Accipiter francesiae pusillus (Gurney Sr 1875)

Der Anjouan-Sperber (Accipiter francesiae pusillus), auch als Anjouan-Echsenhabicht bekannt, ist eine seltene Unterart des Echsenhabichts (Accipiter francesiae) innerhalb der Familie der Habichtartigen (Accipitridae). Er ist endemisch auf der zu den Komoren gehörenden Insel Anjouan.

Beschreibung

Diese Unterart sieht in beiden Geschlechtern dem Männchen der Nominatform (A. f. francesiae) sehr ähnlich. Die Oberseite ist einfarbig dunkelgrau. Die Unterseite des Bürzels ist weißgrau und die Flügelunterseite ist auf weißlichem Grund dunkelgrau gebändert. Der Schwanz weist oberseits eine schwarzgraue Bänderung auf dunklem Grund auf.

Die Flügellänge beträgt 135 bis 149 mm bei den Männchen und zwischen 155 und 163 mm bei den Weibchen. Männchen habe eine Schwanzlänge von 99 bis 108 mm, bei Weibchen ist der Schwanz 113 bis 125 mm lang.

Status

Wegen der extensiven Bejagung als vermeintliche Schädlinge und der Lebensraumzerstörung während des 20. Jahrhunderts war er bereits Ende der 1950er Jahre sehr selten. 1958 wurde ein einzelnes Exemplar während einer Expedition der British Ornithologists’ Union unter der Leitung von Constantine Walter Benson gesichtet. Eine Suche im Jahre 1965 blieb ergebnislos. Anschließend gab es über einen längeren Zeitpunkt keine Nachweise, bis Suchen zwischen 1983 und 1992 sowie im Jahr 2005 den Fortbestand dieser Unterart bestätigten.^[1][2] 44 Bälge des Anjouan-Sperbers sind bekannt, von denen sich u. a. ein Exemplar im Zoologischen Museum der Universität Zürich, Schweiz befindet.

Einzelnachweise

1. ↑ Louette, M., Abderemane H., Yahaya I., & D. Meirte, with the assistance of Cael, G., Doulton, H., Marsh, C., Meganck, B. & D. Monticelli 2008. (eds). Atlas des oiseaux nicheurs de la Grande Comore, de Mohéli et d’Anjouan. Studies in Afrotropical Zoology Vol. 294
2. ↑ Marc Herremans, Michel Louette, Jan Stevens & Danny Meirte: Record breeding densities of Frances’s Sparrowhawk Accipiter francesiae, and effects on bird communities in the Comoros. Phelsuma 19 (2011); 1-26

The Anjouan sparrowhawk (Accipiter francesiae pusillus), also known as the Anjouan Island sparrowhawk, Ndzuwani goshawk or Joanna Island goshawk, is a subspecies of Frances's sparrowhawk (Accipiter francesiae). It is endemic to the Comoros island of Anjouan. It was thought to be extinct until searches in the 1980s and in 2005 confirmed that it is still extant.

Description

Both sexes of the Anjouan sparrowhawk resemble the male of the nominate race of Frances's sparrowhawk from Madagascar, but are markedly smaller and lack most of the barring on the underside. Males have a wingspan of 135–149 millimetres (5.3–5.9 in) and a tail 99–188 mm (3.9–7.4 in) long, while females are larger, having a wingspan of 155–163 mm (6.1–6.4 in) and a tail length of 113–125 mm (4.4–4.9 in). Both sexes have white underparts, grey upperparts, dark-greyish wings, and dark barring on the tail.^[1]

Status

Due to extensive hunting and habitat loss during the 20th century, the Anjouan sparrowhawk became extremely rare by the late 1950s. Only one individual was found in a month-long survey in 1958 and the population was estimated at between one and ten birds.^[2] Another expedition in 1965 spent 3 days on Ndzuwani without encountering the bird (although no dedicated effort was made, and the sparrowhawk's key habitat was not visited); the authors remarked that other subspecies were "extremely tame".^[3]

In the period until 1907, 44 specimens were taken,^[4] one of which is on display in the Zoological Museum of the University of Zurich, Switzerland. The last population lived in the mountainous central uplands, but between 1958 and 1977, no sightings were made.^[4]

Other subspecies of Frances's sparrowhawk on other islands in the Comoros have not suffered the same losses.^[5] One possible cause is the deforestation caused by human population growth; A. f. griveaudii has declined recently on Grande Comore,^[4][5] coinciding with a significant increase in the human population, while A. f. brutus is still common on Mayotte where extensive lowland forest remains,^[5] and human population density is around 75% of that on Ndzuwani.

One individual is seen in the BBC series "Unknown Africa Episode 1: The Comoros" when the film crew is taken to a remnant rain forest patch on Anjouan by the director of Action Comores in search of Livingstone's flying fox.

References

La Anjuana akcipitro (Accipiter francesiae pusillus), konata ankaŭ kiel Ndzuvania akcipitro aŭ Johaninsula akcipitro estas tre rara subspecio de la Francesa akcipitro (Accipiter francesiae), nome taga rabobirdo el familio de Akcipitredoj kiu inkludas ankaŭ multajn aliajn tagajn rabobirdojn kiel agloj, buteoj kaj cirkuoj. Tiu ĉi subspecio estas endemia de la insulo de Komoroj nome Anjuano, kaj povus esti formortinta.

Aspekto

Ambaŭ seksoj de la Anjuana akcipitro similas al masklo de la nomiga raso de Francesa akcipitro el Madagaskaro, sed estas klare pli malgranda kaj ne havas plej parton de la suba strieco. Maskloj havas enverguron de 135-149 mm kaj voston 99-188 mm longan, dum inoj estas pli grandaj, kun enverguro de 155-163 mm kaj vostolongon de 113-125 mm. Ambaŭ seksoj havas blankajn subajn partojn, grizajn suprajn partojn, malhelgrizajn flugilojn, kaj malhelan striecon en vosto.^[1]

Statuso

Pro ekstensiva ĉasado kaj habitatoperdo dum la 20a jarcento, tiu afrotropisa birdo iĝis tre rara fine de la 1950-aj jaroj. Nur unu individuo estis trovata en tutmonata esplorado en 1958 kaj la populacio estis tiam ĉirkaŭkalkulata inter 1 kaj 10 birdoj.^[2] Alia ekspedicio en 1965 dediĉis 3 tagojn en Ndzuvanio sen trafi birdon (kvankam ne estis farata sufiĉe da peno nek la akcipitra kerna habitato estis vizitata); la aŭtoroj notis ke alia subspecio estis "ege maltimida".^[3]

Kvankam komuna en la 1900-aj jaroj,^[4] la Anjuana akcipitro estas probable formortinta. En la periodo ĝis 1907, oni kaptis 44 specimenojn,^[4] unu el kiuj montriĝas en la Zoologia Muzeo de la Universitato de Zuriĥo, Svisio. La lasta populacio loĝis en la montaraj centraj altaj teroj, sed inter 1958 kaj 1977, ne estis farata vidaĵo.^[4] Tiu subspecio estas nune "preskaŭ aŭ entute formortinta".^[1]

Aliaj subspecioj de la Francesa akcipitro en aliaj insuloj de Komoroj ne suferis samajn perdojn.^[5] Unu ebla kaŭzo estas la senarbarigo kaŭzata de homa troloĝado; A. f. griveaudii ĵus malpliiĝis en Granda Komoro,^[4][5] koincide kun grava pliiĝo de homa populacio, dum A. f. brutus estas ankoraŭ komuna en Majoto kie restas etendaj arbaroj de malaltaj teroj,^[5] kaj homa loĝdenso estas ĉirkaŭ 75 % de tiu de Ndzuvanio.

Unu individuo estas vidata en la BBC serio "Unknown Africa Episode 1: The Comoros" kiam la filmistaro estis en restaĵo de pluvarbara ero en Anjuano fare de la direktoro de Action Comores serĉe de la Livingstona flugovulpo.

Referencoj

Portalo pri Birdoj

Lo sparviero di Anjouan (Accipiter francesiae pusillus (Gurney Sr., 1875)) è una sottospecie dello sparviero di Frances (Accipiter francesiae) endemica di Anjouan, un'isola delle Comore. Si riteneva estinto fino a poco tempo fa, ma una serie di ricerche effettuate negli anni '80 e nel 2005 sono riuscite a confermare la sua sopravvivenza^[1].

Descrizione

Entrambi i sessi dello sparviero di Anjouan hanno un piumaggio simile a quello del maschio della sottospecie nominale dello spraviero di Frances, diffusa nel Madagascar, ma hanno dimensioni notevolmente inferiori e sono privi della maggior parte delle barre sulle parti inferiori. I maschi hanno un'ala lunga 13,5-14,9 cm e una coda lunga 9,9-18,8 cm, mentre le femmine sono più grandi, con una lunghezza dell'ala di 15,5-16,3 cm e della coda di 11,3-12,5 cm. Entrambi i sessi hanno parti inferiori bianche, parti superiori grigie, ali di colore grigiastro scuro e barre scure sulla coda^[2].

Conservazione

A causa della caccia su ampia scala e della perdita dell'habitat nel corso del XX secolo, alla fine degli anni '50 lo sparviero di Anjouan si trovava a un passo dall'estinzione. Durante un mese di intense ricerche sul campo nel 1958 ne fu avvistato un unico esemplare, e gli studiosi stimarono che la sua popolazione fosse costituita da un numero di esemplari compreso tra uno e dieci^[3]. Un'altra spedizione, nel 1965, trascorse tre giornate sull'isola senza incontrare nessuno di questi uccelli (ma bisogna aggiungere che trovare uno di questi animali non era la finalità della spedizione; inoltre, l'habitat principale dello sparviero non fu visitato); gli autori sottolineavano che le altre sottospecie erano «estremamente addomesticabili»^[4].

Fino al 1907, ne erano stati catturati 44 esemplari^[5], uno dei quali esposto al Museo di Zoologia dell'Università di Zurigo, in Svizzera. L'ultima popolazione conosciuta trovò riparo sulla regione montuosa al centro dell'isola, ma tra il 1958 e il 1977 la specie non venne più avvistata^[5].

Altre sottospecie di sparviero di Frances presenti in altre isole delle Comore non sono andate incontro allo stesso destino^[6]. Una possibile causa della diminuzione della specie è da cercarsi nella deforestazione provocata dalla sovrappopolazione umana; recentemente, la diminuzione della popolazione di A. f. griveaudi a Grande Comore^[5][6] è coincisa con un significativo incremento della popolazione umana, mentre A. f. brutus è ancora comune a Mayotte, dove sono ancora presenti vaste distese di foreste di pianura^[6] e la densità di popolazione è circa il 75% di quella di Anjouan.

Un esemplare è stato filmato dagli operatori della prima puntata della serie BBC Unknown Africa, che visitarono l'ultima zona di foresta pluviale rimasta ad Anjouan al seguito del direttore di Action Comores alla ricerca della volpe volante di Livingstone.

Note

• 1 Внешность
• 2 Исчезновение
• 3 Примечания
• 4 Литература