nimet breadcrumb-navigoinnissa
Multimedia w Wikimedia Commons Leming norweski[4], dawniej także: leming właściwy[5], leming górski[6] (Lemmus lemmus) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych.
Występuje w tundrze i na terenach trawiastych Półwyspu Skandynawskiego.
Charakterystycznie, dość jaskrawo ubarwiony leming górski jest aktywny zarówno w nocy, jak i w dzień, przy czym okresy jego aktywności przeplatane są krótkimi okresami odpoczynku. Żywią się trawą, gałązkami i pąkami karłowatych krzewów, a przede wszystkim mchem. W zimie poszukując pożywienia kopie chodniki tuż nad powierzchnią zamarzniętej ziemi w śniegu. Lemingi są znane przede wszystkim ze zdarzających się co 3 lub 4 lata gwałtownych, wręcz wybuchowych wzrostów liczebności, określanych jako masowe pojawy. Ich przyczyna nie jest jeszcze dokładnie znana, ale wiadomo, że ciepła, łagodna wiosna następująca po 2 albo 3 latach niskiej liczebności lemingów powoduje w tym samym lub następnym roku gwałtowny wzrost ich zagęszczenia. Następujące wówczas przegęszczenie zmusza te zwierzęta do migracji na sąsiednie, nie opanowane przez nie tak silnie tereny. Wiele lemingów zostaje pożartych przez drapieżniki, a jeszcze więcej traci życie podczas prób przepłynięcia jezior i rzek. W żadnym jednak razie nie należy sądzić, że lemingi świadomie popełniają zbiorowe samobójstwo.
Na wiosnę, gdy jeszcze leży śnieg, rozpoczyna się okres godowy tego gryzonia, a w ciągu krótkiego arktycznego lata samica może urodzić do 8 miotów po 6 młodych w każdym.
Leming norweski, dawniej także: leming właściwy, leming górski (Lemmus lemmus) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych.
