nimet breadcrumb-navigoinnissa
La musaranya siberiana de dents grosses (Sorex daphaenodon) és una espècie de mamífer de la família de les musaranyes que es troba al nord-est d'Àsia (des de Mongòlia fins a l'extrem oriental de Rússia i un petita àrea de Corea del Nord).
La musaranya siberiana de dents grosses (Sorex daphaenodon) és una espècie de mamífer de la família de les musaranyes que es troba al nord-est d'Àsia (des de Mongòlia fins a l'extrem oriental de Rússia i un petita àrea de Corea del Nord).
Die Sibirische Großzahn-Spitzmaus (Sorex daphaenodon) ist eine Spitzmausart aus der Gattung der Rotzahnspitzmäuse (Sorex). Sie kommt in Teilen Kasachstans, Russlands (einschließlich der Insel Sachalin) und der Mongolei sowie im Norden der Volksrepublik China vor.
Mit einer Kopf-Rumpf-Länge von 4,8 bis 7,6 Zentimetern zählt die Sibirische Großzahn-Spitzmaus zu den mittelgroßen bis großen Spitzmausarten. Der Schwanz erreicht eine Länge von 25 bis 39 Millimetern – und ist damit deutlich kürzer als der Restkörper – der Hinterfuß von 10 bis 13 Millimetern.[1] Das Rückenfell ist dunkelbraun und die Bauchseite etwas heller graubraun; Rücken und Bauch sind durch eine feine dunkle Linie getrennt. Die Sohlen der Füße sind dunkelbraun.[1]
Der Schädel hat eine Gesamtlänge von 17,5 bis 18,5 Millimetern und die Länge der Zahnreihe im Oberkiefer beträgt 7,6 bis 7,9 Millimeter. Wie die meisten Arten der Gattung besitzt die Art im Oberkiefer pro Hälfte einen Schneidezahn (Incisivus) und danach fünf einspitzige Zähne, einen Vorbackenzahn (Praemolar) und drei Backenzähne (Molares). Im Unterkiefer besitzt sie dagegen einen einzelnen Eckzahn (Caninus) hinter dem Schneidezahn. Insgesamt verfügen die Tiere damit über ein Gebiss aus 32 Zähnen. Die Zahnwurzeln sind wie bei den meisten Rotzahnspitzmäusen rot gefärbt, dabei ist das rote Pigment bei dieser Art jedoch deutlich ausgeprägter und dunkler als bei anderen Sorex-Arten und erreicht auch die Basis der Mahlzähne. Die Zähne sind im Vergleich zu anderen Spitzmäusen sehr massiv und groß. Von der sympatrisch lebenden Lapplandspitzmaus (Sorex caecutiens) unterscheidet sich die Sibirische Großzahn-Spitzmaus vor allem durch die etwas größere Erscheinung, die Schwanzlänge und die Zähne.[1]
Das Genom der Sibirische Großzahn-Spitzmaus besteht aus einem diploiden Chromosomensatz aus 2n=26-29 (FN=46).[2]
Das Verbreitungsgebiet der Sibirischen Großzahn-Spitzmaus umfasst eine große Fläche des nördlichen Asiens vom Ural bis zum Pazifischen Ozean. Die Art kommt in Teilen Kasachstans, Russlands einschließlich der Insel Sachalin, der Mongolei und dem Norden der Volksrepublik China vor. In der Mongolei kommt die Art in den Becken entlang der Flüsse Orchon und Selenga bis in das nordöstliche Chentii-Gebirge sowie entlang des Cherlen durch das östliche Chentii-Gebirge und die Halh-Steppe im Osten des Landes und die Mongol Daguur und das Ikh-Hyangan-Gebirge vor.[3] In China beschränken sich die Vorkommen auf den äußersten Norden in den Provinzen Heilongjiang, Nei Mongol und Jilin.[1]
Die Sibirische Großzahn-Spitzmaus lebt im größten Teil ihres Verbreitungsgebiets in Mischwaldgebieten sowie in reinen Nadelwäldern, sie kommt jedoch auch in Steppengebieten, Baumsteppen und Birkenbeständen vor. Im Altai lebt die Art sympatrisch mit Sorex minutus, Sorex araneus, Sorex caecutiens sowie Crocidura sibirica.[1][3]
Wie alle Spitzmäuse ernährt sich auch diese Art von wirbellosen Tieren, vor allem von Regenwürmern und Insekten und deren Larven sowie von Spinnen und Hundertfüßern. Die Fortpflanzungszeit beginnt im späten Frühjahr, paarungsbereite Männchen mit vergrößerten Hoden tauchen von Juni bis Mitte September auf. Trächtige Weibchen können in den Sommermonaten von Juni bis August angetroffen werden und sie werfen vier bis neun, im Durchschnitt sieben, Jungtiere. Ab Juli verlassen diese den Bau der Eltern.[1][3]
Zu den Fressfeinden der Art gehören vor allem Greifvögel sowie kleinere Raubtiere wie das Feuerwiesel (Mustela sibirica), das Hermelin (Mustela erminea) oder der Zobel (Martes zibellina).[1] Die Lebensdauer der Spitzmaus beträgt 14 bis 16 Monate.[3]
Die Sibirische Großzahn-Spitzmaus wird als eigenständige Art innerhalb der Gattung der Rotzahnspitzmäuse (Sorex) eingeordnet, die aus etwa 80 Arten besteht.[2] Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von Thomas aus dem Jahr 1907, der ein Individuum von der russischen Insel Sachalin beschrieb, gemeinsam mit dem Typus der ebenfalls dort entdeckten Sorex gracillimus.[2] Innerhalb der Gattung wird die Art in die Untergattung Sorex eingeordnet und der S. araneus-Gruppe zugerechnet.[2]
Innerhalb der Art werden neben der Nominatform Sorex daphaenodon daphaenodon mit Sorex daphaenodon sanguinidens und Sorex daphaenodon scaloni zwei weitere Unterarten unterschieden. Die ehemalige Unterart S.d. orii wird heute Sorex caecutiens zugeordnet.[2]
Konkrete Bestandszahlen für die Art sind nicht bekannt. In der Mongolei sind die Bestandszahlen und -dichten geringer als die von Sorex caecutiens. In Russland ist sie grundsätzlich nicht häufig, in einigen Gebieten ist sie jedoch die häufigste Spitzmausart.[3]
Die Sibirische Großzahn-Spitzmaus wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) aufgrund des relativ großen Verbreitungsgebietes und der großen Populationen sowie der nicht vorhandenen Bestandsbedrohung als nicht gefährdet (least concern) eingeordnet. In einigen Gebieten kommt es zu Lebensraumzerstörungen durch Forst- und Rodungsaktivitäten durch Einschlag und Waldbrände.[3]
Die Sibirische Großzahn-Spitzmaus (Sorex daphaenodon) ist eine Spitzmausart aus der Gattung der Rotzahnspitzmäuse (Sorex). Sie kommt in Teilen Kasachstans, Russlands (einschließlich der Insel Sachalin) und der Mongolei sowie im Norden der Volksrepublik China vor.
Бөдөҥ тиистээх күүдээх (лат. Sorex daphaenodon, нууч. Крупнозубая бурозубка) — бурозубкалар уустарыгар киирэр үөнүнэн-көйүүрүнэн аһылыктанар уһун тумустаах кырачаан кутуйах. Атын күүдээхтэртэн тииһин оҥоһуутунан уратылаах.
Саха сиригэр барытыгар кэриэтэ онон-манан олохсуйар. Кыһын утуйбат. Көпсөркөй буордаах ойуурдарга, уу ылар хонууларыгар, маардарга үөскүүр. Олоҕун уһуна 1,3-1,5 сыл. Сууккаҕа аһыыр аһылыгын ыйааһына бэйэтин ыйааһынын 2-4 төгүл куоһарар[1].
Бөдөҥ тиистээх күүдээх (лат. Sorex daphaenodon, нууч. Крупнозубая бурозубка) — бурозубкалар уустарыгар киирэр үөнүнэн-көйүүрүнэн аһылыктанар уһун тумустаах кырачаан кутуйах. Атын күүдээхтэртэн тииһин оҥоһуутунан уратылаах.
Саха сиригэр барытыгар кэриэтэ онон-манан олохсуйар. Кыһын утуйбат. Көпсөркөй буордаах ойуурдарга, уу ылар хонууларыгар, маардарга үөскүүр. Олоҕун уһуна 1,3-1,5 сыл. Сууккаҕа аһыыр аһылыгын ыйааһына бэйэтин ыйааһынын 2-4 төгүл куоһарар.
The Siberian large-toothed shrew (Sorex daphaenodon) is a species of shrew. An adult Siberian large-toothed shrew has a weight of 4.6–6.0 g (0.16–0.21 oz) and a body length of 5.5–6.4 cm (2.2–2.5 in), with a tail of 2.4–3.8 cm (0.94–1.50 in). This species is found across Northeast Asia, from Mongolia through northeastern China to the Russian Far East and the Paektusan region of North Korea.[3]
The Siberian large-toothed shrew (Sorex daphaenodon) is a species of shrew. An adult Siberian large-toothed shrew has a weight of 4.6–6.0 g (0.16–0.21 oz) and a body length of 5.5–6.4 cm (2.2–2.5 in), with a tail of 2.4–3.8 cm (0.94–1.50 in). This species is found across Northeast Asia, from Mongolia through northeastern China to the Russian Far East and the Paektusan region of North Korea.
La musaraña siberiana de dientes largos (Sorex daphaenodon) es un mamífero placentario de la familia Soricidae. Habita al nordeste de Asia, desde Mongolia Interior (China) hasta los Montes Urales (Rusia).[2] Un adulto pesa 4,6-6 g y una longitud corporal de 55-64 mm, y una cola de 24-37 mm.
La musaraña siberiana de dientes largos (Sorex daphaenodon) es un mamífero placentario de la familia Soricidae. Habita al nordeste de Asia, desde Mongolia Interior (China) hasta los Montes Urales (Rusia). Un adulto pesa 4,6-6 g y una longitud corporal de 55-64 mm, y una cola de 24-37 mm.
Sorex daphaenodon Sorex generoko animalia da. Lehen Insectivora edo Soricomorpha deitzen zen taldearen barruan daude. Gaur egun Lipotyphla deitzen den taldearen barruko Soricinae azpifamilia eta Soricidae familian sailkatuta dago.
Sorex daphaenodon Sorex generoko animalia da. Lehen Insectivora edo Soricomorpha deitzen zen taldearen barruan daude. Gaur egun Lipotyphla deitzen den taldearen barruko Soricinae azpifamilia eta Soricidae familian sailkatuta dago.
La musaraigne à dents larges de Sibérie (Sorex daphaenodon) est une espèce de musaraigne. Une musaraigne à dents larges de Sibérie pèse entre 4,6 et 6,0 grammes et mesure entre 5,5 et 6,4 cm de long, avec une queue allant de 2,4 à 3,75 cm. Cette espèce est présente en Asie du Nord-Est, depuis la Mongolie jusqu'au nord-est de la Chine en passant par l'Extrême-Orient russe et la région du mont Paektu en Corée du Nord[2].
Selon Mammal Species of the World (version 3, 2005) (30 décembre 2015)[3] :
La musaraigne à dents larges de Sibérie (Sorex daphaenodon) est une espèce de musaraigne. Une musaraigne à dents larges de Sibérie pèse entre 4,6 et 6,0 grammes et mesure entre 5,5 et 6,4 cm de long, avec une queue allant de 2,4 à 3,75 cm. Cette espèce est présente en Asie du Nord-Est, depuis la Mongolie jusqu'au nord-est de la Chine en passant par l'Extrême-Orient russe et la région du mont Paektu en Corée du Nord.
Sorex daphaenodon is een zoogdier uit de familie der spitsmuizen (Soricidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1907.[1]
Het verspreidingsgebied van de soort strekt zich uit van het Oeralgebergte tot aan Kamtsjatka en Sachalin. Buiten de Russische Federatie wordt de soort ook aangetroffen in het noorden van Mongolië, het noorden van Kazachstan en het noordoosten van China.
Bronnen, noten en/of referenties
Sorex daphaenodon is een zoogdier uit de familie der spitsmuizen (Soricidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1907.
Sorex daphaenodon[2][3] är en däggdjursart som beskrevs av Thomas 1907. Sorex daphaenodon ingår i släktet Sorex och familjen näbbmöss.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Denna näbbmus förekommer i ryska Sibirien, Kazakstan, Mongoliet och norra Kina. Habitatet utgörs främst av fuktiga blandskogar. Arten hittas även i trädgrupper med björkar i fuktiga stäpper.[1]
Individerna äter olika ryggradslösa djur som daggmaskar, insekter och spindeldjur. Fortplantningstiden sträcker sig från maj/juni till sen augusti. Under tiden kan honor ha tre eller fyra kullar med 4 till 9 ungar per kull. Sorex daphaenodon kan vara aktiv på dagen och på natten och den jagas av olika rovfåglar och rovdjur. Vissa individer lever 14 eller sällan 16 månader. Arten delar sitt utbredningsområde med olika andra näbbmöss.[1]
Arten delas in i följande underarter:[4]
Wikimedia Commons har media som rör Sorex daphaenodon.
Wikispecies har information om Sorex daphaenodon.
Sorex daphaenodon är en däggdjursart som beskrevs av Thomas 1907. Sorex daphaenodon ingår i släktet Sorex och familjen näbbmöss. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Denna näbbmus förekommer i ryska Sibirien, Kazakstan, Mongoliet och norra Kina. Habitatet utgörs främst av fuktiga blandskogar. Arten hittas även i trädgrupper med björkar i fuktiga stäpper.
Individerna äter olika ryggradslösa djur som daggmaskar, insekter och spindeldjur. Fortplantningstiden sträcker sig från maj/juni till sen augusti. Under tiden kan honor ha tre eller fyra kullar med 4 till 9 ungar per kull. Sorex daphaenodon kan vara aktiv på dagen och på natten och den jagas av olika rovfåglar och rovdjur. Vissa individer lever 14 eller sällan 16 månader. Arten delar sitt utbredningsområde med olika andra näbbmöss.
Країни поширення: Китай, Казахстан, Монголія, Російська Федерація. Мешкає у вологих зонах в змішаному лісіу більшій частині свого ареалу, може також займати березові гаї в лісостепу.
Дієта складається з дощових хробаків, павуків, багатоніжок і комах (Lepidoptera, Orthoptera, цвіркуни, двокрилі й різноманітні жуки).
Відтворення відбувається в літні місяці. Вагітних самиці зустрічаються в червні-серпні. Самиці зазвичай дають 3-4 приплоди на рік з 4-9 дитинчатами (в середньому 7). На Sorex daphaenodon полюють нічні й денні хижі птахи і хижі ссавці (соболь, колонок, горностай). Довголіття: 14-16 місяців.
Втручання людини в результаті вирубки лісу і пожежі в деяких частинах ареалу, що також можуть призвести до втрати середовища проживання є загрозами. Зустрічається в деяких охоронних територіях.
Sorex daphaenodon là một loài động vật có vú trong họ Chuột chù, bộ Soricomorpha. Loài này được Thomas mô tả năm 1907.[2]
Phương tiện liên quan tới Sorex daphaenodon tại Wikimedia Commons
Bài viết liên quan đến họ Chuột chù này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Sorex daphaenodon là một loài động vật có vú trong họ Chuột chù, bộ Soricomorpha. Loài này được Thomas mô tả năm 1907.
Sorex daphaenodon
Thomas, 1907
Крупнозубая бурозубка[1][2], или тёмная бурозубка[2], или тёмнозубая бурозубка[1], или тёмнолапая бурозубка[1], или крупнозубая землеройка[2] (лат. Sorex daphaenodon) — вид рода бурозубок. Типичный палеарктический вид с широким ареалом от Урала до Сахалина. Из-за особенностей строения коренных зубов можно выделить в особый подрод.[3]
Длина тела 61—71 мм, масса до 9,5 г. Хоботок заметно укорочен. Окраска меха на спине от темно-бурой до чёрной, бока несколько светлее, брюшко темно-серое. Хвост сверху и снизу коричневый, у корня снизу серый; зимой — двухцветный. Является наиболее темноокрашенным видом землероек.[4] Зубы крупные, с округленными вершинами, сильно пигментированные. Из промежуточных зубов второй выше первого и третьего, пятый довольно крупный.[5]
Крупнозубая бурозубка, или тёмная бурозубка, или тёмнозубая бурозубка, или тёмнолапая бурозубка, или крупнозубая землеройка (лат. Sorex daphaenodon) — вид рода бурозубок. Типичный палеарктический вид с широким ареалом от Урала до Сахалина. Из-за особенностей строения коренных зубов можно выделить в особый подрод.
栗齿鼩鼱（学名：Sorex daphaenodon）为鼩鼱科鼩鼱属的动物。在中国大陆，分布于黑龙江、内蒙古、吉林等地，多见于针叶林、混交林以及灌丛及草甸。该物种的模式产地在库页岛。[1]
这是一篇與哺乳动物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
백두산뒤쥐(학명:Sorex daphaenodon)는 땃쥐과에 속하는 포유류의 일종이다.[2] 다 자란 백두산뒤쥐는 몸무게 4.6~6.0g, 몸길이는 5.5~6.4 cm, 꼬리는 2.4~3.75 cm 정도이다. 이 종은 몽고에서부터 중국 동북 지역을 거쳐 러시아 극동에 이르는 지역에 분포한다. 조선민주주의인민공화국의 백두산에서도 발견된다.[3]
백두산뒤쥐(학명:Sorex daphaenodon)는 땃쥐과에 속하는 포유류의 일종이다. 다 자란 백두산뒤쥐는 몸무게 4.6~6.0g, 몸길이는 5.5~6.4 cm, 꼬리는 2.4~3.75 cm 정도이다. 이 종은 몽고에서부터 중국 동북 지역을 거쳐 러시아 극동에 이르는 지역에 분포한다. 조선민주주의인민공화국의 백두산에서도 발견된다.
