Leccinum albostipitatum is a species of bolete fungus in the family Boletaceae. This fungus is commonly found in Europe, where it grows in association with poplar. It was described as new to science in 2005.[1]
Leccinum albostipitatum is a species of bolete fungus in the family Boletaceae. This fungus is commonly found in Europe, where it grows in association with poplar. It was described as new to science in 2005.
Baltkāta apšubeka (Leccinum albostipitatum, arī Leccinum leucopodium) ir Latvijā ne visai bieža beku dzimtas sēne, kuras augļķermeņi ir ēdami. Pēdējā laikā šī suga bieži tiek nošķirta no parastās apšubekas (Leccinum aurantiacum),[1] kura atšķiras ar tumšām zvīņām uz kātiņa.
Mikorizas sēne. Aug no vasarā un rudenī parasti zem apsēm vai lazdām,[2] mežos, ceļmalās un mežmalās
Ēdams bez iepriekšējas novārīšanas. Gatavojot mīkstums kļūst melnpelēks.
Neskaitot jau pieminēto parasto apšubeku, līdzīga zem priedēm augošajam sila lācītim, zem ozoliem atrodamajam ozolu lācītim un bērzu un egļu audzēs augošajai dzeltenbrūnajai apšubekai. Atšķiras no tām ar baltu kātiņu un pavadošajiem kokiem, bet kļūdai identifikācijā nav kulināras nozīmes. Visas tās ir labas ēdamās sēnes.
Baltkāta apšubeka (Leccinum albostipitatum, arī Leccinum leucopodium) ir Latvijā ne visai bieža beku dzimtas sēne, kuras augļķermeņi ir ēdami. Pēdējā laikā šī suga bieži tiek nošķirta no parastās apšubekas (Leccinum aurantiacum), kura atšķiras ar tumšām zvīņām uz kātiņa.
Ospeskrubb (Leccinum albostipitatum ) er en sopp i skrubbefamilien (leccinum). I motsetning til brunskrubb og svartskrubb, er dermed ikke ospeskrubb å finne i nærheten av bjørk. Ospeskrubb er en av en håndfull skrubber som er knyttet til en spesiell tresort (tre andre er furuskrubb, hasselskrubb og eikeskrubb).[1][2] Ospeskrubb er ikke direkte i slekt med brun ospeskrubb (leccium durisculum).
Det er en rørsopp, og har dermed et tykt svampaktig rørlag på undersiden av hatten. Hatten er ofte beskrevet som mursteinrød i farge. Diameteren varierer fra 5 til 25 cm. I fuktig vær kan ospeskrubben være svakt klebrig. Rørlaget, altså det svampaktige laget under hatten, er hvitt, men under trykk blir det grålilla.[3]
Stilken er 8-20 centimeter høy og 1-4 centimeter tykk. Den er som oftest tynn og svakt konisk slik at den er tykkere i bunn. Stilken har ingen krager eller slirer, men er skjellet med hvite skjell som etter hvert blir rødbrune. Kjøttet til fruktlegemet er hvitt, men blir mørkere om det kuttes opp.
Ospeskrubb kan ofte forveksles med rødskrubb, og det er for det nakne øyet bare fargen på skjellene på stilken som kan skille dem, der ospeskrubb har en oransje til rødbrun farge, mens rødskrubb har svarte skjell. I matøyemed har det liten betydning, ettersom både rødskrubb og ospeskrubb må gjennomgå sterk varmebehandling før den kan spises.
Ospeskrubb ble først vitenskapelig beskrevet i 2005, og er bare registrert hittil i hovedsak i Skandinavia, men også enkelte steder i Italia. I Skandinavia er den jevnt fordelt i Danmark, mens den finnes i hovedsak rundt Mälaren i Sverige og på østkysten i Norge.[4]
Som rå eller utilstrekkelig varmebehandlet er ospeskrubb giftig, men skikkelig varmebehandlet regnes den som spiselig, og kan være en god matsopp.
Ospeskrubb (Leccinum albostipitatum ) er en sopp i skrubbefamilien (leccinum). I motsetning til brunskrubb og svartskrubb, er dermed ikke ospeskrubb å finne i nærheten av bjørk. Ospeskrubb er en av en håndfull skrubber som er knyttet til en spesiell tresort (tre andre er furuskrubb, hasselskrubb og eikeskrubb). Ospeskrubb er ikke direkte i slekt med brun ospeskrubb (leccium durisculum).
Красноголовець білоніжковий (Leccinum albostipitatum) — вид їстівних базидіомікотових грибів родини Болетові (Boletaceae). Часто розглядається як морфа підосиковика (Leccinum aurantiacum). Від нього відрізняється відсутністю чорних цяток на ніжці та бліднішим забарвленням капелюшка. Найчастіше росте поблизу осик, з якими утворює мікоризу. Поширений в північних регіонах Росії. В Європі рідкісний і трапляється тільки в альпійських гірських районах.
Красноголовець білоніжковий (Leccinum albostipitatum) — вид їстівних базидіомікотових грибів родини Болетові (Boletaceae). Часто розглядається як морфа підосиковика (Leccinum aurantiacum). Від нього відрізняється відсутністю чорних цяток на ніжці та бліднішим забарвленням капелюшка. Найчастіше росте поблизу осик, з якими утворює мікоризу. Поширений в північних регіонах Росії. В Європі рідкісний і трапляється тільки в альпійських гірських районах.