerpo fructífero es subgloboso, liso o con pequeñas escalas, de color blanco a marrón o rosado, con una base corta y delgada similar a un tallo. Generalmente se rompe en las zonas más externas cuando las esporas están maduras. Las esporas son de un color entre violeta y marrón.[1][2]
Calvatia cyathiformis es comestible y suele gustarle al ganado vacuno.[1]
Se lo conoce como "bola de llano" o "hongo de bola" en Cuba; "chipo de venado" en algunas zonas de México.[3][2]
Calvatia cyathiformis en Virginia, Estados Unidos
Calvatia cyathiformis [5]
Calvatia cyathiformis[5]
Calvatia cyathiformis[5]
Calvatia cyathiformis es una especie cosmopolita de hongo polvera de la familia Lycoperdaceae.
Czasznica miskowata (Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan) – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji: Calvatia, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1811 Louis Augustin Guillaume Bosc nadając mu nazwę Lycoperdon cyathiforme. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1890 Andrew Price Morgan przenosząc go do rodzaju Calvatia[1].
Nazwę polską nadała Wanda Rudnicka-Jezierska w 1991 r.[3]
Duże, o średnicy 6-12 cm i wysokości do 10 7 cm, mniej więcej kulisty, lub odwrotnie gruszkowaty. Posiada szeroką podstawę, z której wyrasta gruby sznur grzybniowy. U młodych owocników egzoperydium białe, omszone lub szorstkie. Podczas dojrzewania owocnika pęka dużymi, nieregularnymi i odpadającymi płatami odsłaniając cienkie endoperydium. Początkowo jest ono białawe, potem ciemnieje, i podczas pękania egzoperydium jest już szarobrązowe z purpurowym odcieniem. Rozpada się aż do podglebia odsłaniając glebę[4].
Gleba u młodych owocników biała, u dojrzałych brązowofioletowa, pylista. Od zwartego i jaśniejszego podglebia oddzielona jest cienką diafragmą[4].
Zarodniki kuliste, o rozmiarach 3-6 μm, pokryte kolcami o długości 0,5-1 μm, hialinowe, w KOH hialinowe, w odczynniku Melzera brązowe. Włośnia o średnicy 2,5 μm i ścianie grubości około 0,5 μm, gładka lub bardzo drobno chropowata, słabo rozgałęziona, septowana[5].
Poza Antarktydą czasznica miskowata występuje na wszystkich kontynentach[6]. W Ameryce Północnej jest częsta (poza zachodnim wybrzeżem), w Europie znana jest w niektórych tylko krajach[5]. W Polsce do 2003 r. podano tylko 2 jej stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[7].
Saprotrof. Owocniki pojawiają się na otwartych, suchych i nasłonecznionych terenach, wśród roślinności kserotermicznej[4].
Czasznica miskowata (Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan) – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
Calvatia cyathiformis je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł Louis-Augustin Bosc d’Antic, a terŏźnõ nazwã doł mu Andrew Price Morgan 1890. Calvatia cyathiformis nŏleży do zorty Calvatia i familije Agaricaceae.[3][4] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[3]
Calvatia cyathiformis je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Louis-Augustin Bosc d’Antic, a terŏźnõ nazwã doł mu Andrew Price Morgan 1890. Calvatia cyathiformis nŏleży do zorty Calvatia i familije Agaricaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.