nimet breadcrumb-navigoinnissa
Centroleninae is one of two subfamilies of the family Centrolenidae.[1][2] It has nine genera distributed in Central America from Honduras south and east to northern and central South America. As of mid 2015, it contains 117 species.[1]
Centroleninae are defined based on molecular and morphological characteristics, none of which are obvious to a naked eye. However, in several species a fighting behaviour that might be synapomorphy has been observed: males dangle by their feet and grapple venter-to-venter; amplexus-like or wrestling on leaves fighting of Hyalinobatrachinae is hypothesized to be primitive behaviour. Their sister taxon is ambiguous, it is either genus Ikakogi or subfamily Hyalinobatrachinae.[3]
There are nine genera:[1]
Several species have uncertain generic placement and are placed in Centroleninae Incertae Sedis, awaiting for more information:[1]
The AmphibiaWeb includes Ikakogi Guayasamin, Castroviejo-Fisher, Trueb, Ayarzagüena, Rada, and Vilà, 2009 in this subfamily,[4] whereas it is not included in any subfamily in the Amphibian Species of the World.[5]
Centroleninae is one of two subfamilies of the family Centrolenidae. It has nine genera distributed in Central America from Honduras south and east to northern and central South America. As of mid 2015, it contains 117 species.
Les Centroleninae sont une sous-famille d'amphibiens de la famille des Centrolenidae[1].
Les espèces des neuf genres de cette sous-famille se rencontrent en Amérique centrale et en Amérique du Sud[1].
Selon Amphibian Species of the World (22 mai 2013)[2] :
Les Centroleninae sont une sous-famille d'amphibiens de la famille des Centrolenidae.
Centroleninae Bonaparte, 1850 è una sottofamiglia di anfibi dell'ordine degli Anuri.[1]
Le specie di questa sottofamiglia vivono nelle aree dell'America centrale e del Sudamerica.[1]
La sottofamiglia comprende 119 specie raggruppate in 9 generi:[1]
Centroleninae Bonaparte, 1850 è una sottofamiglia di anfibi dell'ordine degli Anuri.
Centroleninae is een onderfamilie van kikkers uit de familie glaskikkers (Centrolenidae). De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edward Harrison Taylor in 1951.[1]
Er zijn 118 soorten in negen geslachten. Vijf van deze geslachten zijn pas in 2009 voor het eerst wetenschappelijk beschreven en zijn hierdoor niet altijd opgenomen in de literatuur. Alle soorten komen voor van het zuiden van Noord-Amerika tot in Zuid-Amerika. De kikkers zijn bodembewonend en leven tussen de bladeren van de strooisellaag in vochtige bossen.[2]
Onderfamilie Centroleninae
Referenties
Bronnen
Centroleninae is een onderfamilie van kikkers uit de familie glaskikkers (Centrolenidae). De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edward Harrison Taylor in 1951.
Er zijn 118 soorten in negen geslachten. Vijf van deze geslachten zijn pas in 2009 voor het eerst wetenschappelijk beschreven en zijn hierdoor niet altijd opgenomen in de literatuur. Alle soorten komen voor van het zuiden van Noord-Amerika tot in Zuid-Amerika. De kikkers zijn bodembewonend en leven tussen de bladeren van de strooisellaag in vochtige bossen.
